CMC WELFARE NEWS, 1953-08-10

ο.Μ.ο. ΜΕΙΕΑΒΕ ΝΕΜ5 ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΑΣ ΙΦΙΕΜΕΡΙΑΙΝΙΖ ΖΑΜΑΝ ΡΑΗΙ ΒΑΝ ομυνύΖ Πρέπει νὰ συμβῆ κάποιο δυσ- τύχηµα γιὰ νὰ γίνη εἰς πολλοὺς ἕνα ἁπλὸ µάθηµα ἀσφαλείας, Γιὰ παράδειγµα αὐτὴ ἡ κοπέλλα ἄργησε λίγο νὰ καταλάβη ὅτι τὰ µαθήµατα ἀσφαλείας ποὺ πῆρε στὴ δουλειά της πρέπει νὰ ἐφαρμόζωνται καὶ στὸ σπίτι. Σ᾽ ἕνα δευτερόλεπτο θὰ εἶναι στὸ πάτωμα. ἈΑνεῖναι τυχερὴ θὰ µωλωπισθῆ λιγάκι. ᾽Αλλὰ | μπορεῖ νὰ σπά- ση τὸ χέρι της ἢ τὸ πόδι της. Αν πάθη ἕνα τέτοιο ἀτύχη- μα δὲν θὰ εἷ- ναι χρήσιμη οὔτε στὴ δου- λειά της οὔτε στὴν οἰκογέ- νειά της. Πολλὰ δυσ- στυχήµατα ἐ- κτὸς τῆς ἔργα- σίας συµβαί- νουν στὸ σπί- τι. Καὶ τὰ µι- σὰ ἀπ αὐτὰ προκαλοῦνται ἀπὸ πεσίµατα. Ὅταν ἀποφεύ- γωμε τὰ πεσί- µατα θἀβοηθή- σωμετὸ νἁ κρα- τήσωμε τοὺς ἐργάτες στὴν ἐργασία τους, καὶ τὲς οἰκογένειές τους ἀσφαλεῖς. Πεσίματα ἀπὸ καλὲς σκάλες δὲν εἶναι τόσο συχνὰ ὅσον πεσί- µατα ἀπὸ σκάλες τῆς ὥρας ὅπως αὐτὴ ποὺ εἶναι στὸ σκί- τσο. Αλλη φορά, ἂν αὐτὴ ἡ κοπέλα βγῆ ζωντανὴ ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἐπεισόδιο, θὰ χρησιµοποιήση μιά καλἡὴ σκάλα! ἀλλὰ καὶ τότε δὲν θὰ εἶναι ἀσφαλὴς ἂν δὲν πὴν χρησιµοποιῄση σωστά. ᾿Αν χρησιμοποιᾶ τὴν σκάλα δὲν θὰ εἶναι ἀσφαλὴς ἂν δὲν τὴν χρησιµοποιῄση σωστά. Αν χρησιμοποιᾶ τὴν σκάλα Κανονικὰἁ οὐδέποτε θὰ ἀνεβῆ πάνω, µέσα ἢ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, χωρὶς πρῶτα νὰ βεβαιωθῆ ὅτι τὰ στασίδια εἶναι καλὰ ἀνοιχτά. Δὲν θὰ χρησιµοποιήῄση μιὰ Ῥϊδου Αβγα]ατᾶαι ατα ΡἱΓ πιθιάίνθη γαβρι]απιαΣ, Τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ ἀντι- καταστήση µίαν σκάλαν μὲ ἀσφάλειαν. Φο]θπποίιο Βί οοὶκ Κίπιδεγα | Κσίς Ὀἱτ ἀοιδί Ὀἱτ Καζα Όδτοιίτ, Μεςε]ᾶ δι ΚΙΖ, πιαάεῃ Καγιςιπάα ὀψτοπί]εη σε]βππει Καϊάε]εγιπίπ ονάε ἆᾳ ἰαοίκ οά]πιεδί Ίσαρ οἴτὶδιπὶ Ὀίταζ ρες αΠΙΨΟΓ. Βϊτ «απίγε 8οτα ἀδδεσσΚιῖτ, ΤαΠΠΙ ἵδα γαἰπιζ ΠαβΙς Ζοάε]επε- οεΚιῖτ, ΜαπιαξίἩ Κοἱ νεγα Ῥασαδιηι ΚιταὈΙ]τ. Ἐδει Κι- ΤΕΙ58 ης Κοπάἰδίπε πεάς αἱ]εδίπο Ὀἱγ [αγάαςι οἰασαΚίΙΓ, Ίγί πιετάϊνοη]οτ- επ πδαηπ Παάί τε ἀῑἴφετ,. Ἐακαῖ Κατϊκαϊιιτάε οὔτ-- ἀἡδήπῖσ πιετά[- . «Νεπ βὶοί γαρπιᾶ { πιετά ἵν επ ]ε τά 6η Ἰ ἀἴφοπίοτο αλα [ ἴ82ἱα ἱεκαςῦ{ εα- ὅ Πτ, Βα Κι ἰπιάϊ ρα ναζϊγετίεῃ 7 οαπ]ι Κιτίια]αγδα ᾖή οτιοςὶ ἀοῑα ΠαΚΙκί ΙΓ Ὀἱς πιετάίνεῃ Κιι- ἸαπασαΚίις. Ἐακαϊ ο. Ζαπιαπ ὭἉΜὈ[ε απιπὶγείίε Κιῑαπ- πιαρζα επιπὶγειίε οἰππαγασαΚί1γ, Ώδει ὈαδαπιαΚ]ι Ρδΐτ πιετάἈνεπί Τγί ΚΙαπΙΓδα ενΊπ Ιᾳϊπάε νε ἀϊδιπ- ἆα οπα Κι]απ- πιαζάαπ εννε] 5α- ὅίαπι ᾖὈἱ Ἅγετε ἀαγαπάιῥιπα ἀῑκκαί εάεσεκιῖτ, ἘΚεπαΓίατι ςαἴ]άΠΙΙ5 νεγα Όαδα- πιαΚ]ατι οἰκδι]ς Ὀἱς πιετάίνεν Κι]- ἸαηπιαγασαΚίΙς, Νεάε Εἱς πιετάί- νεπο «οἶκατ νεγα Ίπετκει αὔιτ γἡκ ταβιπαγασαΚίτ. ἘΚοπατίαγα {αζία. αἰκπιαγασα. ὙάταϊαππιαΚίαη Καςιηπιαϊς {ΦίεΓ-- 5ε τε] Κε] Πῖς Ὀἱτ 5ευ γαρπιαγα- σα. : σκάλα τῆς ὁποίας τὰ σκαλιὰ λείπουν ἢ εἶναι σπασμένα, ἢ τὰ πλευρινὰἁ ξύλα ραγισμένα. Οὐδέποτε θὰ κουβαλῆ βαριὰ φορτία πάνω ἢ κάτω στὶς σκά- λες. Δὲν θὰ σκύβη πολὺ ἔξω. Δὲν θὰ κάµνη κάτι τὸ ἔπι- κίνδυνο ἂν θέλη νὰ ἀποφεύγη νὰ. πληγωθῆ. ΕΥΝΕΙΗύ κὤῦν ΜΕΕΚΕΖΙ ΡΕΟΒΑΘΕΑΜΙΝΙ 6ΕΝΙΦΙ.ΕΤΙΥΟΒ, 1 πιαδοὶα ρἰάεᾳ Μτ, ΑΔ. ΚαζὶδίΠ γετίπα ρεςοη Μτ. ΔΑ. Κατπαοςη Πάετ]εδί αἰαπάα Εντίπα ΚΟγ πιετ- Κεζὶ γαζ Ῥτορταπαπι βεηὶφ]εί- πηφτ,. Μ΄ Κατπαος 29 5επεάεΠ- Ῥετί ὄδτειπιοπ]κ γαριρ Παίοπ Ἐντίπα κ οκυ πιάτα τ, Ἐπ Ὀὑψῆς ααἱἰγει]ετ ἵ οἆα- φιπάα Ρεςετ. Βιταάα ΠαΠΠαζιτάα θεκίζετ ΚΙδΙ]ς ἃς οετκεκ «οοιικ διτηθα νε 8οκιζετ ΚΚ κί ἸιΖ οοσµ]ς Κατα δα πιἰιοαάαῖ Ζ4ΠΠαΠ- Ἰατάα Ιδη{[αάςᾳ εἀστίετ, Ὑαζ εδηᾶ- 5ιπάα Ι8Η[αάςΙ οἶαῃ ἀΐδει ΚιΖ νε ετκεἰς ςοοιιΚατιπιάα γαρι {[αα]ῖ- γοιιεππάεπ ᾖ{[αγάαἱαηπ]η5ι Ἱἱςῖῃ ἀῑδει συ ἑαρ]ατιάα ἱεγῖρ εἀϊ]εσςκ- ἄτ, Κὐρμαπογί πανί ογαπ οςα- διπάα ετκεζ]ετ Ἱςίπ δα νο Ῥει- δεπηῦε, Κισί]ατ Ιςῖπ (α1βαπιΌα να Οωπιααίατι ας κατ. Τ]θνείει Το- ἀοδα νο ἀεπίζε ἆε ρσεζπί]ες ετάρ οαἰ]πιοκίςαἰπ, Μτ, Κατπαος Ὑππαπίδίαπάα 1] οκ] Κιζ ςοοιΚἰατΙΠΙΏ οΚι] Ῥτο- ΡΤΑΠΙΠΙΠ Ὀἱ Καπ οἰατας (απία 1φίάε ὁῥτεπαάἰκΙετίηί ἰδτηδίπί Πα]- Ὀιά Ὀμταάα γαἰπι7 ὄτρα νο παΚις ὕδτεπαϊκ]ετίηί ὔγ]ῆγοι, Ὑϊπε αη]αίίιδιπα βῦτο Ἐντίπι Κι ςο- ου Κίατι αἰει]ετί Κιαππιαᾶάα ετ]ε]κ οοσιΚίατΙ Καάατ αδία ἀεβί]άίτίες, ῬαΚκαι αἰθίκα ορὂφιεταϊκ]ετί ἰςῖπ εἧταί]ε ὁδτεπίγοτίας. Το ονἰπάς γαριίαῃ να οοσιΙΚΙαΓΙΠ εν]ετίπε οδιτάἠκΙοτί εδγαῖατ φυπ]ατάτ: [οιοδταί Κοτπίζ]ατί, ογιποαΚ Παγναηπ νεγα Κιιδίατ, οι] ραπίαίατι, Κὐςῦϊκ π]αδαίατ, Καδις σαϊαὶ Καῑπ]ασ, Πιαδα πιϊτεκκοαρ (ΚΙπ, τα[οικ]ας, νε Ὀἱ ςοἱς ογιποαΚ]ας. Ἐφγαίατιηπ Οἱ «οδα ταΠία. Ἀζετίπε Ιφδίοπιε]ς εατεογ]α γαΡρΙΙΙ5, Βίτςοκ «εδγα]ατ ἵαπιίτ οα]τ να οἰιομης ἄε ΟὈδτοι]ίτ, ΕΙ ἰρπῖπ ςοσµΚίατα οἶαῃ {αγάαρι γκιντ, Αἱει]ετί οτίακἰαδα Κι]- ΙάΠΠΙΑΥΙ Ὑε ἆαμα α7 ΚαὈιϊγειί οἰαπ]ατα γατάιπῃ εἴππεγί ὀδτοπίτίου. Μήἠδαμαάε Κανγεί]ετί αγίας, πιςβα- {6 νε αςιατι (αμπιπί οἰαταἷκ Ὀ]ςετ]ετ, ρατςα (αΠία]ατάαη {αγάα]ι οβγα]ατ γαρπιακίαη πιοπιπιη]α]ς ἀωγατίατ νε δα εδγαίατι γαραίκοη Ίαζ1ΠΙ οἶαπ διλπαί νο οαδιτάαπ ἀοίαγι ἅα Κατακίετή γειςσπις οἰωτίατ, Οοσυίας ΡαπιαΚΙαΓΙΠΙ Κιαηπιαάα πιπατὶει]οτίπί αΓΙΙΓΙΓ- Ιατ νε εκδειίίγε αγπὶ δ8Π΄411 εν]ετίπάς ἀεναπῃ οττίτ]ετ, Βε]κιάςα ϱἩ ὄὈπεπι]ὶ 5ου Όα ρυταρ]απάα σα ϱπήπ Ζεν]κ]οτίπί Παυτ]γατα]ς γατΙΠ ςοσυΚΙατίπι ἆά αγηί δεκἰ]άς νοιφίτεσεἰ οἶαπ οδγαἰ εἰπιαίατ γειφεςεΚ{5, ΗΙςϱΒΙΒ, ΚΑΖΑ ΕΒΟΙΒΜΙΥΕΝ ὉΡΤΑΒΑΡΙ Φίπιάί Καταάαδ πιαάεπίπάα Ἡδίαδαςι Λάτ, Ητίριοάμ]ος Γαπσι- 1ο κ ἀεία 19Ι4 ἆε πιάπι νὲ Ρείτοὶ ΙΑπιραίασιπια Κι]απα]άιδι Ζαππαπάα Μτ. (συπίμος αταβη απ φηπάαπα εάἰ]παϊη, Κατοανῖ Ιάπι- Ὁαίατι. οπάαη αποαθίς γαᾶί 5επο 8οπτα Κιαππιιδ δόγ]εάϊδίπε β6ῦτο ο Ζαπιαπίατάα ραϊ]αίπιακ Ιςίπ «ἀε]]κιετ εἰ Πο «κατι νε 8επο]εγ ρες[ῖ]ς 5οπτα ὃι αδαἱ ἆαθα Ζἱναάςο Ιγηαςιτηπαίς, απιοἰο πικ- ἴΙ νο ἰδιῃηδαὶι ἆα ατίπαιρί. 