CMC WELFARE NEWS, 1953-02-10

2 Ο.Μ.Ο. ΝΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕΝ5 «ΤΑΤΕ» ΜΠΙΚΛΕΑΠΙ 10ΙΝ ΥΑΡΠΙΑΝ ΜΟΌΡΘΑΒΑΚΑΙΙΑΕΡΔ. ΝΟΚΤΑΙΙΑΒΕΒ ΑΕΤΙΥΟΒ, ΙΙΝΟ-ΕΙ.,ΑΘΌ 5ΡΟΒ, κιὐΒῦ 1952 ΒΒΝΕΙΡΙΝΡΕ ΜΌΚΔΕΑΤΙΚΑΖΑΝΡΙ 1951-52 δεΠεςίΕιίΡο!” πιουν: αἰπ]πάε Τ41πιι-Έ]αθα δροτ ΚΙΙοᾶ ταταβπάαη Καζαπ]απ 'Ταϊε Μή- Κάίαι Ἐιοτι Μαάσπ Φἰτκοιηϊῖῃ νετά]ϊδὶ 8Ρροτ πιΏ]κβΓαΙΊατιΠΙΠ 6η ΚἰγπιειΗς]άϊτ. («εφεπ 8επε 1πιι- Έ]αςα 6ροτ ΚΙΙΡΗ 23 ποῖια ἵ]ε ππὐκβίαι Καζαπάι. Εντίπα νο (απιμκὸν 22 νε 214 ποζΚῖα ἵ]α ςοἷς γαΚιπ οἰαταὶς Ικἰποί ρε]ά]]στ. 'Ταϊο” ΜήΚθΐαϊτι Ἱ]ς ἀοία οἰαταίς 6εςεπ 8επε νετι]πιίφάϊγ,. ῬΏδγ]α Ὀϊτ παηκβία απ 1ἄσήππα Ἠαἰπα]]ς ναζ]- Γεδὶπὶ γαραπ Ἠσγεί (βταξιπάκη Πἱβφετϊτι]πα]φίί ςπΚκῆ δα Ἠεγοι Ὀϊτοοκ Κἰπιβε]ετ αἰὈί Ἡϊβεσιπηϊφι ΚΙ 1γὶ δροτου]ῖς ογαΏ Καζαππια]ς- ἵαη. ἆαμα πι ἡΠἰπιαϊτ, [πιά οα]]- πιαῖφαί ΚΙ 'Τατε ΜΚΔβα Ὀαρίδί αροτου]αδα κφενκ]εγὰ τεσείς Εἱτ Ίτκε οἰασαΚίι, Ἠεγεῖ Ι]ε ᾳοτίϊφετείς Ῥαγ Ταϊε ἸεςΓ 8επε νογ]]ππείς φαγιῖ]ε Κεπά1 ἱσπαίπί ἰαφίγαη πη]]ᾶ-- Τάι Ταςῖς αττί νε οπιι 6εςεῃ 86Πς Κεπάϊ οεἰίε Ὀἰτιπεϊς ἵκαζαπατ ταζιπια Τεδ]πι εἴῆ. 1953 8εηοςὶ 1η θα πιὔκβββίη Παποί 8ροτ ΚΙάρωπα νετί]εοςβί 5ΙΜΏΙ Κα- τατ]αςιτητηαἰς ἤστεαάϊτ. ΜΚΔααπ Κπιε νετί]εσεῦί ππεδε]εθὶ Ἡακοπι- 1ετ, ογαπου]ατ νε ἨΗακίπιμ]ς ναζῖ- Γεαἰπὶ γβραη Ἠεγει (ἰαταβπάαῃ ἰπιάϊάεη ἀῆς πυπιεκισάϊτ. Ἠοτ- Ὀἱτ Ἠακεπῃ, Πετ ογΙΏ πεϊἰορθίηάςε επ 1{γὶ δροτου]ι]ς σὂδίοτετ ἴΑΙζΙπια Ρίτ ποχΚῖα νετίτ. Μπαμδις γαριαῃ τεκ Ὀἱτ Εου]”. γαπιῖ Ἠαίεπι οι ίας: τες Ον «ἰκθγει, Ὀϊτ ΤαΚΙΠΙΠ ἨαΚεπαίη νετεσεδὶ ποΚίαγι γε οπᾶαπ ἁο]αγί πιἠκβ[αΠάε Καγίρ εἴπιεκίης 5ερεῦ οἰαδί]1τ. 'Ἐιίδο]”” πηενκἰπηϊπίη βοπυπάα πετ ΚΙΙυ- ἄεπ 16 ογιποι Ἐαὶς ναζίὶ[οςίηί γαραη Καρίαπιε Ὀμ]ιφαταἷς ἀῑδετ ταΚιπη]ατιΏ Ιγί νε Έεπα οἰῃοι]οτί ΠαΚκιπάα Ῥεταῦδετ Κοπφ. Οπάαπ δοητα οι ογιπσιι, Κεπάϊ Ἠκτίποε ἀῑδει τΤαἰιπι]ατάαπ δη Ζἱγαάε ΜήΚβίαϊα ἉἹβγίς οἶαπα (εετοίπεη Αἰ2Ι τον αφυ]α 16) πεγἰπὶ νετ. ἩἨει ογήποΙ τεκ Εἱτ τεγ καλΙδί οἶαρ Ικίάεῃ 12] ἵαΚΙπ]α Τογ νΕΤΕΠΙΕΖ, ΓαΚαῖ Ιβίετδε Πετοίτ ἵααπια γ8τιπ1 ποΚία γετεβίτ. Ἠακίπι]]ς εάεη Ἠεγοαιίῃ Ἡς ἄζαςι Ὥφετ τε δαΗΙΟί οἶαρ τογ]ετὶπὶ επΖίγαᾶε πιὔΠίεΗΕ 8ρος ἘΙΙρ]ετί ταταβπάαπ ΚεπάΠ]ετίης δειἰτί]εη φἰκἂγει]ετο νε ΚΙΙΡ]στίῃ νετπαᾳ οἰάαδα Κατατίατιῃ Κκαθι] οἰαπάιιδα φεκί]ε σῦτοα νοτου]]ἱτ]οτ. Ἠετ τε καλθί κθαογἰτοῖ]οτίῃ ἁπταππαπα επεπηπαϊγαί νετίτ.Βδοτ οί ΚΙάσιπ ταταβατίατι οἶαῃ αΚΙςΙΖ νε Καῦα δεγἰτοῖ]ει ἵατφι ἴαΚιτπα γαΠιῖ ἩαΚκεπιε Παἰατοί εἀετίείδε νεγα ΟΥΙΠ ϱ65ΠΗΦΙΠά8 ΟΥγΗΠ πιεγάαπΙπα δαἱάιτι γαρατ- Ίατεα νεγα πο! εἴταίπα τορία- ΏΊΤβ8 Κεπάϊ ΚΙΙρ]ετίπε ποϊία Καγίρ εἰγπιϊς οἰασαἰίατάι. Βὶτ ΚΙάραπ αἰά οἰάμδι Κδνάς πο βὐτήιπιεγει ΠὶςδὈίτ ΠαΚεπι γαΠιιέ οναποι ο ΚΙΙΡ Ιεμίπε τεγ νετο- πε. Κεζα, Οἱ ΚΙάδάεπ εαγδι Βεκ]επίτ, Μεθε]ᾶ, οὔει ανα ο γαὔπιυτ]α δε γετῃ ἴακιπι, ογιΠ πιεγάαηιπι ϱὔζάεπ σεςἰτπιε]ς ἱςίῃ οναπ νακιπάαη ΙΚί νεγα ἃς εαηϊ εννε] Ἠακεπι αρ οταγα ρὔτί]τ- ππε]ά!ϊτ.Ἐδετ Ἠακεππ ογαπα ππ]κθῃ οἰπιαάιθιπα ἵατατ νοτίτας, γοετ]ί ταιπ1 ΚαΤδΙ Τααππι ]ήζαπαδ7 γοὶ πηαρταβπάαπ Κιωτίατππας Ιοίπ γα Τε]είοπάα νεγα οπιι Ζἱγατοί οἴπιο- Κἱε οπιπ]ε ἵοπιᾶδα ρε]πιο]άϊτ, Ἠετ ΚΙΙΟΡ δὶς “Ἐιιδο!” πιήκα- ῬαΚαδιπι Καζαπαδίτ ΕαΚαί γα]ηιζ ΕΝ ΙΙ κιὺυ Υὐκςεκ ΡΡΟΒΟΟΌΟΙ.ΌΚ ΝΑΜΙΝΑ “ΤΑ- τς. ΟΙΑΒΙΤΙΕ. ΜΟΚΑΕΑΤΙΝΑ ΝΑΙΙΙ/Γ Ἡ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Εἴκοσι τρία Πουλάκια ἀπὸ τὸ Ξερὸ χρειαζόταν μιὰ κουκου- βάγια κ᾿ ἕνα µανητάρι. Γιατί Διότι ἐπρόκειτο νὰ γίνῃ ἡ ἐγ- γραφή τους κι’ ἡ τελετὴ δὲν θἀ ἦτο δυνατὴ χωρὶς τὴ κουκου- βάγια καὶ τὸ µανητάρι. ΄Ἠτο μιὰ δουλειὰ βίας καὶ μεγάλης σπουδαιότητας σὲ εἴκοσι τρία κοριτσάκια. “Ἡ ἡμερομηνία εἶχε ὁρισθῆ.. Σπουδαῖαι ξένοι θὰ ἐρχόταν ἀπὸ τὴ Λευκωσία. Ἡ ἀναβολὴ τῆς τελετῆς ἦτο ἁἀδύ- νατη. Μέλη ποῦ Προσωπικοῦ τοῦ Τµήµατος Εὐημερίας ἄρχισαν μὲ βία ἀλλὰ ἀποτελεσματικό- τητα, νὰ ἐξετάζουν τὰ βιβλία τους δι εἰκόνες μανηταριῶν καὶ κουκουβάγιων. Τὲς βρῆκαν,Με- τεφέρθηκαν ἐσπευσμένως στὸ Μεταλλεῖο. Οἱ κ. κ. Τάνερς καὶ Γεώργιος Γιάγκου ἄρχισαν δου- λειά. ᾿Επάρθηκαν διάφορα µέτρα καὶ σχηματίστηκαν διάφορες γωνιές. Οἱ εἰκόνες µεγαλώθηκαν στὸ μέγεθος ποὺ χρειαζόταν. Γρήγορα τώρα. Πίσω στὰ Ἐργαστήρια. Ὁ κ. Γουῖλσον µελέτησε τὰ σχέδια. Διαταγὲς ἐδόθησαν. Ὁ κ. Χρῖστος Θεο- φάνους καὶ ᾿Ανδρέας Σωφρονίου ἔδωσαν κι’ ἄλλες διαταγές. Ὁ κ. Γεώργιος Χαραλάμπους ἕ- καμε μὲ µεγόλη ἐπιδεξιότητα ἕνα θαυμάσιο ξύλινο µανητά- ρι. Ὅ κ. Σωφρόνης Γεωργίου χρησιμοποίησε ὅλη του τὴν µαστοριὰ καὶ μὲ διάφορες µη- χανὲς καὶ ἐργαλεῖα ἕνα κομμάτι ξύλου μεταμορφώθηκε σὲ κου- κουβάγια μὲ δυὸ πελώρια µάτια κι’ ἕνα τρομερὸ ράμφος. Μὰ τὸ ἔργο δὲν συμπληρώθηκε ἀκόμα. Ἠθελαν καὶ τὰ δυὀ βάψιμο. Τὸ πρῶτο στρῶμα βαφῆς ἔγινε ἀπὸ τὸν κ. ᾿Ανδρέα Λοΐζου. Κα- τόπιν ἐπεστρατεύθη ὁ κ. Κώ- στας Ζωγράφος διὰ νὰ Φιλο- τεχνήση τὴν κουκουβάγια καὶ νὰ ζωγραφίση τὲς νεράϊῖδες στὸ µανητάρι. Όταν ὁ Ζωγράφος τελείωσε τὸ µανητάρι φαινόταν σὰν φυσικὸ ἔτοιμο γιὰ μαγεί- ρεµα, ἡ κουκουβάγια ἕτοιμη νὰ πετάξη. Οἱ νεράϊῖδες εἶχαν ζωὴ καὶ χόρευαν στ᾽ ἀλήθεια. Μὲ τὴν βαφἡ ἀκόμα νωπὴ ἡ τελετὴ τῆς καταγραφῆς τῶν εἴκοσι-τριῶν Πουλιῶν ἔλαβε χώραν. Τὶ σχόλια γίνηκαν Οἱ ἐπί- σηµο! ξένοι ἀπὸ τὴν Λευκωσία εἶπαν: «Εἶναι τὸ καλύτερο µανητάρι καὶ κουκουβάγια στὴν Κύπρο». ᾿΄Ανδρες καὶ γυναῖκες καὶ τῶν δυὸ ᾿Εθνικοτήτων τῆς Κύπρου, ᾽Αρμένιδες, ἕνας ᾽Αμερι- κανός, ἕνας ᾿΄Αγγλος καὶ ἕνας Καναδὸς ὅλοι εἶχαν βοηθήσει στὴν τελετὴ τῆς ἐγγραφῆς τῶν εἴκοσι-τριῶν Πουλιῶν τοῦ Ζε- ροῦ. “Ἡ συνεργασία φέρνει τὴν ἐπιτυχία. ο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ὍὉ Κος καὶ Κα Χριστόδουλος Λούκα γέννησαν κορίτσι--ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ. Νικόλας Μ. Κουδουνᾶς κορίτσι--ΕΥΤΥΧΙΑ. ᾿Ανδρέας Λούκα κορίτσι--ΝΕΟΦΥΤΑ. Παῦλος Παυλίδης κορίτσι--ΕΥΓΕΝΙΑ. Χριστόδουλος Βασίλη ἀγόρι--ΑΝΘΙΜΟΣ. Νῖκος ᾿Ισοῦ ἀγόρι--ΚΩΣΤΑΣ Κλεάνθης ᾿Ηλία κορίτσι--ΜΑΡΙΑ. Κυριάκος Σάββα ἀγόρι--ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ Ἰάννης Διονυσίου. ἀγόρι--ΑΝΔΡΕΑΣ. ορ λλέμ.., Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΧΥΤΗΡΙΟΥ ΟΜΙΛΕΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ἘΞΕΔΛΙΞΕΟΩΣ ΤΗΣ ΚΜΕ. ὍὉ κ. Κώστας Χύτης εἶναι ὁ ἐπιστάτης τοῦ Χυτηρίου. Ὁ- ποτεδήποτε ἐπισκεφθῆτε τὸ Ἐρ- γοστάσιο αὐτό, θὰ τὸν συ- ναντήσετε, ἀσπρομάλλην ἀλλὰ γερό, νὰ καθοδηγῆ τοὺς ἐργά- τες του. Εχει 35 ἐργάτες κι εἶναι ὅλοι τους πολὺ ἁπασχο- λημένοι κάµνοντες ἢ ἐπιδιορθώ- νοντες ἐργαλεῖα διὰ χρήση τῆς Ἑταιρείας, Προτοῦ ὁ Κώστας προσληφθῆ ἀπὸ τὴν Κ.Μ.