CMC WELFARE NEWS, 1953-10-10

Αγά -σ.Μ.ο. ΜΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕννς 9 ΥΕΝΙ ΕΜΝΙΥΕΤ : ΟΙΖΜΕΙΕΒΙΝΙ ΡΑΗΑ ᾿ΕΑΡΖΙΑ ΑΜΕΙΕ 6ΙΥΙΥΟΕ, Ἠετ ππῄκιαἹάεπαι γἠτιτίκεη νεγα ἴφιετίκεα αγαἰκ]ατιπι πια λα[αζα Ιςίπ Οἱ πενί Ροιπ νεγα εἴσπιε 6ἰγογ. Μαάεπεϊ]ετ ἀἴῑδεῃ ἴα5 νεγα ἀῑδοτ οἰδίπι]ετάεπ ρατιπαΚίατιπι ρζεῖ-. Ίεπιεκ Ἱςίπ ὅπ ταταίι οε]]ς Καρ] οἰζπιε]ετ βϊγετ]ετ. δαϊιΠΏία, αἴείγε- Ἱετάε,γὑ]είπιε ἱφ]οτίπάε ςαἱισαη]α- ΤΙ «οὔα ρατπιαΚΙατΙπΙ γατα]αη- πιακίαα ππαµα[αζα εἀεσεκ ροιϊπ]ες ΕΙΥΠΙΕΖΙΕΥ. Έδετ απηπε]είετ οπηπἰγεί αγαἰκκα- Ῥίατι βϊγεείετ ει ρατπιαϊς Καζαδι Ὀπ]επεβίμτ. ἨἘπιπίγει ροβπ]ετὶ ἀϊρει Ρο νεγα «ἴζππε]ετ σἱρ]ά!1τ. ὙΧαἰπιζ ρατπιαΚίατι πιαπαίαζα Ιςῖῃ ὅπ ἵατα[ία ἀετὶ αἰήπάα Ὀἱτ ρατςα ρε]ῆς νατάις. ἨΠαΠΠαζιτάα 17ο ἆσπ ραζία Ο.Μ.Ο. απιε]εδί Επιπίγεί Ταΐτοδί ἵαταβηάαπ Τ οπάταάαπ Κεπά]]ετί Ιςῖπ ε1ρατὶς νετηῖρ σειτῖ- Ἱεπ επιηἰγεί αγακΚαρἰατιΏι ϱἶγοι- 1ετ. Αγακκαῦι Γαὐτίκαςι (αταβηάαη φἵπιάί Ὀἱτ ἠκποί εἱρατίς Παζιτ]αη- πιαΚκία οἶαρ., απιδατ ΚΙ ἴατα- Ππάαπ Εγ]Ι]άε δἱτ ἁςἠποῖὶ ἱρατίθ ἀαα νετ]πῖς. Ὑηραφιπάαη ενγεἰ 25ο ἄεπ [α2ἱα Ο.Μ.Ο. πιεηπξασα ἀετιάεπ γαρι]παΙ5 οπιπἰγεί Ῥοϊίῃ νεγα οἰζπιε]ετίπί ρἰγπαὶς οἰασαΚκίΙτ. Ἐπωπίγεί Ῥροβπ νε «εἰζπιε]ετί φαὔ]απῃ, τα]αί, δα[ΐπα οἶαρ πιαΠίς- 14 φεἰαΠετάε γαρίιτ νε οοἷς ΡαΠα]! 4α ἀεβιάϊτ. Ἐπιπίγεί ροιίπ νε οἰσπιε]ετί Τιοπάταάαπ ὥς αγάα 6ε]ίτ, Μαάεπικϊ! Πετκε Ῥροιπ νε οἶζπιε ϱΙγίψος, ρατπια]αγίπ] Πτι] - Ἠαίαζᾳ εἀοοεκ Ἐπιπίγει Ρροπ νε οἰζππε]ετίπί οἰγπιεπιε]ετίπε Οἱ 5ε0εῦ. γοκίατ. Ἐπιπίγει Ροβπ να οἰζπιε]ετίηί φαΐ αἰαὈί]εῃ Ὀἱτ αἆα- ΤΛΙΠ, ρατπηαΚΙατΙΠ1 γατα]απ]αδιαΏς- ἀεπιεΣ. ΕἘπαιπίγεί ΡροΏπ νεγα οἰζπιεδί κἱρατῖς εἴπιείς Ιδϊγεπ]ετ λΛάτ. Βιδομία οὔτπε]άτίετ, παπα. ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΙ ὈΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ Ὁ κ. Γεώργιος ᾽Αργυροῦ ποὺ μένει τώρα στὴν Σκουριώτισσαν ἔχει τὴν µακροτέραν ὑπηρεσίαν ἀπὸ οἱονδήποτε ἄλλον µερο- καματιάρην. Μόνον ὁ κ.