1914 ἆεπ 1935 ο Ἡτίσιοάμ]ος Ἐ]καδα΄4α «α11ΦΠΠΙ5 νο δοπτα ΚαΓδ- ἆἀαδ πιαάεπίπε πακοίαππιαφία, 1949 ἆα Πατρ γήσιπάεα Καπιρα- Ώγα {αα]ιγειίηὶ ἁπτάυτάαδα ΖαπιαΠ ΏθΚετο ϱΡΙίΠΙΦ νο 1946 ἅἆα 15 Ῥαφ]ίαγιησα ἵοκτατ γετα]τι αδίασα- 9151 οἰαταἷς ςαιφιτήπιαγα ΌὈαδία- ἀιγάι, ' Ὑετα]ιπάα απιο]ε, [αΠΏίασι, {α1- ἴαοισαδι νο διαὈαφιιδα τετ εἴ- πιεΖάεπ ὅπσοε ραϊίαπια ἰδιετίπάε ϱαἱδαπ ΠἩτίδισάσ]ά πιαάεπεί]ετ]ε {Πατ εἀετ οὐπκὴ οπ]ας 5ε]|βπιεί ΖἱἨπὶγειί 1ε σαἱιφιτίατ. Νεπιπιι- πια ἀΐγοτ, “Ναπιαδία ϱΑΙΙΦΙΤΙΠΙ νε ΚαπιρβηγαπΙα ΚαπιπΙατιΏα Πααί οἀοτίπι. Βυπαπ πείίοςοί Εἀτᾶπ Ιβίπι Όογμποα Ὀεπί ἀοκίοτα βδιτοσεὶς Πετπαπρὶ Ὀἱτ Καζαγα αδταπιαάιπῃ. Ητίειοάμ]ος Ιηρβ!1Ζ νο Απιοιί- Καπ οἰπιακ ὕσζτε οπα]ά πιεδ'Ἡ]η 1άατεδίπάε ςαἱιδπαις ορ Περδίηϊπ Ἰβ]ππ]οτίπί Ὀ1]γου. ὃοη οἵα7 8οπε Ζατηπάα γοτα] Ι]ετίπάςε πιεγάαπα βείεῃ σε]ςππε]ετάεπ πιαΚἰπειερπας, Παναἰαπάιτπια νο ατίαπ μαι ΙΙετίπάεἷί οεπαϊγεί Καϊάε]ετίπάςῃ πιεπιπυπ]αΚία Ὀδηδεάες, Ὡς ΥΠΑΛΛΗΔΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ Τελευταῖα ἀφίχθηκε ἀπὸ τὴν ᾽Αγγλία ἡ δνἰς ᾿Αϊσιὲ ᾽Ακτενίζ, ὑπάλληλος στὸ Κέντρο Εύημε- ρίας τοῦ Μαυροβουνιοῦ, μιὰ ἀπὸ τὲς ἕξη Προσκοπίνες ποὺ εἶχαν ἐπιλεγεῖ νὰ ἀντιπροσω- πεύσουν τὲς Προσκοπίνες τῆς Κύπρου στὴν Στέψη. Κατὰ τὸ | ταξίδι των στὴν ᾽Αγγλία καὶ κατὰ τὴν ἐπιστροφὴ ἐπεσκεύτη- καν τὴν Βενετία καὶ τὲς ᾿Αθῆνες σὰν φιλοξενούμενες τῶν ᾿Ιταλί- δων καὶ Ἑλληνίδων Προσκοπί- νων. Οἱ ἕξη Κυπρίε Προσκοπίνες παρηκολούθησαν τὴν πομπὴ τῆς Στέψης ἀπὸ τὸ Χάϊτ Πὰρκ μαζὶ μὲ 97 ἄλλες Προσκοπίνες ἀπὸ ὅλα τὰ µέρη τοῦ Κόσμου. Μετὰ τὴν Στέψη ἔμειναν στὴν Κατασκήνωση Πλάκλαντ μὲ ἅλ- λες 400 Προσκοπίνες ἀπὸ τὴν ᾽Αγγλία καὶ τὸ ἐξωτερικό.᾿ Έμει- ναν δύο ἑβδομάδες στὸ Φόξληϊς ποὺ εἶναι τὸ Κέντρο ᾿Εκπαιδεύ- σεως Προσκοπίνων καὶ παρη- κολούθησαν διαλέξεις διὰ τὲς Προσκοπίνες ἀπὸ διάφορα πρό- σωπα καὶ ἔμαθαν τραγούδια, χοροὺς καὶ παιχνίδια. Οἱ Προσκοπίνες φιλοξενήθη- σαν στὰ σπίτια ᾽Αγγλίδων Προσκοπίνων διὰ δώδεκα μέρες. Ἐνῶ βρισκόταν σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ σπίτια αὐτὰ ἡ δ. ᾽Ακτενὶζ εἶδε, μαζὶ μὲ 400 περίπου Ναντο- προσκοπίνε, τὸν Στόλο στὸ Πόρτσμουθ. Πέρασαν μὲ πλοῖο ἀνάμεσα στὶς ἑκατοντάδες τῶν ἀγκυροβολημένων πολεμικῶν.Οἱ ναῦτες τοὺς ἔστειλαν μηνύματα μὰ ἦταν κάπως γρήγορα καὶ οἱ Ναυτοπροσκοπίνες δὲν µπόρε- σαν νὰ τὰ διαβάσουν. Στὸ Πόρτσμουθ ἐπεσκέφθηκε τὴν ξα- κουστὴ ναυαρχίδα τοῦ Νέλσωώ- νος μὲ τὴν ὁποίαν κέρδισε τὴν ΒΡΟΒΤΕ ΟΠΒΡ τσ ΑΔ. Ῥαπαγίᾶθς. ΡΕΝΡΑΣΑ ΡΙΝ ΡΟΝ τΌΕΝΌΥΑΘΙΝΙ ΚΑΖΑΝΜΙΡΤΙΕ Ίμας Ἠαοίὶ Κἰτίακα, 1 απιὂτιις Ῥαπάσ]., Όαννα Ὑπαππα, ΜΠαΙΙ Φίαπας, Μπα Κορία, Κορία Ἠασί ὨὈϊψοπίδίγα, ῥαννας Ρομνίγα, Φο]οπ Εἰίουί5, ΦεΙπι ΌµπΙαΠ, να Ἠτίριοάι]ος Ῥαπάαδίάεα ἱρατεί Ῥεπάαγα Ρος Καάοᾶ, το Ἡῃπ τε] νε οἶξ]ετ (ατηιιναδίπι ΚαζαΠ- πηδΗτ. Βὰ Κιάρίετ αταδιπάα τετρ εά]εῃ Ιίς ρίπ Ρο {ατηαναςι οἷαρ Ο.Μ.Ο.5.0.Α. α αι ἀοκαζ Κυ]άρᾶπ κβεἰίζὶ ἰβήτας οεἰπιίφιῖς, 6:Μ.Ο.5.Ο.Α. ἰπ Ιάατε Πεγεῖὶ {ατπναγι τετρ εάοτκεηπ Καάσιπ Ραγεςί οἶαῃ 4ΠαΥΑΦΑΠΙΗ δα ραγεδὶπὶ ϱῦ2 ὀπίπας (ααγοτάα: “Ο.Μ.Ο. πλιπίαΚαφιπάαἰ{ ΚΟν]ευ, Ἡγείετ νε ἄγε Κιρίετ, αταδιπάα ἁἀοδίαπε πιΏπαδεὈεί]ετ ἵεπαίπ οαἰπιείκ.' Βσπιαπ Βαφατι]άιδιπα Ἱοτίκας {πα- «πιρ ΡίΠ ῬοΠ ΠΙΒΡΕΦΙΠΙΠ εἰταβπάα Ὀἱς «οκ εὔ]εποε]ί ακφαπιῖατ 6ες]- τ{]πα]φ, Τεκ]ετ φαπιρἰγοπ]αδιπάα 5οη Φ8ΥΙ να2ἰγει «ὄγ]εγάϊ:/ Ῥεπάαγα 5ο, Κδετο 46, Ὑεπὶ (απα]ικὸν 39, Καϊτάαῖα 341, Τε[κο ᾿Γήτκ 28. Ῥείτο 28. Τιοίκε Ἐυπι 14, ΕδΚί ϱαπιμκὸν 4. ΘΠ]ος φαπιρϊγοπ]αθαπάα 5ο φαγι ναζϊγοιί φὔγ]ίε 14, Ῥεπάαγα 256, Ὑεπὶί (απι]κὸγ 24. Κδετο 23. Καάαάα 15, Ἰιείκε Γῆτκς 11, Ῥοειτο ο, Ἱιείκε Ἐμπι 6, Ἐδκ Φαπι]κὸν 3. ΝΟΥ ΣΑΣ ΣΤΗ ” ΘΟΥΛΕΙΑ ἑαξ Είπα) ΑΣρΑΛΕΣΤερυ / πε σσ Τοπ Ώαµα δειαμεττίᾳ {. ναυμαχία τοῦ Τραφάλγκαρ. Σὲ μιά ἄλλη ἐπίσκεψή της εἶδε πολλὰ. ἱστορικὰ µέρη τοῦ Λονδίνου. Τὸ ἴδιο συνέβηκε καὶ στὸ Παρίσι κατὰ τὴν ἔπι- στροφή. Οἱ Κύπριες Προσκοπίνες ἔμει- ναν πέντε μέρες στὸ ᾿΄Αουαρ- Σιαλὲ--τὸν Οἰκίσκο µας--στὴν Ἑλβετία, τὸ διεθνὲς κατάλυμα τῶν Προσκοπίνων, Οἱ 45 Προ- σκοπίνες στὸ Σιαλὲ καὶ οἱ 25 Γερμανίδες Προσκοπίνες ποὺ εἷ- χαν τὴν κατασκήνωση τους δίπλα πῆραν µέρος στὴ φωτιά τῆς νύκτας. 'Ἡ ᾿Αϊσιὲ δὲν θὰ ξεχάση ποτὲ τὸ ἀνέβασμά της μὲ τὸν ἐναέριο στὴν κορυφὴ ἑνὸς ἀπὸ τὰ γύρω βουνά. Τὸ ταξείδι ἀπὸ τὴν 'Ελβετία στὴν Κύπρο ἦτο µέσῳ Βενετίας καὶ Νεαπόλεως καὶ τὰ κορίτσια εἶχαν ἀρκετὸ καιρὸ νὰ δοῦν τὲς Ἱστορικὲς αὐτὲς πόλεις καὶ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν Πομπηΐαν πλη- σίον τῆς Νεαπόλεως. Ἡ φιλόξενη ὑποδοχὴ ἀπὸ τὲς Προσκοπίνες τῶν μερῶν πού περνοῦσαν καὶ ἀπὸ τὲς ᾽ΑΥΥλί- δες Προσκοπίνες ὡς καὶ ἡ φιλία μεταξὺ τῶν Προσκοπίνων τῶν διαφόρων Χωρῶν ποὺ συνήντη- σε ἔκαμαν µεγάλη ἐντύπωση στὴν δίδα ᾽Ακτενίζ, ο ἠΑσο μες ΙΒΕΚΕ πῦΕΕ. κυιῦΒὈ ΤΠΕ τν ΚΦΕΒΟ κυιῦΒῦ ΡΕΝΡΑΥΑΥΑ ΡΙΝ ΡΟΝ ΚΌΡΑΡΙ ΗΕΡΙΥΕ ΕΤΜΙΡΙΙΕΕΡΙΒ, 17 Τεπιπιαζάα Οπιαα αὐπά 6ετεκ «[ι]ετ νε 6ετεκςε τοκίετ, φαπιρἰγοπ]ας Κπαραίατι Ἐδετο νε Τιείκε ᾿Γῆτὶς Καρ]ετὶ (αταβπάαπ Πεάίγε εαἡπϊφήτ. Ἠεάϊγειει - νοτι]πιεζάεπ ὅπος Τιε[κεάεν Ο7- Ὀεὶς Ἡαρδααπ τε Βδεάαί Αμπιεί αταδιπάα νε ἈΚδετοάαπ ᾽ΤΓακίς Καςαπηῖς νο Ἰνίκος Ητίκιοάα]α ἴ]ε Ῥεπάαγαάαπ Κορία» Ἠαοὶ Ὠιψοπί- εἷμ. 1,απιοτος ΒαπάεΙ Απάτεας Ανταπι]άϊς νε Ἡτίδιοάομ]ος5 Βαπ- ἀαζί αιαδιπάα ἀοδιας πιαςίατι οἰπηρίατ. . Ῥοπτα Κκοτο 9Ρος Κι]Ποϊ τοῖςὶ Φτο]ος Ἠτίία Κα οβπαάε]ί οἰ[τ]ετ ΚΙΙῤαδΙΠΙ Φαπιρίγοπ]ατᾶ νετά1. Ρεή- ἀαγαγι πιείμεάῖρ 5ροτ]ατ οδΠαΦΙΠ- 4α οὔπιοταϊκ]ετί 8Ροίπιεποο νε - πηὶδαΕΙτρετνο Πατεκει]ετίπάεη ἆο- Ίαγι 4ά ἀϊδετ ΚιΙρ]ετί 4ε Ὀνπιῇς- τᾶτ, 6οητα Τ,είκε «ροτ Καάσήπάεπα ΜήΤπαϊ ἈΝαζπ Κο ἀπάσἷί τεἰκ]ος ΚαραδιπΙ Καζαπαπ]ατα νετπϊφίς, ΚυϊδοὕπιΠ σος ππαΏίταπε οΥΠᾶ- ἀπκ]ατιπάαα ἀοίαγι Ῥεπάαγα Κι- Ιἀρᾶπε Καραγι νετπιεκίεπ στ ἀαγάαδαπα κὄγ]εά. Ῥεπάαγα Κυ]άοῦὰ τεῖδί Κιρα]ατι Πεάϊγς οάεπ Κιάρίοτε {εδεκκΙτ εἰπιίς νε (πτπιναπΙα. ππιναΠακἰγειπί Κι- Ἱάριετ αταδιπάα πιενουῖ οἶαῃ 1ΦΟΙΤΗΡί το ἀοφα]ς Ὀαδίατιπιη ποιίοςςί οἰάαδαπα ὄγ]εά, ΜΑΡΕΝΟΠΕΗ, Ι0ἱΝ ΥΕΝΙ ΙΑΜΒΑΙΙΑΒ, 18 Γεπιπιαζ Οµπιαατῖεςί ϱὐπῆ ΚαταάαδααΚί γετα]Π απιε]εδίπε Όὰ Καάατ δεπεάεπΌετί Καἰαπι]α Ἱατ- δανι Ιπηραίατι γετίπο γεπί εἰεκιτίκ ]Δπιδαίασι νοτπαφείς, Βαζι εδΚἰ πιαάσποί]ετ Όὰ ΙΔπισαίατιη φἰπιάίγε Καάατ Κωαπιαπ ἠςυποϊ πονὶ Ίάπιρα οἰάμδυπι «ὄγ]εάί]ατ, Τ]Κίπ ππυπι]ατ 8οητα Κατραγι Ιπιραίατι ἰππάϊ ἆς εἰεἰιτῆς ΙΔπιραίασι Κι]]α- ΠΙΠΙςΙΗΙΤ. 