Ε., δούλεψε διὰ μερικά Χρόνια στὴν Τουρκία. Βρίσκεται στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἑταιρείας ἀπὸ τοῦ 1924 καὶ παρακολούθησε τὴν ἐξέλιξή της µέχρι τοῦ παρόντος σταδίου. ᾿Αρχισε ὑπηρεσία ὡς μηνιαῖος ἐπιστάτης μόλις διωρίστηκε, «Κάποτε» λέγει ὁ µάστρε Κώ- στας, «δυσκολεύοµαι νὰ πιστέ- Ψω στὴν πρόοδο ποὺ ἐπετεύχθη ἀπὸ τότε. Ἡ δουλειὰ ἦτο δυσ- κολώτερη κατὰ τὰ πρῶτα ἐκεῖνα χρόνια. Θυμοῦμαι τὰ μουλάρια ποὺ ἔσερναν τὰ βαγόνια στὸ Μεταλλεῖο καὶ τὴν ἀργοπορία τῆς φόρτωσης. Ὑπῆρξε ἐποχὴ ποὺ εἶχα 70 ἐργάτες. Τώρα ἔχω 32 καὶ ἡ παραγωγἡ εἶναι δι- διπλάσια. Ἡ ἐργασία εἶναι ἁ- πλούστερη καὶ λιγώτερο κου- ῥραστική. Τὸ µεροκάµατο πολὺ Ψηλότερο καὶ ὅλοι πολὺ εὐτυ- χέστεροι», Ῥ]οίορταρ] ὃν Ε. ]. Ηοπάγίσ]εα. Ἡτ, 60ΡΤΑΡ Ο6ΗΒΙΡΙ6 ΡΟΚῦΜΗΑΝΕ Ίδοί ΒΑΦΙΡΙ ΠΙΕΕΙΕΜΕΡΕΝ ΒΑΗΦ ΕΡΙΥΟΕ, Βαυγ Ἰορῖας Ηίαάϊς ΤόΚκήπι]μα- ποπίπ ᾖἸφοὶ Ῥαθιθιάιτ. Αιε]γεγί Ἄϊνατει εἰβδιπιίζάᾳ Όι Ίκιτ 5ας]ι Γαἷαί φἴδππιποα Ζαΐ1 ἁαίπια νασί[ς Ὀαδιπάα ρὔτεσεκείπίΖ. Ἡπιτίηάς 35 1φοί νατ. Βωπίατ Φίτκει Ιβιοτίπο γατα ἂ]αί νο εἀεναϊιη ἵπιαὶ νεγα {Απιϊτηε αδταφίγοτίατ, Κορίας, ΚΙρτίς Μαάσπ ΦἰτΚοί- Ίπᾶςε ἶς αἱππαζάατι εννε] Ὀἰτκας δοποα Τατκάγεάς ΙφΙεπιίφά]τ. το2 9επο- ίπάεηπ Ὀετί Πισπιοπιίζάς Ὀι]ιι- πρ Καπ φΙπιάΙά Πα[ίπο ρε[ῖ- πιρκϊπί ἸΚονααπαίφεῖτ. Βυταάα 1 αἷι αἰπιαζ πιααφ]ι Οἱ ἰΦςίΌαφι οἰαταίς ςαἱἱπιαδα Ὀαφίααι. Κορίᾳς Όα7ι ἀεία φὔγ]ε ἀἴγοτ: '“Ο ναἰτίαῃ εί φἰτκοῖίπ δικαάατ Πτ]επιοκίης Ἱπαπαπαίγοταπι, [κ Ὀίτκας 66ης Ζτβηάα Ίβο πϊφρείεη ἆαμα ρὺς οἰππαφατ. Μεφε]ᾶ, Καθιτίατιη να- Ροπίατι Μαάεπε ἁἀοβτια «εἷ]κ]α- πηϊ νο γαναρ γανας γὑκ]είπιε ἸΙΠὶ Παισίατιπι, Ὑαχῖ οἰππας αιιτ]ὶ επιγίπιάςε 7ο ΚἰΦὶ νατᾶι. Βαρίϊῃ ἵ9ο 35 Ἰφοίπι νατ νο Ἠαφι]αι Ικί Και ατίπηφίατ, φἰπιάἰ ἶς ἆαμα 9αάε να Κοἰαγαἰτ. (ὔπάε[Κ]οτ ἁα]ια γκφεκαάϊτ νε Πετκος Ἠαἰπάσῃ ππεπηπιπάιγ.”” ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ Τὴν πρώτη Τρίτη κάθε μηνὸς στὲς 7.30 μ.μ. εἰς τὸ οἴκημα ᾿Επισήμων Ὑπαλλήλων τῆς Κ.Μ.Ε. στὸ Ξερό, καὶ τὴν πρώτη Τετάρτη κάθε μηνὸς στὲς 7.30 μ.μ. στὸ Παλαιὸ σινεμὰ τοῦ Μαυροβουνιοῦ, ἐπιδεικνύονται ἐκπαιδευτικὲς ταινίε, Στὸ Οἵ- κηµα Ὑπαλλήλων οἱ ταινίες εἶναι µόνο διὰ τὰ µέλη ἀλλὰ στὸ Μαυροβοῦνι ὁ καθένας εἶναι εὐπρόσδεκτος μέχρις ὅτου τὸ σινεμὰ γεµίση.Εἰδοποιήσεις σχε- τικἀ μὲ τὰ θέµατα ποὺ θὰ πα- ρουσιαστοῦν, ἀναρτῶνται λίγες µέρες πρίν. Τὸν περασμένο μῆνα 200 πε- ρίπου παρακολούθησαν τὲς ται- νίε στὸ Ξερὸ καὶ πέραν τῶν 300 στὸ Μαυροβοῦνι. Οἱ ται- νίες θὰ ἐπιδεικνύωνται κάθε µήνα καὶ στὰ δυὀ χωριά µέχρι τοῦ θέρους. Τὰ φἰὶλµς παραχω- ροῦνται, χωρὶς καμμιὰ ἐπιβά- ρύνση, ἀπὸ τὸν κ. Π. Κώνσταν- τινίδη τοῦ Γραφείου ταινιῶν στὸ Τμῆμα Δημοσίων Τληρο- φοριῶν. “Ὁ κ. Ν. Τὸτς χειρίζεται τὴν κινηµατογραφικὴ µηχανὴ κι ὁ κ. Σ. Κοκκινίδης µεταφράζει στὰ Ἑλληνικὰ ἀπὸ τὸ μικρό- Φφωνο, τὲς ᾽Αγγλικὲς ταινίες, Σκοπὸς τῶν ἐκπαιδευτικῶν ταινιῶν εἶναι νὰ µορφώνουν μᾶλλον παρὰ νὰ διασκεδάζουν τὸν κόσµο. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν δὲν θὰ συναγωνίζωνται τοὺς ἐπιτόπιους κινηματογράφους, κι’ οὔτε εἶναι ἐπιθυμητὸ τέτοιο πρᾶγμα. Πρέπει νὰ παρακο- λουθοῦν ἐκεῖνοι µόνο ποὺ διάβα- σαν τὲς εἰδοποιήσεις καὶ πρό- σεξαν πὼς ἀναφέρεται ἕνα ζή- τηµα διὰ τὸ ὁποῖο ἐπιθυμοῦν νὰ μάθουν περισσότερα. ᾿'Αν μιὰ ἀπὸ τὲς ταινίες σᾶς ἔνδια- φέρει τότε εἶσθε εὐπρόσδεκτοι. Μωρὰ στὲς ἀγγάλες τῶν µη- τέρων τους καὶ μικρὰ παιδιὰ δὲν πρέπει νὰ παρευρίσκωνται. Ἐ- νοχλοῦν τοὺς ἄλλους κι’ οἵ κα- λὲς μητέρες πρέπει νὰ ἀντι- λαμβάνωνται ὅτι τὰ παιδιά τους θὰ ἔπρεπε νὰ κοιμοῦνται τέτοια ὥρα. «ο--- ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Δύο ὁμάδες ἐτέθησαν ἐκτὸς τοῦ ποδοσφαιρικοῦ Πρωταθλή- µατος ποὺ ὀργανώνει τὸ Με- ταλλεῖο μὲ σύστηµα νὸκ-ᾶουτ. Τὲς 14 τοῦ Δεκεμβρίου τὸ τμῆμα τοῦ Κουτρούτση νίκησε τὸ τμῆμα τοῦ Σατρεττὶν μὲ 2--ἱ κατόπιν σκληροῦ ἀγῶνα. Τὰ τµήµατα Θεόδωρου καὶ Τζεμὰλ συναντήθηκαν τὲς 18 Ἴανουα- ρίου. Τὸ τμῆμα τοῦ Τζεμὰλ νί- κησε μὲ 2--Ι. Ἡ ὁμάδα τοῦ Θεό- δωρου ἀγωνίστηκε σκληρὰ νὰ συγκρατήση τοὺς ἀντιπάλους της, ἀλλὰ 10 λεπτὰ προτοῦ τὸ παιγνίδι τελειώση, ἡ ὁμάδα τοῦ Τζεμὰλ σημείωσε τὸ νικη- τήριο τέρμα. Πολλοὶ θεατὲς ἀπὸ τὸ Ξερὸ καὶ τὰ γύρω χωριὰ μαζεύτηκαν στὸ Ὑυμναστήριο τοῦ Ξεροῦ τὲς 25 ᾿Ιανουαρίου διὰ νὰ παρα- κολουθή ουν ποδόσφαιρο µε- ταξὺ ὁμάδας ἀπὸ τὰ τµήµατα ᾿Ασφαλείας, Συνεργείου Διατη- ρήσεως χωρίου καὶ Δρόμων, καὶ Τρυπανιῶν Ἡ ὁμάδος ἀπὸ τὰ τµήµατα ᾿Αποθήκης, Νοσο- κοµείου καὶ Εὐημερίας. “ὍὉ Ζή- νων ἀπὸ τὴ δεύτερη ὁμάδα σηµείώσε τὸ µμοναδικὸ τέρµα τοῦ παιγνιδιοῦ κατὰ τὸ δεύτερο ἡμιχρόνιο. Ἡ ὁμάδα ἀπὸ τὰ τµήµατα ᾿Ασφαλείας... κ.τ.λ. προσπάθησε σκληρὰ νὰ ἰσο- φαρίση, μάταια ὅμως, ἕνεκεν τῆς ἐξαίρετης ἄμυνας τῶν ἀντι- πάλων της. ἧ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΝΤΑΓΥΙΑΣ Τὰ ᾿Επίσημα ᾿Ἐγκαίνια τοῦ Κοινοτικοῦ Κέντρου Πεντάγνιας, ἔλαβαν χώραν τὸ ἀπόγευμα τῆς Ί]ης ᾿Ιανουαρίου. Ὅλοι πρόσµεναν τὸ γεγονὸς αὐτό. Πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια τοῦ Κέντρου ἦσαν πολὺ ἀπασχολημένα κατὰ τὸν πε- ρασμένο µῆνα, μὲ τὴν προετοι- µασία προγράµµατος διὰ τὸ σπουδαῖο τοῦτο συμβάν. Κατὰ τὲς δύο παρὰ τέταρτο ἡ µεγάλη καμπάνα τῆς ἐκκλη- σίας τοῦ χωριοῦ κτύπησε,προσ- Καλώντας τὸν κόσµο στὸ Κέν- τρο. ᾿΄Ανδρες, ἡλικιωμένοι καὶ νεαροὶ καὶ γυναῖκες μὲ τὰ παιδιά: τοὺς συγκεντρώθηκαν στὸ Κέν- τρο. Ὅ Ἱερέα,, αἶδεσ. πάτερ Χριστόφορος, μὲ τὰ Ἱερά του ἄμφια, περίμενε ἐκεῖ. Ὁ ἁγια- σμὸς διάρκησε περὶ τὴν ἥμισυ ὥρα καὶ ὁ κόσμος προσευχήθηκε μὲ τὸν Ἱερέα διὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς ἐργασίας τοῦ ἱδρύματος. Κατόπιν τοῦ ἁγιασμοῦ ὁλό- Κληρο τὸ ἐκκλησίασμα μετέβη στὸ σχολεῖο ὅπου θὰ ἐγένετο ἡ παράσταση. Τὰ καθίσματα ἦσαν ἤδη σχεδὸν ὅλα κρατη- µένα καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς εὖσε- βεῖς Χριστιανοὺς ποὺ παρευρέ- θηκαν στὸν ἁγιασμὸ τοῦ Κέν- τρου, ἀναγκάσθηκαν νὰ παρα- κολουθήσουν τὸ πρόγραμμα ἀπὸ τὰ παράθυρα. Εὐτυχῶς ἕνα κάθισμα «ἀνακαλύφθηκε» διὰ τὸν ἱερέα. Ὁ Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συµβουλίου, κ. Ζ. Χριστοδουλί- δης, ἔκαμε τὴν ἔναρξη τοῦ προ-. γράμματος μὲ µίαν ὡραία ὁμι- λία. Συνεχάρη καὶ εὐχαρίστησε τὴν Κ.Μ.