ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, 1986-05-01

ΣΕΛΙΔΑ 2 ν δα - Ο ΜΙ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ (ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ «ΕΞΑΗΜΕΡΟ») «Εκ γαρ μεγέθους καὶ καλλονής κτισμάτων αναλόγως ο γενεσιουργός αυτὼν θεωρείται» 3ο γ. Μαθήματα απὀ τη Φύση (1) Τα ουράνια σώματα Ας δούμε λοιπὸν µερι- κἁ απὀ τα µαθήµατα που µας διδάσκει το υπέροχο αυτό σχολείο της φύσεως, ὁπως τα παρουσιάζει ο Μ. Βασίλειος στην Εξαἡμερό του. Ο ήλιος. Το πιο εντυπωσι- ακὀ θξαµα που αντικρύζειο άνθρωπος. Στην στ᾽ ομιλία του ο ἱεράρχης της Καισα- ρείας αναπτύσσει διεξοδι- κά τις ευεργεσίες που µας χαρϊζει ο ἠλιος κατάτις όὅυο κινήσεις του. (Οπως εἶναι γνωστό, την εποχή εκεϊνη οι άνθρωποι παραδἔχονταν το γεωκεντρικὸ σύστημα) Η µια κίνηση (απὀ ανατολἠ προς ὀύση) δημιουργεὶῖ τη μέρα και τη νύκτα για την - εργασία καιξεκούραση των αν θρώπων, ενώ η ἆλλη ( απὀ βορρά προς νότο) προκαλεί τις τέσσερις επο- Χὲς µε σκοπό την παραγωγἠ των υλικών αγαθών που εἷ- ναι απαραίτητα για τη ζωή μας (στ᾽ 40-53]. Μετά την επιστηµονι- κἠ παρουσίαση, κάνει και μερικὲς παρατηρήσεις. «Εδώ πρόσεξε, σε παρακα- λώ, τονίζει, τη σοφία του χεχνίη, πὠς ἔδωσε στον ήἦλιο θερμότητα ανάλογη με }ην απόὁστασή του απὀ τη γη. Διότ η πὐρωσὴ του εἰ- ναι τόση, ὦστε µήτε να κα- τακαύσειτη γη, µήτενατην σφήσει κατεψυγμένη» (στ᾽ 53]. Και καταλήγει: «Αν αυ- τὸς ο φΦθαρτός ἠλιος εἶναι γόσο ωραίος, Τόσο µεγά- Λος, τόσο γρήγορος στην κίνηση και ακριβής στις πε- ρ/φορὲς του, αν γΙΟ Το Φφυ- σικὀ του κἆλλος εἶναι κοτό κάποιον τρὀπο οφθαλμὸς ολοκάθαρος που στολίζει Τη κτίση, αν αυτό δεν χορ- Τα/νε/! κανείς να Το βλέπει, πόσο ωρα[ος πρέπει να εἰ- να! στο κάλλοςο ᾿Ηλιοςτης Δ/καιοσύνης Κ αν εἶναι συμφορά για ἕνα τυφλό να µη βλέπει αυτό τον ἦλιο, πὀ- ση συμφορά εἶναι στον αμαρτωλὀ να στερηθε] το αληθ/νό Φώς.» (στ΄ 6). Από τις Φάσεις της σελήνης Παΐρνει ἕνα µεγάλο δίδα- Υμα. «Υπάρχει, λέει, µία ανἐκφραστη διδαχή του σοφοῦ δημιουργού στην πολύπλοκη αυτή εναλλαγή Των Φάσεων΄ εἶναι πράγµα- Τ/ Τέτοια, ὥὡστενα µας θυμµ]/- ζει ακριβώς τη δικἡ µας φύ- ση᾿ ὀ7, ὁῃλαδή, ουδὲν μὀ- γ/µον Των ανθρωπίνων, ὁιό- Ἡ ἄλλα µεν απὀ το μηδὲν προοδεύουν, προς το τὲ- λείο, ἄλλα δε, αφού ἐφθα- (Σοφ. Σολ. 13,5) σαν στην ακμή τούς κα! στο ζενίθ, πάλι σιγὰ σιγἁ µι- κραΐνουν κα) στο τέλος εξαφανίζονται. Ας μη µεγα- λοφρονούμε, λοιπὸν, για Την ευημερία µας, ας µη χαιρόμαστε πολὺ για την πολιτική µας δύναμη ἡ για τον πλούτο µας. Κ/ αν σε λυπεῖ το ὀτΙ η σελήνη χάνει σταδ/ακἁ Το φως τῆς, ας σε λυπε/ περισσότερο, Το ὅτι µια Ψυχή, αφού απέκτησε πρώτα Την αρετή, ἔπειτα µε την απροσεξία ἔχασε Το κα- Αλὁ, δ/ὀτ εἶχε αστάθεια αποφάσεως, ὁπως λέει κα η παροιμία «ο ἄφρων ως σελήνη αλλοιοῦται» (Σοφ. Σειρ. 27,11) και(στ᾽ 569). Με θαυμασμό μιλά για τα ἀστρα, τα οποῖα αποκα- λεί «άνθη µε Τα οποία στό- λΙσε ο Θεὸς τον ουρασνὀὸ (21). Μετἀ αναφὲρε αστρονομικές παρατηρἠ σεις, σπουδαίες για τη εποχἠ του, κάνει αναφορ στους πλανήτες κα! απλα- νεὶς και, αφού περιγράφει τις κινήσεις τους, ερωτά Πώς συγκρατούνται ὁλ᾽ αυτά Και απαντά: Μετη δὺ- ναµη του Θεού. «ΓΠΠάντα ὁμοῦ συγκρατεῖσθα ὁμο- Λλογεῖν τῇ δυνάμει τοῦ κτί- σαντος» (Α΄ 36). Βλέποντας, λοιπὀν, την οµορφιά και τη σοφἰα που υπάρχει στον ἔναστρο ουρανό, δοξολόγησε τον αριστοτέχνη Θεό που τα δημιούργησε. «Οταν ἀναβλέψης εἰς τόν ούρα- νόν καί πρός τό τῶν ἄστρων ἑναστενίσης κἁλ- Λη. προσκύνε τον αρι- στοτἔχνη των ὁλων Θε- όν, ὃς ἐν σοφ/ᾳ τά πάντα ἐποίησεν» (Εις την µάρτυ- ρα Ιουλίτταν, ΕΠΕ 7,212). (1) Ο κόσμος της θά- λασσας Μετά τη µελέτη του ουρανοῦ στρἔφεταιπρος τη γη και ιδιαιτερα στη θά- λασσα. Αφού αναφξρει ἕνα πλήθος θαλασσίων ζώων, τα οποῖα περιγράφει και τα- ξινοµεί, προσπαθεί απὀ τη ζωή τους να αντλήσει διδὰ- Υµατα για τον άνθρωπο. «Τα περισσότερα ψἀ- . [. ων. . ἳ : 1) ἱ ρια, παρατηρεί, τρὠγονται μεταξύ τους και το μικρό ψάρι εἰναιτροφή του μεγαλύ- τερου. Και εμείς οι ἀνθρω- ποι Τι ἀλλο κάνουµε, όταν καταδυναστεύουµε ἕνα κα- τώτερο, Κοίτα να µην ἓχεις το ἰδιο τέλος µε τα ψάρια, πιασμένος απὀ κἀποιο αγ- κἱστρι. Διότι σίγουρα κι εμείς, αφού κάνουμε πολλὲς αδικίες δεν θα διαφύγουμε την τελευταία τιμωρία» (Ζ᾿ 19). Μετά μιλά για το χταπὀ- δι και λέειτα εξής: «Δεν θα παραλείφω τη Φολιότητα του χταποδιού και την ικανότη- τα του να εξαπατὰ, διότι παίρνει το χρώμα της πὲ- τρας στην οποία προσκολ- λάται. Ἔτσιτα περισσότερα ψάρια, καθὠς κολυμπούν ανύποπτα πέφτουν πάνω του, νομίζοντας ὅτι είναι πὲ- τρα, και γίνονται ἔτοιμο θἠ- ραμα του πανούὑργου. Τὲ- τοιοι εἶναι στο ἠθος ὁσοι πλευρίζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις και ευθυγραµ- µἰζονται µε τις απαιτήσεις της κάθε. εποχἠς. Αυτοὺς δεν εἶναι εὐκολο να τους δι- αφύγεις, οὖτε και να προφυ- λαχτείς απὀ το κακὀ που θα σου κάνουν, διότι κρύβουν πολὺ καλά την πονηρία τους, σκεπάζοντας αυτἡ µε το πρόσχημα τῆς φιλίας». Και καταλήγει: «Φεῦγε τό παντοδαπόν καί πολλα- πλοῦν τοῦ τρόπου’ δίωκε δέ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα» (Ζ” 16,17). Κατάπληξη προκα- λούν τα αποδημητικἁ ψά- ρια. Αυτά χωρις καμιά δια- ταγή και κανενα σχὲδιο, όταν ἕἔλθει η κατάλληλη εποχή, ξεκινοὺν όλα μαζί και μεταναστεύουν στον Εὺ- ξεινο Πόντο, για να γεννἠ- σουν. Και ερωτά: «Ποιος τα παρακινεί, Ποιο βασιλικὀ πρόσταγμα Ποια διατάγµα- τα τοιχοκολλημένα στην πλατεία καθορίζουν την προθεσμία ΓΙοιοι εἶναι Οἱ αρχηγοίτης αποστολἠς στα ξένα Βλέπεις ὁτι το πρὀ- σταγµα του Θεού πληρεί τα πάντα και φθάνει μὲχρι τις μικρότερες λεπτομµἐρειες Το ψάρι δεν φὲρει αντρρη- ση στο νόμο του Θεοῦ κι εμείς οι άνθρωποι δεν ανε- χόμµαστε τα διδάγματα τα απαραίτητα για τη σωτηρία μας» (Ζ΄ 21). Παρ᾽ όλο ότι η αρρώὠ- στεια που ἔχει τον πιέζει να σταματήσει, ὅπως οµολο- γεί σ᾿ ἕνα σημείο της οµι- λίας του, εν τούτοις συνεχἰ- ζει, αναφὲροντας κι ἄλλα παραδείγματα: «οὔκ ἀφί- σταµαι, λέει, τῶν θαλασσίων ὑποδειγμάτων» (2᾽ 26). Συνεχίζεται ΖΕΙ] Τ0Πῦί [Εν θες 6ο Μονή των αδελφώντου Λαζάρου στη Βηθανία Το ὀρος των Ελαιών. Γυρνάμε στην Ἱερου- σαλἠμ. Στο δρόμο µας η Βηθανία. Μπαΐνουμε στην πόλη και την ἴδια ώρα στη Μονή των αδελφών του Λαζάρου µε γυναικεία αδελφότητα. Εξωτερικά ψηλοί τοίχοι, µα εσωτερικά βεράντες, λουλούδια και δέντρα κι ἕνας τρουλλοει- δής ναός σε υποδέχονται δίπλα στα χαμογελαστά πρόσωπα, ὅπως τότε η Μάρθα και η Μαρία. Στο ναό, όλο φως, στα δεξιά, πριν απὀ το