1 Απιζα πιεάεποἰπίη επιπἰγεϊ βαρΚαδΙΠΙΠ ὅπ (αταῆπα ται] νε Ὀμπάαη ςἰκαπ ὈἱΓ Ὀαίατγα 8ΙΓΠΙΗΡΙ φαρΚαπιπ δι (αταμπάαηπ ρεςςετ. Βαίατγα Ὀἱ Κοίαπ ἠζετίπα (αι οἶαρ θασαδιπ αΓΚα [αταξιπάα «αἶκατ. Ῥι Ιπιῦαπιη Ὀΐτςοἷς Ιγί ἵατα- Βατι νατάτ. Βα φεΚκῖ]άε πιαάσηποϊ- πίη οἰπιαίι Ὀὐῆη 1 Ῥογαπσα ἀεναπα] νο Ἱψί Οἱ 1διδι νατάιτ, 1ΦΙδΙΠΙ φαρΚαςι ἀζετίπάε Κιῑίαπιρ. εἰετὶ ἴ]ε ςαἱιφήκεπ ςαἰιδίιδι γοτί βύτεβί]τ. ΤΦ1ς ἴεππΙΖ νε Κυννει]άἰτ Ηεπι ἆε γαηριπ τεη[κεςί γοκτιγ. Αάαπι]ατ Ιδ]ετίπί γαππιαάαπ νε Κατοανγί Κοκαδα αἱπιαάαπ γαρατ]ατ. Μετάϊνεπ]ετί ΙΠ1ρ ςικαΓκεῃ οἷἱε- ο) τίπάςε Ἰβπιοα Ταφπαζ]ατ. ῥἰπιάϊ ηετεγε ρίἰᾷετςε 19ΙΦΙΠΙ νε Ὀαίατγα- 8ΙΠΙ ἆς Ὀεταῦετ αἰιτ. Ὑεπὶ οἶσῃ Πει 5εγ αἰδί Ὀαπάα ἆα Κοἰαπίατ.,Ὀαίατγαίατ. Ιπιραίατια (Κι]πιαδι πιαάαποἰ]ετίπ γοπί αδι]- Ίει ὀὄτεηπιεςίπί γε εξΚἰ αδα]ετάσεῃ νβ2ρες]]ππεδίπὶ ἴσαρ οττίτ, ΒΙτ᾽ Κας Παίια Ζαταπάα Ἡεγ Καν γεπί 18πχδα]ατι αἰασας νο οδκἰ Κατσαγί ἸπιὈα]ατη]ο πας ςαἰιφκίατιπα φαδασαΚίας. Ειοκιτίκ ΙπιραΙαΠπΙΏ πιαάσπεί- Ἱετίῃ ἁα[α σαᾖπι οἰπιαίατιπα γατ- ἅππαι ἀοκιπασαδι Μπι σας, Κιδα Ὀἱτ Ζαπιαπάα Πετκοδίῃ γεπὶ γε ἆαλα Ιγί επιπἰγεί φαρΚαδΙ ἅα οἰασαΚκίτ. Βὰ. ἀελμί Καζαΐατι αΖα]ί- πιαγα. νατάπα οἀσοσκιίτ. Ὑεπὶ ]πιῦαίας, φαρΚκα]ατ, νε ρόσ]ηίος φαγοδἰπάε πιϊπικήπ οἶαπ επ πιοάςτη ἵοςΠίζαία πια] οἰασαΚ- Ἰατά]τ,. Βαπ]ας πιαάεποϊπίπ ἁαῖια 5α]ΐπι οἱππαδιπα γατάϊπαι οάεσεΚεῖτ, Φαἡΐπῃ ϊβ]εγίρ Ιβ]επιεπιε] {9ἱ ο αάαπια σὔτεαϊτ. Ἐπιηϊγεί πα - ἁτ οὑπκὴ Καζαίατ Ίο Κεφ Ί Όαβδιπα ρεἰουίΗ, καὶ ηλ ἠδλ, , έ κ τς ο Αρη ο Τα 1αεε Ίλενος ας σσ ως αχ: Γοζππε 1.-- Νο. 9 10 πρι, 19655. ΜΑΥΒΟΝΟΌΝΙ ΜΙΝΕ Ῥμοίο ὃγ Β. 4. 0τεοι. Μτ. 60. τουναοῦτοβ ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ “Ο Κύριος ΧριστόδουλοςΤούγ- ο τώρα ᾿Επιστάτης στὸ εταλλεῖο τοῦ Μαυροβουνιοῦ προσελήφθηκε κατὰ πρῶτον ἀπὸ τὸν µακαρίτην Κάνθερ τὸ 1914 ποὺ λάμπες κιριῶν καὶ πετρελαίου βρισκόταν ἐν χρή- σει. Μόνο μετὰ ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια ἐχρησιμοποιήθηκαν λάμπες ᾱ- συτελίνης. ᾿Αναφέρει πὼς κατὰ τὲς πταλιὲς ἐκεῖνες ἡμέρες, οἱ τρῦ- πες διὰ ἀνατίναξη σκαβόταν μὲ τὸ χέρι, ἀλλὰ χρόνο μὲ χρόνο γινόντονσαν πρόοδοι καὶ τὸ προσωπικὸ κι ἡ παραγωγὴ αὐξήθηκαν, ᾿Απὸ τοῦ 1914 µέχρι τοῦ 1938 ὁ Χριστόδουλος ἐργάστηκε στὸ Μεταλλεῖο Σκουριωτίσσης καὶ κατόπιν μετατέθηκε στὸ Μεταλ- λεῖο τοῦ Μαυροβουνιοῦ. Τὸ 1940 ὅταν ἡ Εταιρεία διέκοψε τὲς ἐργασίες της ἕνεκεν τοῦ Ἱτο- λέμου, ὁ Χριστόδουλος κατετά- χθη στὸ στρατὸ καὶ τὸ 1946 ὅταν ἡ Ἑταιρεία ἐπανήρχισε λειτουργίαν προσελήφθη ὡς Ἐ- πιστάτης μιᾶς βάρδιας ὑπογεί- ως. Ὅ Χριστόδουλος ποὺ ἐργά- στηκε ὑπογείως ὡς ἐργάτης, ξυλουργὸς καὶ ἐπιστάτης ἐπὶ τῶν ἀνατινάξεων προτοῦ προα- χθῆ εἰς Ἐπιστάτην μιᾶς βάρδιας, εἶναι ὑπερήφανος διὰ τοὺς µε- ταλλωρύχους διότι ἐργάζονται μὲ ἀσφάλεια. Ὁ Χριστόδουλος λέγει. «Εἶμαι ἱκανοποιημένος, Ἐργάζομαι τίµια καὶ σύµφωνα μὲ τοὺς κανονισμοὺς τῆς Ἔται- ρείας. 'ῶς ἀποτέλεσμα κατὰ τὴ διάρκεια ὁλοκλήρου τῆς ὕπηρε- σίας µου, δὲν μοῦ συνέβηκε ποτὲ δυστύχηµα κατὰ τὴν ἐργασίαν µου ποὺ νὰ χρειάστηκε ἰατρικὴν ἐπέμβασῃ] Ὁ Χριστόδουλος ἐργάστηκε μὲ δεκαέξι προϊσταμένους ἐπι- στάτες ᾽Αμερικανοὺς καὶ ᾽΄Αγ- γλους καὶ θυμᾶται τὰ ὀνόματα τοῦ καθενὸς ἀπ᾿ αὐτούς. Μιλᾶ μὲ ἐνθουσιασμὸν διὰ τὶς προό- δους ποὺ σημειώθηκαν κατὰ τὰ τελευταῖα τριάντα ἢ καὶ περισ- σότερα χρόνια ὅσον ἀφορᾶ τὲς ἐργασίες ὑπογέίως, τοὺς Κανο- νισμοὺς ἀσφαλείας στὴ µηχανο- ποίηση, τοῦ ἀερισμοῦ καὶ τὴν ηὐξημένη παραγωγή. ΗΗΗΗ ΤΗΕ ΠΠ ΕΗΕΕΗ ΠΗΓΗ ΗΕ Η119 Πρόσεχε κατὰ τὴν ἐρ- Ὑασία σου καὶ ϐ᾽ ἀποφύ- γης τὰ δυστυχήματα. ΠΗΠΗΗΕΗΗΗΗΠΗΗΗΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ἤ ΤΑ ΜΑΤΟΤΥΑΔΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ 'Ὑπὸ Ἡ. Ὦ. Βπδομ Διευθυντοῦ ᾿Ασφαλείας Ἡ ὅρασις εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μέγιστα ἀγαθὰ ποὺ ἔδωκε ὁ Θεὸς εἰς τὸν ἄνθρωπο. Ἐν τού- τοις οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι φροντίζουν λίγο ἢ καθόλου διὰ τὰ µάτια τους. ᾿Αργοῦν πολὺ νὰ ἐφοδιασθοῦν μὲ γυαλιὰ διὰ νὰ βλέπουν καλύτερα. Οἱ ἐργά- ται ριψοκινδυνεύουν πάρα πολ- λὲς φορὲς πρὶν ἐφοδιασθοῦν μὲ γνυαλιὰ διὰ τὴν προφύλαξι τῶν ματιῶν τους στὴν δουλειά. Ματογυάλια μπορεῖτε νὰ προ- µηθευθῆτε, δὲν μπορεῖτε ὅμως νὰ βλέπετε μὲ Ὑγνάλινο μάτι, Μὲ τὸν σκοπὸν νὰ προσφέρη εἲς ὅλον τὸ προσωπικὸν τῆς Ἑταιρείας καλυτέραν προστα- σίαν ὅσον ἀφορᾶ τὰ μάτια, στὸ διάστηµα τῶν τελευταίων µη- νῶν τὸ Τμῆμα ᾿Ασφαλείας ἔδο- κίµασε πολλὰ καὶ διάφορα εἴδη προφυλακτικῶν γυαλιῶν, µατο- γναλιῶν καὶ ἀσπίδων προσώ- που. Τελικἁ ἐνεκρίθη. ἕνα εἶδος ματογνυαλιῶν, τὸ ὁποῖον θεώ- ρεῖται ὡς τὸ πλέον κατάλληλον διὰ κάθε δουλειὰν καὶ ἔγινε μιὰ µεγάλη παραγγελία εἰς τὸ Λον- δῖνον. Τὰ νέα µατογυάλια ἀσφαλείας εἶναι ὡραῖα καὶ ἀναπαυτικά. Τὸ γυαλὶ εἶναι κατασκευασμµένον εἰδικῶς διὰ νὰ προστατεύῃ τὰ µάτια. Εἶναι σκληρὸν καὶ µεγά- λης ἀντοχῆς. Δὲν θρυμµατίζεται σὲ μυτερὰ κομματάκια ὅπως συμβαίνει στὶς µπουκάλες καὶ τὰ τζάµια τῶν ᾿παραθύρων. Παρηγγέλθησαν µατογυάλια ἀσφαλείας εἰς τρία διαφορετικἀ μεγέθη οὕτως ὥστε ὁ καθένας νὰ ἐφοδιασθῇ μὲ τὰ µατογυάλια ποὺ τοῦ ταιριάζουν. Ἡ Ἑταιρεία ἀπεφάσισε νὰ προμηθεύσῃ τὰ µατογυάλια δω- ρεάν. Τὸ κάθε ζευγάρι μαζὺ μὲ τὴν θήκη ἀπὸ μέταλλο θὰ στοι- χίσῃ στὴν Ἑταιρεία περίπου 16 σελίνια. Κάθε ἐργάτης θὰ εἶναι ὑπεύθυνος διὰ τὰ µατο- γυάλια του καὶ τὴν θήκη. ᾿'Αν διά τὸν ἕνα ἢ ἄλλον λόγον ὁ ἐργάτης ἐγκαταλείψῃ τὴν ὑπη- ρεσίαν τῆς Εταιρείας, πρέπει νὰ ἐπιστρέψῃ τὰ γυαλιὰ καὶ τὴν θήκη, διαφορετικἀ θὰ πληρώση τὴν τιµή τους. ᾿'Αν ἕνας ἐργάτης χάσῃ τὰ µατογνυάλια του ἢ τὴν θήκη, θὰ πληρώση ὁλόκληρη τὴν τιμὴ καὶ νὰ πάρῃ ἕνα ἄλλο ζευγάρι. 