Ε. διὰ τὴν ἔμπινευσή της νὰ Ἱδρύση καὶ ὑύπο- στηρίξη τέτοιο Κέντρο, «Τὰ ὠφέλη τοῦ Κέντρου αὐτοῦ εἶναι πολὺ φανερὰ καὶ δὲν χρειάζεται νὰ τὰ τονίση κανεὶς» εἶπε ὁ κ. Χριστοδουλίδης, «καὶ τολμόᾶὸ νὰ πῶ μὲ πεποίθηση τὴν στιγμὴ αὐτήν, ὅτι ἡ ἵδρυση Κοινοτικοῦ Κέντρου θὰ σημειώση σταθμὸν στὴν ἱστορία τῆς Πεντάγυιας. ᾿Αποβλέποντες εἰς τὲς ἱκανότητες καὶ τῶν ζῆλον τῶν ὑπευθύνων διὰ τὴν λειτουργίαν τοῦ Κοι- νοτικοῦ Κέντρου, εἴμεθα πεπει- σμένοι ὅτι τὸ ἵδρυμά µας, ἄπρο- σκόπτως θὰ ἐκτελέση τὸν λαμ- πρὀν του προορισμὸν πρὸς ὄφελος ὅλης τῆς κοινότητας. Ἐλπίζω ὅτι οἱ κάτοικοι τῆς Πεντάγυιας θὰ τοῦ δώσουν τὴν ὑποστήριξη τὴν ὁποίαν χρειά- ζεται καὶ ὅτι τὰ παιδιά τους θὰ Ὁ κάµνουν τόσην χρήση τοῦ Κέν- Ίτρου ὅσην οἱ περιστάσεις θὰ ἐπιτρέπουν». Τὸ πρόγραµµα ποὺ ἐπακο- λούθησε ἀπετελεῖτο ἀπὸ τρα- γούδια, ποιήµατα καὶ μικρὰ θρησκευτικἁἀ δραµατάκια. Όλα τὰ παιδιὰ ποὺ ἔλαβαν µέρος ἦσαν µέλη τοῦ Κοινοτικοῦ Κέν- τρου. Τὸ ἀκροατήριο ἀπετέλε- σαν µόνο μεγάλοι διότι τὸ ἴδιο πρόγραµµα παρουσιάσθηκε τὸ πρωϊ διὰ τοὺς μικρούς. Οἱ γο- νεῖς ἔνοιωσαν μεγάλην ὑπερη- φάνειαν παρακολουθώντας τὰ παιδιά τους νὰ παίζουν στὰ δραµατάκια. Ἡ παράσταση ση- µείῶσε μεγάλην ἐπιτυχία καὶ ὅλοι συνεχάρηκαν θερμὰ τὴν δ. Λητὼ ᾿Ονησιφόρου ἡ ὁποία διωργάνωσε τὸ κάθε τι µέσα σὲ ἐλάχιστο χρονικὸ διάστηµα, Ὑπάρχει µία αἰτία διὰ Κάθε δυστύχημα, ᾽Απομά- κρυνε τὴν αἰτία καὶ προ- λαμβάνεις τὸ δυστύχημα. μ. ΓΗ ΝΗΗΣΗΗΗΗΗΜΗΗΗΗΕΗΗΗΗΗ σῇήνο τας κ γοἵιΗπο 1Ι.---Δο. ὃ. ι .. ο 10 Γεγµαγν, 19650. ΡΕΝΡΑΥΑ ΚΟΥ ΜΕΕΚΕΖΙΝΙΝ ΕΕΡΘΜΙ ΑΟΠΙΜΑ ΤΟΒΕΝΙ Ῥεπάανα Κῦγ ΜεικεΣί Όςακ Αγ πΙΏ ττὶηοί ϱἡπᾶ ὅβιεάεη 5οΏτα ΤΘΑΠΠΕΠ αρι]άι. Ἠετκες οσα. Ὀεκ]]- γοτάα. ῬΒὰ οἶανι Καναπια]ς Ιςίπ εννε]άεπ Ὀἱτ ἴεπιδ] ΠαΖιτ]αΏπαΙδ, Μεικεζίη ἵΌαζι ετκεὶς νε Κι ςοσι]]ατι 80Ώ 4Υ ΖατΓΙΠάε Τεπηδ]- ἀεξί τοἰίατιῃ Ῥτονα οαἰπιεκίε Ἡδταςα, Ταπι οααῖ Ιάγε «οεντεκ Καὶα Κλἰκεπίπ Ὀὐψγῆῖς «απι ντγοτ- ἄανε Κῦγ Παπ ἀανεί εάϊγοταα. «εης νε ΙΠιΐγατ ετκε]ς νε Καάιπ]ατ ςοοιΚ]ατί]α Όεταῦετ Μεικεζάε τορ]απάι]ατ,. Κὂν Ῥαραᾶςδι, Ῥαρα Ἠτίβιοίοτος. τερπαῖ εἰρίδεκί]ε Κ1]- φεάᾳ Παζ ᾖῬεκμγοτάα. Ἠαίς, γατίπι φααῖ Καάατ ἁγίπί τακίὈ εἰηΚίεη 6οητα Νπετκεζίπ ππαναΠα- Κίγειῖ ἰςίπ Ῥαραδίε ΌεταῦὈετ ἅπα ει, Ἀγίπάση 8οπτα Ὀτῆπ οεπιααῖ, τοπιςί]π νυκαὈι]ασαδι πιεκίεῦὈ Ὀίπαδιπα ἀοδτια αἰτῖ, Οταάα Ώεππεῃ Ἠεπιεα Ὀὔτίπ ππενΚ]ετ Ζαΐεπ ἀοϊπιιδάα νε Μπεικεζ Ὀϊπαδιπάα γαριαπ Ἁγίπάε Παζ Ῥααπαι ἀἰπάατ ΠαϊκιηΏ ςοὔιι {επιδῖ]!] Ῥεηςς- τε]οτάεπ βεγίτ οἴπιε]ς πιεεὈυτίγο- Ἠπάςα Καίάι. Βετεκεί νοετοίπ 1 Ῥαρα» {ςῖπ Τεἷς δἱτ πιενΚί Ὀυἱαπά. Ίάατε Ἠεγειῖ Εεἶςί Βαν Ἠτίςίο- ἁμ]ιάϊ5 Ὀἱτ ὄγ]εν]ε {δτεπε Ῥαρ]αάι. Κάοτι ᾖΜαάεπ μΒΦἰΚκειπί, δα Μεικεζἰ αςὶρ ἀεκίεζ]εάΙδί Ιστ δι φὔσ]ετ]ε τεῦτῖς ετε νεοπα ἴεβεκ- Κὐτ]ετῖπί ΌεγαἨ ατα: 'Βογίε Εἱτ Μεικεζίεηπ ρε]εοείς {αγάαἷατ οἷα- ἅατ Ὀεα]]άϊτ Κἱ οπίατ Δσετίπε ἀὐτπιακς {αζ]αά1Τ. Ταπι Ὀἱτ επιπῖ- ψει]ε ἀΐγε ΕἱΗτῖπι Κ Όὰ ΜετκεΖίη τοςίΗ Ῥεπάαγαπιπ ἰατιμίηάε Ῥαἵ- Ιαὶς Εἱτ ποϊία οἰασακίτ. Βὰ Κυτι- πι πιαναβαΚκΙγεῖ]ε Ιβίοππεςί Ἱςίη ππεςη] οἰαπίατῃ σὂστεταϊδί 5αύγ νε ραντεί οῦτετε]ς εππίπι ΚΚήταπα, τοφ( Ηπί Παἰκἰαγασα]ς. πια εἀετίπι ΚΙ Ῥεπάαγα]]ατ οπα ἀερίεκ]εγεσεἷ νε ςοσιΚ]ατιάε παἠπακάπ ἄετεσεε οπάαπ Ιδήίαάε εἀοσεκητ, Βα «ὔγ]ενάειπ 8οΏτα Κδν ΜετκεΣί ταταζιπάαπ Παζιτίαπαπ δατκι νε φιτ]ετ φὄγ]επάϊ νο ἵιδα ἴεπιί]]ετ γαριάι. Βι ιδτεπάε γαἶπιζ Ὀδψεκ]ετ Ἠασι Ὀμ]απάα ςὐπκά αγηί Ρτο- 6ταπ «οσιΚίατα πιαηδις οἰαταἷ Άγτιοα Οδίεάεπ εννεἰ γαρήπαιφη. Τδτεηί θεγὶτ εἄεηπ απα νε Ὀαραίατ ςοοιΚΙατιπιπ ογιπ]ατιπάαη «οΚκ ΠΙΕΠΙΠΙΠ Κα]αι]ατ νε ϱυτατ ἀαγαιι- -Ίατ. Γότεαπ «οκ πιιναβακἰγειῖ Ρες νε Ῥικαάατ ἕιδα Ὀἱτ ναι ἀᾳϊπάα Πετθεγί Παζιτ]αάιδι Ἱςίπ Ῥαγαη 14ο ΟπίςΙοτογα Πετκες σαπάαςω τεὈτίίς εἰ. -- ΟΧΟΡΟΣΤΟΥ ΑΘΔΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΞΕΡΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ὍὉ ᾿Αθλητικὸς Σύλλογος τοῦ Ξεροῦ εἶχε καθαρὸ κέρδος πε- νήντα περίπου λιρῶν ἀπὸ τὸν χορὸ ποὺ ὠργάνωσε στὸ οἴκημα ᾿Ἐπισήμων τῆς .Μ.Ε. τὲς 24 τοῦ ᾿Ιανουαρίου. Τὸ κτίριο παρ) ὅλην τὴν εὐρυχωρία του γέμισε τελείως. “Η ἐπιτυχία τοῦ χοροῦ ὠφείλετο στὴν καλωσύνη τῆς ᾿Ἐπιτροπείας τῶν Ἐπισή- µων νὰ παραχωρήση στὸν ᾽Α- θλητικὸ Σύλλογο ἄδειαν χρησι- µοποιήσεως τοῦ κτιρίου της, καὶ στὴ σκληρὴ δουλειὰ καὶ τὸν ἐνθουσιασμὸ τῆς ᾿Επιτροπείας καὶ τῶν μελῶν τοῦ ᾿Αθλητ. Σνλλόγου. ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΤΕ.:Ι:Τ ΔΙΑ ΤΟ 1952 1962 ΦΕΝΕΑΙ ΤΑΤΕ ΚΌΙΡΑΒΙΝΙ ΚΑΖΑΝΑΝ ΤΑΚΙΙ Βαοὰ: ἴε[ι το τσ]! πι]βᾶθ», Απάτεας Οὐηδ[οῖοτοα. ΕΤΟΜΙ: Ίιε[ι ἰο γρ : Απάτθας Ῥαπαγί, Ὠίπον θοιρβίοι, Οάψβδοιας ἘΚαϊατίάοςβ, Ῥοΐίτος ΕίΠγ- Ἐφγτίακος Ἐαϊατίᾶςς, Ἰή]ομαεὶ ἸιοἸαρ]ίᾷς5, ἘΠδοσλατίς Ἐαϊατίᾶθς, Ταχίς Βρντοι (σο81-κοθροτ) Ἐγτίακον 0Παγαἱαπιβοτ8, Ταλίς ἘΙραπίμοις. Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ τΕ.Τ ΔΕ ΑΘΛΗΤΟΠΡΕΠΕΙΑΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Τὸ Κύπελλο Τέῖτ ποὺ κερδί- σθηκε ἀπὸ τὸ σωματεῖο τῆς Λινοῦ-Φλάσους κατὰ τὴν ποδο- σφαιρικἡ περίοδο τοῦ 1951--.592, εἶναι τὸ πολυτιμώτερο ἔπαθλο ποὺ ἀπονέμεται ἀπὸ τὴν Κ.Μ.Ε. Πέρσι ἡ Λινου-Φλάσου κέρδισε μὲ 23 βαθμούς. Ἡ Εὐρύχου καὶ τὸ Καλὸ-Κωρίο ἀκολούθησαν πολὺ πλησίο μὲ 22 καὶ 215 βαθμοὺς ἀντιστοίχως, Πέρσι ἦτο ὁ πρῶτος χρόνος ποὺ ἀπενεμήθη τὸ Κύπελλο Τεϊτ. “Ἡ ἀνάγκη τέτοιου ἐπά- θλου εἶχε παρατηρηθῆ ἀπὸ τὴν Δικαστικὴν Ἐπιτροπείαν, ἡ ὁ- ποία ἐπίστευεν, ὅπως καὶ πολ- λοὶ ἄλλόοι πιστεύουν, ὅτι ἡ ἐπί- δειξη ἀθλητοπρεπείας ἀπὸ τὰ σωματεῖα κατὰ τὰ παιγνίδια, εἶναι σπουδαιότερη τῆς νίκης. Ἐλπίζετο ὅτι τὸ Κύπελλο θὰ ἐνεθάρρυνε τὴν ἀθλητοπρέπειαν. Ἡ Δικαστικὴ ᾿Επιτροπεία πλη- σίασε τὸν κ. Τζ. Τεῖτ, ὁ ὁποῖος καθιέρωσε Κύπελλο τὸ ὁποῖο θὰ ἀπονέμεται κάθε χρόνο. Ὁ ἴδιος προσωπικἀ ἀπένεμε τὸ Κύπελλο στὴν περσινὴ νικήτρια ὁμάδα. ᾿Απὸ ΤΩΡΑ κρίνεται τὸ σω- ματεῖο στὸ ὁποῖο θὰ ἀπονεμηθῆ τὸ Κύπελλο. Κάθε ποδοσφαιρικὴ συνάντηση σηµαίνει ἀπόκτηση ἢ ἀπώλειαν βαθμῶν. Κάθε συ- νάντηση εἶναι σπουδαία. Διαι- τητές, παῖκτες καὶ µέλη τῆς Δικαστικῆς ᾿Ἐπιτροπείας ἀπο- φασἰζουν τώρα διὰ ποῖον θὰ ψηφίσουν. Κάθε διαιτητής, κατὰ τὸ τέλος ἑκάστου παιγνιδιοῦ, παραχωρεῖ ἕνα βαθμὸ στὸ σῶώ- ματεῖο ποὺ ἐπέδειξε τὴν ἀθλητο- πρεπεστέραν διαγωγήν. Ένα ἐσκεμμένο φάουλ, µία διαµαρτυ- ρία κατὰ τοῦ διαιτητοῦ, συνε- πάγεται ἀπώλειαν τοῦ βαθμοῦ τοῦ διαιτητοῦ καὶ τοιουτοτρό- πως ἴσως καὶ τοῦ Κυπέλλου. Μετὰ τὸ πέρας τῆς ποδοσφαι- ρικῆς περιόδου δεκαέξι πιαῖκτες ἀπὸ κάθε σωματεῖο θὰ προσέλ- θουν σὲ σύσκεψη ὑπὸ τὴν Προε- δρία τοῦ ᾿Αρχηγοῦ τῆς Οµάδας. Θὰ συζητήσουν τὲς ἀρετὲς καὶ τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων ὁμά- δων. Κατόπιν (προτιµώτερο σὲ μυστικὴ Ψηφοφορία) κάθε παί- κτης Ψηφίζει ὑπὲρ ὁποιασδή- ποτε ἀπὸ τὲς ἄλλες ὁμάδες, ἡ ὁποία κατὰ τὴν ἀντίληψή του ἐξυπηρέτησε καλύτερα τὰ ἰἴδανι- κἁ διὰ τὰ ὁποῖα τὸ Κύπελλο ἔχει καθιερωθῆ. Κάθε παίκτης ἔχει ἕνα ψῆφο καὶ δὲν δικαιοῦται νὰ Ψηφίση περισσότερε τῶν δύο ὁμάδων, δηλαδὴ δύναται, ἂν θέλη νὰ παραχωρήση μισὸ βαθμὸ σὲ κάθε ὁμάδα. Τὰ τρία µέλη τῆς Δικαστικῆς Ἔπιτρο- πείας ἔχουν τρεῖς ψήφους ἕκα- στο. Θὰ διαθέσουν τὲς ψήφους των κυρίως μὲ βάση τὸν τύπο τῶν διαμαρτυριῶν, ἢἡ τὴν ἔλλει- Ψη. διαμαρτυριῶν, ποὺ τοὺς παρουσιάζονται