εικονοστάσιο, δείχνεται στους προσκυνη- τὲς βράχος χαμηλός σε σχή- μα ράχης γαϊδουριού. Η παράδοση πιστεύει πως εκεὶ κάθησε ο Ιησοὺς και διαλέχθηκε µε τη Μάρθα που, σπαράσσοντας απὀ το πένθος, εἶπε: «Κύριε, εἰ ἧς ὧδε οὔκ ἄν ὁ ἀδελφός µου ἐτεθνήκει». (ω. ια. 91). Στην πόλη, ανάμεσα σε δυο νεόδµητες εκκλησίἰ- ες, µια ορθόδοξη και µια των λατίνων, απὀ ἕνα χω- µατόὀδροµο κατερχόμαστε µε 27 σκαλιά στην πέτρα γιατον Τάφο του Λαζάρου. Καπνιά και υγρασία απο- πνικτική µας βοηθούν να γίνουμε µἔλη του ομίλου των συγχωριανώὠν του και των αδελφών του που συ- νοδεύουν το Ἀριστὸ στο μνήμα. «᾿Ην δέ σπήλαιον, καί λίθος ἐπέκειτο ἐπ᾽ αὐ- τῶ, λέγει ὁ ᾿[ησοοῦς' ἄρατε τόν λίθον. λέγει αὐτῷ ἡ ἀδελφή τοῦ τεθνηκότος Μάρθα: Κύριε, ἤδη ὄζει τε- ταρταίος γάρ ἔστι. λέγει αὖ- τῇ ὁ ᾿Ιησοῦς: οὕκ εἶπόν σοι ὅτι ἐάν πιστεύσῃς, ὄψει τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ... καίταῦτα εἰπών φωνῇ µεγάλη ἐκραύ- γασε. Λάζαρε, δεῦρο ἔξω... καί ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκώς...» (ω. ια᾿, 39-40, 43-44). Τούτη η ανάσταση μάς ἔδωσε τον πρὠτο επἰσκοπο Κιτίου, που πέθανε για δεὺ- τερη φορά το 63. Η Λάρνα- κα καμαρώνει ιδιαϊτερα για την ειδικἠ αυτή ευλογία κι απὀ δίπλα, όλοι εμείς οι Κύ- πριοι. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ κε 2η άν , : ἠφρ .. π κ. Οι Μουσουλμάνοι που ἔχουν στη φύὐλαξή τους τον Τάφο, (οι πιστοί πληρὠ- νουν εισιτήριο), µας προ- σγειώνουν. Αναχωρούμε γιατο ᾿Οροςτων Ελαιὼν γεμάτοι περίσκεψη. Η απὀ- σταση, παρ᾽ όλο που ΄ναι κοντινή µας ξεκουράζειγια λίγο. Εποπτεύουµε την [ε- ρουσαλἠμ απὀ τα ψηλά κι ενώ θαυμάζουμε µας εἰδο- ποιοῦν πως φτάσαμε. Περπατάμε για λίγο και Φτάνουμε στην εξὼ- πορτα ενὸς ρωσικού γυναι- κείου μοναστηριού, αφιε- ρωμένο στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή. Οι κήποι και τα κτίσματα µα κυρίως ο ναὸς µε τη χαρακτηριστι- κἠ αρχιτεκτονική και τους χρυσίζοντες τρούλλους εἷ- ναι µια γωνιά παραδεισε- νια. Ο ναὸς, αρκετά ψηλός, Φαίνεται απὀ την εντός των τειχὠν πόλη, µας προσκα- λούσε απὀ την πρώτη μέρα. Και να µας τώρα προσκυ- νητὲς. Στο εσωτερικὀ παρ᾽ όλο που πολλά στοιχεία εἰ- ναι διαφορετικά απὀ τα δι- κἁ µας, επειδἠ εἶναι ορθό- δοξα, µας βοηθούν να τ΄ αποδεχθούμε και να τ' αφομοιώσουμε. Ψηλὸ εικο- νοστᾶάσι, μεγάλα εικονἰ- σµατα µας καθηλὠώνουν. Προσευχόµαστε. Συνεχίζεται συνέχεια απὀ τη σελ, Ί τιστοι, σε ἔνδειξη της αγνό- τητας και καθαρότητας, που άρχιζαν µετο ἁγιο Βά- πτισµα, φορούσαν σ᾿᾽ όλη αυτή την εβδομάδα μέχρι την Κυριακἡ του Θωμά λευκά ενδύματα. ᾿ἔτσι η μεν Διακαινήσιμη Εβδομά- όα λεγόταν και «λευκὴ εβδομάδα», η δε Κυριακἡ του Θωμά, λεγόταν και «λευκή Κυριακή». Καταυγασμένοι οι νέοι Χριστιανοί µέσα στο φως του Χριστοῦ, γι᾿ αυτό και νεοφώτιστοι λέγονται μέχρι σήµερα, ἔφεραν στα χξρια τους λαμπάδα κατά τον Κυριακό λόγο, «οὕτω λαµ- ψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπρο- σθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως Ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί ὁοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὑὐρανοῖς» (Ματ. 5, 16). Αφού µετο Άγιο Βάπτισμα µετέβησαν απὀ την τάξη των κατηχου- µένων στην τάξη των πι- στώὠν, ὄχι μόνο δικαιούνταν αλλά και ὤφειλαν να παρα- κολουθούν καθημερινά κα- τά την εβδομάδα αυτή τη Θεἶα Λειτουργία και να κοι- νωνοῦν. Ο 66ος κανόναςτης εν Τρούλλω Πενθέκτης ΌΟι- κουµενικἠς Συνόδου (692 μ.Χ) ορίζει ότι οι Χριστιανοί κατά την Διακαινήσιμη Εβδομάδα οφείλουν να προσέρχονται καθημερινά στους ναοὺς «εὑφραινόμε- νοι ἐν Χριστῷ» µε ψαλμούς και ύμνους και ὠδὲς πνευ- µατικές, ενώ κάθε ἀλλη ὁι- ασκἔδαση, χοροί, ιπποδρό- µια κλπ απαγορεύονταν. Κατά την Εβδομάδα αυτή, εκτός της Τρίτης, ει.- αγγελικά αναγνώσματα ὅι- ΔΙΑΚΑΙΛΗΣΙΜΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ αβάζονται απὀ το Ευαγγέ- λιοτου θεολόγου Ιωάννη,ο οποἰος περισσότερο απὀ κάἁ- θε ἆλλο ευαγγελιστὴ Θεο- λογεὶ περί του Χριστού ως του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, ὡς της πηγἠς του Φωτός και της ζωής, ενώ αποστολικἁ ανα- γνώσμµατα διαβάζονται απὀ τις Πράξεις των Αποστό- λων, θἔλοντας η Εκκλησία μας να µας προβάλει τους καρπούς και τα αποτελέ- σµατατης Αναστάσεωςτου Χριστού. Μέσα σ᾿ αυτή την ὡς μία «λαμπροφόρο ημὲρα» θεωρούμενη Διακαινήσιμη Εβδομάδα, ξεχωρίζει ιδιαί- τερα η γιορτὴ της Ζωοδὸ- χου Πηγής. Γιορτάζομε δηλαδἡ τα εγκαϊνια του ναού της Υπε- ραγίας Θεοτόκου, της Ζω- ηφόρου Πηγής, που υπἠρ- χε ἔξω απὀ την Κωνσταντι- νοὐπολη προς τα µέρη του Επταπυργίου, κτίσμα του αυτοκράτορος Λἔοντοςτου Θρακός περὶ τα µέσα του πᾶἔµπτου αιώνα. Κοντά στο ναό υπήρχε µια πηγἠ στα νερά της οποίας ἔγιναν πολλές θεραπείες. Μετά την ἁλωση της Κωνσταντι- 3 ΧΒΙΟΤΟΡ ΔΜΡΟΤΗ 4: - νουπόλεως και οναός καιη πηγή του αγιάσµατος κα- ταστράφηκαν. Στις 26 Ιου- λίου 1833, κατόπιν σχετι- κἠς άδειας του σουλτάνου Μαχμούτ, άρχισαν οι ερ- γασίες για την ανέγερση νξ- ου ναού. Στις 14 Σεπτεµ- βρίου 1833 τέθηκαν τα θε- μέλια και στις 2 Φεβρουα- ρίου 1835 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωστάντιος µε άλλους δώδεκα αρχιερεῖς τέλεσε τα εγκαϊνια του να- οὗ µε πλήθος πιστὠν. τος Ἐ εβς ον ΣόΝ ΟΤΑ/ΡόΝ. απ πα οὗ Χροτε «ολλ ΠΡοΘΗ/ΜάΡΘΝ ο ΚΤΙΝ ΑΠΑΝ 09 9ο ἈΜΚΟΤΑΘΙΝ οἱ ΨΡΙΜΕΙΘΝ κ « ο] λος οἳ1ΘΝ ” δό Το Πάσχα, γιορτὴ αρχικά των Εβραίων, που τελείτο σ᾿ ανάµνη- ση της θαυμαστἠς απ᾿ αυτούς διάβασης της Ερυθράς θάλασσας, εἷ- ναι για µας τους Χριστι- ανούς η κορυφαία γιορ- τή, η Ανάσταση του Σω- τήρος Χριστού, οθρίαμµ- βος της ζωής πάνω στο θάνατο, η διάβαση (Πά- σχα) απὀτον κὀσμοτούῦ- το της φθοράς στον κὀ. σµο της αφθαρσί]ας και της αιωνιότητας. Ας εἰ- ναι λοιπόν κα! η Διακαι- νήσιµη Εβδομάδα ευ- καιρία της δικἠς μας ανακαίνισης και αναγεν- νησης µέσα στοφως της Ανάστασης και της και- νής κτίσης του Χριστού. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣΚΟΝΤΑΣΟΥ «Θα εξομολογηθὠ στην προσευχἠ μου... Θα εξομολογηθώὠ μπροστά στην 12ο -- «Όα εξοµολο- γηθώ μόνος µου στη δι- ἄρκεια της προσευχἠς μου». -- «Θα εξοµολο- γηθώ μπροστά στην ει- κονα του Χριστού». -- Ἡ διἀθεσή σου για εξομολόγηση εἶναι καλή. Φαΐνεται πως ἔχεις συνειδητοποιἠσει και την αμαρτωλότητά σου και το απαραϊἱτητο της εξομολόγησής σου. Και τα δυο εἶναι δώρα Θεού. Φρόντισε να τ᾽ αξιοποιἠσεις µετον πρὲ- ποντα, το νόμιμο τρόπο. Ποιος εἶναι αυτός Απάντηση µας δίνει Αυτός ο Κύριος, µε την εξουσία που ἔδωσε στους Αποστόλους Του, την πρὠτη µέρατης Ανά- στασήἠς Του. ᾿Οταν τους συνάντησε στο υπερώο, «τῶν θυρῶν κεκλεισµέ- νων ὅπου ἧσαν... συνη- γμένοι διά τόν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων» κι αφού επείσθησαν ὁτι ὀντως αναστήθηκε, «ἐνεφύση- σε καί λέγει αὐτοῖς' λά- βετε Πνεῦμα Αγιον' ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτί- ας, ἀφίενται αὐτοῖς' ἄν τινων κρατῆτε, κεκρά- τηνται» (Ἰω. 20, 22-23). Τα ἴδια ακριβώς εἶπεο Κύριος στους μαθητὲς Του και σ᾽ άλλη περὶ- πτωση, πριν απὀ το Πά- θος Του και σε συνάρτη- ση της εξουσίας που ἔδωσε στην Εκκλησία: .. Εἰπέ τῇ ᾿Εκκλησία. ἐάν δέ καί τῆς ᾿ἜΕκκλη- σίας παρακούση, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικός καί ὁ τελώνης. ᾽Αμήν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἅν δήσητε ἐπί τῆς γῆς, ἕσται δεδεµένα ἐν τῶ οὐρανῶ καί ὅσα ἑάν λύσητε ἐπί τῆς γῆς, ἔσται λελυμµένα ἐν τῷ οὐρανῶ» (Ματθ. Ι8, 17-18)». Πώς ὅμως οι Απόῥ- στολοι ἡ μετέπειτα οι διάδοχοί τουςθα μπορού- σαν ν᾿ αποφασίσουν δὲ- σµευση ἡ λύση των αμαρτιών, χωρίς εξοµο- λόγηση: Η εξουσία αυ- τή, η ειδική, δόθηκε όχι σ᾽ ὅλα τα µέλη της Ἐκ- κλησίας, αλλά στους Αποστόλους. Αυτοί, µε τη σειρά τους, μετἒδιδαν την ἴδια εξουσία στους επισκόπους, που «κατά πόλεις» «ἐν ' Αγίω Πνεύ- µατι» χειροτονούσαν. Οι επίσκοποι, αλλά και οι πρεσβύτεροι, και οἱ διά- κονοι, που επίσης «εν Αγίω Πνεύματι» χειρο- τονήθησαν απὀ τους Αποστόλους και χειρο- τονούνται ἕκτοτε απὀ τους διάδοχους τους εικόνα» επισκόπους, αποτελούν τους διαδόχους των Αποστόλων καιτους συ- νεχιστὲς της αποστολι- κής τους διακονίας. Προετοιμασία του µυστηρίουτης Εξομολό- Ύησης υπήρξε το βάπτι- σµα µετανοίας, που κἠ- ρυττε και τελούσε ο Ιω- άννης ο Πρόδρομος. Τότε οι προσερχό- µενοι, «ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῶ ᾿Ιορδάνη ποταμῷ ὑπ αὐτοῦ ἐξο- μολογούμενοι τάς ἁμαρ- τίας αὐτῶν» (Μαρκ. 1, 5 Ματθ. 3, 6). ᾿Αφεση αμαρτιών χωρὶς μετάνοια και εξο- µολόγηση μπροστά σ᾿ αυτό που ἔχει την εξου- σία του «δεσμεῖν καί λύ- ειν τάς ἁμαρτίας» Πνευ- ματικοῦ, επισκόπου ἡ πρεσβυτέρου, δεν δίνε- ται. Ο ευαγγελιστής Ιω- θἆ ῥΟΗ ΜΗ ΓλιΑΟΣ ΧΕΙ ΔΛΝΟΣ ος 4 Τᾶς ϐὴ ο 1 9, ο ) -σ“ αι άννης στην Α᾽ επιστολἠ του τονίζει: «᾿Εάν ὁμο- λογοῦμεν τάς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἔστι καί δίκαιος, ἵνα ἀφῆῇ ἡμῖν τάς ἁμαρτίας καί καθα- ρίση ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀδικίας» (1, 9). «Θα εξομολογηθώ μόνος µου...». «Θα εξο- μολογηθώ μπροστά στην εικόνα...». Τέτοια εξο- µολογηση εἶναι ἄάγνω- στη στην Εκκλησία µας. Κανένας δεν δικαιούται να χορηγεί άφεση στον εαυτό του. Οὗὖτε κι αν εἷ- ναι πνευματικὸς ο ἴδιος, μήτε κι αν εἶναι επίσκο- πος ἡ πατριάρχης. Καιο Οικουμενικός Πατριάρ- χης ἔχει ανάγκη άλλου πνευματικού, για να εξο- μολογεϊἰται τις αμαρτίες του και να λαμβάνει την άφεση. Οι εικόνες του Κυ- ρίου, των Αγγέλων και των Αγίων ἔχουν χάρη και εκεἰνος που τιμητικά τις προσκυνἁ ωφελείται. Όµως εξομολόγηση μπροστά στις εικόνες, χωρἰς την παρουσία του Πνευματικούὺ Πατέρα, δεν ωφελεί. Η εξουσία της δέσµευσης ἡ της συγχώρησης των αµαρ- τιών βρἰσκεται στα χὲ- ρια των επισκόπων και των πρεσβυτέρων εκεἰ- νων στους οποίους οἳ επίσκοποι ἕἔδωσαν την εξουσία αυτἠ και ονοµά- ζονται Πνευματικοί. Ἡ αποστολή των εικόνων εἶναι διαφορετικἠ. Ανα- φξρεται σ᾽ άλλους το- μείς. Έπειτα το ἔργο του Πνευματικοὺ Πατέρα δεν εξαντλείται µε την ακρόαση της εξοµολό- σπσπε καν τῇ χορήγηση ἡ ὄχι της άφεσης των αμαρτιών. σα - ἶσα τόὸ- τε αρχίζει. Είναι η καθο- δήγηση, η συμπαράστα- ση, η εμψύχωση, η συ- στράτευση και πξραν ακόµη απ᾿ αυτά. Είναι η συμμετοχή στους αγώ- νες και τις αγωνἰες των πνευματικών του παιδι- ών, στις θλίψεις και τις χαρὲςτους. «Κλαίει µετά κλαιόντων καί χαίρει µετά τῶν κχαιρόντων» (Ρωμ. 12, 15). «.... χάσμα μέγα θα ἠτο αναμφιβό- λως εις την πατρικήν αυ- τοῦ καρδἰαν», σημειώνει ο Μητροπολίτης Κ. Εμ- μανουήλ στην Εξοµολο- γητική του (τ. 2ος, 146), «αν δεν παρηκολού- θει τον αμαρτωλόν επι- στρέφοντα, αναγεννώ- µενον, αναγεννηθἑντα, και δεν εδοκἰµαζε και οὐ- τος πατρικὠς την χαράν της επιστροφής του αμαρτωλοῦ, ὣς εποτίσθη και µε την πικρίαν της απότου Θεού αποσκιρτή- σεως και αποδηµίας αυ- τοῦ». Ἐκείῖνοι, που κατάρ- γησαν την εξομολόγηση μπροστά σε πνευμµατικὁὀ Πατέρα, ἦταν οι Δια- μαρτυρόμµενοι (Προτε- στάντες). Για µας ὅμως τους Ορθοδόξους λειτουργεί πάντα, απὀ την ημέρα της Πεντηκοστής, το μεγάλο τούτο μυστήριο, της Μετάνοιας Εξομολό- γησης, το δεύτερο αυτό βάπτισμα, για την κά- θαρση της ψυχἠς απὀ κά- θε αμαρτία. Ο Ορθόδο- ξος Πνευματικός Πατὲ- ρας ασκεί το ἔργοτου ως εντολοδόχος Χριστού, ως δεξιό ὀργανο λει- τουργίας της Εκκλησίας Του, ὡς διάδοχος των Αποστόλων στη χρήση της εξουσίας «τοῦ δε- σμεῖν καί λύειν τάς ἁμαρτίας». Η συνεχής παρουσἰα και διακονία των Πνευματικών Πατὲ- ρων ανάμεσα στο «νέο ᾿Ισραήλ. τῆς χάριτος» αποτελεί ακόµη µια εκδή- λωση της συνεχούς και αδιάπτωτης αγάπης του Κυρίου µας Ιησού Χρι- στού για τον πιστό λαό του. συνεχεια απὀ τη σελ. Ί και προς τις πρόνοιες των συμφωνιών κορυφἠς του 1977 και 1979, που επικαλεἰ- ται στο σχέδιό του ο Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. Γιατί οὖτε ο παράγον- τας της παραγωγικότητας, οὐ- τεο παράγοντας της ιδιοκτησἰ- ας, που προβλέπουν οι συµ- Φωνίες κορυφἠὴς, ὄικαιολο- γούν τέτοιο ποσοστιαίο εδαφι- κὁ διαχωρισμό. 5. Εξισώνειτο Ί8ύρ6του πληθυσμού, που εἶναι η τουρκοκυπριακἠ κοινότη- τα, µε το 8206 του πληθυ- σμού, που εἶναι η ελληνο- κυπριακή κοινότητα. Κα- ταργεΐτην παραδεδεγμένη δη- µοκρατική αρχή του «εις ἁν- θρωπος µία ψήφος» και ειση- γείται και επιβάλλει ἔμμεσα μεν, αλλά ουσιαστικά, τις Φυ- λετικὲς διακρίσεις, κατά τρόὸ- πο που µια μειονότητα του 1806 να ἔχει τη δυνατότητα να επιβάλλει τις απὀψεις της, ἡ τουλάχιστο να εξουδετερώνει τις αποφάσεις της πλειοψηφίας του 8236. 6. Στερεί ουσιαστικά απὀ το μεγαλύτερο μέρος του προσφυγικού µας κὀ- σµου το αναφαίρετο δικαϊ- ὠμα της επανόδου στις πα- τρογονικὲς του εστἰες, αλ- λἁκαιτο δικαἰώμα της ελεύ- θερης εγκατάστασης και διακίνησης των πολιτών στην ἰδιά τους τη χώρα, δι- καϊἰωμα που ἔχει κάθε πολἰ- της ενός ελεύθερου και ευ- νομοῦύμενου κράτους. 