'Ὁποιαδήποτε βλάβη συμβῇ στὰ µατογυάλια στὴν δουλειά, θὰ ἐπιδιορθωθῇ ἀπὸ τὴν Ἑταιρείαν δωρεάν. Μὲ τὰ νέα µατογυάλια ἆσφα- λείας τὰ ὁποῖα παραχωροῦνται δωρεάν, οἱ ἐργάται θὰ πρέπῃ νὰ τὰ χρησιμοποιοῦν σὲ πολλὲς δουλειὲς καὶ ὅλην τὴν ὥρα διὰ νὰ προστατεύουν τὰ µάτια τους ἀπὸ δυστυχήµατα, καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν ἀκόμη ποὺ ὁ ἐργάτης λέγει ὅτι εἶναι πρό- θυµος νὰ ριψοκινδυνεύσῃ βλά- βην στὰ μάτια τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ προφυλαχθοῦν ἀπὸ τὰ µατογνάλια ἀσφαλείας. Οἱ ἐπιστάται δὲν θὰ ἐπιτρέψουν εἲς τοὺς ἐργάτες νὰ ριψοκινδυ- νεύουν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο. Τὰ μάτια εἶναι τώρα δυνατὸν νὰ προφυλάσσωνται, ΡΕΝΡΑΥΑ ΗΑΡΤΑΗΑΝΕΡΙ Ἠαδίαμαπεγο γεπί]α ρε]ετῃ ΙΚὶ Όαίισι ες Παριαραίιοι Καάτοσιι φἰπιάί {απιαππ]αππαισίήτ. ἩἨεπιρίτα Ἔοπιρδοηυ ναζὶ[εφίπο τό Μαγιφία νε Ηεπιφίτε (ἱβθεδοηῃ ἅα 13 Ἠαζί- ταπάα Ὀαθ]απφις. Ἠει ΙΚίςί ἀς Τοίκοςγαάαῃ πε]παϊφ]ετά1τ. Ἠεπηφίτε ΄ΤΟΠΙΡΑΒΟΠ 1934---46 θεπε]ετὶ Ζατμπάα (Οτεποοςί΄ἀαἰά Έογα! Ἱπβίπιατγ Παιαμαπακίπάς ταπα βτπιβφιῆτ, «τεαεποσίς (ἱαβΚον΄απ δα Ιδκοςγα αΠπ- ἀεῑκί Ἡππαπι οἶἩρ πετ ΙΚκῑδιάο πατρ εδηακιπᾶα «δι Ὀοπιραίαηπηισίι. Οπάαπ δοητα ερε]ῆς «Ότίε[καδιαι 81η Ὀἱς Ἐτίκιοὶ ΠαρίαΠαποβίπίπ φἰπίτ Καδππιπάα 1ῃτῖδας ναρπιιςτ. Κ1ΟΓΙΡ. ρε]επα ἹΚαάατ Οατ]ιίκα Παρίαμαπεςἰηίῃ απιε]γαί Κιδππιπάα Πεπηβίτε οἰατακ «αἱδηιδίι, Ἠεπιςίτο (ἱρδοπ απιπηί Πὂτς- 10ἷς ταΗπαϊπὶ τοἈ---19ύ 5 ἂς Ἰδ)οσί- εταπ ΙπβτπΙαΙγ Παδίαμαπεριπᾶς βγπηϊϊς, ἆαΏα 6οητα εὃο οἰαταῖς τα σὔτπιϊς νε αὈε[ῆ]ς «Ότι [ίκα- 8ΙΠ1 αἰπιιδίτ, ία] Ὀτάίκτετ 8οητα Ἡοεπιφίτο (ἱῃδοπ (ἱαςκον- ἀαἷϊ ῆκίοτγα ΠαριαΠαποκίπάε νε γίπο Ίσκοςγαᾶα Ῥαΐσίου ἀεκί Αἱε- χαπάετ ΤηΕιπιατγ ἆᾱε απιεΠγαῖ νε Παδίιαῦακιοι Πεπιδίτε οἰαταἷ οαδπαφίατ. ὕ-ὕ-------------- ΚΦΕΒΟ ζοσουκ κυιζβῦκῦν ἘΑΑΙ, ΡΕΟΟΒΑΜΙ ΤαΚὶς Καϊδαπιίαδιη Βαθκαπ]ι αἰηπάα Ίδετο «οουικ Κιωώήδοι 5ος Εἱτ Κας αγ Ζατπᾶα ςοἷς πιεβρυ] οἰππαδίτατ. ΟΖ ταἱεσε Καγιτι οἶαρ ἀεναπῃ πἰςὈείί Πεπιεη ΠΕΠΊΕΠ γἠσάε γἠπάςτ, Ῥεκ γακιπάα γας ταμαιἁἰπίπ ΚΟΥ πιοτκεζἰπάε]ί ϱ1Ὀί οἰαὈί]πιεςί ἰςῖπ Κι]ἠράεΚί γας Παάμάι οπΏος οἰασαΚκιτ. Ἐτκεϊ ᾳοσυ]κίατ οπα] γαδιπα Ὀαδίκ]α- πιπᾶα δροτ ΚιΠρ]ατίπε Καγιά οἰαὈίεοεκ]ετά!τ, Καήοϊι Ισο]οτίὶ Ἐδετο δαβΠς ππεπηἩτΙΕΤΙΠΙΠ ἨΠγαίτοδαπάα κί Ῥαφατήι ἴεπιφί] γαρπη]φίατ νε φοΚίΖ τα αρ Όαπα Κεπάἰ ἠπι[οτπια]ατι 1ςῖπ Πατοαγασακἰατάι. Κιάσᾶπ Ἠγε]ετί ρεςεπ]ετάε 1Ι,αγπαάαΚἰ Α- πιετίκαη ΑΚκαάσπαϊγί, Ὑετο]ακο «οσους Κυ οὔπί, Απαηάος Φο- ουκ Κυάομπα, Τάπα Ἐἶαδα Κὸγ πιετκεζίΠῖ 7Ζἱγατεί αἰπιίφ]ετ. νο]εγ- Ὀοἱ, Ρίηπ Ῥοη. ἴεπίς νε Επδο]άα Κατςηαρπιιφἰατάιτ, ΒίτςοΚκ ογπ]ατ Έδετο «οσους Κάσο ταταμπάαῃ ΚαζαπήπαιφίΙ. ΙΝαΠΙΤΕΒΕΡΕΝ ΡΟΝΕΝ δΑᾶικ ΜΕΜυΕῦ (εςεπ]ετᾶς, ἴας ρἶγπιο πιεγα- αἰπ]ιπάε ἘΚιοπις ΚΙ Ισοϊετίπῖ τεπηκί]εω μάπα” αἷα Κιζ ΙΖοίάεῃ Ὀἱτί οἶαπ νε Παίεπ Καταάαδ αβ]ίς ππετκεΖἰπάα ςαἱδαπ Βαναπ Άγςε ΑΚκάοπίζ Ἱπριτετεάεη ἀθπῃ- πιῄφιτ, ΑΙ Ειδτιδ]ι 47 ἰσοί ἀἴπγαπιτ ἀΐδει ππεπι]εκεί]ετίπάεη σε]επ 97 Κι ἰχαῖ ο Όεταῦει Ἠγάςε Ῥατίς Οοτπετάεπ Ὀαρβίαγαπ πιεταβἰπαὶ εὔταΝ]ετ. Γας ρίγπιε πιεγαδίπαίῃ- ἀ4επ 5οπτα Ιπρί]ετε ἀεπῖζ αφίτι πιεπι]οκοι]ετίπάεη σε]οπ 40ο ἸκιΖ ἰΖοϊ ε ἨῬ]αςἰκ]απά ἆα Καπιρ Κατά Ιατ. Οπάαη 5οπτα ὈἱΓ 17 ἰζοί τα]ίπα πιετκα2ί οἶαπ Ἠοχίσαςα ἆᾳ Ικί παξία Καρ Ὀυταάα φατΚΙ ογη. ἀαπδίατ δδτεπίρ ἀῑδοι πιεπη]εκεί- ]εγα εί Κ7 ἰζεῖ]ει ΠαΚκἰαπάα Κοπιας- τα]ατ. ΚΙ ἰζοί]ετ αγπὶ Ζαππαπάα ἄΐδετ ΊπριΖ Κιζ ἰσοἰ]ετϊπίη εν]οτίπάςα ο οηΙκἰ σὔῆπ Καϊάι]ατ, Βι οδπαάα Βη., ΑΚκάεπίζ ἀῑδει 4οο Ἱπριίσ ἀεπίσ 1ή6ἱδὶ ο Ῥοτίαπιουιῃ΄ ἀαί ἁοπα- ΏΊΑΥΙ Ζἱγατεῖ οτε. Οοπιί Ιςδτϊδίπας βε2ὶρ γζ]ετοε ἀεπαίτ αἴπαιφ ρεπηϊγί βὐτάμ]ετ, ΒαΠμεϊγε]ιετ ἀεπίζ Ιᾳοϊ]ετίπε φε]θππίατ ρὐπάστά[]ετ. Ῥακαί «οκ ςαὈυίς οἰάαδα Ἱςίπ οΚιπαπ]αά!, Ῥοτίσπιομία ἆα Ἱκει αγπῖ Ζαπιαπάα Ἰε]βοπίαπ Ττα- [αΐρατ ΜιαΠματερερϊπἰ Καζαπάιδι ρεπιϊςιπί Ζἱψατεῖ εἰτῖ, ΒαθΚα Οἱ Τπρί]17 αἲ]εσίπί Ζἱγατοί ετθϊδί ιταάα Τ οπάταἁαἰά Ὀἱτ ςοἷς τατ1Πῖ γετ]ετί νε ἀθπετκεπάς Ῥαγίςὶ Ζϊγατει εἰΠ, ΓΚΙζ Ιἱζοίοτί οπάσπ 5οπτα Ὀδγπε]πι]αί ἸάΖ Ιζοι]ετίπίῃ Τονιοτεάεκί ναίαπι Οατ ΕΠαεῖ ἄε Όες ρπ Καἰάιίατ, Βωταάα Καΐαπ Κικδερ Ἰιζ ἱΖοί ες γακιπάα Ὀἷτ γοτάε Καπιρ Κωταηπ 25 Αἰαπι8η ΚιΖ 1Ζοἱδί 1]ε Ὀϊτ]κτς Ὀἱσ ρεος Καπιρ αἴοδί γακίιατ, Αγφοα Ιςίπ Πεγοσαη]ι δἱτ οἶαγ δεύγατ Ὀἱ 5απάα]γε Ιςϊπᾶς αδας]ατάαπ γἱκεξίε Ἱατε- Κεί εάετεκ Ὀἱ ἁαδθιῃ Ἱερεδίπε γαριιδι Οἱ φεγγα]αί ἰάἱ, Κα ργιδα ἀὔποικοεῃ (πάπονα νε Ναρομάεπ ρες]πια νε γοίάα ΝαΡοΗ γαΚιπιπᾶα ἵατιμῖ Ῥοπιρείϊψί ᾱε οσὔτπιϊφιίτ, Ῥη., Αἰκάεπὶζ Ἰηρί[ιοτεγο ρἱάῖρ ρε] ἴτκεη γετ]ί Τπρι]ζ Κι ἰεἰ]οτὶ- πίῃπ ρόριετά[κ]οτί παἰδα[ιτρετνεί- Ἠκίεπ νο {απιςαδι ἀἱρει ΚιΖ ἱζεῖ]ε- τίῃ ἀοδηαβαπάαπ «οκ πιὐίε]χαςςίς οἰπιαδίατ. ΒΙΗΕ ΥΑνευ κΌυς’ ΟΡΚΟΜΟΣΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΥΙΡ ΟΙΙΝΌΤΟΒ, “ΠΟΥΛΙΟΥ” ας - Ῥμοιο ὃν Ὦ. 4. 0τοοῃ. 1ιε[ι (ο τί: Μις Ἑ. ἱὐδοπ (ἱτ] πϊᾶα Τταϊπίηπα Οοπιπιὶςείοποτ) Πρ Ῥουκοι Τον/οῖς (Νἱοορία), ποτ Ὠ]επια] απά Μϊρε Βοτίπι Ζἱμπὶ (8τᾶ Ἰμθῖκα Ῥτονπι Οψ/). Το ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΥΡΥΧΟΥΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΝΜΑ ΤΟΥ Ὑπὸ τὴν ἀρχηγία τοῦ κ. Α. Καρνάου ποὺ ἀντικατέστησε τὸν κ. Α. Ραζὴν ὁ ὁποῖος µετα- τέθηκε στὴν Λεμεσὸ τὸ Κοινοτι- κὸν Κέντρον Εὐρύχους ἐπεξέτεινε τὸ πρὀγραμµάτου. ὍὉ κ. Καρνά- ος ἔχει ὑπηρετήσει ἐπὶ 29 χρόνια ὡς διδάσκαλος καὶ εἶναι τώρα διευθυντἠς τοῦ Δημοτικοῦ Σχο- λείου Εὐρύχους. Ἡ σπουδαιότερη ἐργασία γί- νεται στὸ ἐργαστήριο ὅπου ἐπὶ τοῦ παρόντος τρεῖς ὁμάδες ἀπὸ ὀκτὼ ἀγόρια καὶ δύο ὁμάδες ἀπὸ ὀκτὼ κορίτσια κάµνουν χρῆσιν τῶν εὐκολιῶν ποὺ τοὺς παρέχονται κατὰ διαφόρους πε- ριόδους. Κατὰ τὸ καλοκαίρι θὰ δημιουργηθοῦν νέες ὁμάδες οὗ- τως ὥστε κάθε ἀγόρι ἢ κορίτσι, τὸ ὁποῖον ἐπιθυμεῖ, θὰ καταγ{- νεται μὲ ἀρκετὲς ὧρες δηµιουργι- κῆς ἐργασίας στὸ ἐργαστήριο. Τὸ δωμάτιο ἀναψυχῆς μὲ τὰ παιγνίδια καὶ τὴν βιβλιοθήκη του εἶναι ἀνοικτὸ διὰ ἀγόρια κάθε Τρίτην καὶ Πέμπτην καὶ διὰ Κορίτσια κάθε Τετάρτην καὶ Παρασκευήν. ᾿Ἐπιτροσθέτως δι- οργανώνονται ἐκδρομὲς στὸ Τρόοδος καὶ στὴ θάλασσα. ὍὉ κ. Καρνάος λέγει ὅτι ἤκουσε πὠὼς στὴν Ἑλλάδα τὰ κορίτσια διδάσκονται ξυλουργικὴν ὡς µέρος τοῦ προγράµµατος τοῦ σχολείου ἐνῶ στὴν Κύπρον διδάσκονται ὑφαντικήν, κεντή- µατα κ.λ.