ἀπὸ τὰ διάφο- ρα ᾿Αθλητικά Σωμµατεῖα, καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον οἱ ἀποφάσεις των γίνονται ἆπο- δεκτές, Ὅσοι ἔχουν ψήφους, λαμβά- νουν ὑπ) ὄψη τὴν στάση τῶν θεατῶν. ᾿'Αν ἕνας ὅμιλος ἀπὸ ἀνόητους καὶ ἄξεστους θεατές, οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν μίαν ὁμάδα, ἐξυβρίζει τὴν ἀντίπαλο ὁμάδα καί, ἢ τὸν διαιτητή, συνωστίζεται µέσα στὸ γήπεδο κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ παιγνι- διοῦ ἢ στέκεται γύρω ἀπὸ τὸ τέρμα, στερεῖ τὴν ὁμάδα του ἀπὸ βαθμούς. Κανεὶς διαιτητὴς ἢ παίκτης δὲν θὰ ψηφίση σώ- ματεῖο στὸ χωριὸ τοῦ ὁποίου δὲν τοῦ ἔγινε εὐγενικὴ ὑποδοχή. ΑΠΟ ΤΩΡΑ ᾿Αναμένεται ἐπίσης ἀπὸ ἕνα σωματεῖο νὰ ἐπιδεικνύη κάποιαν λεπτότητα. Παραδείγματος χά- χάριν, κατόπιν ραγδαίας βρο- χῆς, ἡ ὁμάδα στὸ γήπεδο τῆς ὁποίας θὰ διεξαχθῆ ὁ ἀγώνας, ὀφείλει νὰ µεταφέρη τὸν διαιτη- τὴ ἐκεῖ, δυὸ ἢ τρεῖς ὧρες πρὸ τοῦ ἀγῶνος διὰ νὰ πιστοποιή- ση τὴν καταλληλότητα τοῦ γηπέδου, ᾿Εὰν ὁ διαιτητὴς ἆᾱ- ποφανθῆ ὅτι τὸ γήπεδο εἶναι ἀκατάλληλο, ἡ ὁμάδα ποὺ φῖλο- ξενεῖ πρέπει νὰ εἰδοποιήση μὲ κάθε τρόπο τὴν ἀντίπαλο ὁμάδα διὰ νὰ μὴ ὑποβληθῆ ἡ τελευταία εἷς τοὺς κόπους καὶ τὰ ἔξοδα τοῦ ταξιδιοῦ. Οἰονδήποτε σωματεῖο δύνα- ται νὰ κερδίση ἕνα ποδοσφαιρι- κὸ Πρωτάθλημα. ᾽Αλλὰ µόνο τὸ ΑΡΙΣΤΟ των ΣωΜΑΤΕΙΩΝ δύναται νὰ κερδίση τὸ ΚΥΠΕΛ- ΛΟ ΤτΕΙΤ ΔΙ ΑΘΛΗΤΟΠΡΕ- ΠΕΙΑΝ. ομω ἘΒΕΒΟΡΑ 6ος ΜΟΝΔΕΕΑΕΙΥΕΤΙΙ ΕίΕ ΤΑΝ5 ΟΠΜΌΡΡΤΒ, Έθετο 6ροτ ΚΙῆδι, Οσαὶς αγΙΠΙΠ 24ἡποῦ σἡπᾶ Λήανα2ζαξ Μεπιμτῖη Ῥϊπαδιπάα οἶαπ Θεπε]κ Κις Μεν- αἶππί ὨΏαπδίπάεη 5ο ἵἴταγα γαΚιη δἱς Κὰτ (επί εἰτηίφίτ, Ῥὰ ρεπῖρ Ὀἶπα ἆαήδα ρε]επάστ]ε ἀοἰπιιιφάμ. ΏαηδΠ παναβακίγει, Μαναζζαξ Μεπιυτίῃ Κπτπηα Ἠεγειὶ ἵατα- Ππάαπ ἘΚαταπι ὨἈἨίπαδιπιη ὃῬὰ ππακδας {ςῖτ Κι]απιΊππαδιπα ΚΙάδε πιήφααάε εἴπιεθί νε Κεζα Όρος ΚΙΙοαπΙΠ Ἠεγει νε Αζαΐαγι ταταβηάαη ρῦςιετί]εη 58Υ νε ραντεῖ 5αγεδίπᾶε παἠπικίπ οἰπιαρίγ, Ι6ΕΙΕΙ1Δ1 ΜΠΝΑΕΕΑΚΙΥΕΤ ΡΕΜΕΙΕΤΙΕ, Ἐδετοάα γἰτπί ῆς ΚἡΔςί ΚΙ Γχοϊ]ετὶ (Βτοννπίς) Βὶτ θαγκιφία Βϊτ πιαηίατ αταπ]ιρίατ. Αοαῦρα πε Ιοἶη2 ΟπΚκῆ γεπί γαζήπαις οἶαρ Καγά ιὔτεπί ὈαγΚιιθδιζ νε πιαηίατ- 817 οἰαππαζαι. Βὰ αταππα 1δΙ ΚιζΙατ Ἱςΐπ πιϊΠῖπα νε Πεγεσαπ] Ὀϊτ ἰβά1, Τότεη οὐπή Κατατ]αςττηπηιφῖι να Τε[κοθαάαπ παμπ ἀανει]ετ δε]εσεἷιῖ, ΄Τότεπ σετῖ Καϊαπιαζαι. «ατςαδυ]ς {ακαῖϊ εΠ]γει]ε δααᾶεῖ Μεπιυτίατι ἸαὈίατιπάα πιαηῖατ νε Ῥαγκαφ τεςἰπη]ετίπί αταπιαδα Ῥαφ]αάι]ατ νε Ὀα]άσίατ, Ἐερίπι]ετ πηβάεπο ΙπάΙτ]άϊ νε αγ ΏαἩπει-- δἱε Βαν Όοτο Ὑαπρα Ίεπιεη ἶδα Ῥαθίαἁι]ατ. Οἰς]ετ αἰιπά1 νε 1άζιπι οἶαπ Πασίϊπα]ετε Ὀὐψητα]άα. Λαα- γεπε Ἱςῖπ Ρ]Δη]ατ ςατςαὈιι]ς αἴε]γ-- εἶετε σδττῆ]άἡ νε ἀοτίαὶ πατεΚκείε Ρεσπιε]ς Ιοίπ επαϊτ]ετ νοτί]ά!. Βαγ Ἠτίριος Γεοβπιις νε Απάτεας 50- Γποπίγα ἴεκτατ επαῖτ νετ]. Βαγ Ηα- τα]απιιδαπ Ὠ ποτ] ο[]οτί] ταΠία-- απ πιὔκεπηπηε] Ὀἱτ πιαπῖαΓ γαρ]]- αι. Βαγ Φοίτοπίο» Ὑοτρίγα Ὀὐτάῃ Ἠδποετίε πι Πίο πιακίπα νε 8]ειτιετ Κι]απαταἰς Ὀἱτ Κὐάκκετ Κοζαππαπ ρὂ2]ετ]ε ναμφί Ὀυταπ]ς Ὀἱ ΌαγΚκις οτίαγα οικατάι. Ἐα]αί Ὀυπιπ]α ἰ5 Ὀϊπιεπιίςα οὐπκὴ ὃι πετ Πά αγάµτππαδεγε Ῥογα Ι82]πι- ἆι. Έπ εννεὶ Βαν Απάτεας Τ,οἶσια οπ]ατι Ὀἱτ εἰ Ὀογα]αάικίαη 5οητα Ῥαγ ἘΚοδίας Ζοῦταίι πιαπῖατ Ἠγετίπε Όογα ἴε ῬΡοτίε ἴβνο ετά. 196 Ὀκτεπ 8οΏτα ια γεηππεθε νε Ῥαγκιδάε αςπιαβα παζιτ ϱἰθί σὔτῆπάἡ. Ῥοτίετ σαπ]ι οἰαράα ἅαπς οάϊγοτ αΙδί ρτηπίϊ- γοτάα. Ῥογα ἆα[α Κιγιπιαάαπ 23 'Ῥτοννπ]ε”” ΚιΖ]ατι Καγάεά(]άὶ. Βα ΠΠΔΠ7ΖΕΤΑΥΙ δεγὶτ εἆεῃπ Τ,ε[κοφα- μίατ Κιοτιάα ὃα Ὀαγαρίαη νε ὃν ππαπίατάαπ ἆαμα 1γί αγία νε πιαπίατ γοκάατ”. ἀεά]ετ. Καγά τὄτεπίπάε Ἐαπι, τίς να Ἐτπιεπί, να Ὀϊτετάο ἱπρί]μζ, Απηιοτικαᾖ νε Καπαάα]ι παζιτ οἶαρ Ἐδετοπαπ 23 Βτονπὶε” Ἱετίπ Καγά ττεπῖπο Ιφηϊτα]ς οἴπιῖς οἶάιι- Ιατ. Γ9ΕἱτΙδΙ ππαναβαΚίγει ἀεππεκ- Πτι, ----υ“------ ΡΙΕΚΕΤ 5ροπῦ Μαάεπάε γαρι]ασαῖς 'Κποοσκ- ου” Ἠπίροὶ πιϊκαὈακακιπάαπ 1]κί Τακιτα ἀ1δατι οἰκατήπαιφίατ, Αταμῆς ΒΥΙΠΙΠ Ἰ4Πποί ρἠπῆ Κυίταςιπίῃ Τακιπι ῥαάτειϊπίπ Τακιπή]ε ονπαάιδι «επ Ὀϊγ΄ πιαςιε ΕὈἱτ ρο]ε Κατι 2 ρο]]ε ραο βε]άι. Γεοάστο νο ΟεπιαΙιπ ΓαἰκΙπι- Ίατι ΟσαΚ αγιπΙΏ τ8ίπάε Εὶτ πιας ογπαά Πατ. Βὰπ πιαςιο Οαπια]η Τακαπαι Ὀἱς (οἱ ε Κατςι2' σοΙ]ε Ρα. ρε]άῖ. ᾿Γεοάστοπις Γακιπιι ερεγ αδταπιίφδεας ογΙπΙΠ 8οπµπα Το ἀακίκα Καῑα ΟεπιαΙιγ Τακιπιι Ζᾳΐετ οἱ απα σεςίτετεὶ γεπάϊ, Βΐτ ταταΓίαπ Ἐπιπίγει, Κὸν νε οἱ ΜιΠαίαζαδι νο (Θαἱκαπια Τεβίτπιεη]ετί Φαοε]ετί ογιησιι- Ἰατίπάει τἰορίαπαα ἍΓαζιπι νε ἀΐδετ ἵατα[αῃ Απβατ]ας, 'ΓιοΡῖ νε Φααάεί φιαοε]οτί ΄Γαιπιι ατα- βιπάα Όσαϊς αγΙΠΙΠ 25ἱπά9 Ἐδετο Ἐυϊσοὶ πιεγάαπιπάα ΟΥΠαπΠπαΠ ἕΜας”, Κκετο νε οἶνατ Κδγ]ετάσει ἱορίαπαπ Πας ἰαταβπάαηπ δογὶτ εἀάΙ. Βα 'ΤΓακιπατια ΙΚκἰποῖςί ογιπουατιπάαπ Ζποη ΟΥΙΠ 80Π- Ἰατιπάα ογάπΙΠ {είς Ὀἱτ' σο]” ππα Ρεςἰταί. Βἰτίποϊ ΄Γακπα 5ο Ὀὐτιπ ςαὈα]ατηβδιπα ταὔππεηπ ογπια Κα- Ζαπαπιαάι ςὈπκὴὰ Κατι Τακιπιιῃ πιἠάαίααδι «οκ Καννει] 141. 6.Μ.ς6. ΛΕΙΕΑΡΒΕ ΝΕΙΝ5 ΒΡΟΕΒΤΕ 010588 Βν 5. Κοχκ]ιπἰᾶος Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ 1958 ὍὉ χρόνος τοῦ 1952 ἔχει τε- τελειώσει, βρίσκοντας τὰ ᾿Α- θλητικά µας Σωματεῖα σὲ μιὰ καλὴ ἀρχὴ διὰ τὸ 1953, Τὰ πιὸ πολλὰ ἀπ᾿ αὐτὰ ὠργάνωσαν εἶδος προγράµµατος διὰ Ψυχα- γωγία τῆς κοινότητας στὴν ὁποία ἔχουν ἱδρυθῆ. Ὁ Τάκης Κλεάνθους ἀπὸ τὴν Φλάσου ἀποβλέπει πρὸς τὴν ἐφημερίδα µας ὡς «τὴν ταχυ- δρόµον περιστερὰ» ἡ ὁποία θὰ διαδώση τὴν πρόοδο καὶ τὲς δραστηριότητες τῶν ᾿Αθλητι- κὤν Σωματείων. Τὸ µεγάλο πρό- βληµα τοῦ Σωματείου του ἔχει λυθῆ. Διὰ πολλοὺς μῆνες τώρα προσπαθοῦσαν νὰ βροῦν ἕνα νέο οἴκημα καὶ τελευταίως κα- τώρθωσαν νὰ ἐνοικιάσουν ἕνα ὡραῖο κτίριο ποὺ βρίσκεται στἠνκεντρικώτερηθέση τοῦ χω- ριοῦ. Εἶναι ὑπερήφανος ἐπίσηῃης ποὺ τοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία ν᾿ ἀναφέρη ὅτι τὸ Σωματεῖο του κατώρθωσε ν᾿ ἀναπληρώση μὲ νεαροὺς ποδοσφαιριστές, ὅ- λους τοὺς ποδοσφαιριστὲς ποὺ τοῦ ἀπέρριψε τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο. «Ὑπάρχει κάθε ἐ- ᾿λπίδα ὅτι μὲ τὴν παροῦσα ἱκανὴ ᾿Επιτροπεία µας καὶ τὲς ἐνθαρρυντικὲς συνθῆκες ποὺ ἐπι- κρατοῦν, τὸ Σωματεῖο µας σύν- τοµα θὰ ἀναδειχθῆ ὡς τὸ κα- λύτερο τῆς περιφερείας µας» τονίζει ὁ Τάκης. Ὅ Διομήδης Ιωαννίδης ἀπὸ τὴν Πέτρα σχολιάζει πολὺ εὖ- μενῶς τὴν ἀπόφαση τοῦ Διοι- κητικοῦ Συµβουλίου ὅπως κάθε Σωματεῖο συνοδεύει κάθε ἔνστα- σή του διὰ τὰ ποδοσφαρικὰ παιγνίδια μὲ μιὰ λίρα. «Αὐτὸ θὰ κάµη τὰ Σωματεῖα νὰ σκέφτων- ται δυὸ φορὲς προτοῦ κάµουν ἐνστάσεις καὶ θὰ γλυτώση τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο ἀπὸ πολ- λὲς δυσκολίες». 