7. Πέρα ὅμως απὀ τη λαν- θασμένη Φιλοσοφία, πάνω στην οποῖα στηρίχθηκε, το σχὲἑδιο τοῦτο εἶναι απαρά- δεκτο ακόµη και γιατί τυχόν εφαρµογή του θα οδηγήσει σε µια τραγελαφική πολιτε]α-κράτος, που οὖτε να λειτουργήσει θα μπορει, οὗ- τενα υπάρξει. Σε οποιαδήποτε στιγμή θελήσει η μειοψηφία του 1806, εἶτε απὀ μόνη της, εἶτε παρακινούµενη απ᾿ έξω, μπορεί να διαλύσει το κράτος, γιατί, όπως προβλέπεται στο σχέδιο, καμιά απὀφαση δεν µπορεί να ληφθεί απὀ την εκτελεστική εξουσία χωρὶς την ευνοϊκή ψήφο ενός τούρκου υπουργού και την επιδοκιµα- σία του τούρκου αντιπροξ- ὅρου, και κανένας νόμος δεν μπορεὶ να ψηφισθεἰ χωρἰς την υπερψἠφισή του και απὀ τη χωριστή πλειοψηφία των τούρκων αντιπροσώπων. 8. Οἱ διαδικασίες λύσεως των αδιεξόδων, που προβλέπει το σχέδιο, εἶναι εξίσου µη λει- τουργήσιµες, γιατί απλώςτο θέ- μα μετατίθεται σε άλλους χώ- ρους, χωρἰὶς ὁμως ουσιαστικά να αλλάζει η βάση της λήψεως των αποφάσεων, Η ανάθεση σε ξένους «νικώσης ψήφου»σε μερικές περιπτώσεις, προς λύ- ση των αδιεξόδων, ὄχι µόνο δεν λύει το θέἐµα, αλλά και µε- ταβάλλει το κράτος απὀ σνε- ξάρτητο σε ἕνα ευτελές και υπό κηδεμονία κατασκεύασμα 9, Η µη λειτουργικότη- τατηςλύσεως,που προβλε- πει το σχἒδιο Κουεγιάρ, όπως εὔκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί, θα ἔχει Φο- βερὲς και ανεπανόρθωτες συνέπειες σεβάροςτου Ελ- ληνισμούτης Κύπρου. Γιατ!, µια καιθα ἔχει διαλυθεί η νόμι- µη κυβέρνηση, δεν θα υπάρχει πια νόμιμο και αναγνωρισμένο κράτος και οι ὅυο περιφερεια- κές - κοινοτικὲς πολιτείες θα ἔχουν σα δικαιώµατα ανα- γνωρίσεως, και ἔτσι το βόρειο τµήµα της νήσου µας θα γίνει νομιµοποιηµένο πια πολιτικό και στρατιωτικὀ προγεφύρωμα της Τουρκίας στην εφαρµογή της επεκτατικής πολιτικής της, Χωρίς το ελληνοκυπριακό νό- τιο τµήµα να ἔχει το αναγνωρι- σμὲνο νόμιμο δικαίωμα να ὁι- αμαρτυρηθεἰ, ἡ τη δύναμη να αντιδράσει. Γ) Για όλους αυτούς τους λόγους η ἱερά Σύ- νοδος πιστεύει ότι: 1. Δεν θα υπάρξουν ανά- µεσα στον Ελληνισμό της νἠ- ΒΕΣΖΣΣ Παρατηρήσεις της |. Συνόδου σου µας οὖτε οργανώσεις, οὗ- τε κόμματα, οὗτε άτοµα, που δεν θα απορρίψουν µε αγανά- κτηση ἕνα τέτοιο σχέδιο λύσε- ὠςτου εθνικού µας προβλήµα- τος, ἁδικο και τραγελαφικό και στη σύλληψη και στην κυοφό- ρηση και στη γέννηση, ὅπως εἶναι το σχέδιο που Φξρει το όνομα, αλλά υποτιµά και μειώ- νει τον τίτλο και την ιδιότητα, του Γ.Γ.των Ηνωμένων Εθνών, ως Φορέα καὶ Φρουρού του Καταστατικού Χάρτη και των αποφάσεων του διεθνούς Ορ- γανισμού και ως θεματοφύλα- κα τὠν ανθρωπίνων δικαιωμά- των. 2. Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αφεθεὶ να σχηµατι- σθεῖ η εντύπωση ότι υπάρχουν ανάμεσά µας πολλοί ἡ λίγοι, που εἶναι δυνατὸ να δεχθούν το σχέδιο αυτό, εἶτε ὁπιως ἔχει, εἶτε µε µια Φαινομενικἠ βελτί- ὡὠση, εἶτε την αντικατάστασή του µε κάποιο ἄλλο παραπλἠ- σιο σχέδιο. ΟΙ αναπόφευκτες τραγικές συνέπειες σε βά- ροςτου λαού µας απὀ τυχόν αποδοχή του εγγράφου θα εἶναι κατά πολύ δυσμενέ- στερες απὀ εκεΐνες, που εἷ- ναι δυνατὀ να προκύψουν απὀ την απὀρριψἡ του. Με την αποδοχἠ, και νομιμοποιού- µε εμεὶς οι ἴδιοι τις δυσμενείς συνέπειες, που εἶναι πιθανό να επιφερει η απὀρριψη, και επἰ πλέον υποθηκεύουμε µε την υπογραφἠ µας µια για πάντα το μέλλον του Ελληνισμού της Κύπρου στη διάθεση του τουρκικού επεκτατισμού, πρά- γµα που σε όχι πολύ χρόνο θα οδηγήσει µε μαθηματική ακρί- βεια στον πλήρη εκτουρκισµό της νήσου µας. 3. Η καλύτερη πορεία στην περίπτωση αυτή εἶναι ὀχι µια χλιαρή αντιμετώπιση, που θα οδηγήσει ἴσως στον εκφυλισμό του σχεδίου, αλλά η σαφἠς, κατηγορηµατικἡ και Χωρίς περιστροφές απόρριψη του σχεδίου ὡς εντελώς απαράδεκτου, αν- τικειµἔνου στις αρχέςτου Χάρ- τη των Ηνωμένων Εθνών, στα ανθρώπινα δικαιώµατα και στις αποφάσεις του διεθνούς Οργανισμού για το Κυπριακό πρόβλημα. Μια τέτοια απόρριψη απὀ ὀλες τις πα- ρατάξεις του λαού µας θα προβληματίσει σοβαρά τους εισηγητέςτου σχεδίου και θαᾳ καταστήσει σαφες σεόλους ότι οὐτεοχρόνος, οὖτε οι δυσκολίες, οὖτε οἱ εκβιασμοί και οι απειλες εἷ- ναι δυνατόὸ να υποβαθμί- σουν τον αγώνα του λαού µας για δικαιοσύνη και ελευθερία. Δ) Η ἱερά Σύνοδος ελπίζει ότι η υποβολή ενός τέτοιου καθ᾽ ολοκληρία απαράδεκτου και καθ᾽ υπερβολή ἀδικου σχεδίου λύσεως του εθνικού μας θέµατος, θᾳ προβληματί- σει σοβαρά την πολιτικἠ Ηγε- κοκκκακςακας ἃ συνέχεια απὀ τη σελ. π ΣΕΛΙΔΑ 3 σία και τον λαό µας καιθα οδη- γήσει στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας για σφυ- ρηλάτηση Χχωρὶς καμιά αναβολἠ της ενότητας όλων των δυνάμεων του λαού µας, ώστε να δηµι- ουργηθεὶ ἕνα απρόσβλητο και αδιάρρηκτο τείχος αν- τίστασης και αγώνα στη ὅὁι- εκδίκηση και προάσπιση των δικαίων µας, πάνω στο οποίο να µη βρίσκουν οὖτε κερκόπορτες οὖτε χαλαρά και αδύνατα σηµεία οἱ επιβουλές των εχθρών µας, αλλά και των οποιωνδήποτε «καλοπροαίἱρε- των» τρίτων. Ε) Η χάραξη απ᾿ ὀλοτο Ἓθνος µιας στρατηγικής, που θα οδηγεἰ στην επανα- τοποθέτηση διεθνώς του κυπριακού προβλήματος ως θᾶμµατος εισβολἠς και κατοχής και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού µας απὀ µέρους της Τουρκίας, και η εμμονή µε σταθερότητα και αποφασιστι- κότητα σ᾿ αυτή τη στρατηγικἡ εἶναι η πιο ενδεδειγµένη πο- ρεία, που θα οδηγἠσει, ὁύσκο- λα ἶσως καιβραδέως, λόγωτης μεχρι σήµερα παρεκκλίσεως, αλλά ασφαλώς, στη δηµιουρ- γία των συνθηκών για λύση του εθνικού µας θέµατος, που θα αποκαθιστά τα δικαιώματα του λαού µας. Στο μεταξύ μὲ- Χριτης ημερας εκείνης η µε κάθε τρόπο ενίσχυση της αμυντικής µας θωράκισης εἶναι επιβεβλημένη και θα αποβεί πολὺ βοηθητική. Η ἱερά Σύνοδος απευθύνεται προς το πλήρωμα της Εκκλησ]- ας, ὀλο τον Ελληνισμό της Κύπρου, και τον κα- λείνα µην απογοητευθεἰ και να µη χάσει το θάρ- ρος του και την πίστη του στην επίἶτευξη της δικαίωσης. Με κανένα τρὀπο να µην αφεθεῖ ο χρόνος ἡ οι δυσκολίες και η ηττοπάθεια να υποσκάψουν και να υπονομεῦύσουν τον αγώνα µας, αλλά µε µε- γαλύτερη ὁσο ποτὲ αποφασιστικότητα, µε πεἶσμα και πάθος, που δημιουργείὶ η θιγόµενη Φιλοτιμία ενός Φιλελεύ- θερου λαού, να συνεχί- σουμµε όλοι µαζί, ὀλο το ᾿Ἔθνος ενωμένο, µε υψηλό το Φρόνημα τον αγώνα µἐχρι τέλους, μξ- χρι την πλήρη αποκατά- σταση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων µας, μεχρι την απελευθέρω- ση ὁλωντων σκλαβωμέ- νων εδαφών µας και την ανάκτηση των πατρογο- νικών µας εστιών. εκξςξςσκας Ἅκ Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ὴ Η Ανάσταση του Χριστού δεν φανερώνει µόνο την απαρχή της αιώνιας ζωής. Προβάλλει παράλληλα και ὡς δν ἕνα υπέρτατο μήνυμα ελευθερίας απὀ τα δεσμά της υλικής Αν Ἅ της ζωής, της δικαιοσύνης, της αρετής, του πνεύματος. Γι΄ δ αυτό το