Μεχμὲτ Νιαζὶ ᾿Ἐπιστάτης στὸν Μαθιάτη ᾽μπορεῖ νὰ τὸν φθάση. Καὶ οἱ δύο ὑπάλληλοι ἐργάστηκαν στὴν 'Ἑταιρεία συνεχῶς ἐπὶ 34 χρόνια καὶ ἐννέα μῆνες µέχρι τέλους Σεπτεµβρίου. Ἡ πρώτη ἐργασία τοῦ Γεωρ- γίου ἦτο στὰ φυσερὰ τῶν κοµο- δρόμων στὸ μεταλλεῖο τῆς Σκου- ριώτισσας. Τὲς ἡμέρες ἐκεῖνες οἱ µεταλλωρύχοι ἔπαιρναν ἀπὸ 1/3 ἕως 1/6 τὴν ἡμέρα καὶ οἱ ἐργάτες τῆς Κ.Μ.Ε.ἐκτὸς τοῦ µεταλλείου ἔπαιρναν 1/- τὴν ἡμέρα. Ἐνθυ- μεῖται τὴν μεγάλην χαρὰν ποὺ ἔνοιώσε ὅταν πῆρε τὸν πρῶτο του φάκελλο μὲ τὰ µεροκάµατα τῶν 6 γρ. ἡμερησίως γιατὶ ἔτσι πληρωνόταν οἱ ἐργάτες στὴ γύρω περιοχή. ᾿Ανέφερε πὼς ἡ ἐργασία του ἦτο ἀρκετὰ εὔκολη. ᾿Αργότερα σὲ ἡλικία 18 χρονῶν μετατέθηκε στὸ Μεταλλεῖο ὡς ἐργάτης καὶ ἐπὶ τρία χρόνια κουβαλοῦσε μὲ ἁμαξοῦδι τὸ μετάλλευμα στὴν ἐπιφάνεια. Ὁ Γεώργιος ποὺ εἶναι 55 χρονῶν ἐξακολουθεῖ νὰ ἐργάζεται ἀπὸ 25 καὶ περισσότερα χρόνια στὲς σωλῆνες εἰς Σκουριώτισσαν. ἙΚααπασαδιπάαῃ επἹίΏ ο|-- ἀπζίαη 5οπτα, Ὀϊτκοτκαϊς, Ὀἱτ πιΏομάε]εγο οσἰτεὈ]]τ, [και Όαπα ΚαγὈεάεοεδίπάεη επιίῃ οἰάιδα Παϊάε ὉὈϊ Πατρα ΕΙΤπΙΕΥΕ ᾖἆατατ νετεπ Οἱ αάαπι εὄγ]εγίηί7. -----«αΒΟΚΟΕ ΕΙΙΟΤ 1958 ΚΙΖ ΚΑΜΡΙΝΙΝ ΙΙΡΕΒΙΕΕΗΙ ΟΜΑΔΑΡΧΙΝΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ-1958 Βασελε 1ιε[ί {ο γρ]: Ρμοίο ϐΥ: Ὀ. Α. Έτεεπ. Τοπ Μουδίαΐα, Απάτοπα ῬαδομαΠ, Ο0Π1οο Τπθοΐαποις, βαννας Κοκ]ἰπ]ᾳος (απαρ Ῥίτος (οι), Νέδα Ῥαδομα], Αγίεπν Τιραῖ, ΠΠρεπία ΟΠτίδίοα, Ῥογβοι]]α ΟΠηβοβίοπιοα. ΕΤΟΠΙ: [νε[ι 1ο γἱρ]: Ὅικεν Νιαζὶ, βοπια Ζἱομπὶ, Ὠ{ά]δίία Ῥίαοοσπο, ἆαῑ6 Ἠαμ], Ανγὶ Ῥαραᾶομοι]οι, ΚΑΜΡΑ αἴτμεκ Ιᾳν ἨΕΡΒί Ρηποίο ὃν: Ὀ.Α. Ότοθεῃ ΡΕ ἨΑΖΙΗ ΒΙΗ ΥΑΖΙΥΕΤΤΕ ΟΛΕΣ ΕΤΟΙΜΕΣ ΝΑ ΜΕΤΑΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ Ἡ ΠΑΙΔΙΚΗ ΔΕΣΧΗ ΞΕΡΟΥ Μιὰ ὁμάδα ἀπὸ δεκαεπτὰ παι- διὰ περισσότερα ἐκ τῶν ὁποίων ὑπῆρξαν µέλη τῆς Παιδικῆς Λέσχης Ξεροῦ ἀπὸ τῆς ἵδρυσης της πρὶν δυὸ χρόνια, ἔπαψαν πτλέον νὰ εἶναι µέλη τῆς Λέσχης αὐτῆς. Ἡ ἡλικία τους, τοὺς ἐπιτρέπει τώρα νὰ γίνουν µέλη τοῦ ᾿Αθλητικοῦ Σωματείου Ζε- ροῦ καὶ ἔτσι δημιουργοῦνται θέσεις διὰ νεαρώτερα παιδιά, Τὰ ὀνόματα τῶν παιδιῶν ποὺ ἀπεχώρησαν τῆς Λέσχης εἶναι τὰ ἑξῆς: ᾿Ανδρέας Γεωργίου, ᾿Ανδρέας Νίκου, ᾿Ανδρέας Κυ- ριάκου, Γεώργιος Μιχαήλ, Γιάν- νης Σταύρου, Μάριος Τριγγῆς, Πάρις Θεοδώρου, Σωκράτης Κα- τσιάµης, Χασὰν Πεχαττίν, ᾿Ο- σμὰν Λεβέντης, Κώστας ᾿Αγα- θοκλέους,Λουκῆς Χριστοδούλου, νκὶζ Μενσούρ, Μιχαλάκης Χύ- της, Μελῆς Γιακουμῆς, Νίκος Νικολαΐδης, Μίλτων Γεωργιά- δης. Διὰ νὰ ἑορταστῆ ἡ ἀποχώρη- ση τῶν παιδιῶν αὐτῶν ἀπὸ τὴν Λέσχη, μιὰ συγκέντρωση ὅλων τῶν μελῶν ἔλαβε χώραν στὸ γυμναστήριο τοῦ Ξεροῦ τὴν νύκτα τῆς Θης Σεπτεµβρίου, ᾿Ανάφτηκε μιὰ µεγάλη φωτιὰ καὶ τὰ παιδιὰ μαζεύτηκαν γύρω κι’ ἔπαιξαν παιγνίδια, τραγού- δησαν καὶ παρουσίασαν διά- φορα τεχνάσματα καὶ ἀστεῖα. Πολλά ἄτομα ἀπὸ τὸ Ξερὸ προσῆλθαν διἁ νὰ παρακολου- θήσουν. ᾿Αργότερα µέσα στὴν Λέσχη ὁ ἀρχηγὸς μίλησε στὰ παιδιὰ ποὺ ἀποχωροῦσαν καὶ εἶπε μεταξὺ ἄλλων ὅτι θὰ ἐνθυ- μεῖτο κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ξεχώ- ριστὰ καὶ ὅτι ἤλπιζε πὼς θὰ περνοῦσαν εὐχάριστα τὸν καιρό τους στὸν ᾿Αθλητικὸ Σύλλογον τοῦ ὁποίου θὰ γινόταν µέλη, Τὰ παιδιὰ συγκινήθηκαν καὶ προτοῦ ἀποχωρήσουν ζητω- κραύγασαν γιὰ τὴν Παιδικὴ Λέσχη Ξεροῦ. ἘΤ{ο ΚΑΙ Το ΚΛΕΙΔΙ ΜΟΥ Τοῦ Ἡ). Ὦ. ΒδοἨ Διευθυντοῦ ᾿Ασφαλείας ᾿Εγὼ καὶ τὸ κλειδί µου θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε οἱ καλύτεροι φίλοι ἀλλὰ δὲν εἴμαστε. Συχνὰ καθώς θὰ προσέξετε ἀπὸ τὲς ἐκθέσεις τοῦ νοσοκομείου τὸ κλειδί µου μὲ «κτυπᾶ, Ὅπως θὰ Εέρετε τὸ κλειδί µου ἔχει πολλὰ ὀνόματα ἀναλό- γως τῆς δουλειᾶς ποὺ κάμνει. Καμμιὰ φορὰ ὅταν τὸ κλειδί µου περάση ξυστᾶ ἀπὸ τὸ µάτι μου καὶ μοῦ κόψη τὸ πρόσωπο, ἢ Ὑδάρη τὰ χέρια µου, ἢ πέση στὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν µου, τότε ἔχῳ ἄλλα ὀνόματα μὲ τὰ ὁποῖα τὸ φωνάζω. Τὸ κλειδί µου δὲν συνηθίζει νὰ πηδᾶ ἀπὸ τὸ κιβώτιο τῶν ἐργαλείων καὶ νὰ μὲ κτυπᾶ στὀ πρόσωπο. Τὸ κλειδί µου δὲν ἔτρεξε καμμιά φορὰ µέσα στὸ ἐργαστήριό µου, οὔτε πήδησε ποτὲ ἀπὸ τὸν πάγκο πάνω στὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν µου, Ας πάρωµε γιὰ παράδειγµα τὸ ὀδοντωτὸ κλειδί. Δὲν φαίνε- ται τόσο ὡραῖο ὅσο τὴν πρώτη φορὰ ποὺ τὸ χρησιµο- ποίησα. Ἡ λαβὴ εἶναι κυρτὴ καὶ τὰ δόντια φαγωµένα. Ὁ- πωσδήποτε αὐτὸ εἶναι ἀποτέ- λεσμα τοῦ κτυπήµατος ποὺ τοῦ ἔδώσα μὲ τὸ σφυρὶ πρὶν λίγες µέρες, στὴν προσπάθειά µου