'Ἡ ᾿Επιτροπεία τοῦ σωματείου ἔχει ἐγκρίνει 425 δι’ ἀγορὰν ἀθλητικῶν εἷ- δῶν μερικὰ τῶν ὁποίων ἔχουν ἤδη ἀγοραστῆ. Ὁ Χαράλαμπος Πακαλούρης ἀπὸ τὸ Ζερὸ μᾶς ἀναφέρει ἕνα πρόβλημα ποὺ κατήντησε ὁ ἐφιάλτης τοῦ Σωματείου των. Τὰ µέλη του ἀνέρχονται εἰς ἑκατὸ-τριάντα-πέντε καὶ τὸ οἵ- κηµά του ἀποτελεῖται µόνο ἀπὸ δύο μικρὰ δωμάτια. Εἰκο- σάδες αἰτητῶν περιμένουν τὴν σειρά τους διὰ νὰ γίνουν µέλη. Τὸ µειονέκτηµα αὐτὸ καταστρέ- φει πολλὲς ἀπὸ τὲς προσπάθειές του διὰ δράση. Ἐν τούτοις τὸ Σωματεῖό τους κάµνει ὅτι µπο- ρεῖ διὰ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ σοβαροῦ του προορισμοῦ. Τε- λευταίως Εξόδεψαν 4{ἱ5 διὰ βοήθειαν τῶν φτωχῶν μελῶν τοῦ Σωματείου. ᾿Έκαμαν συνει- σφορὰν «{2.0.0 στὸν ᾿Αντι- φυματικὸ Σύνδεσμο. Τὸ Χρι- στουγενιάτικο δένδρο τοὺς ἆ- πέφερε καθαρὸ κέρδος «40. Έχουν παραγγείλει ὠφέλιμα βιβλία διὰ πλουτισμὸ τῆς βι- βλιοθήκης. Παραγγελίες πολλῶν λιρῶν ἔχουν ἐπίσης γίνη δι’ ἀθλητικὰ εἴδη. Ὁ μεγάλος χο- ρὸς τοῦ Σωματείου στὲς 24 τοῦ ᾿Ιανουαρίου ἁπασχόλησε πολλὰ µέλη κατὰ τὸν μῆνα τοῦτον. Ἡ ᾿Ἐπιτροπεία προσκάλεσε τὸν κ. Μιχαλάκην Χριστοδουλίδην καὶ τὸν κ.Φάνον Τσίγγην διὰ δύο ὁμιλίες μὲ θέµατα «Αθλητι- κὲς ἐπιδιώξεις τῆς νεολαίας µας» καὶ «Κακἡὴ ἐπίδραση τῶν οἶνο- πνευματωδῶν ποτῶν καὶ τῆς χαρτοπαιξίας στὴ νεολαία µας». πιὸ πάνω «ἀναφερόμενοι Κύριοι εἶναι δασκάλοι στὸ Δη- « βροβτν σμσβς Ἑν Β, Κοἰκπίᾶθς ο ΒΡΟΒ ΕΙΒΒΕΒΙ εὐπυνῦ 1052 5εῃεδί 5οπὰ 8δροτ ΚΙΠΡ- Ἱετίπα]ζί γεπὶ για πιιναβαΚίγει]α βγαὶς Ῥαδαρί]εσεἰς Βίτ Πα]άε Ῥι]- πααφατ. ΚΙΙΡ]ετίπ οοδιι αἰά οἰαιι- Κατι οἑπιββίΙηπ εγ]εηππεςί Ιςίπ Ρτορίαππ]ατ Παζιτ]απαιφίιτ, Εἰαδιι]ι Τακίς ΚΙεπητας ραζείεπιίχο 9ος ΚΙΙΡΙετπίη {8αἱ γεΏπί σεπϊς]εῖο- οεΚ Ὀἱ “ροδία σνοτοίπί” παΖα- πε Ὀακίνος, Κεπάϊ ΚΙάριπατ Ὀὐψῦ]ς πιὔβκή]Δα. Ζαΐεη Πα]ος]-- παφιῖτ, Όσαπ ναἰατίαη Ὀετί γεπὶ Ὀἱγ΄ Είπα αταγοτ]ατάι. ΜΙΠαγεΙ σεςεπ]ετᾷε Κδνᾶπ επ ϊγί γετίπάε ὈυἹαπαπ Ὀἷτ Ὀίπα εἰάο εά ΙΙ. Αγπί 2πιαΠ Ἰάατε Ἠεγειί ἱαταβηάατ τεά οἴπππιας Ὀὔτάπ Ἐιιρο]οί]ε- τίη γετίπε γεπὶ ροης]ε Κοπιαζα πιυναΠαἰς οἰάμ]ίατιπι ΤΓακίς ἵΕ- ματ]ε οὄγ]γοτ. Βαν ΤαΚίς {πζία οἰαταὶς ἀἴγοι: Φος Ἀπιιάπιιζ νατα, Κ εἰπιά]ά πιἠκίεάίτ Ἠεγε- Επαίσ νε ΚΙάραπιαζαπ οεδατοῖ νοτίοί αΏνα]ι 5αγεδίηπάε Τεφί]ίΙ- πιιζ Όα ῬΒθ]ρεηίη επ ἱψίθὶ οἶα- οαίίισ.”” Ῥείτε! Ὠϊοπιίάϊ Ὑοαπίάίς, ΚΙΠΟ]ετ (αταβπάαπ γαριαπ Πετοίτ 5ἰκἂγει]ε Ὀεταῦετ Ὀΐτ [ῖτα εππαποῖ οἰθταἷς ὄάεηπιεςί Παϊκιηπάα ]άατα Ἠεγειϊπίη νειπαῖς οἰάμδα. Κατατι ϱοΚ πιὔπαδίο ϱὔταγοτ νε ἀΐγοι: “Βδγ]οοςε ΚΙΙΡΙετ φἰκᾶγει εἴπιεζ- ἄεη εννε] Ιγί ἀἠφπεσεκ]ετ νο αγ Ζπιαπ Ἱάατο Ἠεγείί ερεγ Ζα41- πιείτεη Κυτια]πααφ οἰασαἷ.”” ΚΙΙΡ Ἠεγειί 8ροσ ἴεοβίζθΠπΙπ Φ88ἴΙΠ ΒΙΠΤΠΕΦΙ ΙςίΠ 25 Ίἶτα φατε δά]]πιε- εἰπὶ Και] ειπαϊφίίτ. 'Γεοβίσαϊίιπ Οἱ Ἰαδπ Ζαΐεπ αηπιιφίατ. Ἠατα]απιοος Ῥακα[ατίς, Κδετο- ἆαπ γαζάιδι Ὀϊ πιεΚιιρία οτα ΚΙῆδια ἁαίπια ἀἡφ μπα τε πας] δἱσ πιεδε]εάεῃ Ὀαᾗς οάΐγοτ, οἰλπ]κἹ 135 ἂζᾳ5ι οἰάμδια Παἰάο γαῖπι2 κί υ{ας οὔαμ]ς Ὁἱς Είπα! νατπφ. Άσα γαζήπιαἰς Ἱςίπ Ὀἱτςοίς πιὔτα- σααῖ εἀεπ]ετ ὈεΚκ]εππεἷς ζοτιηπάα- ἀῑτίες, Βιι εκε{κ ΚΙάδιιη Επα]ίγε- πε πι Πίπα ἀετεσεάς Ζατατ γυετί- γος. Βιπιηπ]ε Ῥετασετ, ΚΙΙΡ, πιαΚκαάιπα νατπιαϊς Ιςίπ εΠπάεπ Ρε]επί γαρίγοτ. (εςεπ]ετάε ΚΙΙ- Όυπ {ακῑτ Δζαίατι Ιςῖπ γατάιπα οἰθτακ 15 Ιτα δατΕ εα]παῖς νε Ἠθνείεῃ 2 τα Ψετεπι]ε Μήσμάε]α Ῥαηάιῥιπα νετπαϊδήτ, ΚΙάραπ Κυτάµδι Ῥαθκα Αδαςιπάαη 4ο Πίτα τορ]αηπηιρατ. Βαπόαπ ῬαδΚκα,ΚΙΔὉ ΚὐτάὈΠαποβίπίη γατατιπα [αγάα]ι Κἰἴασ]ατ εἱρατίφ εζἰἰπαῖφατ. Κεζα, 8ΡΟΓ [εομίζαίι Ἰςίπ πι ηίπι ἱρα- τίφ]ετ νετηπηϊφτ, ΚΙάδιπ Ὀίΐτςοκ βζαίατι Οσα] αγιπιΏ 24 πάς νιικιι- Ὀα]απ Ὀὔψῆ]ς ἀαπε]ε αὔταςπιιδτ]ας. Βαν Ἐαπος Γεἱηρίς νε Βαγ ΜΐΠα- Ἰακίς ἨἩτίριοάι]άϊς (επςἰετίπ 8Ροτ Γαα]ἱνειί”” νο 'Γς]εὶ νε Κιπια- τη βεης]ετίπιίζε γαράἀιδι Ζατατ- Ἰατ”. Παπάς πιία]ίατ Παζιτ]α- την. Βὰ ΙΚΙ Ῥαγ, Κδετοάα [ρυάαἲ ΟΚα]]ατ ὁδτειππεπ]ετίάϊτ]ετ. Νι- ταΚίατιπι Φαίη 228ἱπΠάε νε Ίδι Ματ ὄγ]εγεσεκ]εταίτ Γαἰκαὶ ΚΙΗΡ Ρίπαςι τι[αὶς οἱάαδα ἱςίη Βαγ Ἠπατα]απιρο Βακα[ιτῖς Ἰεπά ΒΙΠΕΠΙΒΦΙΠΙΏΠ ὃα. πιακδαά Ιοῖπ Κυ]]απι]παδίπ] ΤΗΕ εἰποϊσείτ. Νι- τακίατ ΚΙΙΌ ταταξιπάαη ἰαηΖίΠι νε τετιὈ. εἠ]πιίφθεάε Ίετίκες οπἶατι ἀἰπίεπιεβε δετΏεφιτῖτ, τικὸ Σχολεῖο τοῦ Ξεροῦ καὶ θὰ κάµουν τὲς ὁμιλίες τους τὴν 22αν Φεβρ. καὶ Ίην Μαρτίου ἀντιστοίχως. Ένεκεν ἀκαταλ ληλότητος τοῦ οἰκήματος τοῦ Σωματείου, ὁ κ. Χαράλαμπος Πακαλούρης προσέφερε τὸ οἵ- κηµα τοῦ κινηματογράφου του διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν, Οἱ ὁμι- λίες θὰ ὀργανωθοῦν ἀπὸ τὸ Σωματεῖο ἀλλὰ θὰ µπορῇῃ ὁ- ποιοσδήποτε νὰ τὲς παρακο- λουθήση. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΥΛΑΚΕΙΑ Τῆς ΔἎδος Β. Ἐίπσον Διοικητοῦ δι’ ἐκπαίδευσιν 'Οδηγῶν. Τὰ Πουλάκια εἶναι ἡ νεαρώ- τερῃ ὁμάδα κοριτσιῶν στὴν ᾿Οργάνωση τῶν Προσκοπίνων. Πρέπει νὰ εἶναι μεταξὺ ἑπτὰ ὣς ἔνδεκα χρονῶν. Εἶναι ἡ νεαρώ- τερη ὁμάδα ἀλλ᾽ εἰς πολλὰ ση- μεα ἡ σπουδαιότερη, διότι εἶναι κατὰ τὰ χρόνια αὐτὰ ποὺ δημιουργεῖται ὁ χαρακτῆρας τοῦ κοριτσιοῦ. Όταν φθάση ὁ καιρὸς δι’ αὐτὴν νὰ γίνη Ὅδη- γὸς (Προσκοπίνα) θὰ εἶναι καλύτερη “Οδηγὸς ἐὰν εἰς τὰ Πουλάκια ἔμαθε νὰ λατρεύη τὸν Θεό. Αν ἕνα Πουλάκ. εἶναι ὑγιὲς καὶ ἱκανὸ νὰ ἐκτελῆ πραγ- ματικὰ ἄρτια μιὰ χρήσιμη ἆλ- λὰ ἁπλῆ ἐργασία, καθὼς εἶναι τὸ πλύσιμο τῶν πιάτων, τὸ µπάλωμα μιᾶς κάλτσας, τὸ περι- τύλιγμα ἑνὸς δέµατος, τὸ δέσιµο ἑνὸς πληγωμένου δακτύλου, τό- τε ἔχει βάλη τὰ θεμέλια μιᾶς ζωῆς καλῆς καὶ ἀφιλοκερδοῦς, Μέγα µέρος τῆς ἐκγύμνασης μιᾶς ἀπὸ τὰ Πουλάκια γίνεται μέσον παιγνιδιῶν ἢ ἐνδιαφερου- σῶν δραστηριοτήτων. Τὲς πε- ρισσότερες φορὲς δὲν ἀντιλαμβά- γεται ὅτι µανθάνει, ἀλλὰ γνωρ[- ζει µόνον ὅτι διασκεδάζει μὲ τὲς Φίλε της Τὸ Πουλάκι ἐνδιαφέρεται διὰ τὸ κάθε τι καὶ ἀναζητᾶ εὐκαιρίες διὰ νὰ βοη- θήση στὸ σπίτι, Τὰ Πουλάκια φοροῦν μιὰν ἁπλῆ καφὲ στολήν. Αἰσθάνονται πολὺ ὑπερήφανες διὰ τὴν στο- λήν των κι ἀφοῦ παραμείνουν στὴν ὁμάδα διὰ λίγον καιρόν, µανθάνουν νὰ τὴν περιποιῶνται καὶ νὰ τὴν κρατοῦν ἐν τάξει. Ὁποτεδήποτε ἐπιθεωροῦνται τὰ Πουλάκια, ὁ ἐπιθεωρητὴς θὰ ἐξετάση κυρίως τὰ πράγματα ἐκεῖνα ποὺ τὸ Πουλάκι μπορεῖ νὰ κάµη ἐντελῶς µόνο του, ὅπως εἶναι τὸ καθάρισμα τῶν χεριῶν, τῶν ὀνύχων, τῶν δοντιῶν, τῶν γονάτων, τῶν σημάτων, τὸ δέσιμο τῆς γραβάτας κι ἡ περιποίηση τῶν μαλλιῶν. Ὁμάδες ἀπὸ Πουλάκια ἔχουν ἀρχίσει στὴν Λεύκα, Μαυρο- βοῦνι καὶ Ξερὸ καὶ ὑπόσχονται πολλά. Στὸ Ξερὸ ὑπάρχει ὁμάδα ἀπὸ εἴκοσι τέσσερα Πουλάκια ποὺ συναντῶνται εἰς τὸ Κέντρο Εὐημερίας μὲ τὴν δ. Τομρὶς ουσταφᾶ ὡς ἀρχηγόν των. Συνδεδεµένες μὲ τὸ Κέντρο Εύη- µερίας στὸ Μαυροβοῦνι ὑπάρ- χουν δύο ὁμάδες ὑπὸ τῆς δ. Γιαννούλας Πελεκάνου καὶ τῆς δ. ᾿Αϊσὲς ᾽Ακτενίζ. Τὰ ἀγγλό- φώνα κορίτσια ἔχουν μιά μικρὴ ὁμάδα ὑπὸ τῆς κ. Χόῦκ. Στὸ δημοτικὸ σχολεῖο Λεύκας ἄρχισε μιὰ ὁμάδα μὲ ὑπεύθυνη τὴν δ. Σεβὶμ Ζιχνί. ο--υὸ- ΑΒΑΙΚ ΑΥΙ ΖΑΕΕΙΝΡΕ ΡΕΝΡΑΥΑ ΗΑΡΤΑΗΑΝΗΦΙΝΡΕ ΡΟΔΑΝ σοσύΚΙΙΔΕ. Βαν νε Βαγαπ Ἡαφθαπ [βταΠίπιίπ ΑΙ.