φως, που εκπἔµφθηκε µέσα απὀ τον τάφο του ες δ και πνευματικής σκλαβιάς. Εἶναι η κορυφἠ του θριάµβου ὴ ' το. . κ . ΑΔ ΐ Ιησού, µας καθογηδεἰ σήµερα ὄχι µόνο στην πνευματική βι β. µας ζωή αλλά και στον αγώνα µας γΙα την απελευθέρωση ἂ ΝΝ της πατρίδας µας και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων δ. « Του λαού µασκε, δν Με αυτή την πίστη και την ελπίδα ας δώσουμε Ἂ Γἃ. ὅλοι τα χξρια, για να αποκυλίσουµε την πλάκα του κ τάφου, μὲσα στον οποίο προσπαθούν να κρατήσουν ᾱ». κλειστά τα δικαιώματα του λαού µας οι μισθοφόροι Α της σύγχρονης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι προτά- σεις, που υπέβαλε πρόσφατα ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, εἶναι δυστυχώς οι σφραγίδες, που κατα- σκευάστηκαν απὀ τους Πόντιους Πιλάτους µε την προτροπή των Γραμματέων και των Φαρισαίΐων, για δΝ να σφραγίσουν τον τάφο και να κρατήσουν έτσι μέ- Ἡ σασ᾽ αυτότο σφράγισµα της καταδίκης µας σε θά- Ν νατο. Με χαλυβδωμένο το Φρόνημα της αντίστασης Ἀ και του αγώνα ας συντρίψουμε τις σφραγίδες, ας ἡ διαλύσουμετα σκοτάδιατης υποκρισίας, γιανα ανα- τείλει Φωτεινή 8 µξρα της Ανάστασῆςεο, δΑΣΑΣΖΟΑΣΑΣ ΣΕΛΙΔΑ 4 ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΔΙ ΣΧΟΛΙΑ «ΕΝΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΣΗΜΑΔΙ...»()) Σε ξεχωριστή θέση, στην τρίτη σελίδα και σε ειδικὸ Ὃ ης καθημερινή εφημερίδα Φφιλοξενοῦ- σε(] κρἱσεις, σχόλια και προβλέψεις κάποιου «Κυ: πραίου», σχετικάἁ µε τον πολιτικό γάμο, µε αφορμη την πρόσφατη ανάθεση της σύνταξης του από τους Δημάρχους. Παραθέτουμε αποσπάσµατα: α.... Ο πολιτικὸς γἁμος εἶναι απαράδεχτος για πολλοὺς στην Κύπρο κα! ανάθεμα γα την Εκκλησία. Γ/σ την Εκκλησία εἶναι φυσιολογική η αντ]δρασή της, µια και ο πολιτικὸς γάμος μειώνει την εξάρτηση του ατόμου απ᾿ αυτήν κα! Φυσικά και την επιρροή τῆς. Οσον αφορό ὁμως τις πλατιές μάζες πρόκειται γ/α προκατάληψη, ἔλλειψη της κατάλληλης μόρφωσης ἡ σπλὠς συντηρητ!σμὀ, ἑνα χαρακτηρ!στικὀ σύµφυτο σεµας τους Κυπρίους... | » Ωστόσο δεν πρὲἐπε! να υπάρχουν Ψευδαισθή- σεις... Το μέγεθος και το βάθος του συντηρητισµου, που ὁιακατέχει τον Κύπριο, η αντόραση µιας Εκκλη- σίας, που οἱ κο!νωνικὲἐς µας δομὲς και η οικονομική της ὀύναμη Της επιρἐπουν να ὁιαδραματίσει ακόμα κάποιο ρόλο, ὁυσανάλογα µεγάλο µετα επίπεδα ανά- πτυξης του τόπου, αλλά ακὀμακσιη συντήρηση της παράδρσης, δεν θα επιτρἐψουν γοργὲς εξελίξεις στο θέμα. ) » Λήια χούφτα πολ!τικοἱ γάμοι, ἕνα μικρὸ κλάσμα στις εκατοντάδες των γἁμων που γίνονται στην κύ- προ. ἕνα μ/κρὀὸ ρήγμα στο τεἰχοςτου συντηρητισμού κα! της προκατάληψης, ἑνα ελπιὀοφὀρο σημάδι ότιο Κύπρος δεν αναπτύσσεται! οικονομικἆ µὀνο...». Δεν εἶναι βέβαια η πρὠτη φορά που ακούονται τέτοιο! κρωγµοί. Κσιη εν λόγω εφηµερίόα επανειληµ- μένα συντάχθηκε απροκάλυπτα υπὲρ του πολιτικού γάμου. Αμϕιβόλλομε δε αν ο συντάκτηςτου σχολίου εἶναι πρόσωπο 1ρ/ΤΟ, άσχετο µετην εφημερίδα. ΓΙ Ἰατή, αν κρίνοµε ὅτι κι άλλες φορὲς ανὦλογες «σοφές» σκέ- Ψεις παρστίθεντα! κα) κατακλεἰοντα!µετο ψευδώνυμο «Κυπραίος», προκαλούμαστε να συμπεράνοµε ὁτι η πατρὀτητατου κειµένου ανήκει σεπρόσωπο εγγύτατο προς Την εφημερίδα, που σε τελικἠ σνόλυση μόλλον τα σαπωθηµέἑνα του εκφράζει κα! στα προσωπικά - οι- κογενειακἁ του προβλήµατα επιδιώκει να ὁώσει διέ- έοδο. τσι, ας σταµατήσε/ ο κ. «Κὐυπραίος» να µας παἰζε! ΤΟ ρόλο της αλεπούς µε την κομμένη ουρἀἁ και να χαρακτηρίζει τον πολιτικὀ γἆμο ως «ελπιδοφὁρο σημάόδ»,». ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ Ο: σοβαροί άνθρωποι, γιατί υπάρχουν και σο- βαρο] άνθρωποι, που πἠραν µέρος στο επίὶµοχθο και ολοήµερο ἔργο της επιλογής του τραγουδιού της Κύπρου για τη Γιουροβίζιον, ασφαλώς πρέπει να αισθάνονται τουλάχιστο άσχημα, για την τροπή και τις ὁιαστάσεις που η όλη υπόθεση του υπό εκπρο- σώπηση τραγουδιού πήρε. Αλληλοκατηγορίες, χα- ρακτηρισμοἰ, απειλὲς, παραιτήσεις, μηνύσεις κ.λ.π. Δηλαδή παΐζομε και ξεπαίζοµε. Ο ἕνας ντρἔπεται για τους στἰχους, ο ἄλλος προσβάλλετα!γιατη µουσικἡ, ο τρίτος το κρίνει ξεπερασμὲνο, ο τἒταρτος τοθεω- ρεί προσαρμοσμένο στα ευρωπαϊκά γούστα, δηλ.ο ἔναςτο αναθεματίζει καιο ἀλλοςτο χειροκροτεὶ. Και τελικά οταλαΐπωρος ο κυπριακὸς λαός πληρώνει και ταυτόχρονα ρεζιλεύεται. ΚΙ ὕστερα εἶναι και το συνοδευτικό «φιλµάκ!», που, για να µη µας πουν καθυστερηµἔνους, ἔχει δι- ανθιστεἰ µε τις αναισχυντἰες. Κι όλα τούτα, για να εκπροσωπηθούὐμε πού Καιναµας εκπροσωπήσειτι ᾿Ετσ,προβάλλεται οπὀόνοςκαιο ξεριζωμὸς ενὸς λαού ᾿Ετσι διακηρύττοµε την αδικία που διαπράτ- τεται σε βάρος µας ΄Ετσι διαμαρτυρόμαστε γιατην κατοχή του 403 του εδάφους της Πατρίδας µας Κι ἐτσι σε ξἔνους και δικούς µας τονίζουμε το αγωνι- στικὀ φρόνημα Κι εἶναι θᾶµμα τούτο να εκφρἆσειτο περιεχόµενο Της ιστορἱἰας και του εαυτού μας ο Εικ. Λπανότου Σερβίας κ. Αμϕιλοχίου Ράντοβ!ιτς Ὕστερα απὀ πρό- σκληση του Παγκύπριου Συλλόγου Ορθοδόξου Πα- ραδόσεως «Όι Φίλοι του Αγίου ΄ΌὌρους» βρισκόταν στην Κύπρο από τις 17 μὲ- Χριτις 24 Απριλίου για µια σειράἀ ομιλιών, ο Σεβασμιώ- τατος Μητροπολίτης Μπα- νάτου Σερβἰας κ. Αμφιλό- χιος Ράντοβιτς. Ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος ἧταν μαθητής του μεγάλου Θεολόγου και οσιακἠς µνήµης ιερομονά- χου π. Ιουστίνου Γιόποβιτς. Γεννήθηκε το 1938 στο Μαυροβούνιο της Σερ- βίας. Φοίτησε στην {ερατι- κἡ και Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου. Σποὐδα- σε ὑστερα Κλασσική Φιλο- λογία. ΄Εκανε µεταπτυχια- κες σπουδὲς στην ἰταλία, Ελβετία, Γαλλία και Ελλά- δα, ὅπου υπέβαλε ὁιδα- κτορική διατριβή στη Θεο- λογική Σχολή Αθηνών µεθξέ- μα «ΤΟ μυστήριο της Αγίας Τριάδας κατά τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά». Μετέεβη ὕστερα στο Άγιο ὌὌρος, ὀπου παρά- µεινε για ἕνα χρόνο. Ύστε- ρα πήγε ξανά στο Παρίσι, όπου δίδαξε στη Θεολογική Σχολἠ του Αγίου Σεργίου Δογματική και Ασκητικἠ. Μετην επιστροφἠ του στο Βελιγράδι διδάσκει μέ- Χρι και σήµερα στην εκεί Θεολογική Σχολἠ το µάθη- μα της Κατηχητικής. Το 1985 εξελέγηκε Μητροπολίτης Μπανάτου. Ἔχει πλούσια συγ: γραφική ὁράση. ᾿Ἔγραψε αρκετά βιβλία και ἀρθρα. Δυο απὀ αυτά εἶναι: «ἠ Κα- θολικότης της Εκκλησίας» και «Φιλοκαλική Αναγέν- νηση». Επίσης µετάφρασε στα Ελληνικά τα βιβλίατου μακαριστού γξροντα |. Πό- ποβιτς «Ορθόδοξη Εκκλη- σἷα και Οικουμενισμὸς» και «᾿ Αγ. Σάββας και Συμεώὼν», ὁπως και το βιβλίο «Κασσι- ανἠ» του Νικολάου Αχρί- όος, Η επίσκεψη του