νὰ χαλαρῴσω μιὰ σφικτὴ βίδα, Σήμερα Ὑγλύστρησε ἀπὸ μιὰ βίδα καὶ μὲ κτύπησε στὴ μύτη. Ξέρετε, νομίζω πὼς θὰ βγάλω ὅλα τὰ κλειδιά µου στὸν πάγκο καὶ θὰ τὰ ἐξετάσω. Δὲν φαίνον- ται σὲ καλὴἡ κατάσταση. Καθὼς σκέφτομαι τὰ περασμένα δυστυ- χήµατα, θυμοῦμαι ὅτι οὔτε ἕνα δυστύχηµα δὲν προξενήθηκε ἕνε- κεν τοῦ κλειδιοῦ µου. ᾿Εγὼ ἢ- µουν ἡ αἰτία τῆς βλάβης τοῦ καλύτερου µου φίλον-- τοῦ κλει- διοῦ µου... πρᾶγμα ποὺ τὸ κατέστησε ἐπικίνδυνο. Στὴν πραγματικότητα ἐγὼ ὁ ἴδιος προξένησα τὰ δυστυχήµατα στὸν ἑαυτό µου. ΗΕ Η ΕΕ ΗΗΤΗ ΕΜ ΗΕ ΗΗ1 κανονισμοὶ ἀσφαλείας γίνονται διὰ τὴν προστα- τασίαν σας. ᾿Ακολουθεῖτε τοὺς κανονισμοὺς καὶ θὰ ἐπιτύχετε µρεκὀὸρ ἆσφα- λείςα. ΗΗ ΦΕΕΕΣΕΕΕΗΗ ΤΕΕ ΒΡΟΕΤΒ 0Η5ΒΡ ΒΥ: Βο]οαπ ΤΗ. Τοῖσζοι ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ Ἕνα ἀπὸ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζομε στὲς προσ- πτάθειές µας διὰ περισσότερο καὶ καλύτερο ποδόσφαιρο στὴν πε- ῥριφέρεια τῆς Κ.Μ.Ε. εἶναι ἡ ἕλ- λειψη διαιτητῶν. Τοῦτο ὀφεί- λεται κυρίως σὲ λάθη τοῦ παρελ- θόντος, Σὲ παλαιότερες µέρες δὲν εἴχαμε κανονισμοὺς ποὺ νὰ διέπουν τὰ. ποδοσφαιρικά µας πρωταθλήματα καὶ δὲν εἴχαμε καμμιὰ ὀργάνωση ὅπως τὴν Ὁμοσπονδία τῶν ᾿Αθλητικῶν Σωματείων τῆς Κυπριακῆς Με- ταλλευτικῆς 'Ἑταιρείας, Δὲν εἴ- χαμε ἐπίσηῃης κανένα σῶμα ὅπως ἡ Δικαστικὴ ᾿Επιτροπεία τῆς Ο.Α.Σ.Κ.Μ.Ε. ποὺ ἔχομε σήµερα μὲ δύναμη νὰ ἐπιβάλλη τὲς ἆπο- φάσεις τῆς. Όπως θὰ ξέρη ὁ Καθένας µας πολλὰ ἀπὸ τὰ παι- γνίδια µας τέλειωναν μὲ βρισιὲς καὶ καυγάδες μεταξὺ τῶν παι- κτῶν ἢ τῶν θεατῶν. Στὲς περισ- σότερες περιπτώσεις τὸ θῦὔμα ἦτο ὁ διαιτητής. 'ὠς ἀποτέλε- σµα τούτων, καὶ διὰ νὰ διατη- ρήσουν τοὺς φίλους τους, οἱ δι- αιτητές, ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον, ἐγκατέλειψαν τὴν διαιτησία. Τὸ ποδόσφαιρο μὲ τὴν Ο.Α.Σ. Κ.Μ.