π. Παρατηρεῖ ὅτι τὰ κορίτσια τῆς Εὐρύχους δὲν εἶναι τόσον ἐπιδέξια ὅσον τὰ ἀγόρια στὴν χρήση τῶν ἐργαλείών ἀλλὰ λόγῳ τοῦ ἐνδιαφέροντος των µαθαίνουν γρήγορα. Κορνίζε, ζῶα καὶ πουλιά, βαλίτσες, τραπεζάκια, θῆκες γιὰ µαχαιροπήρουνα, μελανοδοχεῖα καὶ φάκελλοι, ράφια καὶ διάφορα παιγνίδια εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀντικείμενα ποὺ κατασκευάζουν τὰ παιδιὰ καὶ τὰ παίρνουν σπί- τι τους. Πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀντικεί- μενα εἶναι λεπτουργήµατα. Διά- φορα πράγµατα ἐπισκευάζονται καὶ διδάσκεται ἡ βιβλιοδεσία. Τὰ παιδιὰ ὠφελοῦνται πολὺ ἀπὸ τὴν χειροτεχνία. Μοιρά- ζονται τὰ ἐργαλεῖα καὶ τὰ ὑλικὰ καὶ βοηθοῦν ἐκείνους ποὺ εἶναι λιγώτερο ἐπιδέξιοι καὶ ἔτσι μαθαίνουν νὰ συνεργάζωνται. Ἡ παρατηρητικότητα τους διε- γείρεται καὶ ἡ κρίση τους αὐ- ξάνεται ὅσον ἀφορᾶ τὸν ὑπο- λογισμὸ τῶν σχημάτων καὶ τῶν γωνιῶν. Ἡ κατασκευἡ Χρησίµων ἀντικειμένων ἀπὸ ᾱ- χρηστα ὑλικὰ τὰ εὐχαριστεῖ καὶ τὰ Ἱκανοποιεῖ καὶ ὁ χαρα- κτήρας τους ἐνδυναμώνεται διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἐπιμονῆς ποὺ ἀπαιτεῖται διὰ νὰ γίνουν. Ἡ ἐπιδεξιότητα τῶν παιδιῶν αὐξάνεται καὶ πολὺ συχνὰ ἑξα- κολουθοῦν σὲ ὅλη τους τὴ ζωὴ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν χεῖρο- τεχνία καὶ στὸ σπίτι τους. Πιθανὸν τὸ σπουδαιότερον ὅλων νὰ εἶναι ὅτι µέσα ἀπὸ τὲς ὁμάδες αὐτὲς θὰ βγοῦν οἱ κοινω- νικοὶ ἀρχηγοὶ τῆς νέας γενεᾶς ποὺ θὰ θυμοῦνται τὴν εὐχαρί- στηση καὶ τὴν διασκέδαση ποὺ ἔνοιώθαν ὅταν ἔκαμναν χειρο- τεχνήµατα καὶ θὰ προσπαθή- σουν ὅπως τὰ δικά τους παιδιά καὶ τὰ ἄλλα παιδιὰ στὰ χωριά τους ἔχουν τὴν ἴδια εὐκαιρία. σοσυς Ἡ ΟΚΝΗΡΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΑΜΕΙΒΕΤΑΙ Ἠτο μιὰ πολὺ θερμὴ μέρα τοῦ Ιούλη κι ὁ ἥλιος ἔκαιγε τὰ πάντα. Κατὰ τὸ μεσημέρι τῆς ἐποχῆς αὐτῆς ὁ κόσμος προσπα- θεῖ νὰ βρῆ τὰ πιὸ βαθύσκια µέρη µακριὰἁ ἀπὸ τὲς καυτερὲς ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου, ὅπου ἡ ἧσν- χία κι᾿ ὁ ὕπνος εἶναι ἀπόλανση. Κατὰ τὴν δυσάρεστη γιὰ τοὺς ὁδοιπόρους αὐτὴ ὧὥρα ἕνας ἄνθρωπος μαζὶ μὲ τὸν γυιό του πήγαιναν πεζῆ πρὸς τὸ πλησιέ- στερο χωριὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ φθάσουν γρήγορα γιὰ νὰ έξα- σφαλίσουν ἐργασία. ᾿Ησανφτωώ- χοὶ κι᾿ εἶχαν ἀπόλυτη ἀνάγκη δουλειᾶς, Τὸ λιοπῦρι τοὺς κτυ- ποῦσε κι ἦσαν κατακουρασμµέ- νοι, διψασμµένοι καὶ ἱδρωμένοι, Πουθενὰ δὲν φαινόταν κανένα ρυάκι γιὰ νὰ σβύσουν τὴν δίψα τους. Δύο περίπου μίλια πρὶν τελειώση τὸ ταξίδι τους, τὸ παιδὶ σκόνταψε σὲ κάτι ποὺ ἔκαμε ἕνα μεταλλικὸ θόρυβο. Ὁ πατέρας Ὑύρισε πίσω καὶ εἶδε ἕνα ὁλοκαίνουργιο πέταλο πε- σµένο στὰ πόδια τοῦ γιοῦ του. «Γιάννη» εἶπε «σκῦψε καὶ πάρε αὐτὸ τὸ πέταλο, Μπορεῖ νὰ μᾶς χρειασθῆ». ΄Α, ὄχι πατέρα, δὲν πιστεύω πὼς ἐκεῖνο ποὺ μποροῦμε νὰ πάρωμε μὲ τὸ πέταλο αὐτὸ ἀξίζει τὸν κόπον τῆς μεταφορᾶς, Ὁ πατέρας δὲν εἶπε τίποτα, γύρισε πίσω, πῆρε τὸ πέταλο καὶ τὸ κουβάλησε μαζί του. Τὸ χωριὸ στὸ ὁποῖο πήγαιναν φάνηκε τώρα, κι οἱ ὁδοιπόροι µας βρισκόταν στὸ ὕψος τῆς δίψας καὶ τῆς κοὐρασής τους, Ένας γέρος πάνω σ᾿ ἕνα ἄλογο ἐρχόταν ἀπὸ τὴν ἀντίθετη κα- τεύθυνση. Εἴχε δύο κοφίνια γεμᾶτα ἀπὸ κεράσια. «᾿Εχω ἕνα καινούργιο πέτα- λο» εἶπε ὁ πατέρας στὸν γέρο, «μοῦ δίνεις λίγα κεράσια εἷς ἀντάλλαγμα» «Μὲ εὐχαρίστη- ση» ἀπάντησε ὁ γέρος, «τὸ χρειάζομαι γιὰ τὸ ἄλογο µου». Ἔτσι ὁ πατέρας ἀντάλλαξε τὸ πέταλο μὲ μµισὴ ὀκὰ ζουμερὰ γλυκὰ κεράσια, Συνέχισαν τὸ ταξίδι τους κι’ ὁ κόσμος ποὺ τοὺς περνοῦσε στὸ δρόµο ἔβλεπε ἕνα παράξενο θέαµα. Ένας ἄνδρας περπατοῦ- σε μπροστὰ κι’ ἕνα παιδὶ ἐρχό- ταν ξοπίσω. Κάθε λίγο καὶ λιγάκι τὸ παιδὶ ἔσκυβε στὸ ἔδαφος, ἔπαιρνε κάτι γρήγορα- γρήγορα, τὸ σφογγοῦσε στὸ µαντηλάκι του καὶ τὸ ἔβαζε στὸ στόµα του. Αὐτὸ γίνηκε πολλὲς φορὲς κι’ ὁ κόσμος ποὺ τὸ ἔβλεπε διερωτᾶτο τὶ νὰ συνέβαινε. Ὁ πατέρας δίδασκε μ᾿ ἕνα σκληρὸ τρόπο τὸν γνυιό του πὼς ἡ ὀκνηρία δὲν εἶναι καλὸ πρᾶγμα. Αν ὁ γυιὸς ἔσκυβε μιὰ φορὰ καὶ ἔπαιρνε τὸ πέταλο τὰ κεράσια θὰ ἦταν στὴν τσέπη του. Τώρα ὅμως ὁ πατέρας ἄφηνε ἕνα κεράσι νὰ τοῦ πέφτη κάθε λίγες ὑάρδες σὰν ἀπὸ λάθος, καὶ τὸ παιδὶ ποὺ δὲν ἔσκυψε µόνο μιὰ φορὰ γιὰ νὰ πάρη τὸ πέταλο ἔσκυψε εἰκοσάδες φορὲς γιὰ νὰ µαζέψη τὰ κεράσια. Ῥτορτϊθίος: Μτ. Ὦ. Α. «τεεῃΠ, ο/ο Ο.Μ.Ο. δΚουτίοτίδδα. Ῥτϊπιθα οὐ ΝΙΟΟΒΙΑ Ῥππήηα Ὑοτκα, ὃν Οµτ,. Νϊσοοίποι ἃ Βσπβ 1λά,, οἩ Ατοίμοο'ΒίΣ., Νἱορδίθ, σαζαπ 8. Κοκ]Ιπ]ᾷθΒ ΣΤΗΛΗ ΔΙΑ ΠΑΙΔΙΑ Ὑπὸ Ε. Κοξκἰπ]ᾷθΒ ΚΟΡΕΡΙ τΕΜΕΒΕΙΙΙΚ ΚΌΒΤΑΗΕΜΑΖ Βισαίς Ὀἱς Αὔιςίοζ σἡπὰ Ιάἱ να οτια]]ς αἀεία γαηιγοτάα. Οδία Τὐσοτί Ἱπδαπίατ ἰδήτα]αϊ εἴπιεκ νεγα γιγαβπποΚ ἱςίπ ϱἠποςίπ Κιζσιω κιοαθιπάαη αζα]κ]αφατακ φετίη γετίετ ατατ]ατάι. Φεγγαλ]ατ Ἱςίπ Ζεν οἴπιαγαπ δα. πιενδίπαίω Βἱτ σἠπῆπάςε Οἱ Ραβα Τα οδὅία οικεῃπ γεῖϊθίρ 1 Ὀα]α πες Ίο πἰάϊγοτίαταῃ. Ῥακίταϊ]ετ νε πιυί]ακα 9 Ὀαίπια- Ίατι Ἰαζιπιάι. Οὔπερίπ τοδἰτίγ]ε γοταἰπιαθίας, δαδαππιδίατ νε (ετάεῃ βιγικ]απ οἰπιαφίατάι. δαδαζ]ακα- Ώπι ρἰάειπιεἷς ἱςίπ Πετπαπρβί Οἱ Ριπατάαπάα Ὀἱ 1 γοΚκίπ. 9ΕΥΥᾶ- ΠαίΙατίπΙΏ Ὀπιοδίης Ὀίτκας πι] Καῑα, «οουὅμπ αγαδι ὨὈΐτ γετε τακηάι νε πιεᾶεπί Οἱτ 565 οἰκατά. Ῥαῦαςι ἁδπάα νο οὕίήπυπ αγα]κ]α- τπα γαΚιπ Εἱς γεΠὶ αἰπαί σὔταἡ, «βμπιεῖ εδ]]άε ο πα]! αἱ, Ὀἱτ αἰίπ Ἰφίπαῖζε γαταγαοΗτ.' ἀεά]. ΔΗπιεῖϊ «Ἠαγιτ Όαῦα, Όὰ παπα [αγάαςι οπα {αδμπαδα ἀεδιηςΖ. ἀεάί Ἐα- Όαδι Ὀϊτ 84ΕΥ εὔγ]επιεάϊ, βετίγε ἁθπῖρ αἰπαίπι αἰάι. (ιάσοεκ]ετὶ Κὂν στήππιϊς νο γοτσιπ]α]ς ας φιδαζ]ακ]ατι 5οΠ παπί Ὀωπιδία, Κατκιάαπ αῑία Ὀἰπία ὉὈἱ Ἰπάγατ ρεγοτά, Ῥεταβοτίπάς ΙΚκί εερεί ἀοίαδα Είτασι νατάι. Βαῦαρι γεπί Ὀἱτ παπα νατάτ, Οπας ππικαὈ]]πάε Ῥαπα. Ὀασ Κίτα νεττπδίῃ Ίπάγαι αάαπι:. 'Μεπιπαπίγει]ε, ο παὶ αἴππα 1ἠσοπαμάας. ἀεαΙ. Βόγ]ε]ΚΙε Ῥαῦαδι ο παία. Κατφι]ς γατπα οΚα δυ]ὰ νο ἵαπ1 Κίταζ αἱάι. Υοιίατιπα ἄεναπι εἴ]ετ. Ὑαπ]α- τιηάαπ σεςεπ]ετ (α]παΓ Οἱ πἹαηΖατα οὔτήψοτίατάι. Ὁπάε Οἱ αάαπι ατκαἆα Οἱ «οσους σἱά{γοτάα,Ωοσακ ος δι εὔιῃίρ γετάς Ὀἱ 5ευ α1γος πιεπάΙΗ ἵε ερ γιγίγοτάα. ῬΒα ἄεναπι οάγοτάα ναΙηδαπ]ατπηεταΚ ειΠ. Βαῦα τεπιρε]]δίᾳ 7Ζατατ]ι οἰάιδιπα ὁδτειπιείς ΙςίΠ ςείῖῃ Εδἱ δα] φεςπιίθῆ. Οοσικς Ὀἱς Κεταε εδήρ παῖι αἱδαγάι Ἱάταζ]ατι οείΠ- ἆςᾳ ἰαδιγαὈἰ]εσεκΠ. Ἠα]ουκά Όαῦα φἶπιάί πετ Ὀἱτ ΙΚί αἀιπιάα δαπἰί Καζα Πεγπαῖς αἱ δί δῖτ ΚΙταΖ ἀλετή- ψοτ, νε πα] αἰπιας ἱςῖῃ Ὀἱγ Κετε οὔίΙππεγειπ «οσοι, Κἰταζίατι Τορ- Ἰαπιαίς ἰςίπ ἀοίαίαισα εὔιάψοτανι, Σ/όΑΝΑΝΙΖΕ, πόνρυκυν2 ΕΒΥΣΤΕ ΤΟΖΑ/{ΓΑΡΕ ΣΑΣ ΒΡΟΒΤΒ 015ΒΡ Ἑν ΑΔ, Ῥαπαγίᾶςς Ἡ ΠΕΝΤΑΤΥΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ το ΠΡΟΤΑΘΛΗΝΑ ΤΟΥ ΠΙΤΚ- ΠΟΤΕ Ἡ ὁμάδα Πὶγκ-Πὸγκ τοῦ ᾿Αθλητικοῦ Συλλόγου Πεντά- γυιας ἀποτελούμενη ἀπὸ τοὺς ᾿Ἠλίαν Χ΄' Κυριάκου, Λάμπρον Παντελῆ, Σάββαν Ιώάννου, Μι- χαὴἡλ Σατανᾶν, Μιχαἡλ Κώστα, Κώσταν Χ΄'Διονυσίου, Σάββαν Πολυβίου, Σόλωνα Έκτωρος, Σελὶµ ᾿Οσμὰν καὶ Χριστόδουλον Πανταζῆ ἐκέρδισε τὸ ἁπλοῦν καὶ τὸ διπλοῦν Πρωτάθλημα. Εἶναι τὸ πῤῶτο πρωτάθλημα Πἰγκ-Πὸγκ ποὺ διωργανώθηκε καὶ ἔλαβαν µέρος ὀκτὼ ἀπὸ τὰ ἑννέα σωματεῖα τῆς Ο.Α.Σ. Κ.Μ.Ε. Ἡ ᾿Οργανωτικὴ ᾿Ἔπι- τροπεία τῆςο.Α.Σ..Μ.Ε. διωρ- γανώνουσα τὸ πρώτάθληµα ἐκτελοῦσε τὸν σκοπὸ τοῦ ᾿΄Αρ- θρου τοῦ Καταστατικοῦ τὸ ὁποῖον ὁρίζει «Νὰ προαγάγη Φιλικές σχέσεις μεταξὺ τῶν µε- λῶν, μελῶν συλλόγων καὶ χώ- ρίων στὴν περιοχἠν τῆςκ.