Σεβα- σμιώτατου Μπανάτου στην Κύπρο ἠταν πραγματικά µια ευλογία απὀ το Θεό. Η απὀ μέρους του άνετη και ακριβής χρήση Της ελληνι- κής γλὠσσας, τα µεστά νο- ηµάτων ζωής θἔµατα που ανάπτυξε και η όλη ανα- στροφἡ του χάρισαν σ᾿ όσους τον παρακολούθη- σαν (σιτον ἔζησαν εµπειρὶ- ες µοναδικες. Ενίσχυσεν η πα- ρουσίατου το ορθόδοξο η κο Φρόνημα και υπογράμµ- µισε τη Φυσιογνωμία της Ορθόδοξης Εκκλη- σἰας ως Εκκλησίας απὀ ανεκαθεν µαρτυρικἠς. Στη Λευκωσία εἶχαμε την ευκαιρία να τον γνωρὶ- σουµε ως λειτουργό και ομιλητή. Τόσο στο κἠρυ- γµα του στον Καθεδρικό ναὸ Αγίου Ιωάννου, που µεταδιδόταν και απὀ το ραδιόφωνο, ὁσο και στις ομιλίες που ἔδωσε το βρά- ὅυ της Κυριακής 20 Απρι- λίου και Δευτέρας 21 Απριλίου στο Πολιτιστικὸ Κέντρο του [ἱόρύματος «Αρχ. Μακαρίου Γ”» μετά- δωσε στούς πολλούς, απὀ το πολυπληθές ακροατἠ- ριο, μηνύματα που κυριο- λεκτικά αποκάλυπταν το μεγαλεῖο της Ορθόδοξης Σε Φανταστική αφίσ- σα, µε ἔξτρα τυπωμένο το χρυσό χρώμα, προβάλλον- ταν, οι στόχοι, οι υποσχέ- σεις και τα επιτεύγματα του. Και μέσα σε ειδικά πλαίσια, αφού παρξἔθετε καμπύλες και άλλα στατι- στικἁ στοιχεία, προσπαθού- σενα εντυπωσιάσει και έτσι να προσελκύσει Φοιτητές για τα...Πανεπιστήµια του. Βαρύτητα δε στην όλη επι- χειρηµατολογία και διαφη- µιστική εκστρατεία του ἔδι- νε στη μέθοδο που ακο- λουθεί και που σ᾿ αυτή θα εντάσσονταν και οι υποψἠ- Φιοι Φοιτητές. Μ]αΠαγἰρΗ! Γπἱογπαἰἰοπα] [υπίνογκιίν (Διεθνές Πανε- πιστήµιο Μαχαρίσι], ήταν το ὀνομα του ... Πανεπι- στηµίου, υπερβατικός δια- λογισμός η μέθοδος που πρόβαλλε και υποσχόταν πολλά. Και Ηὶς Ηοιίπεες (η αυτού αγιότης) Μαχαρίσι συνέχεια απὀ τη σελ. Ί σουν εσωτερικἁἀ τα κρἀ- µτελικά τους οικτίρει, Εἰ- τη, να διαβρὠώνουν την εθνικἡ συνείδηση των λαών, ὡστε άβουλα ὁν- τα οἱ λαοί, χωρίς πατρί- ὅσα και συνείδηση να εἰ- ναι ἔτοιμοι να δεχθούν τα γεγονότα του Αρµα- γεδδώνος, της νίκης δη- λαδή των Εβραίων και του εξολοθρεμού άλλων λαών. Όποιος, Φυσικά, συνέχεται απὀ το καθα- ρὁ φρόνημα, που η Ορ- θόδοξη Πίστη του προ- σφἑρει, αυτός, όταν βλξ- πει σε τι φοβερό βάρα- θρο οδηγούνται τα θύ- µατα των Γιεχωβάδων, ὀχι µόνο αγανακτεί αλλά ναι τρομακτικό κι όμως πραγµατικό να αφήνειο Γιεχωβάς γονιός τοπαιδὶ του να πεθάνει, γιατὶ η “ΠΙσΤΗ» του, ο διάβολος τελικἀἁ, το απαγορεύει να του γίνει αιµοσοδία! Κι αν αυτὸ δεν εἶναι σκλήρυνση καρδιάς, τὸ- τετι εἶναι Κι όὅμωςοι πλανεμέ- νοι Γιεχωβάδες ὄχι µόνο δεν μπορούν να ανανή- Ψουν και να αποπτὐ- σουν την πλάνη τους, αλλά και Οργανωμένα εφορμοῦν, για να παγι- δεύσουν κι άλλους, Και καταστρώὠνουν επιχει- Ρημµατικά σχὲδια δρά- ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΘΗΣΑΝ σης κα! γίνονται αναἵ- σχυντοι στο προσηλυ- τιστικὀ ἔργο τους. Και τελευταία μάλιστα ἔχουν αποθρασυνθεἰ, Ενέτειναν τη δράση τους. Πώς, λοιπὀν, να μην υπάρξει αντίδραση Πὼς οι υγιεὶς, να µην προτὰ- ξουν αντίσταση στο μόὸ- λυσμα Γιατί να μην επαινεθούν οι Ορθόδο- ξοι Χριστιανοί των κοι- νοτήτων Μαθιάτη και Λυθροδόντα, που με επικεφαλἠς τους ποιμὲ- γες τους, ἔδωσαν ἕνα ασυνήθιστο μάθημα στους απάτριδες και εξωμότες Χιλιαστές Και γιατί το παράδειγµα τουςνα μην τομιμηθούν κιάλλοι Καιπρέπει ο κἁ- θε Ορθόδοξος Χριστια- νός, όχι µόνο στους Γιε- χωβάδες αλλά και στους άλλους αιρετικούς, που τώρα τελευταία πολὺ μας αγάπησαν ({] και θξ- λουν να µας σώσουν () και προπαντὸς σ᾿ εκεϊνη την ὕπουλη χιλιαστικἠ αἴρεση, που ακούει στο βλάσφημο τίτλο «εκ- κλησία του θεού της προφητείας», ανάλογα µαθήµατα να ὁδοθοὺν στους πληρωμένους πράκτορες της. Ορθόδοξοι Χριστια- νο]! Απότους αιρετικούς κινδυνεύουµε θρησκευ- τικά και εθνικά. Πίστης και ζωής. Μαγιότητα, τόν/σεστις οµ)λ/ες Του ο Σ: εβασμιώτα: τος, αποτελε] Τον αληθ!ινὀ κα βασικὀ σκοπὀ της αν- θρώπινης ζωής. Και αυτ κατακτάτα! απὀ Τον ἆν- θρωπο ανάλογα µε το μέ- προ της προσπἀθειάς του. Ἓθνη που δεν ἔχουν να επιδείξουν αγίους δείχνουν ακριβώς το κατάντηµα Της ανωριμότητὰς τους. Και η Εκκλησία της Κύπρου ἔχει να παρουσιάσει, πλήθος αγἷων, που εκφρόζουν σκριβώς το µέτρο της πνευ- µατικής ωριμότητας και τε- Λειότητας του Λαού µας. Ενθαρρυντικὁ ἠταν ακόμα και αυτό που επι- σήμανε στην ομιλία του το βράδυ της 2Ίης -΄ Αυτός µας λειπει Μαχές Γιόγκι ονομαζόταν ο εγκέφαλος, Ο Μαχαρίσι, λοιπόν, οὗτελίγο οὗτεπολύ θα µας σώσει. Κοντά του θα γ]- νουμε...σπουδαἰοι! Οσοι επιθυμεῖτε να...προοδεύ- σουν τα παιδιά σας στείλτε τα κοντά του] Διωγμένος απὀ τις |ν- δίες ο Μαχαρίσι, κατέφυγε στην Αμερική, Κι απ᾿ εκεί κατέληξε στην Ελβετία, Κι η νεολαία της Ευ- ῥρώπης, αλλά και οι κλονι- σμµένοι οικογενειακοί ει- ρωπαϊκοί θεσµο!, του πρὸό- σφεραν χρυσὲἒς ευκαιρἰες να ριζώσει και να...πλουτί- σει. Η αποπροσανατολισμέ- νη νέα γενιά, όχι στο σύνο- λοτης φυσικά, του δυτικού κόσμου, που αποζητά ό,τι Φαντάζει, τον δξκτηκε, Ἔτσι δημιουργήθηκε ο...σπουδαῖος Ηίς Ηο[ίπεςς, Και φυσικἀ πίσω απὀ τη φαινομενική επιστηµο- λογίατου, σιγά-σιγά παρα- σύρει τα θύματα του στον Ινδουϊστικό - θρησκευτικὀ διαλογισμό! Καιτις σοφίεςτου, για- τὶ να µην τις απολαύσουν και τα παιδιά της ταλαϊπω- ρης Κύπρου. Φρόντισε, τύ- πωσε αφίσσες, ἔγραψε προσκλήσεις, οργάνωσε διαλέξεις και όρισε συγκε- κριµένες ημερομηνίες. Κι εμείς, ὀχι για να τον ακούσοµε, αλλά για να τον αντικρούσουμε και προ- στατεὐσομετυχὸν αθώους, πήγαμε στον καθορισμένο Χώρο και αναµέναµε το... Φωστήρα! Κι αντ᾽ αυτού παρου- σιάστηκαντέσσερεις εκπρὀό- σωποι του. Δύο ἀγγλοι, ἕνας γερμανός κι ἕνας ολ- ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ Απριλίου, ὁτι άρχισε να παρατηρεἶται και στη Σερβία µια στροφή των νεωνπροςτις ρίζεςτους και αυτό, ὁπως εξήγησε, εξυπακούει ταυτόχρονα και επιστροφἠ στην Ορ- θοδοξία. Ο ἴδιος, εἶπε, ὁτι βάπτισε εκατοντάδες νξους. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Λευ- κωσία ἦταν Φιλοξενούμε- νος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυ- σοστόµου. Ο Σεβασμιώτα- τος επισκέφτηκε το Μακα- ριότατο και του µετἔφερε τους αδελφικούς ασπα- σμοὺς του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Σερβίας κ.