Ε. τέθηκε πάνω σὲ γερὲς βά- σεις. Αὐτὸ ἐνεθάρρυνε μερικοὺς φίλαθλους ν᾿ ἀναλάβουν πάλιν τὴν διαιτησία ἀγώνων. ᾽Αλλ” ἐκεῖνοι ἀπὸ μᾶς ποὺ ἔξακολου- θοῦν νὰ κάνουν τὸν διαιτητὴ δὲν εἶναι ἱκανοποιημένοι ἀκόμα. Διὰ νὰ ἐνθαρρύνωμε περισσό- τερους νέους ν᾿ ἀναλάβουν τὴν διαιτησία ἀγώνων πρέπει νὰ ἐμπιστευώμαστε καὶ νὰ ἔκτι- μοῦμε τοὺς τωρινοὺς διαιτιτές. Ἡ πλειονότης τῶν παικτῶν µας εἶναι πραγµατικοὶ ἀθλητὲς καὶ ἀποφεύγουν τὴν δηµιουργί- αν ταραχῶν στὸ γυμναστήριο. Διασκεδάζουν μᾶλλον μὲ τοὺς τραχεῖς χαρακτηρισμοὺς τῶν θεα- τῶνέκείνων ποὐνομµίζουν ὅτι ἧτι- μὴ τοῦ χώριοῦ τους ἐλαττώνεται ἂν ἡὁόμάδα τους Χχάση ἕνα παι- Υνίδι. Ὁπωσδήποτε ὑπάρχουν ἀκόμα μερικοὶ ἀφόθυμοι παῖκτες ποὺ διαμαρτύρονται κατὰ τῶν ἀποφάσεων τοῦ διαιτητοῦ,πρᾶ- Ύμα ποὺ εἶναι τόσο κακὸ ὅσο καὶ ὅταν οἱ θεατὲς ἐξυβρίζουν τὸν διαιτητή. Οἱ κακὲς αὐτὲς συνήθειες πρέπει νὰ παύσουν. Ἡ εὐθύνη διὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ ἀπομένει κυρἰώς στὲς ἐπιτροπεῖ- ες τῶν ᾿Αθλητικῶν µας Σωµατεί- ὧν ποὺ πρέπει νὰ συµβουλέ- Ψουν αὐτοὺς τοὺς παῖκτες καὶ τοὺς θεατὲς ὡς πρὸς τὸν ὀρθὸ καὶ εὐγενικὸ τρόπο μὲ τὸν ὁ- ποῖο πρέπει νὰ συμµπεριφέρων- ται. Πρέπει νὰ θυµμώμαστε ὅτι ὁ διαιτητὴς θυσιάζει τὲς ὧρες τῆς ἀνάπαυσής του διὰ νὰ προω- θήσῃ καὶ ἐνθαρρύνη ἕνα παιγνίδι ποὺ τοῦ ἀρέσει. Δὲν κερδίζει τίπο- τε ἀπὸ τὴν διαιτησία ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἱκανοποίηση ποὺ αἰσθάνε- ται ὅταν οἱ παῖκτες καὶ οἱ θεατὲς συμπεριφερτοῦν μὲ ἀθλητοπρέ- πεια καὶ ἀπολαύσουν τὸ παι- γνίδι. Χρειαζόμαστε περισσό- τερους διαιτητὲς πρὸ πάντων νεαρούς. ᾿'Αν πρόκειται νὰ τοὺς βροῦμε πρέπει νὰ βεβαιωθοῦμε ὅτι θὰ τύχουν εὐγενικῆς µετα- χείρισης ἀπὸ τοὺς παῖκτες καὶ ἀπὸ τοὺς θεατές. ΗΕ ΕΕ ΕΕΤΤ ΜΗ ΕΗ ΗΕ ΗΗΗΗ Ξ Καζαίατιῃπ οοὕσπάαπ Ἱῃ- φαπίατ πιερα]άμτίατ. Κα7α- Ξ Ίατα 5εὈεὈῦ οἰπιαγιῃ. ως ο ον το ς.Μ ο ΜΕΙΕΑΒΕ ΝΕΑ ο ΚΙΒΑΙΙΑ ΥΑΕΡΙΜ ΕΡΕν ϱοούκ Ἠϊτ Ζαπιαπίατ Οἱ Κιταὶ νατάι. Ῥα Ἱιταὶ πει ϱἰίω ἴεπα νο 7Ζα]πι ιοὈααθιπάαι Ὀτίπί 1ψί Ὀἱτ ίηδαῃ γαρπαγα Κατατ νετα. Κεπάϊπε γατάιπι Ἱςῖα Ὀἱτ 4ε Ρος «πίτα, κ απ Ῥοιίδ. Κεπαϊκίπο ςοἰκ Ὀξ]κο]ί Ὀἱγ οἰ[ιςί σεβῖταΙ. Κιταία, Οἱτ Κκοιησι Καςϊςἰπίη οἰ[ιςΙπΙΠ ἵατ]αδιΠΕ αἰταϊθιπί νο Ὀίταζ ΖαΠΐτε γεβ]δίηὶ εὔγ]εάί. ΟΙΕις! Κκεςϊγὶ δἱάἠτιποεγε Καάατ ἀδνπιἡφι. Ῥοιἱς., Εἱς Καζα οκοτὶ οἶδα Οΐἱ6, οἰ[τοϊπῖπ Κεπαϊφίπε Ζατατ νετεπ Πΐς Ὀϊτίδιπί α[εῖ- παϊγεσεδίηί φὔγ]εα], Κιταὶ οἰ[οί 1ε