Μ.Ε.». Ὅλοι συμφωνοῦν ὅτι ὁ σκοπὸς αὐτὸς ἐκτελέστηκε καὶ ὅτι περά- σαµε πολὺ φιλικὲς βραδιὲς γύρω στὰ τραπέζια τοῦ Πὶγκ-Πόγκ. Τελικά ἀποτελέσματα εἲς τὸ «Απλοῦν Πρωτάθλημα εἶναι Πεν- τάγυια 50, Ξερὸς 46, Νέον Καλὸ- Χωρίο 39, Κατύδατα 31, Τοῦρ- Κοι Λεύκας 28, Πέτρα 28, Ελ- ληνες Λεύκας 14 καὶ Παλαιὸ Καλὸ-Κωρίο 4. Τελικἁ ἀποτελέ- σµατα στὸ διπλοῦν Πρωτά- θληµα εἶναι Πεντάγνια 25, Νέον Καλὸ Χωριὸ 24, Ξερὸς σος Κατύδατα 15, Τοῦρκοι Λεύκας 11, Πέτρα 9, 'Έλληνες Λεύκας 6 καὶ Παλαιὸν Καλὸ-Κωριὸ 3. -υἹ----- ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥΡΕΟΟΝ ΔΕΥΚΑΣ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥ ΑΠΟΝΕΜΟΥΝΤΑΕΥΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΠΙΤΚ--ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΓΥΙΑ Τὴν Παρασκευὴν Την Ἴου- λίου τὰ ᾿Αθλητικὰ σωματεῖα Ξεροῦ καὶ Τούρκων Λεύκας προ- σέφεραν τὰ κύπελλα τῶν δύο πρωταθλημάτων τοῦ Πὶγκ- Πὸγκ τοῦ 'Απλοῦ καὶ τοῦ Δι- πλοῦ, στὸν ᾿Αθλητικὸ Σύλλογο Πεντάγυιας. Πρὶν ἀπὸ τὴν ἆπο- νομὴ τῶν Κυπέλλων οἱ ᾿Οἴπὲκ Χασσὰν καὶ Σετὰτ ᾽Αχμὲτ τοῦ Τουρκικοῦ Σωματείου Λεύκας καὶ οἱ Τάκης Κατσάµης καὶ Νῖκος Χριστοδούλου τοῦ Σωματείου Ξεροῦ ἔπαιξαν φιλικἀ παιγνίδια μὲ τοὺς Κώσταν Χ΄ Διονυσίου, Λάμπρον Παντελῆ, ᾿Ανδρέαν ᾽Αβρααμίδην καὶ Χριστόδουλον Πανταζῆ τοῦ Συλλόγου Πεντά- γνιας, Ὁ κ, Στέλιος Χρίστου, Πρόε- δρος τοῦ ᾿Αθλητικοῦ Σωματείου Ξεροῦ, προσέφερε τὸ κύπελλον διὰ τὸ διπλοῦν στοὺς νικητές, Συνεχάρη τὴν Πεντάγυια καὶ ἐξύμνησε τὴν ἀθλητοπρεπῆ συµ- περιφορὰ καὶ τὴν φιλικὴ ὑποδο- χἠ ποὺ ἐπέδειξε στὰ παιγνίδια ἡ Πεντάγυια καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι σύλλογοι. Ὁ κ. Μιττὰτ Ναξὶμ τοῦ Σωματείου τῶν Τούρκων Λεύκας προσέφερε τὸ κύπελλον διὰ τὸ 'Απλοῦν καὶ εἶπε ὅτι τὸ Σωματεῖον του μὲ ὑπερηφάνεια προσέφερε τὸ κύπελλον στὸ Σωματεῖον Πεντάγυιας τὸ ὁποῖ- ον ἀγωνίστηκε τόσον ἐπιδέξια, ὍὉ ᾿Ηλίας Χ΄’' Κυριάκου Πρόεδρος τοῦ Σωματείου Πεντάγυιας εὖ- χαρίστησε τοὺς Συλλόγους ποὺ προσέφεραν τὰ κύπελλα καὶ ἐδήλωσε ὅτι ἡ ἐπιτυχία τοῦ πρωταθλήματος ὠφείλετο στὴν συνεργασία καὶ τοὺς δυνατοὺς φιλικοὺς δεσμοὺς ποὺ ἑνώνουν ΦηπάαΠ πιοςαἱ οἰασακίιτ. αβΝΙ ΥΕ ΕΥΒΙΟΗΟύ ΚΙΙΝΙΕΙΕΒΙ 1945 ἆςε ΚΙπιραπγα ταταξιπάαη Καταάαδ Ἑπκαδα νε ΚφετοάσΚὶ οοσυ]ς Ὀαίιπαι ἸςπκΙοτί αςι]άιδιη- αᾳ ρε] α7 αΏπο ἀεναπι εάϊγοτάι. Ῥαχαῖ ΖαπιαΏ σεοϊῖκοε νε αππε]ετ Όᾳ. ΚΙπϊκΙετ Πακάπάα ἀαίνα Ε42]ᾳ ἀαγάμ]ς 8οτα Κεπα]ετί νε ςοσι]ς- Ίατι Ιςῖπ ἀαΐνα ἵγὶ Ὀἱτ ῬαΚιπα Τεπιία αεβ]]πιεὶς Ιοίπ ἆαβα {ζία απηε]ετ σείπιεγε Ὀαρίαάι. Βΐτ «ο απΠοϊοΓ φαὔ]ς ππετκεΖ]ετίπε σε]ππεἷς Ιςίπ Ὀἱτ Κας πι] γἠτηπιϊφ]ετ νεγα φογγαµαί εἰπιφ]ετάΙ. Βαπιῃ ποιῖ- οεςί «οοιζ]ατ ενας γαἰπιΖζ Καγοτ νε απηπε]εγ ἄε γοτααγοται. δαδιῖς πιετκεζ]οτίπίπ Ιδί ϱο- ὕαἱάικδοτα απιε]επίπ ἰρταἰίπί Κο- Ιαγ]αθιιτπια]ς Ιςίπ εΏπ ιιζαίς γοτίετε ΚΙπικΙεγ αςιπιαγα Κατατ νοτι]ά1. Ματὶ 19524ε Ἐντίπα Κὂν πιετκεζίπάςα κ ΚπΙΙς ας]ππις νε 25 ᾖἸΚῑδΙ Καγάοαππαυδία. Αγπί γετάε ΦΙΠΙάΙ αγιΠ Πε Ικίποί νο ἀθτά πο δα δαΡα Πα Κπικ αςι]ι- νο, 2 ἨἩἨαβίταηπ Ίο524ε ΟΥ ἱαταβιπάαη Ὀεάανα οἰατακ τεπιίῃ οάΐ]επ Ὀἱγ γετάο Οἱς ῑπς αςι]ά1. Ἠιτίποί αγάα 27 6εῦὃε αππε να ΒἱΓ σος «οουίς γατάιπι ρτπιϊφιὴ, Βα Κ]πις αἰπιαί Πετ αγιπ Ικίποι Ῥετφεπαιδε 5αΌαῃι αςικίατ.. 1949 ἨΗαζίταπιπαάα φαδθι]ς Ππεί- Κεζ]ετίπε Καγάρίωπιαπ 1δ εδρα 8ΠΠΕΥε Ἰατριής 1ος3ίο 28 Κῑδὶ Καγάο]αππαυσίας, Πα παζιτάα 122 6εῦε αππε ΤΚ γαδιπάαπ Κἲςίς 353 «ρου]ς νε αἰι γαφιπάαῃ Κςί]ς 320 ςοσι]ς 5αδ][.ς πιετκεζίπε ΚαγΙΠΙ οἷαρ. ἆαμα εννοἰκί φαγιαγιπιιζάα γαζά1δΙπαΙΖ Πιζπιεί]ετάσα [αγάα- Ιαπιγοτ]ατ. δαδμής πιετεζ]ετίπίπ τεπιίπ ειιὶδί ιπΠί γατάπι]ατάαη 6ετεκ ΚεπάΠετίπίπ νε «οσο ΚΙΑΓΙΠΙΠ {αγά αἱαηπιαϊς νο ἆαία Ιψί Ὀἱτ 5ιλΠαί ἴεπαίμ εἴπιεγε αδταρπια]ς πετ απποπίΠπ ναζϊεδιαῖτ, ΕΜΝΙΥΕΤ οὔσιῦκιΕηί οὔζιμεβ]νισί ΜΡΗΑΕΑΖΑ ΕΡΕΒ, ΊΝ. Ὁ. Βδο]ι Ἐπιπίγοί Ἠδαδτῃ (ὔζ]ε αὔτευί]πια ἵπδαπα Ὀαμςε- ἁῑῑει φεγ]ετίη Ῥαφιπάα σε]ῖτ, Ογ]ε οἰάιδα Παϊάςο Ὀἱς «οκ ἱπεαπίατ βό2]ετίπὶ ϱὔσει]επιοῖς Ιςίπ Ρρε]ς α2 56Υ γαρατία: νε-γα Πΐς Ὀἱς 56εΥ γαρπιαζ]ατ. Όαμα ἰψί σὂτεδι]πιε]ς Ιςῖπ σὔζ]ᾶκ αἰπιαάα σεοϊκἰτῖοτ. Αππεϊείες ἰδτε ρόζ]]κ. αἱπιαζάαι εννε] ρόΖ]ετὶπί ἴεμ]ί]κεγε εοκατ]ατ, Βὶτ ρϱοΖ]ἡδαπ Εἶγαῖι γεπί Ὀἱς βῦζάειπ ἁἆαμα μµοαζάωτ. («ὐξ]ᾶκ καπ αἰαοιΠταίπίζ, Εααῖ οαπι Ὀἱς Ρὔ2]ε αὔτοπιεζδίηϊ7. Αππεϊοπίπ σὐζ]ετίπὶ ἆαλα 1ψὶ Εἱτ φεκί]άε ππαΠαίθζα εἀεβῖ]πιεδί 1ΟἱΠ ρεςπιὶς αγἰατάα επιπἰγεί ἀαἰτεφὶ Ὀἱς ςοἷς πενί ϱὔσ]θ]κ]ες νε γῶΖ πιαδΚε]ετί ἀεπεπηαϊς ιτ. ΝΙΠαγεί Ὀἱτ πενί σὔ2]ἡδήτ ςοἷς Ιγὶ οἰάιι- δαπα (βδνὶρ εἰπιί νε Τ,οπάταάαπ Ὀὐψίις πακιατίατ εἱρατίς εἰπιῖφιίτ, Ὑεπὶ επιπἰγει σὔσ]ήδή σὔζει βὐτήπῆτ νο (βἰΙπιαδιάα ταΠαΓΙΣ. Οαπι παδιδί θε ]άς αὔζ]ετί πια]α- Ταζα ἱςεῖπ γαρηπηφίτ, δετίι νε ἀαγαπικ]ιάις, Βίτ φίδε νε Ρεποετε οαπαΙ δΙδί ρατςαἰαππηαΖ. Ἠεικε- αἰπάς σἰγαΏίμπιοςί ἰςίπ ἴς [ατκίι Παοϊπιάε ϱζ]]ς ἱρατίς εζἰ]παϊφείτ, Κυπιραπγα ὂὰ οὔσ]ήκ]ετί Όε- ἄανα νειπιεγο Κατατ]αφσπφΙτ. Καιάδα 1ο Εἰτ]κίς Πατ ϱὺζια]κς Κιπιραηγαγα 16 Φἶ]]πε πιαὶ οἷα- οαΚσ, ει ἰδοὶ σὔζ]ῆκ νε Κιί- ἨΠετ τὰ Σωματεῖα, 6 παπβί Ὀἱτ «ορεῦτεη ἁοἰαγι ΚΙΠρᾶ- το πο σον ΔΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΟΝΟ - 'Ὑπό: ΣΙΣΤΕΡ ΤΕΦΕΙΝ ΥΑΙΝΙΖ ΚΑΡΙΝΙΙΑΒ, 10ΙΝ σασζαη: ἨΕΜΡΙΒΕ ΤΕΥΚΙΝ ΟΙ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΥΧΟΥ Τὸ 1948 ὅταν ἡ Ἑταιρεία ἤνοιξε τὲς Κλινικὲ Εὐημερίας Νηπίων στὸ Μαυροβοῦνι στὴν Σκουριώτισσα καὶ στὸ 2ερὸ πολὺ λίγες μητέρες προσήρχον- το. ᾽Αλλὰ μὲ τὴν πάροδο τῶν μηνῶν, καὶ ὅταν οἱ μητέρες ἤκουσαν περισσότερο δι’ αὐτὲς ἄρχισαν νὰ προσέρχώντα! ὅλο καὶ πιὸ πολλὲς διὰ νὰ ἐξασφαλί- σουν μιὰ ἀσφαλῆ περίοδο ἔγκυ- μοσύνης καὶ καλύτερη φροντίδα διὰ τὰ νήπια καὶ τὰ µικρά των. Πολλές μητέρες περπατοῦσαν ἢ ταξίδευαν ἀρκετὰ μίλια διὰ νὰ φτάσουν στὰ Κέντρα Εὐημερίας. Αὐτὸ συχνὰ ἐσήμαινε ὅτι ἄλλα παιδιὰ ἔμεναν στὸ σπίτι µόνα πων καὶ οἱ μητέρες ἐκουράζοντο πολύ, Μὲ τὴν αὔξηση τῆς έργα- σίας τῶν Κέντρων Εὐημερίας ἀπεφασίσθη ὅπως Λλειτουργή- σουν κλινικὲς εἲς τὰ πλέον ἀπο- µακρυσµένα χωριὰ διὰ νὰ διευ- κολυνθοῦν οἱ μητέρες. Τὸν Μάρ- τιον τοῦ 1952 ἡ πρώτη κλινικὴ ἀνοίχθηκε στὸ Κοινοτικὸν Κέν- τρον τῆς Εὐρύχους καὶ ἔγιναν 25 νέες ἐγγραφέ. Ἡ κλινικὴ λειτουργεῖ εἰς τὸ αὐτὸ µέρος τὸ πρωϊ τῆς δευτέρας καὶ τε- πάρτης Τρίτης ἑκάστου µηνός. Τὴν 2αν ᾿Ιουνίου 1952 λειτούρ- Ύγησε κλινικὴ στὴν Γαληνὴ σὲ οἴκημα ποὺ παρεχώρησε δωρεὰν τὸ χωριό. προσῆλθαν 27 µέλλουσες µητέ- ρες καὶ ἕνας μεγάλος ἀριθμὸς παιδιῶν. Ἡ κλινικὴ αὐτὴ λει- τουργεῖ κάθε ἐναλλασόμενη Πέμ- πτη. Τὸν ᾿Ιούνιον τοῦ 1949 18. µέλλουσες μητέρες ἐνεγράφη- σαν στὰ Κέντρα Εὐημερίας ἐν συγκρίσει πρὸς 28 τὸ 1953. ᾿Επιὶ τοῦ παρόντος 122 μέλλου- σες μητέρες, 343 νήπια κάτω τῶν δύο ἐτῶν καὶ 320 παιδιὰ προσχολικῆς ἡλικίας 3, 4 καὶ 5 ἐτῶν εἶναι ἐγγεγραμμένα στὰ Κέντρα Εὐημερίας καὶ ἁπολαμ- βάνουν τῆς φροντίδος ποὺ ἀνα- φέραμεν εἰς προηγούμενα ἄρθρα. Εἶναι τὸ καθῆκον κάθε µητέρας νὰ φροντίση ὅπως αὐτὴ καὶ τὰ παιδιά της ἐπωφεληθοῦν τῆς Ιατρικῆς περιθάλψεως ποὺ παρέ- χεται στὰ Κέντρα Εὐημερίας καὶ στὸ Νοσοκομεῖο καὶ τοιουτο- τρόπως νὰ ἐξασφαλίση τὴν ὑγείαν αὐτῆς καὶ τῶν παιδιῶν της. ο--ὍυὙ-“-«ὀ-------------- ΡΕΝΡΑΥΑ ΗΑΒΤΑΗΑΝΕΒΙΝΡΕ ἨΑΖΙΒΑΝ ΑΥΙ ΡΟΔὕῦΜΙΑΗΙ Βαγ νε Ῥαγαπ Μαοϊι ΜαδίβίαΠΙΠ. οἱ οὔία: ΟΖνΝυΕ. Βαγ νο Όαγαν Ηὔδεγίπ Μαμπιαάση 1Κἰζ Κιζ]ατι--ΕΑΤΓΜΑΥε ΝΕΠΙΑ. Ώγαγι {εκ οἀειῖε ϱὔλζ]ῆκ νε Καταδαπα 1αάς εἰπαίγς πιεοδιτάατ. Ακεὶ τακάϊτάς Παπ δάογοσοκιίσ. Ἐδει οὔζ]ῆΚκ νενα Καϊαδαπα Καγῦο- οάοδε γεπὶκἰπί αἱπιαὶς Ιςἷπ θάΐψγε- οεκτίτ, ἵφ εδπαδιπάα ϱὔΖ]ῆδαο γα-- Ρι]αΠ 2ἴγαπ ΚΙπιραπγα ἵαταβπάαη Ὀεάανα ἵαπιὶτ οάιεσεκτῖς, Ὑεπὶ οπιπίγει οαὔζ]άκ]ετί Ῥεάανα αἱιπασί]άϊδι ὉὈἱτ ΖαπΙαΠ- 4α Ῥιυπίατια ἰαἰα]αὈπιεςὶ ἱςίῃ Ὀἱγ «οκ Ίβίετ νατάαι. Απιε]ε πετ αλνα]άε Όα ρόζ]ἠΚιετί (αΚπιαδι 14ζιπιάιγ,ΟΖ]ετίω γατα]απα Ὀι]πηεςί Εἱτ οαπς ἰφαίς. Ἠαϊουκί Ὁ βὔσ]ῆΚ]ε Κοἰαγσα βδσειμ]εοῖ]ς. Βὰ. Παθιδία υωδία Ὀαβίατιάα «ἰκκαι οἰασαζίις, βόχ]ετ οἰπιάί παπα μαξασα. εἀ]εὈίἡτ]ετ, κ. δι -4 Σδτὸ πρῶτο μῆνα αἲ - ς.Μ.Ο. ΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕΝΞΘ 3 ΝΕΕΣ ΛΑΜΠΕΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΣΧΟΥΣ Στοὺς ὑπογείως ἐργαζομένους εἰς τὸ Μαυροβοῦνι παρεχωρή- θησαν τὸ Σάββατον,Ι8 Ιουλίου, υνέες ἠλεκτρικὲς λάμπες ποὺ ἀύτι- καθιστοῦν τὲς λάμπες ἀσυτελί- Ἵνης ποὺ ἦσαν ἐν χρήσει γιὰ τόσα πολλὰ χρόνια. Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς πιὸ παλαιοὺς µεταλ- λωρύχους εἶπαν ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ τρίτον εἶδος φωτισμοῦ τὸ ὁποῖον ἔχουν μεταχειρισθῆ στὴν Κ.Μ.Ε. Στὴν ἀρχὴ εἶχαν τὰ κεριά, κατόπιν λάμπες ἀσυτελί- νης καὶ τώρα ἠλεκτρικὲς λάμπες. Ἡ λάμπα τοποθετεῖται μπρο- στὰ πάνω στὸ καπέλλο ἆσφα- λείας τοῦ µεταλλωρύχου. Τὸ σύρμα ἀπὸ τὴν λάμπα στὴν πα- ταρία περνᾶ ἀπὸ τὸ πάνω µέρος καὶ κατεβαίνει ἀπὸ τὸ πίσω µέρος τοῦ καπέλλου. Ἡ πατα- ρία Κρέµεται στὸ πίσω µέρος τοῦ ἰσχίου ἀπὸ μιὰ ζώνη ποὺ φορᾶ ὁ µεταλλωρύχος, Στὸ τέλος κάθε βάρδιας ἡ Παταρίες ξαναγεµίζονται καὶ ἑτοιμάζονται διὰ τὴν βάρδιαν ποὺ ἐπιστρέφει στὴν δουλειά τὴν ἑπομένην ἡμέραν. Κάθε πα- ταρία μὲ τὴν λάμπα της εἶναι ἀριθμημένη ὥστε ὁ καθένας νὰ παίρντῃ τὴν δική του τὴν λάµπα στὴν βάρδια του. Ἡ νέες λάμπες ἔχουν ἀρκετὰ πλεονεκτήματα. Τώρα ὁ µεταλ- λωρύχος ἔχει σ᾿ ὅλη τὴν διάρ- κεια τῆς ἐργασίας του καλὸν καὶ σταθερὸν φῶς. ᾿ Έχοντας τὴν λάμπα πάνω στὸ καπέλλο του, τὸ φῶς της φωτίζει τὸ µέρος στὸ ὁποῖον κυττάζει καθὼς ἐργάζε- ται καὶ μὲ τὰ δύο του χέρια, Παρ᾽ ὅλο ποὺ τὸ φῶς εἶναι κα- ..θαρὸν καὶ ζῶηρὸν δὲν ὑπάρχει κίνδυνος νὰ µεταδοθῆ πυρκαϊά, Δὲν Καίονται ἀπὸ τὴν φλόγα µέσα στοὺς ἀνελκυστῆρες οἱ µεταλλωρύχοι οὔτε ὑποφέρουν πλέον ἀπὸ τὴν ὀσμὴν τοῦ ἀερίου τῆς ἀσυτελίνης. Τώρα μποροῦν νὰ ἀνεβαίνουν καὶ κατεβαίνουν τὶς σκάλες χωρὶς νὰ εἶναι ἄναγ- κασµένοι νὰ κρατοῦν στὸ ἕνα χέρι τὴν λάµπα τῆς ἀσυτελίνης. Έχοντας τὴν παταρία στὴ ζώνη του καὶ τὴν λάμπα στὸ καπέλλο του ἔχει ὁ καθένας συνοδό του τὸ φῶς ὅπου µετα- βαίνει. Ὅπως διὰ τὸ κάθε τι ποὺ εἶναι νέον͵ ἔτσι καὶ διὰ τὶς ζῶνες, τὶς παταρίες καὶ τὴν τοποθέ- τηση τῆς λάµπας στὸ καπέλλο, πρέπει οἱ ἐνδιαφερόμενοι νὰ µάθουν κάτι τὸ καινούργιο καὶ νὰ διακόψουν παλαιὲς συνήθειες, Μετὰ ἀπὸ ὀλίγες ἑβδομάδες ὁ Καθένας θὰ ἐξοικειωθῇ μὲ τὶς νέες λάμπες καὶ ὅλοι θὰ ἀποροῦν πῶς τὰ κατάφερναν νὰ ἐργάζων- ται μὲ τὶς λάμπες τῆς ἀσυτελί νης. ᾿Αναμένεται ὅτι μὲ τὶς ἦλε- Κτρικὲς λάμπες οἱ ἐργάται θὰ ἔχουν μεγαλύτερην ἀσφάλειαν στὴν δουλειά τους. Σύντομα ὅλοι θὰ ἔχουν καινούργια καὶ Καλύτερα Κκαπέλλα ἀσφαλείας. Αὐτὸ θὰ συντείνη στὴν ἐλάτ- τωσι τῶν δυστυχηµάτων. Πα- ρηγγέλθησαν γυαλιὰ ἀσφαλείας δι᾽ ὅλους τοὺς ὑπογείως ἐργα- ζομένους καὶ αὐτὸ θὰ συµβάλῃη πολὺ στὴν πρόληψη δυστυχη- µάτων στὰ µάτια. Μὲ νέε λά- μπες, µατογυάλια καὶ καπέλλα ἀσφαλείας οἱ µεταλλωρύχοι τῆς Κ.Μ.Ε. θὰ ἔχουν τὰ πλέον σύγ- χρονα µέσα ἀσφαλείας ποὺ Ἄ- πάρχουν. Αὐτὰ τὰ µέσα θὰ βοηθήσουν τὸν µεταλλωρύχον νὰ ἐργάζεται μὲ ἀσφάλειαν. ᾿Απὸ τὸν ἴδιον τὸν ἐργαζόμενον ἐξαρτᾶται νὰ προσέχη ἢ ὄχι. Ἡ προσοχἡ εἶναι ἀπαραίτητη διὰ τὴν ἀσφάλειαν διότι δυστυ- ,. χήµατα μποροῦν νὰ συμβοῦν στὸν καθένα, ΜΑΤΥΑΤ ΥΙΚΑΜΑ ΚΙΡΜΙ ΕΕΒΑΡΙ. ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΘΙΑΤΗΝ. το ΤΕΩΤΡΥΠΑΝΟΝ {.ε[Ι (ο ηἱρήε η Μαιπηθί, Βαΐπι Ἐθγσοι]α, Ἰθηπιθί Νἱααὶ (Εοτοπιη). Ῥ]οίο ὃν 4. Ηοιιοίς, Ἠουβαθίη Μ. ΑΙ, ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΙΣ Ὁ Χρῆστος Χειμώνας, ὁ ἘἜπι- στάτης τοῦ ᾿Εργοστασίου ἀἆνα- κτήσεως χαλκοῦ ἀπὸ ὑδατικὰ διαλύματα, ἐτέθη ὑπὸ σύνταξιν τὴν: Ἰην Αὐγούστου σύµφωνα μὲ τὸ Σχέδιον ᾿Αφυπηρετήσεως τῆς Κ.Μ.Ε. Ὁ Χρῆστος ὑπηρέ- τησε τὴν 'Ἑταιρείαν σὲ διάφορες θέσεις εἰς πολλὰς περιόδους µετα- ξὺ τοῦ 1916 καὶ τοῦ 1941, καὶ συνεχῶς ὡς ᾿Επιστάτης τοῦ ᾿ἘΕργοστασίοῦυ’Ανακτήσεως Χαλ- κοῦ ἀπὸ τὸ 1985 ὅτε ἐπέστρεψε στὴν ὑπηρεσία τῆς Εταιρείας μετὰ τὸν πόλεμο. Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἀποχώ- Ρρησης του εὐχόμεθα στὸν κύριον Χειμώνα ἁἀμέριμνην ζωὴν καὶ πολλὰ καὶ εὐτυχισμένα χρόνια. ΤΕΚΑΌΡΕ ΟΙΚΤΙ Τετεβςῦρ ΚΙΦΠΙ ιδία Όδβιδι Ἠτίκίον Φίπιοπας Ο.Μ.