κ. Γερμανού. Ο Μακαριότα- τος το βράδυ της Κυριακής παρακολούθησε την ομιλία του Σεβασμιώτατου Μπα- νάτου. Το πρὀγραμµατου Σε- βασμιώτατου στην Κύπρο περιλάμβανε και επισκέψεις στις άλλες πόλεις µε ανἁ- λογες ομιλίες, καθώς και συνεντεύξεις στο ραδιό- Φωνο και την τηλεόραση. λανδός. Κάποια, δυστυχώς εκτου τόπου µας τους πα- ρουσίασε. Και εκ περιτρο- πἠς οι εκπρόσωποι του Μαχές µἱλησαν, εξήγησαν, µόχθησαν οι άνθρωποι. Παρουσίασαν και σε Φφω- τεινές διαφάνειες το µάθη- µα τους, ἔτσι για να ἔχουμε και εποπτικὲς εµπειρίες. Και στο τέλος ρώτησαν, αν ἔχομε απορἰες ἡ αν θξλοµε κι ἆλλες πληροφορῖες.., Αλλά... απὀ ποιοὺς ζη- τούσαν ερωτήσεις Μάλ- λον απὀ τις κενὲς θέσεις. Γιατί τελικἁ μέχρι τέλος ἔμειναν δύο άτομα. Ολοι Οι άλλοι, που εἶχαμε συγ- κεντρωθεἰ εκεὶ, επιδεικτικἁ Φεύγαμε σταδιακά, για να τους δοθεῖ ἔμπρακτα ἕνα µάθηµα αποδοκιµασίας. Ομως, παρόλη τη µη ανταπόκριση, δεν πρέπει να ησυχάσουµε. Αυτοί ξε- ροὺν να περιμένουν και να επιμένουν. Και εφόσο τα σχὲδια τους εἶναι οπωσδή- ποτε ὕποπτα και ὑπουλα, γιατί σε αρκετές χώρες δεν Έγιναν δεκτοί καιτους αρνή- θηκαν οποιαδήποτε ὅρα- στηριότητα, πρεπει εμείς να αγρυπνούμµε. Και προπαντός, το λό- γο ἔχειη Κυβέρνηση, γιατί ο ἕνας απὀ τους τέσσερεις, ἔχει τώρα παραμονἠἡ στην Κύπρο, ὅπως εἶπε, πάνω απὀ τέσσερεις µήνες, µα- θαΐνει τη γλὠσσα µας και, πάλι ὅπως δήλωσε, η Κὐ- προς τους προσφέρετε, γι΄ αυτό σκοπεύουν να πρα- Υµατοποιήσουν τους σκο- ποὺς τους. Και σ᾽ αυτό τον τραγι- κὀτόπο ἐχοµετόσα προβλή- μµατα. Σετι µας χρειάζονται Οἱ...Τέτοιοι φωστήρες ..Ἱ δν -αααακοκκπα. κ σζσκακας-͵ ο πκέκξςξασκσαέσκσέτεςς κ κ ΑΡΧΙΕΓΗΟΚΟΠΙΚΗ 6! κΥκαιος σι 6ΠΙ ΤΗ, ΖΦΗΦΟΡΟ, δ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ακισοταςσσι ἵδ Αποσπάσματα «ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ, ΛΑΜΠΡΥΝΘΩΜΕΝ ΛΑΟ! Το χαρούμενο μήνυμα της Ανάστασης του Χριστοῦ, ἔρχεται και φέτος, ὅπως και κάθε χρὀνο, για δυο χιλιάδες τώρα σχεδὀν χρόνια, να διώξει τη βαρυχειμωνιἁ απὀ τη ζωή και να Φξρει την άνοιξη. “Ερχεται να διαλύσει τα σκοτάδια της απαισιοδοξίας και να φωτίσει µετο Φωςτης ελπίδας και της λύτρωσης τους βυθισµἔνους µέσα στο άγχος της µαταιότητας ανθρώπινους λογισμούὺς. ᾿Ερχεται α .. δν να μαρτυρήσει την ανυπἐρβλητη αγάπη του Θεού για τον δς άνθρωπο, τη νίκη της ζωής κατά του θανάτου καινα ανοῖξει Ὁ νέους ορίζοντες στις αναζητήσεις του ανθρὠπινου πνεύ- νν µατος, που για αιώνες μακρούς πλανάται χωρίς ελπίδα µέσα στους περιορισμένους χώρους της προσκαιρότητας. Ἔρχεται ακόµη να υπενθυμἰίσει στον άνθρωπο, πως δεν εἶναι, ὄχι, πλασμἔνος για τη φθορά, αλλά για την αφθαρ- | σία. Δεν εἶναι δούλος της προσκαιρότητας, αλλά της αιωνιὸ- ! τητας µέτοχος και κληρονόμος. Η φθορά του υλικού σὠ- µατος δεν οδηγεί στην ανυπαρξία, Δεν εἶναι το τέρμα. Εἶναι : η απαρχἡ µιας νέας βιοτής, της αιωνίου. Εἶναι το πέταγμα προς την αιωνιότητα. ες ης -. εκσκσκσκεςεςκκεκξςκκξκεεσακκς κ τς ΣΕΣΕΣΕΣ Συνειδητοποιώντας ο άνθρωπος το χαρμόσυνο τούτο ) μήνυμα της Ανάστασης και διαμορφώνοντας τη ζωή του λΝ δή µέσα σ᾿ αυτό, αισθάνεται ισχυρός, αδούλωτος, ελεύθε- δν ΜΒ ρος. Προικίζεται µε µια ακατάβλητη δύναμη να παλαΐψει {ὶι δὰ και να νικήσει, ἔστω κι αν ζη κάτω από τις πιο αδυσώπητες Ν, συνθήκες τηςζωής. Συντρίβειτις αλυσίδεςτης προσκαιρό- 3 κά Τητας, που του κρατούν δἐσµιο το πνεύμα - το θεϊκό στοι- δν δή χείο µέσα του - και µε υπἔρχρονα πετάγµατα και βιώματα ν προγεύεται ἧδη απὀ την πρόσκαιρη τούτη ζωή την αιωνιό- τητα µέσα στη θεα του Δημιουργοὗ του. Τικαι αν ακόµη οι κυκλώνες των παθών περιτυλίγουν την επίγεια πορεία του Δεν ταράσσεται. Δεν γονατίζει, Γιατί αισθάνεται την παρουσία του Αναστηµένου Ιησού µέσα του και Τον ακούει σεκάθε στιγµή να του ψιθυρίζει : Φᾖ. «Εγώ εἰμί ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή. ᾿Ο πιστεύων εἰς εμέ, κἄν α ἀποθάνη, ζήσεται' καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς εμέ οὗ µή | ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰώνα» (ἰω. ια”, 25---26). Γι΄ αυτό και µε 4 χαλυβδωμᾶνη την ψυχἠ προχωρεί πάντα µπροστά. Μπρο- | Χ.. στά, για να συναντήσει τον Χριστὸ πάνω στο σταυρό, να συσταυρωθείὶ µαζί Του, αλλά καινα συνδοξασθεί µέσα στη δν ο) αι αἲ.. κ σι ο ρή ο α ος πρ ο ορ ον δι δόξα της Ανἁστασής Του. Περιφρονεί το θάνατο, γιατί ἂν Μώ ακούει το Πνεύμα το ᾿ Άγιο να τον ενθαρρύνει και να τον δν ν ὶ βεβαιώνει: «Μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἓν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες Ἀ Φ) ἀπ ἄρτο (Αποκ. ιδ, 19) να ή Αναγεννημένοι και µεις, ευλογημένοι Χριστιανοί, μέσα Λ Ὦχ.. στο Φως και στη χαρά της Ανάστασης του Χριστοῦ, ας λά κ) χαράξουµε την πορεία µας πάνω στη γη, καθοδηγούμενοι βι δη ν απ᾿ αυτὸ το φως και απ᾿ αυτή τη χαρά. Πάνω απὀ τη 4 φθορά υπάρχει ο ἄφθαρτος και πάνω απὀ το θάνατο νά υπάρχει ο αιώνιος Θεός, ο Οποίος εἶναι η πληρότητα της ή αγάπης. Αυτής της αγάπης του Θεού για µας ενἔργεια εἶναι θὰ Π ενανθρώπηση του Υιού Του, η σταύρωση και η Ανάστα- ὅ σή Του. «Οὔτω γάρ ἡγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσµο ώὥστετόν : κ υἱόν αὐτοῦ τόν µονογενή ἔδωκεν, Ίνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ώ αὐτόν µή ἀπόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (]ω. Υ., 16), Ὁ ή μας βεβαιώνει ο ἶδιος ο Χριστός. ών Με πίστη λοιπὀν ακλόνητη προς τον αναστημέ- ῄ νο Ιησού, και µε σταθερή προσήλωση στην ακτινο- ἃ βολία της διδασκαλίας Του και του παραδείγματος δὲ ζωής, που µας άφησε, ας πορευόµαστε τον ανηφο- ή ρικὸ δρόμο των αντιξοοτήτων του κόσμου τούτου, Νή ἄφοβοι και ὁρθιοι μξχρ! τἔλους. Τι µπορεἰ να µας .4 κλονἰσει ᾿Όσοι πιστεύουμε στην Ανάσταση του ἃ. Χριστού, ζούμε μέσα στο βασίἰλειοτηςισχύοςκαιτης αγάπης Του.., Δικαιολογημένα, λοιπόν, η Εκκλησία µας µας µε σήµερα. Να γιορτάσουµε τρε, ὄ α μες. . δα. ΣΑΣ ΡΣΑΣΑ -. | ς καλεὶ να πανηγυρίσου ! δν τη μεγάλη τούτη µέρα της Ανάστασης του κρίση τς αᾶ Να«λαμπρυνθώμεν»,να Φωτισθούμε δηλαδή απότο ὴν β. Φως αυτὴς της Ανάστασης και µε όλο το εἶναι µας να Ν 3Φ. εκπἔμπουμε τη λάμψη αυτού του Φωτός. «Αναστά- νν ή σεως ηµέρα, λαμπρυνθώμεν λαοἱ»! Ἀ Α . 3 ΝΑ ο. συνέχεια στη σελ. ν αζεκπάπκκκσεσκάτεκζκκκσκεν “ὐμστι κ «Αγωλήζου τον καλόν αγώνα.» (Α Τμ στ 1ϱ) Πορ εἰ α ΕΤΟΣΕ᾽ --ΦΥΛΛΟ 4Ί ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ Χθές ευνεθαπίό µην σοι αραζό, συνεγεἰροµδι 6ημερο» Ἄνδό Η περίοδος του Τρ/ω- ὁἱου, που αρχίζει απὀ την Κυριακή του Τελώνη κα! Φαρ/σαίου κα! περ!