ὉὈἱ 6εΖΠΊεΥε οικα]ατ. Ὑοἱάα ραςανταΙας Ιςϊ]πάς {αἰὶτ Ὀϊτ οτκείκ «οουδα νε Ὀἱ ἄε Κἠςῦκ ΚΣ «οοαδα βὐτάϊ]ετ. Κλςῆς Κιζιπ Καζατεη Κιτάιδι ΕἱΓ οψιποβδια γαπιπάα ἀπτιγοτ]ατά. ΚιΣ αὔμγοτ, ετκεἰς «οσο ἄε οπα (6βεΙ! εάϊψοτάα. Ῥα ογιπσακ Ρο]κίάς [Εακίτ «οσοιὔαΠ γερᾶπε ογιποαδι 141. ΟγΙε οἰάαδα πα]άε δι Εαἰκίτ «οσΙδΏ Κιζι α[εάεῦί]ε- οεδίηἰ βὔτίήποε ο[ιςί υταπά!. Κιταία Ὀἱς Ἱετο ἆαπα Ζαπι γε πιεγμαπιαῖκίΖ Ὀἱτίςί, οππβγασαδιπα οὔσ γυετα]. Ετιεδί σὔπ Ρος Κιταία Ἱψί αἰγίηπαϊφ Οἱς αάαπι ρεΏτάΙ. Ρος οὰ αάαπιω Ὀἱτ ϱήπ Ὀια Ὀἰτίδίπε Ἰψ]ίς εἰπιεαϊδίαί φὔγ]εαί. Ὑϊπεα Ὀἱτ Ρ6ΕΖΠΙεΥε αἰ]ει, νε Οἱ γαναάαη γετο ἀἴφεα γυπητίανι γετίπε Κονπιακ Ιςίῃ γή]κεἰς Ὀἱτ αὔπσα ἵππιαπαα ΤαΚῑτ «οουδα αὐτα ες. Δάαπι ὃν γαππυσίαηιη ΚΙτΙΙΠΙαΒΙΠΙΠ Ύνεγα Ὁἱ Κεάίγε νοιπιοπίπ πεκαάατ ἅἆαλα ΚοΙαΥ οἰασαδιπι ἀλφήπάα, Θα Παθυσία ἀθφἠπά κος {αίΙΓ «οουιδυΠ ναρίι- ὅτι ἀαμα Γζία φενἰγοτάα. Κιτα]α Ὀἱτ ειτε ἀαία πιεγπαπιεῖςίἰΖ οἴπιαγασββιπα 5ῦζ νετά]. ἰὑςμποι σὔπ Ρος Κιταία ζεηβίΏ οἶαα {λκαϊ [ακίτ σἰοί ϱἰγίπεη νε παγαιπάα Οἱ Τε Κίππδεγε Ρἱτ τε Κωτας νειπαίγοῃ Οἱτ 1πάνατι σεῖτ- ἁ, Κιταὶ Ὀὐτάῃ Εἰκε]ετίπάε Ὀυπάῃ επ Ρρίπᾶ ὈΟἶπςὶ οἰάαδιπα νε τεάανΙκἰπίπ ἆς «οκ ζοτ οἰασββιΏΙ ταἨπιίπ εἴα. πο Ὀἱ 6εζππεύε αἰν]ετ νε Κδρεβίγ]ε Εἰτκτε ἁπταπ γιτι]ς εΙοίδεΙί Γαἰκίς «οσαδα σδτάϊ- Ίετ, Κιταὶ οπα πε οἰάαδιπα δοτάα. Φοσυκ Πκίπ «ὄγ]επιεκίεῃ. σεἰίπά1, ξακαί 5οητα οεναρ νετά]. ΒαὈαδιΠΙΠ 1997 οἰάαδυπα νε Κεπαϊφίπίη ἂς ας οἰάαδωπα 5ὄγ]εά!, Κιταὶ Κεπά]- αἰπε Ὀἱτ Κας Κατις νετάἰ νε ο ἆα Καςι. Βϊ Κας «ἀαίκα 8οηγα ροσµὔα σὔ]ες ΕἱΓ γὔζ]ε αὔτάδ]ετ. Ἠμπάς Ὀἱτ ρατςα οκπιεβίη Υ4ΓΙΙΠΙ απ Ἱδρεδίπε νετίγοτάι. Κιταὶ ρἰπᾶ αάαπΙη ϱὔ2]εγίπίη γαδαται- σιπι αὔτῆρ ατιις ἀεβίφιϊδίηί απίααι, Βίτ Κας ϱἥπ 8οητα Κιταὶ Ρᾶςαντα- Ἡ. «οοιᾶάπ ὨὈἱ Καρι εφἰδίηᾶς ππαΆζΠ οιιτάαδυπα στά”, “Νε νατ2 Νε οἰάμ2, ἀΐγε 5οτά», Φοσυκ “Βεπ Ὀἱτ Γακίτ «οοιδαπῃ να Πὶς Ὀϊ Ζπιαπ ἆαια Ὀγῆἷς ἰθ]ει γαραπιαπι”,ἀεά1. Κατα] οπα ἵΠ]- Κο]ειίπάςε απ Κιγπιεί αάαπιο]άτι- ὅσπια φὄγ]εγίρ. Κεπάἰδίπε ἃς Ζπα αάαπια παφι οἰαρία ἁαια 1γί Ὀἱτ παγαί ΦεΚΙἰ αὔφίεταϊδίπί 1748. ει. Κεπάἰ]ετίπίη αςικ νε ἁ- τήςι Κοπιβπιαδιγ]ε Πίματ εάεπ Κάπιδείετ εἰκδετίγα ἴαπι ΠΙΔΠΑΦΙΥΙε Καῦα Ιάπιδε]ετα(τ. Ῥτορείείος: Μτ. Ὁ. ΔΑ. «τεεῃ, οἱο Ο.