Ι ἱρπήπάς Ὀἱτ οτΚεῖς «οσυδι. ΑΗπιεά Ἐαϊκίη ΚΕΜΖΙΥΕ ἱἰβπήπαᾶς ςοσυδι. ν Αμπιεά ἩἨαδαπιη ΑΥΡΕΙ, ἱδπιπάε Εἱτ Κι ςοσιδιι Μεμπιοά [ταΠἰπαϊπ ΦΕΥΙΜ ἱππιίπάς Εἱτ ΚιΖ «οσυδι. δα ἈΛήεηπιοά Επιπίπ ΤΟΝΟΑΥ ἱπαπᾶς Βίτίιζ ςοσιβι. Ἠι]ακί ΜιαςΗπίω Ὀἱτ Κιζ «οσιδι, Αὐάπ]αΣίΖ Ἡαδαπιη Ρἱτ΄ ετκεἰς «οσιδια, να Ὑπμδαξ ΜιβίαίαπΊη ΝΕΝΑΙ, ἱππήπάε Βἱ Κιζ «οσουδιι ἄιπγαγα ρεἰπήφετ, Ὑοπί Απα νε Βαδαίατα τευτίκίας, οἱ ἸιΣ σοσυκς ΟΙΟΚΝΗΡΕΣ ΥΠΗΡΕΊΤΡΙΕΣ Κάποτε ζοῦσε μιὰ γριούλα ποὺ τῆς ἄρεσε πολὺ ἡ ἐργασία καὶ πάντοτε ξυπνοῦσε μὲ τὸ πρῶτο λάληµμα τοῦ κόκορα. ἼἨθελε καὶ τὲς ὑπηρέτριές της ν᾿ ἀγαποῦν τὴν ἐργασία καὶ νὰ ξυπνοῦν ἐνωρὶς τὸ πρωὶ ἀλλ᾽ ἐκεῖνες ἦσαν πολὺ ὀκνηρές. Ὁ- πόταν ἄκουε τὸ λάλημα τοῦ Κόκορα πεταγόταν ἀπὸ τὸ κρεββάτι της καὶ πήγαινε στὴν κρεββατοκάµαρα τῶν ὕπτρε- τριῶν της. «Ἐυπνῆστε ὀκνηρὲς κι΄ ἀρχῖστε δουλειὰ» τοὺς ἔλεγε ἀδὲν ἀκούσατε τὸ λάλημα τοῦ Κόκορα» Οἱ ὑπηρέτριε τὴν μισοῦσαν ποὺ τὶς ξυπνοῦσε τόσο ἐνωρίς. Δὲν τοὺς ἄρεσε ἡ ἐργασία καὶ ἤθελαν νὰ μένουν στὸ κρεββάτι περισσότερη ὥρα. Μία ἀπ᾿ αὐτὲς μουρμούριζε «Ὁ Κόκορας φταίει. ᾿'Αν δὲν λαλοῦσε τὸ πρωϊ ἡ Υγριὰ δὲν θὰ σηκωνόταν καὶ μεῖς θὰ κοι- μώμαστε περισσότερο». 'ΗἩ ἄλλη ὑπηρέτρια εἶπε, «Νὰ τὸν σκο- πώσωμµε καὶ νὰ τὸν θάψωμε χωώ- ρὶς ἡ γριὰ νὰ ξέρη τίποτε. Θὰ νοµίζη πὼς τὸν ἔκλεψαν καὶ θὰ Κοιμώμµαστε περισσότερο».Συµ- φώνησαν νὰ τὸν σκοτώσουν καὶ μιὰ νύκτα ἔκλεψαν τὸν κόκορα, τὸν σκότωσαν καὶ τὸν ἔθαψαν στὸν κῆπο. Ἡ γριὰ λυπήθηκε πολὺ καὶ φαντάστηκε πὼς τὸν ἔκλεψαν. ᾿᾽Ανησυχοῦσε τώρα διότι δὲν γνώριζε πότε ξηµέρωνε. Φοβό- ταν τόσο πολὺ μήπως παρα- κοιμηθῆ, ὥστε σηκωνόταν πολὺ πρὶν τῆς αὐγῆς κι’ ἀνάγκαζε τὲς ὑπτηρέτριές της νὰ σηκωθοῦν ἐπίσῃης, Στὸ τέλος, μιὰ νύκτα ὅταν τὲς ξύπνησε πολὺ πρὶν τῆς ὥρας, ἄρχισαν νὰ λυποῦν- ται γιατὶ σκότωσαν τὸν κόκορα. «Τιμωρούμαστε διὰ σκληρότητα καὶ ὀκνηρίαν» εἶπαν. ᾿'Αν ἀφή- ναµε τὸν ἁἀβλαβῃη κόκορα νὰ ζήση, θὰ εἴμαστο Καλύτερα καὶ θὰ εἴχαμε περισσότερο καιρὸ γιὰ ὕπνον παρὰ τώρα. Πρέπει ν᾿ ἀποφασίσωμε νὰ ἐργαστοῦμε σκληρὰ καὶ ν᾿ ἀφήσωμε κατὰ µέρος τὴν ὀκνηρία». Ἔτσι οἱ ὑπηρέτριε ἔμαθαν μὲ τὸν δύσκολο τρόπο ὅτι ἡ ὀκνηρία δὲν περνᾶ. --------- ΠΕΤΑΛΑ ΤΟ ΑΤΑΠΗΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ Πέραν τοῦ 9956 τοῦ προσω- πικοῦ τῶν Μύλων παίζουν Πέταλα. Κάθε μεσημέρι διεξά- γονται τρία ὡς τέσσερα παι- γνίδια. Οἱ Μῦλοι ἀρχίζουν τώ- ρα τὸ τρίτο τους πρωτάθλημα. μὲ 18 ἄτομα. Κάθε παίκτης θὰ παίξη μιὰ φορὰ μὲ τὸν καθένα ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Νικητὲς τοῦ Διπλοῦ Πρωτα- θλήματος, στὸ ὁποῖο ἔλαβαν µέ- ρος 8 ὁμάδες, ἦσαν ὁ ᾿Ανδρέας Παυλίδης καὶ Λουκῆς Χαραλάμ- που μὲ ἕξδι νίκες καὶ µίαν ἧτταν. Νικητὴς τοῦ νὸκ ἄουτ ἦτο ὁ Πατατός. Στὸ πρωτάθλημα αὐτὸ συμμετεῖχαν 16 παῖκτες. Ὅσοι ἠττήθησαν στὸν πρῶτο γῦρο,ὠργάνωσαν δεύτερο πρω- τάθληµα νικητὴς τοῦ ὁποίου ἦτο ὁ Χαράλαμπος ᾽Αναστάση. ὍὉ ἐνθουσιασμὸς διὰ τὸ νέο τοῦτο παιγνίδι συνεχῶς µεγα- λώνει καὶ µερικοὶ ἀπὸ τοὺς παῖ- κτες ἀποκτοῦν µεγάλη ἐπιδεξιό- τητα. Χαζαη-Αγίεη Ταθυῖ ΣΤΗΛΗ ΔΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 'Ὑπὸ Αγίου Σα8υξ ΚΟΡΕΡΙ ΠΕΜΒΕΙ, ΗΙΖΜΕΠΡΙΕΒ, γαΚε]ε ετκεη Ποτοζ ὄτῆφα Πε πγαπαπ νε ΙδίΠὶ εΓκεῃπ γαρπιαδι 8ενεπ Πίίγατ Ὀϊ Καάιπ νατπ]φ. ῬΒα Καάϊπ, Πισπιεϊςϊετιηϊπάε Κεπ- ἀῑδί ϱ1ρί 1Φὶ δενπιε]ετίπί νε ετκειΙ Καἰκπιαίατιπι Ιδίετπιίς, οὔπ]κὴ οπἷατ «οκ τΤοεπιδε]παῖς. Καάιπ, Ίοτοσ Οτἠφ πα ἀἆωγατ ἀπγπιαζ γαϊακίαα Επίαγιρ ΠισππεϊςΠετιπῖω γαϊαἷς οάαδιπα Κοδατ νο Κοπά]ετίπε “καϊκιπ ἱΖ τεπιο]]ετ, ἴδε ὈαφΙαγι- Π1Ζ, Ποτο2 ὄιάγοι, ἀαγπιαάι- Ώιζπηιρ’ ἀετπιίν. Ἠισπιεῖςίετ, Κεπαά]ετίπί Ὀόγ]ε ετκεω Ἱγαπάιτ- ἀῑδι ΙςίΠ Καάιπάαπ Πϊς Πα7 εἴππεζ- πηὶφ, οἰῑπ]κὴἡ Ι]επιεγί Ρε] οκαάατ βεντπεγίρ ἆαᾖα Γαζία γαϊα]οτιπᾶα Καϊπιαῖς ἱφίογ]ετπα]. Οπ]ατάαη Ὀϊτί, ἨἩερ Καῦαμαίϊ ο Ποτοζάαάιτ. Έδετ ΦαὈαἩ ετκεπ δίπιεεεγάϊι Ιπεῖγατ Καάϊπ τγαπτηϊγασαξίι νε Ὀϊζάε ἅαμα {ζία αγαδιεοεκΗκ”. ἀϊψε εὄγ]επῖτπηίφ. Ὀϊδετ Ὀἱχ Παζπιοίς!15ε, «πήγατ Καάιπιη Παδθοτί οἰπιαάαῃ. Ἠοτοζα διάτε]ίπι νε σὔπαπιε[πι. Ἑαάιπ, Ἠοτοξ οαἱιπταις Ζαηπεάε- οε]ς νο Ὀϊζάᾳε οαὈαΠ]ατι ἆαμα ςοἷς γα. ςεκετὶζ”. ἀετηίρ. ἩἨοτοσα δΙάτππείς Ἱςῖη αταἰατιπάα απ]αδ- πηιφίατ νε ρεοεπίπ Ὀϊτίηάε οπα αρ δἰάἠτπιῆφ]οτ νο Ῥαμοεάε βὐπιπιήφ]ετ. Τ]τίγατ Καάιπ σος πιαταΖ]αΏπαις νε Ἡοτοζαπ ΠΙΒΙΖΙ4Τ ἱαταβηάαπ «αἱιπάιδιπι Ζαηπεϊπηϊς. Δεταϊς εἴπιεβε Ὀαφ]απιις επί ΦαΏαβιΏ πεζατπαπ οἰάαδαπια Ὀ]ε- πγοτάα νε ἀετῖῃ αγκιγα ἆαρ δες Καἰκπιαπιαἰς Κοτκιφίιε 5αραἩ οἰππαάαπ αγαππιαδα νε ἀετηαὶ Ἠισππεις!]ετίπῖάε πγαπάιτπιαδα Βαθίαταις. ΜΜΙΠαγεί, Βἱτ ρεοε Καάτη Πισπιείς]]ετίπῖ εβκϊκιπάεηπ εννοα] αγαπάπιησα, Ποτοζα δ]άῑτάΙικ]ε-- τίπε ρίφτηαη οἰπιαδίατ νε'' Γεπηβε]-- µδιπαἰΖίπ νε πιετΠαπιεϊῖςἰΖ]βιπαϊσίτ. ΟΕΖ88ΙΠΙ ςεΚἰγοτιΖ. Έδετ ΖαΤαΤδΙΖ Ἠοτοζα δΙάτπιεπαϊς οἰδαγά]κς ἆαμα 1ψί νε «ἰπιάϊάεπ ἆαᾗα {87ἱ αγασαΚ. ναΚίμπιζ οἱασαίτι. Ἠαγαί, Κατατ γετε]πι Ὀμπάαση 6οητα ἆαμα ςοἷ ΙΙεγῖρ ΤεπηὈε] οἰπιαγαίιπι”. ἀεπαίς- 1ετ. Ἠιζπιεις]]ετ, ἵεπιδε]]1δίπ {αγαα-- 817 οἰάαδιπια Ρραλα]ίγα πιαὶ οἶαη. Οἱτ ἀετειε ὀδτεηπιίς οἰάπ]ατ. ----υυσ“Ὁ------- Οᾶῦπμε ΕΑΒΒΙΚΑΡΙ ΒΌΤΌΜΌΝΡΕ ΟΥΝΑΝΑΝ «Ἠοῦ5ο 8Ποθ5» ΟΣΟύΝΌΟ 6ος ΒΕΘΕΝΙΙΙΜΙΦ ΒΙΒ. ΟΣΌΝΡΙΕ. Οδίίπε Ἐαδτίκασιπάα ΙβΙεγεη πιεπιυτίατιπ γἠσζάε «ἀοἰαπίαῃ Τ47]88ι 'Ἠοτος 9Πους”' ογαπ]ατΙηα. Ἰφήτας εάϊγοτ. Ἠετ ὅδιε γεπιεβί ια] νακηπάε ἴς νεγα ἁδτὶ ον. οὗπαπΙτ, Ῥὰ Εαυτίκαπιη ἰφςΙ]ετ, ταΚιπη]ατιΏ Ἡει Ειτίπάεην αιπατ Ὀϊς ογΙπουπάπ οὐῖτ τααπιίατιη Πετ- Οἰτίπῖα Ὀΐτετ ογιποιςήα γαράιδι Ἔουπά Κου ἜΤουσπαπιεης Ἰππϊπάε Πςϊποῦ Εἱτ πια ραΚαγα 16 ογαπουπΠ Ιφηταζί]ς Ὀαφ]αππαίς Ἡστεά]τίεγ. .9είζ ἴαΚιπιπ γε αἰάιδι οτι ογιποµίατιπ 'Ώοιδ]ες Τουσπατηεπ!”' πιήφαραΚαδιπάα αἲα ἀεία ΚαζαηπιαξΙε νε ΕὈϊτ ἀεία Καγίρ εἰπιεκίε Απάτεας Ῥαν]αϊς νε Τα Ἠαταίαπιδας Ὀϊτίποϊ πιἠκβίαίι Καζαπαι]ατ. Τε ογιιή- οπ]ατιη γαράιδι τό ΚἰΦΙΙς ''θἱηρ]ος ΈποοΚκοιῖ ΤΓουσπαπιοπί” ἱπιίῃ- ἀεἰκὶ πιὔκαθαΚαάς δίαντος Ῥαϊαίος Ὀἰτίποϊμ]ς Καζαπάι. Βϊτιποὶ πιή]ρα- ΌαΚαγι Κανὶρ οεπίοτ Όασκα Εἱτ Ἔποσκοιι!' πιήφαὈαΚακίπάςε γετ αἰάατ νο ο πιδαβακαάς Ἑατα- Ίππῦος Απακίαςἰ ὨὈἰτίποί Ρε]ά1. Ῥὰ γεπὶ δροτάαΚά Ἠενος ςαδιιῖς ατίπ]ακ ὕστοαϊτ νε ογιπουΙΒτιῃ Ραζϊδίάε ερεγ Ἠήπετ εἰάς εἰπηίφητ. σ.Μ.Ο. ΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕΝ5 ΕΙΕΒΦΑΤ ΡΕΝΕΡΙ σαζθη: Βο]δπιεί Μα ὑτα Ἡ). Ὁ. Βι8. 