λαµβά- νε! ὀέκα εβδομάδες, τελει- ὠνει την ηµέἐρα Του Λ{εγἁ- λου Σαββότου. Με την Κυ- ριακή του Πάσχα, Την «ἔορ- τῶν ἑορτήν κα/ πανήγυριν πανηγύρεων», αρχίζει νέα περ/οδόος του εκκλησ/αστι- κού έτους, ή του Γ{Πεντηκο- σταρίου, που Φθάνειωςτην Κυρ/ιακἡή των Αγίων ΓΠάν- Των. Ολόκληρη η εβδομάἁόα απὀ την Κυριακή του /Πά- σχα μµὲἑχρ! την επομένη Κυ- ριακἠ Του Θωμά, λέγεται ὁιακαινήσιμη. Η ονομασία αυτή φαίνετα! να προήλθε απὀ το γεγονὸς ὁτι κατά Τη νύκτατου ΛΠεγἁόλου Σαββά- του προς Την Κυριακή του Πάσχα, βαπτίζονταν μαζικά ο Κατηχούµενο!, ὁηλαδη Οἱ προσερχόµενο! απὀ την εἰ- δωλολατρεία κα τον /ου- ὁαϊσμὸ στην Εκκλησία. Προηγεῖο κατήχηση στις αλήθειες της Χριστιανικής πίστεως, /δ/αίερα κατά την περίοδο Ττῃς ΛΜ{εγόλης Τεσ- σαρακοστής, κα! ακολου- θούσε το ἁγιο Βάπτισμα. Λε τη συµµετοχή τους στο μυστήριο Του Βαπτίσµατος εισέρχονταν επίσημα στην τάξη των πιστὠν της ἔκ- κλησίας, Η Διακαινήσιμη Εβδομάδα, λοιπόν, που εθεωρείτο ολόκληρη ως µια λαμπροφόρος ημξ- ρα, ἦταν η αφετηρία µιας νέας ζωής. Της «καινῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ» ζωής. Δεχόμενος ο Κατηχού- µενος τις αλήθειες της Χριστιανικής πίστεως, αφίνει µέσα στο βαπτι- στἠριο (κολυμβήθρα) τον παλαιό ἀνθρωποτης αμαρτίας, θάπτει µέσα Παρατηρήσεις της |. Συνόδου πάνω στο 'χεδίο Συμφωνίας τον Γ.Γ. που ΟΗΕ - . κ. Πὲρεζ Ντε Γκουεγιάρ Η ἱερά Σύνοδος της Εκκλησίας Κύπρου σε έκτα- κτη συνεδρἱα της στις 14 Απριλίου 19686, υπὀ την προεδρἰα της Α.ΜΙ. του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσο- στόµου ασχολήθηκε µετο σχξδιο συμφωνίας, που υποβλήθηκε απὀ τον Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών κ. Πέρεζ Ντε Γκουεγιὰάρ για λύση του εθνικού µαςπρο- βλήματος. Μετά απὀ πολλή και προσεκτικἡ µελέτη του σχεδίου και ενδελεχἠ ανταλλαγή απὀψεων η [ερά Σύνοδος κατἔληξε στα εξής συμπεράσματα: Α] Κρίνειτο σχὲδιο ὡς εντελώς απαράδεκτο και καταστροφικόγιατον Ελληνισμότης Κύπρου και ὅτι τυχόν αποδοχἠ και εφαρμογήτου θα οδηγήσει στον ολοκληρωτικὁὸ ξεριζωμό του απὀ τη γη αυτή των πατξρων του και στον πλήρη εκτουρκισμό της νἠ- σου µας. Β) Αναλυτικότερα η ἱερὰ Σύνοδος παρατη- ρε: 1. Η Φιλοσοφία του σχε- δίου τούτου, ὀπως και όλων σχεδὸν των σχεδίων που μεχρι σήµερα υποβλήθηκαν, στηρἰ- ζεται πάνω σε λανθασμένη βά- ση και θεώρηση του όλου προ- βλήματος. Η τραγωδία του λα- οὐ µας αντιμετωπίζεται ὡς ἕνα απλὼς πρὀβλημα, που ὅημι- ουργήθηκε απὀ διαφορές µε- ταξὺὐ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων της νήσου και που μπορεὶ να διευθετηθεὶ µε κάποιες συνταγματικές δια- τάξεις και εδαφικες διαχωρι- στικὲς προσαρμογὲς και ρυ- θµίσεις. Παραγνωρίζεται παντελώς η αιτία της γέενε- σης και της συνέχισης της τραγωδίας καιτου προβλή- µατος, που εἶναι η εισβολή της Τουρκίας σε µια ανε- ξάρτητη χώρα, η αρπαγἠ και ῃ κατοχἠ εδαφών από τα στρα- τεύµατα του εισβολξα, ο εξα- ναγκασμὀς σε προσφυγοποίη- ση του ενὸς τρἰτου του πληθυ- σμού και η καταπάτηση των ὅι- εθνών αρχών και των ανθρω- πίνων δικαιωμάτων, ὅπως αυ- τὲς Οἱ αρχὲς και αυτά Τα ὄικαι- ώματα αναγνωρίσθηκαν και διακηρὐχθηκαν απὀ τους ὅιε- θνεὶς Οργανισμούς. 2. Το σχξδιο αντ, ως όφειλε, να επιδιώκει τον τερ- µατισµό της τουρκικής εισβο- λής και Την ανατροπή των απαράδεκτων και τραγικών συνεπειών, που αυτή προκά- λεσε σε βάρος ενὸς ανεξάρτη- του λαού και κράτους δικαιώ- νει ουσιαστικά την εισβολή αυτὴ και επιδιώκει τη νοµι- µοποἱηση αυτὼν των συνε- πειὼν, και πέραν τούτου δημιουργεί τις προὐποθξ- σεις καιθέτειτις βάσεις όχι μό- νο για τη συνέχιση της εισβο- λἠς και της κατοχής, αλλά και γιατην επἐκτασήτηςσ᾽ ολό- κληρη τη νήσο µας, Αντ] να επιδιώκει τη συνέ- νωση, οδηγείκαι επιβάλλειτη διχοτόμηση της νήσου µας και τη διαίρεση και τον ὅιαχω- ρισμὸ του λαού της, πράγµα που θα έχει ως συνέπεια ὀχιτην αποκατάσταση της εμπιστοσύ- νης μεταξύ των Ελληνοκυπρί- ὠνκαιτων Τουρκοκυπρίων ως ἴσων πολιτὠν του ιδίου κρά- τους, αλλά το κρέµισµα κάθε γέφυρας ἑἐνότητας και συνερ- γασίας, 4. Προβλεπει μόνιμο εδαφικὀ διαχωρισµότηςνή- σου µας σε Βορρά και Νότο και μάλιστα κατά ποσοστόὀ µη σύμφωνο οὐτεπρος την πληθυσμµιακἡὴ αναλογίατων δυο κοινοτήἠτὠν, αλλ᾽ οὗτε συνέχεια στη σελ. 3 - αὐζος στο νερό του Βαπτίσμα- τος την προηγούµενη αμαρτωλή ζωή του και µε την τριπλἠ κατάδυση και ανάδυση, «εἰς τύπον τῆςτριημέρουταφῆς καί ᾿Αναστάσεως τοῦ Κυρί- ου», αναδύεται νξος, καινούργιος, ολόφωτος, άνθρωπος «ἐν καινότητι ζωῆς περιπατῶν» (Ρωμ. 6,4). Τιμή 10 σεντ οσυίι 6ου δυνεσΏαυροὺ ην σοι χθες ’ . µε ὄνλοῤῥισο», θώὠ6ηρ, ο» ζῃ βασιλεία σου, Με τη Διακαινήσιμη Εβδομάδα ἀρχιζε η πνευ- µατικἡ ανακαϊΐνιση και ανα- γέννηση των πιστὠν. ΄Ἠταν η απαρχἡ ενὸς νέου πνευματικού «καινουργό- ματος». Η ανακαϊΐνιση της Ψυ- χής ἦταν ἐκδηλη και στο Φθαρτόὸ σώμα. ΟΙ νεοφὼ- συνεχεια στη σελ. 2 Δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες και ἔγιναν γνωστὰ τα γεγονότα µε τους Γιεχωβάδες σεδυο χωριά. Οἱ ἴδιοι οι Γιεχω- βάδες, μάλιστα, αναφξ- ρεται ότι κατέφυγαν και “στην Αστυνομία στη συ- νέεχεια, για να ζητήσουν την προστασία του νό- μου| Τα ὅσα όμως συνξ- βησαν δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατι- κὀ. Στα χωριά Λυθρο- δόντας και Μαθιάτης δεν εισεβαλλαν για πρὠτη Φορὰά οἱ αντὶχρι- στο! χιλιαστές. Επανει- λημµένα ομαδικά και µε συγκεκριµένα σχξδια, παρά τις συνεχεὶς προ- ειδοποιήσεις επεχείρη- σαν εισβολἠ στα χωριά αυτά. Και, δυστυχώς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τών Κοινοτήτων αυτών, δεν ἦταν οἱ μόνοι, οὖτε και εἶναι ο μόνος στόχος τους. Καισε άλλες κοινὀ- τητες το ἰἴδιο κάµνουν. Τις Τετάρτες ἡ και τις Κυριακές οργανὠμένοι εφορμούν. Και γνωρί- ζουν οι «προβατόσχη- μοι» αυτοί «λύκοι», πως κάποιος κάπου θα πέσει στα ὀΐκτυα τους, Εκµε- ταλλεύονται τον πὀνο, ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΘΗΣΑΝ. την οικονομική ὅδυσκο- λία ἠτο εμπερίστατο μερικών ανθρώπων και ως «άγγελοι» παρηγορ[- αςπαγιδεύουν τουποψή- Φιο θύμα τους. Και τις πιο πολλὲς Φορὲἒς γίνον- ται Φορτικοἰ και καταν- τούν αναιδέστατο!. Βέβαια πρεπει να δώσουν αναφορά για τα αποτελέσµατα της εκ- στρατεὶἰας τους οι ἁν- θρωπο!/ Και ασφαλώς, όποιος απ᾿ αυτούς τα καταφερει θᾳ εισπράξει καιτο ανάλογο υλικὸ και ηθικὀ κέρδος. Οἱ εγκέ- Φαλοι της Οργάνωσης τους, που βρίσκονται στο Μπρούκλιν Αµερι- κής, εκεὶ ἔχουν εγκατα- στήσει το σατανικὀ αρ- χηγεϊἰο τους, ὀΐνουν σα- Φεὶς και αυστηρές εντο- λες και ἔχουν πολλὲς απαιτήσεις, Αλλωστε δεν μπορούν να μισθώ- νουν υπαλλήλους χωρὶς να βλέπουν και την ανά- λογη παραγωγή! Οσο πιο πολλοί παρασυρ- θούν στοκύκλωματους, τόσο εὔὖκολα και γρὴγο- ραθα πραγµματώσουν τα σχὲδια τους. Και οι σκο- πο τους εἶναι να αλὼ- συνεχεια στη σελ.Δ4. ϱν «ο ἃει δε να .α