Μ.Ο. θΚουτίοββεΒ. Ῥτπίρά αν ΝΙΟΟΡΙΑ Ῥηπίίηπα Ὑοτίκα, Ὁν Οµ5, Νϊοοίαοι δ Όσηβ Ἰμά,, οἳξ Αταίπου Βΐε,, Νἱορβί8. ᾳοσσκ κὔδερῖ Υαζ4π: Ὦ. Α. ἄτθθῃ ΣΤΗΛΗ ΔΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 'Ὑπὸ Ὁ. Α. ἄ1θει το ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ Μιὰ φορὰ εἶχε ἕνα βασιλιὰ ποὺ ἀποφάσισε νὰ µεταβάλλη κάθε ͵ ν . : : µέρα ἕναν ἀπὸ τοὺς κακούς ἀνθρώπους τοῦ βασιλείου του σὲ καλόν. Ἐπρόσλαβε λοιπὸν ἕνα μεγαλόσωμο ἀστυνομικὸ νὰ τὸν βοηθᾶ. Τὴν πρώτη µέρα ὁ ἀστυνομι- κὸς τοῦ ἔφερε ἕνα θυμωμένο γεωργό. Εἴπε στὸν βασιλιὰ ὅτι ἡ αἶγα ἑνὸς γείτονος μπῆκε στὸ χωράφι τοῦ γεωργοῦ καὶ ἔφαγε λίγη ἀπὸ τὴ σπορά. Ὁ γεωρ- γὸς ξυλοκόπησε τόσον ἄσχημα τὴν αἶγα ποὺ Ψόφῃσε. Ὁ ἆ- στυνομϊκὸς εἶπε ὅτι ὁ γεωργὸς οὐδέποτε συγχωροῦσε ἕναν ποὺ τὸν ἔβλαπτε ἔστω κι’ ἂν αὐτὸ γινόταν τυχαίως. Ὁ βασιλιὰς πῆρε τὸν γεωργὸ περίπατο µαζί του καὶ εἰδαν ἕνα φτωχό, ῥρακένδυτο παϊδὶ καὶ ἕνα κοριτσάκι νὰ στέκωνται Κοντὰ σ᾿ ἕνα παιγνίδι ποὺ τὸ κοριτσάκι ἔσπασε χωρὶς νὰ τὸ θέλῃ. ᾿Έκλαιε καὶ τὸ ρακένδυτο παιδὶ τῆς ἔλεγε πὼς δὲν ἦτο τίποτε. Όταν ὁ γεωργὸς σκέ- φτηκε ὅτι τὸ φτωχὸ ῥακένδυτο παιδὶ κατώρθώσε νὰ συγχωρέ- ση τὸ κοριτσάκι ποὺ τοῦ έσπασε τὸ μοναδικὀ Ίσως παιγνίδι του, ντράπηκε καὶ ὑποσχέθηκε στὸν βασιλιά πὼς ποτὲ πιὰ δὲν θὰ ἤτο σκληρὀς καὶ ἀλύγιστος. Τὴν ἑπομένην ἡμέρα ὁ ἄστυ- νομικὸς ἔφερε στὸ βασιλιἁ ἕνα πλουσιοφορεµένο ἄνθρωπο τὸν ὁποῖο κανεὶς δὲν εἶδε νὰ κάµῃ καλὸ εἰς οἰονδήποτε. Πάλιν πῆ- γαν περίπατο καὶ εἶδαν ἕνα φτωχὸ ρακένδυτο παιδὶ ν᾿ ᾱ- ναρριχᾶται σ᾿ ἕνα δένδρο γιὰ νὰ βάλῃ πίσω στὴ φωλιά του ἕνα πουλάκι ποὺ φτερούγιζε στὸ ἔδαφος. Ὁ ἄνθρωπος σκε- φτόταν πόσο εὐκολώτερο ἤτο νὰ τὸ σκοτώσῃ ἢ νἁ τὸ δώσῃ τῆς γάτας. Όσο πιὸ πολὺ τὸ σκεφτόταν τόσο καὶ πιὸ πολὺ τοῦ ἄρεσε ἐκεῖνο ποὺ είχε κάνει τὸ φτωχὸ παιδί, καὶ ὑποσχέθη- κε στὸ βασιλιὰ πὼς ποτὲ πιὰ δὲν θά ἤτο ἄσπλαχνος. Τὴν τρίτη µέρα ὁ ἀστυνομικὸς τοῦ παρουσίασε ἕνα µικρόσωμµο, φτωχοντυµένο Ὑέρο που ἤτο πλούσιος μὰ δὲν εἶχε δώση εἷς κανένα ἔστω κι