1952 Φεπεδί ρείρ αἰιπιίφης, Ο. 9οπε 7ατεπάς ΚαζαπάιβιταΙ” τεοτήῬε]ετ νε ὅδτεπαίδίπαϊζ Φεγ]εΓ φαγεδίηάε 1953 φεπερῖπἰ Ὀἶχίπι ἀςίπ ἆαμα 1ψὶ Ὀἷς δεπε γαρπιαΙψ17. Ὑεπὶ 5επεάε ὈαρατασβθιπαιΖ πῃιι- ναβαΚἰγοί]ετ επςοἰς δατΓ εἀεοεδί- πηΖ 58Υ νε ραντείε Όαρ] οἰασαΚίΙΤ. Ἠετ ἁἆοβαῃ οσὔήπ Ὀἶσε γεπὶ Πτδηί]ατ ρεητίς οὑπκά ο Εἱζΐπι Ιςίπ Ἠΐς Ὀϊππεάϊδίπαίσ Ὀὐερθτᾶῃ ψοπί Ὀἱτ ϱἡπ οἰασακατ. Βυ]απάιι- ὄσππαζ πετ «γετάε Ἡετ Ώε Υαρί- γοτραΚ κοἱβπιοῖοε «ἀκκαί εἴππεκ γεπὶ οὐπηπιλσϊπ πετ ααπάε γαρασβδιπιιΖ επ πιὔηίπι ναζὶ- Εο]ετάεπ Ὀϊτί οἰπια]ιάιγ. Ἐν] Ὀἱτ Καάιπιπ εν Ιδίπί Τεμ]κεείζ γαρ- πηβδι, ΕΟἱ «ςοοιδιπ τε]κεςί ΟΥΠΕΠΙΦΡΙ, νο δἱτ τεπςὈετίπ ἰατ]α- ιπάα {εἨ]κεδίζ «αἱ1Π1αδι πεΚαάατ πιΏηίπαδα Κοσα νε Ὀαδα]ατίπάε εν]ετίπάεπ 2αίς γετ]ετάο ἰβ]ετίπάε τομ] κοςίΖ ςαἱιδπηαίατι οΚαᾶατ πο ϊλήπιάΙτ. Βὐάπ οἶπ ΙΦΙΠί τεἰ]]- Κεςῖζ οἰαταἷς γαριίαη 8οητα ενε ρε]εαπ Πὶςδίτ οσα ΚαΠΙΦΙΠΙΠ ενα ςοσαὔαπαη ἀῑκκαϊφιζη]ς γἠΖιπάεπ Καζαγα ιαὔταάιδιπι αὔτππείς Ιδίο- τηοΖ. Εηζϊγαᾶς Καϊασα]κι γετ]ετάς φε]ᾶππειτε ἀϊκκαί εἴπιεἷς 1ΔΖιπιάις. Όγπαγαπ «οσοι. εν Καάιπι, νε ἀαβίτπιεη γαΏιῖ ππαάεπάε «ἈΙ1δ4Π 18ο ἁπίπια αἀἰκκαιι οἰπιαάι. ἨιςὈϊτ 9ευ Κἰρπιείο Ὀτακι]πιαπ]α- μάιγ. ἩἨοτκες Κεπάϊ κφε]πιείίπί ἀλκϊππιε] νε ἁκκαίδιζ οἰπιαπια- μάις, 1952 θεηεδί Αταζς αγι Ζατῖπάςε Ἐιοτις Μαάεπ Φἰτκεἰπίῃ 1βΙεπίπάε Καζαγα αὔταγαα ἸθοΙετία αάθάί ρεςπαίς ἃς δεπεπίπ Πετηαηρί Ἁγιπα ηἰςὈείι]ᾳ ἅαπα 47 οἰημφίΓ. παπί γιὶ ἱςίπ 1γὶ Ὀἱτ Ὀαδίαηρις {ιτ δα. Ηιςδίς δεὈεῦ γοζίασ Κ Τος3 βοηοςἰ Περίπαίζ Ιοίῃπ Ὁϊ φαἱ8πιεί βοπεςὶ οἴπιαδιῃ, Έδει Πε γεπί ἀοδαπ σἰπάε πετ Ιβςί Κεπά! 1θῖΠὶ φα]βπιεϊ]αο γαρατδα 8επε «ος πιυέ]α πεςετ νε ιΖταῦ 47 οἶατ, αὔπερία Ἡετ ἀοζπιαθίε Όα Πτφαί Ὀίΐσε νατ]τ, οπιπ 1η 1953 5εΠεδὶ Πορίπαϊζ 1ςίπ πιὔῃῖπι νε {εμ]Κεδίζ Ὀϊτ δεπε οἰαδίῇτ, ---«----- ΝΕΟΣΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΔΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙ «Οἱ ὅροι ἐργασίας στὸ Με- παλλεῖο τοῦ Μαυροβουνιοῦ εἶναι πολὺ Καλοὶ καὶ τὸ σύστημα ἀερισμοῦ τὸ καλύτερο ποὺ ἔχω δῆ σὲ μεταλλεῖα τέτοιου εἴδους» εἶπε ὁ κ. Γ. Τζ. Ρόουλαντς σὰν τὸν συναντήσαμε τελευταίως. ὍὉ κ, Ρόουλαντς µίλησε μὲ κῶρος γιατὶ ἀπὸ τοῦ 1921 ἐργάζεται σὲ μεταλλεῖα κι ἐπεσκέφθηκε ἄλλα στὴ Βραζιλία, ᾽Αργεντινή, Χρυσῆ ᾿Ακτὴ καὶ Τουρκίαν. Ὁ κ. Ρόουλαντς ἔφθασε στὴν Κύπρο ἀπὸ τὴν Τουρκία ὅπου παρέμεινε ἐπὶ δεκαοκτὼ μῆνες, Προηγουμένως ἔζησε δώδεκα χρόνια στὴν Χρυσῆ ᾽Ακτή. ᾿Εδῶ τοῦ διδόταν ἡ εὐκαιρία νὰ ἐπιδίδεται στὸ ἀγαπημένο του ἀγώνισμα τὴν Πυγμµαχία.Ἠτο ἐπίσημος διαιτητὴς στὴν Χρυσῆ ᾿᾽Ακτὴ καὶ προπόνησε τὸν Πίλλυ Γουέλς, τὸν μαῦρο πυγµάχο ποὺ βρίσκεται τώρα στὴν ᾽Αγγλία ὅπου ἀκόμα δὲν νικήθηκε. Ἐνῶ τὸ 194] ταξίδευε μὲ ᾱ- δεια ἀπὸ τὴ Χρυσῆ ᾽Ακτὴ στὴν ᾽Αγγλία στὸ πλοῖο «ΑΠΑΠΑ», ὁ κ. Ῥόουλαντς πληγώθηκε ὅταν τὸ πλοῖο βυθίστηκε µέσα σὲ δεκαπέντε λεπτὰ ἀφοῦ κτυπή- θηκε μὲ τρεῖς βόμβες ἀπὸ ἕνα Γερμανικὸ ἀεροπλᾶνο. Ὁ κ.Ρόουλαντς εἶναι Οὐαλλός. Τώρα μένει στὸ Μαυροβοῦνι ὅπου μετακινήθηκε τελευταίως ἀπὸ τὸ Καραβοστάσι. Ἡ γυ- ναίκα του ἔφθασε ἀεροπορικῶς ἀπὸ τὴν ᾽Αγγλία τὶς 10 Ἴανου- αρίου. 1953 Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ἵΝ. Ὁ. Βπδο] Διευθυντὴς ᾿Ασφαλείας. “Ὁ χρόνος τοῦ 1952 ἔχει περά- σει. Θὰ πρέπη νὰ εἴμαστε σὲ θέση νὰ κάµωμµε τὸ 1953 ἕναν Καλύτερο χρόνο, ἕνεκεν τῆς πεῖ- ρας µας ἐκ τοῦ παρελθόντος καὶ τῶν πραγμάτων ποὺ ἐμά- θαµμε κατὰ τὸ 1952. ᾿Εξαρτᾶται κυρίως ἀπὸ μᾶς τὶ θὰ εἶναι οἱ ἐπιτυχίε µας κατὰ τὸ 1953, Καθώς ἕκαστη νέα ἡμέρα προ- βάλλει μὲ τὸν ἀνατέλλοντα ἥλιο, μᾶς παρέχεται μιὰ καινούργια εὐκαιρία, διότι ἀντικρύζομε μιὰν ἡμέρα ποὺ ποτὲ πρὶν δὲν ὑπῆρξε. Ένα ἐκ τῶν κυριώτέ- ρων πραγμάτων ποὺ πρέπει νὰ κάµνωμµε, καθ᾽ ὅλας τὰς ὥρας τῆς νέας ἡμέρας, εἶναι νὰ εἴμαστε ἀσφαλεῖς, ὁπουδήποτε κι ἂν εὑρισκόμαστε, ἀσχέτως τοῦ τὶ κάµνοµε. Εἶναι ἀκριβῶς τόσο σπουδαῖο διὰ τὴν γυναίκα νὰ κάµνη τὴν οἰκιακή της ἐργασία μ᾿ ἀσφά- λεια, διὰ τὸ παιδὶ νὰ παίζη μ᾿ ἀσφάλεια, διὰ τὸν ἀγρότη νὰ ἐργάζεται μ ἀσφάλεια, ὅσο καὶ διὰ τοὺς συζύγους καὶ πα- τέρες νὰ ἐργάζωνται μ ἀσφά- λεια στὲς ἐργασίες τους µα- κριὰ ἀπὸ τὸ σπίτι. Κανεὶς σύ- ζνγος δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἔλθη στὸ σπίτι κατόπιν μιᾶς ἡμέρας ᾱ- σφαλῆ ἐργασία, καὶ νὰ βρῆ ὅτι ἡ γυναίκα του ἢ τὸ παιδί του εἶχαν ἕνα δυστύχηµα ἕνεκεν ἀπροσεξίας. Ἡ ἀνάγκη τῆς ἀσφάλειας βρίσκεται ὅπου καὶ οἱ ἄνθρωποι. Τὸ παιδὶ ποὺ παίζει, ἡ. οἰκοκυρά, ὁ ἐργάτης τοῦ ἐργοστασίου ἢ τοῦ μύλου ἢ τοῦ µεταλλείου πρέπει πάντοτε νὰ εἶναι προσεκτικοί. Δὲν πρέπει νὰ διακινδυνείο»ν. Πρέπει νὰ σκέφτωνται διὰ τὴν δική τους ἀσφάλεια. Δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἀπρόσεκτοι. Κατὰ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1952 συνέβησαν λιγώτερα δυστυχή- µατα στοὺς ἐργάτες τῆς Κ.Μ.Ε. παρὰ καθ᾽ οἰονδήποτε ἄλλον μῆνα κατὰ τὰ τελευταῖα τρία χρόνια. Εἶναι µία καλὴ ἀρχὴ διὰ τὸν καινούργιο χρόνο. Δεν ὑπάρχει αἰτία διατὶ τὸ 1953 δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας χρόνος ἀσφαλείας διὰ τὸν καθένα.᾿Εὰν ἕκαστος ἐργάτης κάµνη τὴν ἐργασία του μ ἀσφάλεια κάθε καινούργια µέρα, θὰ ὑπάρξη πολλὴ εὐτυχία καὶ λιγώτερες ταλαιπωρίες κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἔτους. Ἡ εὐκαιρία εὑρίσκεται ἐκεῖ διὰ τὸν καθένα µας κάθε φορὰ ποὺ ὁ ἥλιος ἀνατέλλει. Τὸ 1953 μπορεῖ νὰ εἶναι διὰ τὸν καθένα ἕνας μεγάλος, ἕνας ἀσφα- λὴς χρόνος. --Ὄ«ᾱ--------------- Υενί ΜΕΜΌΒΙΝ ΚΑΡΒΟΡΙ πυρύευμῦσ 18 ΒΑΕΤΙΙΑΒΙΝΡΑΝ ΜΕΜΝΌΝΡΙΒ (εςεπ]ετάε Βαν Ν.Τ.Κο]απάς ΦὔγΙε ἀεπιίφητ: ἡΚαταάαῦ Μαάεπιπίη 15 φαγί]αΓΙ σος αγίαϊτ. Ἠαναίαπάιππια αδυ]α ραἱικάιδιπι Ὀὐτάπ πιαάεπ]ετάςε οἰπιάίγε Καάατ στά ἡβίπι αδυ]]α- τι οη 1ψίδια1τ.’” Βαγ Κοϊαπάς ὃα φὔζ]ετί οα]θΠίγεί]ε οὔγ]επιφαϊτ οὐπκῇ πιϊΠίεΙξ πιαάεπ]ετάς ςα1ςΠ1ΙΦ νε ιο27άεπ Ὀετί Βταβ!, Ατεπιῃ, ΑΠ δαΒΙΗ νε ᾿Γήτκί- γεπίπ πιαάεπ]ετίπάεάε Πἰζπιεί εἰπηϊσάϊτ. Βαγ Ἐοίαπάς 15 αγ ΤήτκΙγεάε γαφαάικίαη 6οητα Κι- Ότιδα. ρε]πιίφατ, Όαπα εννεὶ 12 8επα Αἴάπ δαμίΗπάςε Ὀάἱήππτας- ἁιτ. Οταάα «οκ δενάἰδί 'Βοκςε”. 6ροτιπα ὈΜψεκ Πεγεσαπ]ε΄ ἰφίτα]ς εἴππεδς ἰγί Πτδαί Ὀαἱπιαφάιτ, ΑἱάΠ φαΏΠπίπ τορπηῖ 'Βοχα”' Παεπιί οἴπιαι νε Ὀυρίπ Ἰπρίετεάς “Ῥομς' πιας]ατίῖ]ε ταὔτᾶδαα νε εἰπιάίγε Καάατ γεπἰ]πιεπαϊς' ΒΗ]ν Ἠε]]ς” αάῑι Ζεποῖ ''Βοχς απιρί- γοπυπυη [αλπιοῖδί (απιτεπὂτ) οἰπιαφάυτ. κὐρῦκ ἴσοι ΚΙΖΙ,ΑΒΙΜΙΖ (Βτονπίθϐ) Χαζαη : . Τα πα Κοπιδοτὶ Βαγατ ἱΏβοῃ ἑῬτονιπίς” Ίος, [σεις ΓεςΚ118- Ππας γεᾶί νε οηπδίτ γαδίατ ατβ- θιπάα ος [ας Κι Ἰ[σειεταίγ. Ῥυωπίατ {[ζοϊμβίαῃ επ τι{ακ ἂζαίατι οἰπιαΚία Όεταδες ςοἷς ελεπιπαϊγεί- µαϊτ]ετ οὐπκῇ Ὀυαπάυκ]ατ ο γαφἰατάαάισ ΚΚ «οου]ατιῃ ΚαΤα- Καετίὶ Φε] απ. Θα Κιζίας, εὔετ «Βτοννπίε” οἰάκίατι Ζ4π1απ Α1]8- πα Ἠιζπιεῖ εἰπιοῦθί ὄδτεπίτος Ιχοὶ οἰππας νακαίίατι σε]ἀϊδιπάε ἁἆαμα ἵψί ἱποῖετ οἰαὈί]τ. Έδει Ὀἱτ 'Βτονπίε”. φιπΠπαίϊ γετίπάε οἱαρία ταῦαΚκ γικαπιαϊς νιτιῖς ςοταῦ]ατι οπατπ]α]ς, ραΚεῖ Ὀαδ]απιαίς, γατα]- αηπαΐς Ὀἱτ Ρατπιαῦι 5ατπιακ αἰρί Παἰκαΐεπ 1γί νε {αγαάα]ι {ααϊ δαᾶε Ίφιετ γαραί!