Ο, τεκαϊά- 1ὰΚ ρἰᾶπι πιιοϊοίπςος τοκαἠάς οἰΚπηιφίιτ. Ητίρίος 1916 ἆαπ Τθή1ς Καάατ Κπιραπγαάα Ὀἱτ ςοἷς ΚΙδΙΠι- Ἰατάα Ἠιζπιοί ϱτπιϊϊ νε 1945 ἆς Πατρίεπ ἁθπάἠίεηῃ 5οτα ἄεναπι]ι οἰαταίς τετεβςίρ Κίδπ οβίδίαίι οἶατα ςαἱθπαιφ, Βι νεφῖ]ε Ἡε Μτ. Φίπιοπαςα Οἱ φοΚ πιες'Ἡῖ τοκάΙἁ]ῆκ γι]]ατι ἀῑετί2. -τοσ«Φ-- ΤΕΝΝΗΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΝΤΑΓΥΙΑΣ . ὍὉ κος καὶ κα. Καμπῆ ᾿Ιώάννου ἀπέκτησαν υἱὸν- ΘΕΟΤΟΚΗΣ. ὍὉ κος καὶ κα. Σολομοῦ Σάββα ἀπέκτησαν θυγατέρα--ΔΩΡΑ. ὍὉ κος καὶ κα. ᾿Ιακώβου Μιχαὴἠλ ἀπέκτησαν θυγατέρα--- ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ. ΠΟΖΑΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΦΑΚΟ ΒΙΒ ΕΟΤΟΔΒΑΕ ΜΑΚΙΝΕΡΒΙ ΚΑΕΡΙΒΙΝΌΑ Ρ0Ζ ΑΙΙΥΟΒΙΙΑΕΒ Ῥ]ιοίο ὃν Ὦ. 4. 6τοσῃ. 1.ε[Ι το τὶρΗ: Απβοϊοᾶίπιος ΜϊςΠαε], ἄθοιπο Τοπᾶἱσίαπος (Εο- 1ΘΠΙ4Π), ἄθοιρθ Ν, ΑμπίοΙς. ΩΡΑ ΤΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ ΡΕΟΕΙΗΕΜΕΝΡΕ ΥΕΜΕΚ ΦβΑΑΤΙ Ῥ]ιοίο ὃν Ὦ. 4. σπορ. 1:6[ί Το ἱρ: 8ο Α. Μιχ, 0Πη5Ι8ο8 Ιοβπποι, Ἐγτίακος Ῥαρθρείτοι. το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΓΥΙΑΣ Οἵ δυὸ πρόσφατες ἀφίξεις στὸ Νοσοκομεῖο συμπληρώνουν τώρα πλήρως τὸ προσωπικὸν ὅσον ἀφορᾶ τὲς ἀδελφές Ἡ ἀδελφὴ Τόμσον προσετέθη στὸ προσωπικὸν τὴν ]6όην Μαΐου καὶ ἡ ἀδελφὴ Κίπσον τὴν 13ην Ἰουνίου. ᾽Αμϕότερες κατάγονται ἀπὸ τὴ Σκωτία. 'Ἡ ᾿Αδελφὴ Τόμσον ἐκπαιδεύτηκε στὸ Βασιλικὸ Νο- σοκομεῖο τῆς πόλης Κρήηνου ἀπὸ τὸ 1943 ὡς τὸ 1946, Η πόλη Κρήηνου εἶναι τὸ θαλάσ- σιο λιμάνι διὰ τὴν Γλασκώβην ἐπὶ τῆς δυτικῆς ἀκτῆς τῆς Σκω- τίας: Οἱ δυὸ αὐτὲς πόλεις βοµ- βαρδίστηκαν πολὺ τὸν τελευ- ταῖο πόλεμο.--Μετὰ ἡ ᾽Αδελφὴ Τόμσον πῆρε τὸ Δίπλωμα τῆς Μαιευτικῆς καὶ εἰδικεύτηκε ἐπὶ δυὀ Χρόνια εἰς τὸ νοσοκομεῖο τῆς Βριστόλης µέσα σὲ νευρο- χειρουργ]ικοὺς θαλάμους, Προ- τοῦ ἔλθη στὴν Κύπρο ἦτο Α- δελφἠὴ στὸ ἈΧειρουργεῖο τοῦ Νοσοκομείου Κάρλουκ. Ἡ ᾿Αδελφὴ Κίπσον ἔκανε τὴν γενική της νοσοκοµειακὴ ἐκπαί- δευση στὸ Δυτικὸ Νοσοκομεῖο τῆς Γλασκώβης ἀπὸ τοῦ 1944 ὡς τὸ 1948. ᾿Αργότερα ἐκπαι- δεύτηκε στὴν µαιευτικὴ καὶ πῆρε τὸ σχετικὸ Δίπλωμα, Ἡ ᾿Αδελφὴ Κίπσον ἀφοῦ συµ- πλήρωσε τὴν ἐκπαιδευτική της περίοδο ἐργάστηκε ὡς ᾽᾿Αδελφὴ στὸ Χειρουργεῖο καὶ ὡς ἀδελφὴ σὲ ἕνα τμῆμα τοῦ Νοσοκομείου τῆς Βικτωρίας στὴν Γλασκώβη καὶ στὸ Νοσοκομεῖον ᾽Αλεξάντερ στὴν πόλη Πέίσλη τῆς Σκωτίας. ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΑΣ Τοῦ Τ7. Ἡ. ᾿Αννέτ. Δ/τοῦ ᾿09. Τραπέζης Κύπρου. Τὰ ζῶα συσσωρεύουν τροφὴ διὰ τὸν χειμώνα οἱ μέλισσες φυλάττουν μέλι, οἱ σκίουροι κάστανα. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο κι οἱ ἄνθρωποι ἐξοικονομοῦν χρήµα- τα διὰ ποικίλους σκοπούς, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀσφάλειά των, ἢ τὴν ἀσφάλεια τῶν οἰκογενειῶν των. ᾿Ίσως νὰ σᾶς Χρειαστοῦν οἱ ἀποταμιεύσες σας διὰ ν᾿ ἀνταποκριθῆτε στὲς ἁπαιτή- σεις ἀπροβλέπτων ἐξόδων ἢ ἀσθενειῶν, ἢ διὰ νὰ ἐξασφαλίσε- τε ἄνετα γηρατειἁ κατόπιν τῆς ἀφυπηρέτησής σας, Μπορεῖ ἐξ ἄλλου νὰ θέλετε ν᾿ ἀποταμιεύετε χρήματα διὰ νὰ δημιουργήσετε μιὰ καλύτερη ζώὴ διὰ τὰ παιδιά σας, νὰ µορφώσετε τοὺς υἱούς σας, νὰ προικοδοτήσετε τὲς θυγατέρες σας ἢ ἂν εἶστε νεώτερος νὰ ἑτοιμασθῆτε διὰ γάμο καὶ διὰ τὰ ἔξοδα τῶν τοκετῶν. Τέλος οἱ ἀποταμιεύσεις σας μπορεῖ νὰ σᾶς χρειασθοῦν διὰ τὴν ἀγορὰ ἑνὸς χωραφιοῦ ἢ μιᾶς κατοικίας. Τόκος ἐπὶ τῶν ἀποταμιεύσεων Ὁσοδήποτε μικρὸ κι’ ἂν εἶναι τὸ ποσὸ ποὺ ἀποταμιεύετε ἀποφέρει τόκο. ᾿Επὶ τοῦ παρόν- τος ὁ τόκος εἶναι 206 ἐτησίως. Αν στὸ Λογαριασμὀ τῶν ἸΑ- ποταμιεύσεών σας ἔχετε {100, ϐ᾽ ἀποφέρουν {2 τόκο σ᾿ ἕνα ἔτος, καὶ οἱ {2 θ᾽ ἀποφέρουν ἀκόμα ἕνα σελίνι καὶ οὕτω καθ᾽ ἑξῆς. ᾽Αποταμιεύσεις {ἰ κατὰ μῆνα θ᾽ ἀνέλθουν εἲς {134 σὲ 10 χρόνια καὶ {212 σὲ 15 χρό- για. ᾿Απὸ τὸ ποσὸ αὐτὸ οἱ {32 Ἡ ΠΑΙΔΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΞΕΡΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΛΟΥΣΙΟΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Μὲ ἀρχηγὸν τὸν Τάκην Κατσιάµη ἡ Παιδικὴ Λέσχη Ξεροῦ εἶχε ἕνα πλούσιο πρό- γραμµα τοὺς περασµένους μῆνες, 30 παιδιὰ ἔγιναν µέλη τῆς Λέ- σχης καὶ ἡ φοίτηση εἶναι σχεδὸν 10056. Πολὺ σύντομα θὰ περιο- ῥρίσωµεν τὴν ἡλικία τῶν μελῶν στὰ 15 χρόνια ὅπως γίνεται καὶ στὰ Κοινοτικὰ Κέντρα. Όταν τὰ παιδιὰ γίνουν 16 ἐτῶν θὰ δύναν ται νὰ ἐγγραφοῦν στοὺς ᾿Αθλητικοὺς Συλλόγους. Οἱ Προσκόποι τῆς Λέσχης μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Κέντρου Εὐημερίας στὸν Ξερὸν ἀνέβασαν δύο πολὺ καλὰ ὁραµατάκια στὸ οἴκημα τῆς Λέσχης τῶν ᾿Επισήμων Ὑπαλ- λήλων τῆς (,.Μ.(. Καὶ πῆραν τὸ ποσὸν τῶν {8.0.0 τὸ ὁποῖον θὰ διατεθῆ διὰ τὴν πληρωμὴ τῶν στολῶν τους. Τὰ µέλη τῆς Λέσχης ἐπεσκέφτησαν τελευταῖα τὴν ᾽Αμερικανικὴ ᾿Ακαδημία Λάρνακος, τὴν Παιδικἡ Λέσχη Γερακιῶν, τὴν Παιδικἡ Λέσχη ᾽Αμιάντου, τὸ Κοινοτικὸν Κέν- τρον Λινοῦς-Φλάσους καὶ ἔπαι- ξαν Πετόσφαιρα, Πἰγκ-Πὸγκ καὶ Ποδόσφαιρο. Τὰ παιδιὰ τοῦ Ξεροῦ κέρδισαν τὰ πιὸ πολλὰ παιχνίδια. ΡΑΒΑΝΙΖΙ ΒΙΕΙΚΤΙΒΙΝΙΖ ᾱ. ΠΜ. Αηποί Ἐιυχις ΟΡπιαΠΙ Βάπκαςι ΜΜ ἡτῆ Ἠαγναπίαιτ Κις Ιςίῃ γἰγεοεῖς βαΚΙατ]ατ, ατι]ατ Ὀαἱ. να αἰποαρ]ας 4ᾳ οενί αΚΙατ]ατ. Αγηί φεἰκ]άς ἱπδαπ]ατ ἆα Ὀἱς οοἷς δερεριετᾶεπ ἀο]αγι ρατα αἰεἰατίαν. ῬΒα ερερ]ετῖπ «οὔια αἰ]ε]ατίπῖη θε]άπιεί1 Ἶ]ε α]θκαάατάις, [παω πια- ἀπ Παδία]]ς νεγα ἹκαζαΙαΤΙΠ ΠΊαρτα- Πατιπ] Κατφηιγαβ]πιεὶς νογα τοἰαίϊά Παγαιππιζάα τα]αῖ γαδιγα]πιε- πιί2 Ιςίπ ρατα Ὀἰτκγπηοίς ἱεγεαδί- ΗτίΖ. Ὠϊδετ ἵατα[ίαη ςοοιΚΙαΓΙΠΙΖΙΠ ἆαμα ἴγὶ Ὀἱς παγαί γαφιγαὈι]πιε]ετῖ, οδι]αγιπ1ζι (αΠ8ί] οτγπχε]ς, ΚΙ7ι- π]ζα οεἡΙζ ναρτιαὶς νεγα δεηπς ἸθεπίΖ ΡἱΓ ον Κιτπιακ νεγα ΚΗΤΙΠΙ- Ζ1π ἀοβιτασβδι «οοµῥιΠ Πιβδτᾶ- ΠΠΙ ΚαφιηγαὈ]πιεϊς ἱςίη ΕἰτίκΗτ- πιεκ ἰδιψαβιγδίπί7, ΝΙμαγεῖ Κεπάἰπίχε αταζὶ νεγα δἱτ εν αἱππαίς Ιςίπ ρατα Ὀγίκεϊγηιείς ἱδηγερηΙτδίπ]7, ΒιτηκμάΙδίηίσ Ῥατα ἰοίπ Ταὶσ Βιτικητάἰβίηίζ ρατα πεκαάατ 47 οἼαῖδα οἶδαῃ Ὀἱγ [αἱ ρου, Βι ΠαΠαζιτάα γἠζᾶε 3 ιῆτ, Εβοετ γάζ Πτα αΓΠΤΠΙΙΡΦ8ΠΙΖ Όι Βἱγ 5οης Ζατῃμπάα {3 [αἱ αειτ, Βι ἅα εγίεδί 5οηπς βίζα Οἱ δἱ1π ἆαμα φαβίατ ν.9, Ναβ ῬτηκΗγπιθ]! Ὑῆσαάε Ικιάσεπ Πε αγ Ὀἰτκητί- [εσεις ἔτ, 1Ο βεποάε {134 νε 15 δεπεᾶε {215 οἰασαίς, Ῥα πιἠάάεί 7Ζατηιάα [ας {32 οἰασαΚ, Βαπ]αίατ ἨΠαξιαάα ς|-- 6 Καάατ αὔ πιερ]αβ]ατ ΚαὈι] οάσβ]Ητ, Ῥατα. οἱ επιτπὶζάς Καῑτ να ΙδιοαΙβίΠίΖ ΖαϊπαἨ ΌαηΚαγα ἄερο- Ζ1ἱο ἀε[τετιπί2] ρείογπιο]]ᾳ ςεκο- Ὀἡταίπ]7, εἶναι τόκοι. Πῶς νὰ ἀποταμιεύετε Οἱ Τράπεζες δέχονται κατα- θέσεις ἐκ 5 τὸ ὀλιγώτερο σελι- νίων καθ’ ἑβδομάδα. Τὰ χρήµα- τα εἶναι στὴ διάθεσή σας καὶ θὰ μπορῆτε νὰ τ᾽ ἀποσύρετε ὁποτεδήπτοτε χρειασθῆτε, ἀφοῦ παρουσιάσετε τὸ Βιβλιάριο κα- ταθἐσεὠν σας στὴν Τράπεζα.