τοο, ὈαςΚαίαγιπι ἀλείπεν Οἱ Κίπιδε οἶατ νο Ὀψ]εοε τεπαῖζ νε {ΓαγάαΙι Ὀἱ Παγαίη {επιε]]ετίπῖ Κοπιας οἶατ. “Ἡτοννπίε” πίπ (α]παί Ὀαδίισα φροτάαη γεγα αἰβκα αγαπάιτιοι ΕααΗγείτεη 1ρατειῖτ, 'Γαϊίπι πιζά- ἀαιϊπίπ 2ἱγαάεκιπάε ὨὉὈϊ Τα]ερε οἰάιδυπάαπ. Παῦοει οἴπαγαρ ατκαἀαθ]ατί]ε οὔ]εποείί Ὀἱτ νακιῖ δεςἰταϊδἰηῖΙ Ζαππεᾶςς. “Ῥτονπίε” Ίεγ Ἡείφδεγε αἰβκα ρὂκίετπιε]ϊ νε ἁαΐπια ονάε γατάϊπα εἰπιεἰς ἱςίπ οατε]ετ αταπια]ά!τ. Ἐτοννπία” Ἱετ]καπνετοπρί νο 584ε τορπηῖ ε]δῖδε σεγετ νε οπα ΙβήΠατ]ε ἴαφις. Οοἷς ϱεςπιεάεπ αὈἱθε]ετίπε ἀῑ καί εά1ρ ἴεππίΖ ταϊπιαῦι Ὀδτεπίτ. Τεβῖς οἰάνκατιπάα ΜΗ Εειτίς εηζὶ- γαάς Ιαζίάτιπ εἰ]ενίπε, ΓιτπαΚ]ατιπα, ἀϊφ]ετίπο, ἀἱζ]ετίπαο, Ὀογαπβαδ]]ε- τίπε, αἰβπιει]ετίπε, νε δαςἶατιπα ΌαΚατ νο Ὀμπίατιη Τεπιζ νε τεγΏὈΙ οἰπιαίατιπι ϱότπιεκ Ιδίετ. Τείκε, Καταάαδ νε Ἰδετοάα “Βτονπίς” 'Ταϊκιπιίατι πιΏ]κεπαπας] φυτεῖῖα δα Ὀαφ]αππις]ατά!γ. Κ8εΤο- 4α 24 ΚδηΙς Οἱ Γακιπι νατά. Βα Ταιπι, ῥααάεῖ Μοτκεζίπάε «Καμνετεπαί ΒαγΚκιας αάϊ]ε ἵαπίῃ- πα Κιαπιαπάαπ Ῥαγαηπ ᾿Γοπητίς Μιρίαξα τε Ὀυἱαφας, Καταάαδιη δααάεῖ Νετκοζἰηάε Βαγαπ Ὑαπι]- 18 Ῥε]εκαπα Ἱε Βαγαπ Άγςε ΑΚκάεπϊΖΙπ οεπιτίπάε Ιά ἜΓαἷιπι νας. [ηρί]σζοε Κοπιιδαπ ςοσιΚΙατΙΠ Ῥαγαπ Α. ἨΗικαπ Κοπιαπάαςι αἰαπάα αα{αϊς Οἱτ'Ῥτονιπί”' ΤαΚαπαι νατάιτ. Τεἴκε Γριϊάαἲ ΟΚααπάαάε Ῥαγαπ Φενίπι ΖΙππίπίηπ επητίπάε ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΕΦΗ Κάθε μωρὸ γεννιέται ὑγιὲς κι ἡ μητέρα του πρέπει νὰ φροντίση νὰ τοῦ διατηρήση τὴν ὑγεία μὲ τὴν ὀρθὴ περιποίηση καὶ προφύλαξη ἀπὸ τὰ µικρό- βια καὶ τὲς ἀρρώστιες. ᾿Ορθὴ περιποίηση συνίσταται στὴ χρησιμοποίηση «φυσικοῦ γάλακτος, ἐπάρκειαν καθαροῦ ἀέρα, θερμότητα χωρὶς παρα- φόρτωμα μ᾿ ἐνδύματα καὶ κα- θαριότητα χωρὶς βλάβην τοῦ δέρµατος. Μὴν ἀφήνετε ποτὲ σας τὸ μωρὸ νὰ κοιμᾶται σὲ βρεγµένα πανιά. Στοὺς γονεῖς δὲν ἀρέσει νὰ Κλαίουν τὰ µωρά τους--ἀλλὰ τὸ κλᾶμα μεγαλώνει τοὺς πνεύ- µονες κι᾿ ὑποβοηθεῖ τὴν Κυκλο- φορία. ᾿'Αν τὸ κλᾶμα εἶναι ἐπί- µονο ἴσως τὸ μωρὸ νὰ εἶναι νηστικὸ ἢ κοιμᾶται σὲ βρεγµένα πανιὰ ἢ ἔχει δυσκοιλιότητα. Αν πεινᾶ πραγματικὰ καὶ δὲν ἀποκτᾶ κανονικὸ βάρος, τότε οἱ γονεῖς πρέπει νὰ ζητή- σουν τὴν συμβουλὴ τοῦ για- τροῦ. Τὸ τάγισµα κατὰ τὴν νύκτα δὲν βλάπτει τὸ μωρὸ ἀλλὰ δια- κόπτει τὴν ἀνάπαυση τῆς µη- τέρας--ἴσως δὲ ἔτσι νὰ δηµι- ουργηθῆ συνήθεια ποὺ δύσκολα μπορεῖ νὰ σταµατήση. Νὰ μὴ περισφίγγετε ποτὲ τὰ μωρὰ µέσα στὰ ροῦχα γιατὶ οἱ μῦς καὶ τὰ κόκκαλά τους ἆνα- πτύσσονται Καλύτερα ἂν τοὺς ἐπιτραπῆ νὰ κουνοῦν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια ἐνῶ βρίσκονται στὸ κρεββατάκι τους. Αν ὁ ἥλιος δὲν εἶναι πολὺ καυστικός, ἀφῆστε τὸ μωρὸ γυμνὸ στὸ κρεββατάκι του ἐκτεθειμένο στὸ ἥλιο. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ δημιουργεῖται ἡ Βιταµίνη Ὦ ποὺ χρειάζεται διὰ τὸν σχηματισμὸ τῶν κοκ- Ρὶτ Γαιπι 16 Ὀαθίαπιιδάις, κάλων τοῦ μωροῦ. 1ΟΙΖΟ8Β ΚΥΡΒΙΑΝΟΟ- Μαολίπο 8ΠΟΡ Ῥ]ιοίομταρ]ι Ὁν Ι. .). Ηοπάτίο]ες. ποιπο Μακ ἰποβἰπίπ Βἠτιοῦ Ἐταπιηι Ταπαὶτ Ἐάεικοῃ. Τορνεύει μιὰ «οτερωτὴ τοῦ «φυσεροῦ 8:0. 9. Ῥαγ Κοἰαπάς (αἱ οἰαρ,τοβ τὰς Αἴιπ ῥαμΗπάσπ αγτηιρ ταηἩραί]ε «ΑΡΑΡΑ΄ ἱαπιήπάε Οἱ πρι ναρυτῖ]ε Ἰπρίιετεγε µμρἰάεικεπ γο]άα Οἱ Αἴπιαπ ἴαγατεδίπίῃ ἀδφὑτάαρα ἃς Ὀοπιδαάαπ ναρατ νυτα]αρ 15 ἀακίκοᾶε Ῥαϊπις νε Κεπάϊςιάε γαταἰαηππαιφάι. Οεςεῃ- Ἱετάε «επικοπαδιπάαπ αγτιρ Ραρᾶπ Καταάαδάα Καγοτ. ᾿Ασφάλεια εἶναι ἡ ἐργασία τοῦ καθενὸς--ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Ῥτορτίθίοτ : Μτ. Ὁ. Α. (τεεῃπ ο/ἱο Ο.Μ.Ο. θΚουτίοτίρεα. Ῥτίηιεά αἲ ΜΙΟΟΡΙΑ Ῥτιπῆης Ἡ/οτίκς, ὃν Οµτ. Νιοοίαοα ἃ 5οη5 Ἱμά., ο Ατείποες 5ἱΓ., Νιοορία. - ΔΙΑ ΤΙΣ ΤΥΝΑΙΚΕΣ ΜΟΝΟ , Ὑπὸ Αγίου Ταβυῖ, ΥΑΙΗΙΝΙΖ ΚΑΡΙΝΙΙΑΕ Ιον σΧασαη - Αγίου Υπβυῖ ϱΟ0ῦΌΗΙΙΑΒΙΝ ΒΑΚΠΙΠ Ἠετ ςοοι]ς ἰψί ἰπμαι]ε ἀἴπγαγα 6ε]τ. Αππε]ετ, Όιτ Παπ ἀρναπιι 1ςῖπ ςοοικἰατιπα 1γί Ὀακπια]ι νε οπ]ατι Παδιαµίς πικτορ]ατιπάαῃ πιαμαίαζα εἰπιε]άϊτίετ. [ψί Ὀαίκιτη φατί]ατι φυπ]ατάιτ: Ἐπιζίττης, Ὀοἱ ἱεππῖζ Ἠανα, [82] ρεγάἰτπιεπιεξ]ε Ὀεταῦετ «οοσι1δι δισας τιτπιαἷ. ϱοσὕδυπ ἀετίδιπί Ιποϊππεάρη {6- πα ταϊπιαίς, «οσοι ιδίας Ὀε7 1ρίπάε γαϊτπιαπιαίς. Αππε νε Ὀαδαίατ «οσιΙΚΙαΓΙΠΙΠ αὔίαππαδιπι ἀαγπια]ς Ιδίιεπιεζ]ετ. ῬαΚαίϊ αὔίαππα οἰδετ]ετί ρεπΙφ]είτ νε ΚαπιΠ Ιψὶ ἄενεταπιπο νατάιπα οάετ. Φοειβαπ [αβαπιαςι ἀεναπα]ι οἶατδα Ὀε]κί «οσοι αςίιτ γαπυῖ Ιςϊπάςε γαϊτίιθι Ὀεζ]ετ ι]αίιτ νεγα ΡεΚΗβί νατ. Ἐδετ οοσυ]ς Παϊκαϊετ ἃςδαε νε αὕιτμδι ἸΚΔΕί ἀετεσθάε αΤΙΠΠΙΥΟΙΦ ἆπΠπο γαμιῖ Όαΐδαρδι ἀοϊίοτιπ παφἰμαίιωι δογπια]ιά1ς. «οσυῤα ρεσε γοπιεὔίπί νογπιεΚίεῃ Ζ8τατ ῥΡεἰπιεΖ {ακαί αΠηεδΙΠίΠ ταΠαίιπι Όοσζαχ. Οπάαπ ῬαδΚκα, δι Ἠδι] ἀἆσναπι εάειδε ἁπτάμίπααδι Ζοτ Οἱ Δάείίπ Ὀαβίαππβδιπα 5εὈεῦὈ οἰαὈ[(τ, Ἐτ νο Κοπικ]ετί οἰσιῃ- ἸαδπιαΚία οἶαῃ «οσα Πἰςδίτ ἀεία 91 ε]δίδε ρεγαάϊἰγπιεπιε!, Ὑαϊα- ὅιπάα γαίπΚκεη εἱ νε αγαΚκίατιηι φετΏὈεδίος ογπαίπ]αδιπα {γδαί νοτ- ππεκ ἆαμα Ιψί οἶατ. δει ρίῆπος ϱοΚ 5ιοαΚ ἀοδίεε «οσοι γαϊαδί]ε Ώεταῦδετ οἶ]άϊί αςις οἰαταἷς σᾶποαδε Κατδι Κονπια]ι οὔπ]ὴ ὃα ναΖὶγείίε ϱοου]ς, Καπικ]ετιπῖπ γαρι]πιαδιπα ΊΔσιπ Ἅοἶαπ Ὑπαπίπ Ὁ”γι αἶπιις οἶατ. ----“-“--ᾱ------ ΤΑΙΙΝ ΤΕ ΤΕΒΒΙΥΕΥΕ ΑἴΡ ΕΠΗΜΙΕΕΒ αΌβτεβ[ΙΥοΒ, Ἠετ αγιη κ δα] σἠπᾶ ὅδ]εάσπ ΦΟΠΤΑ δβαϊΐ 7.3οάς ἘΚφετοάσαΚἰ Μήκιαλάεπαίπ Οεπιγειϊί ὮὨὈίπα- 8ΙΠά8 νε πετ αγιΠ Πίς (6ατ8απασα- ρὐπῆ Όβ]εάεῃπ 6οπτα σααῖ 7.3οάε Καταάαδιη Ἐδιί Θἰπεπιαφιπάα ἴα- Ἠπα νε ἱετοίγεγε αἱά εἴπεπια β[πι- Ἱετί ρὔφίετίήγοτ. Μήφδιαμάεππῖπ Οεπιγειῖ Ὀἰπαδιπάα ρὔίεγί]εῃ ΓΗ1τη]οτ γαἰπιΖ Οαπιϊγει ἂζαίατι ΙςπάΙτ [ακαι ἹΚαταάαῦδ δἰπεπια- 81Π48, οδίπετπα ἀο]ήποαγα Καάατ πετκος πιεπιπιιη]γεῖ]ε Και] οἶιι- ΠΙ. («εςεπ αγ Κκδετοάα ἴαΠπιπεῃ 200 ΚΙβὶ νε Καταάαῦαα ἴδε 3οοάεπ [αζ]α ἸῑΦΙ Όα ΓΠΙπι]ετί σὔτπχαφάιτ. Ύπζα Καάατ Ἰετ Ικί Κθγάε αγάα ΚΙ ἀοία «ἴπεπια Εἰπα]ετί ρῦρίετί- Ιεσεκτῖτ. Εἰμπα]ετ [ημραταί Ὠαἱ- τοδ]ηίῃ Ἠλίπι Φιαρεδὶ Μοπιητιι Ῥαγ Ῥ. ΚοπφιαπιϊπΙάϊς Ιαταβηάαπ Ρατα5ΙΖ οἰπτακ νετίΊγος. θίποπ]α ΠΙΚΙΠΑΡΙΠΙ Βαν Ν. Ὠοάς ΙβΙειίγος νε πρίζες Ελμπι]ετί Βαν 5. Κοκἰἰπίάϊς ππεραίοπ]ε Ἐιπιοαγα ϱενΙτίγοτ. Τα]ϊπι νε τοτΏίψεγο αἱά ΕΗηἡπι]ς- τΙΠ ραγοςί Πα]κι εὔ]επαίτπιεκίεῃ {α7ἱα οπιι τοτοίγο οἰπποκίίτ, Βυπαῃ 1ᾳῖῃ γετ κἰπεπια]ατίε τεκαὈεί οἀαπαϊγεσεκ]ετάῖτ. Ζαΐεπ εὐτιιι- ὄππιιζ 6αγα ο ἀεῥιάίτ, Ἠαὶϊκ, οΚιππαάικοα νε Πακκιπάα ἁἆαμα {[αζίἱα πια]ύππαί αἰπιακς ΙδιεάΙκ]ετί Κοπιγα αἰά τοκ]απαίατι ϱὔζάεπ ροςϊτπιοάίκοε δα. θἰπεπιαίατα ρἰπιεππε[ά(τ.Εδει ΓΗ πι]ετάεη Ὀἶτί φἱζίπ Ὀοδεπαϊἰβίπίζ ΓΗ]πι ἴδε σεἰίρ οπια ρῦτε Οἱ1γοίπί7. Φος {ας Ὀευεοκ]ετί Όὰ ΕΠΙππ]ετε ρετπιογ]πίΖ εὐπκίά Ὀαφκαίαγιπι ταηαϊκιΖ εἀετίετ. Ἱγί αππεϊετ Ὀήπιεμαἰτ]ετ Κί ςοσοικἰατι αγα]α- Εῑπι Πβηίατιπι τΙΠΙ Καγίρ οἰπιεπιε]άτ]ετ. πάκκδοαμκαἡ