ἕνα γρόσι. ὍὉ βασιλιᾶς σκέφτηκε πὼς αὐτὸς θὰ ἦτο ὁ πιὸ ποταπὸς ἄνθρωπος τοῦ βασιλείου του καὶ πὼς θὰ ᾖτο πολὺ δύσκολο νὰ τὸν φέρῃ στὸ σωστὸ δρόµο. Πάλιν πῆγαν περίπατο κι’ εἶδαν ἕνα φτωχό, μικρὸ ντυµένο στὰ κουρέλια καὶ λυπημένο παιδάκι μὲ τὸ σκύλο του. Ὁ βασιλιᾶς εἶδε δάκρυα στὰ µάτια τοῦ τσιγκού- νη καὶ κατάλαβε πὠὼς κι’ αὐτὸς εἶχε ἀλλάξει. Μετὰ λίγες µέρες ὁ βασιλιᾶς εἶδε τὸ φτωχὸ αὐτὸ ρακένδυτο παιδὶ νὰ κάθεται στὰ σκαλοπά- τία μιᾶς πόρτας καὶ νὰ φαίνεται πολὺ λυπημένο. 4, τὶ συµβαί- νει τώρα ρώτησε ὁ βασιλιᾶς. «Τὶ συμβαίνει» εἶπε τὸ παιδί. «Νὰ εἶμαι ἁπλῶς ἕνα φτωχὸ παιδὶ καὶ ποτέ µου δὲν µπορῶ νὰ κάµω κάτι τὸ µεγάλο». Ὅ βασιλιᾶς ὅμως τοῦ εἶπε πὼς ἦτο ὁ πιὸ πολύτιμος ἄνθρωπος τοῦ βασιλείου του καὶ τοῦ ἐξήγησε πὼς ἔδειξε σὲ τρεῖς κακοὺς ἀν- θρώπους ἕνα καλύτερο τρόπο ζωῆς. Τγί γαριία Ὀἱσ 191Π πι ]κᾶ- {αι οπα γαρπιφ οἰπιακίτ. --Ε.Χ. ΕΜΕΒΣΡΟΝ παλ ΚΦΕΒΟ ΕΗΚΕΚ οσους κυπῦβῦ Φοδιι, ΙΚί 8επε ὅπος Κατα]άαδα Ζαππαπάαποετί Κ8ετο ετκείς «οσιΚ Κι] οἠπύπ ἂγεςὶ Ὀμ]ήπαα οπγεάἶ ΚΙΦΙΙΙς Ὀἱς ετκεῖς «οσοι ρατδ, δα απ Ιοᾶπ ἄγαςί οἰπιακίαπ ἁπτ- πιυφίατά1τ, Ὑπδίατι φετο 8ΡοςΓ Κι]ἠῆπα αἰτππε]ετίπί, νε ὮὉο- φαἶαπ γοτ]οτίπε ἆαία Κάςῆκ οτε ςοσιΚΙατΙΏ οἰτπιοδίπί δαδίατ. Τες- Κεάεπ ςοσµΚ]ατία Ιίπι]ετί 5αΠ]αΓ- ἁιτι---Απάτεας (εοτρία, Απάτεαξ Νίκα, Απάτεας ΓΠεοάοστα, 5οκτα- δ Καςαπιΐ, Ἠαδαπ Βεμαείῃ, Ό-πιαΠ 1,ονεπίῖς, Κοδίᾳς Αραΐπο- Κῑαις, 1 αικίς ἨΗτίφιοάπία, Επρείς Μαπδιτ, ΜΠα]ακίς ἨΙάςδ, Μεϊϊ5 Ὑπαϊκαπα] Νίκος Νἠκοἰαίά1ς, Νίο Ὑοτρίααἰς. Βὰ ςοουκἰατια Κιάρίεα αγτι- Ίδιπι. ἴοδς αἰππεκ Ιςίῃπ ο ἘγΙΗΙ «καπ Ἐδετο ογάπ δαμαδιπάα υὐτᾶπ Ἀγα]στίπ ὨὈἱ τορ]απίςι οἰπαφήτ. Βϊγες δἱΓ αἴεν γαΚι]- πιις νο εἰταβιπάα «οοιικ]ατ ογαπ]ατ ΟΥΠαΠΙ15, κφατ]ατ οαδιτπας νε τας οτ]ς πιαίίοι]οτ αὔφίετπιίφ- Ιετά!ϊτ. Κδοτοάαπ Ὀἱγ «οκ Κπιδε]ες ἆς δογτεϊπιε]ς ἱςίπ οΓαγα ἱορ]απάι- Ίαν. ΌΏαμα δοπτα Πάετ Καῑάριε αγτι]απ. ςοουΚίατα οπἱαιη Πετβί- τὶπὶ Παϊιτ]αγασαξιηι νε αἱάεσεκ|ετί «ροτ Κιάρήπάε 1ψί ναι ρεςίτ- πιε]ετίπί ἵἥπιτ εἰεδιπὶ ὄγ]εάί. (οουΚίας Ὀυπάαα πι τεμαςθίς οἱ- πιηδίατ νε αγπήπιαζάαπ ὅποε Έβοτο οτε «οσου]ς Κυμάοά 8ετε- Είπε αἰκιφιαπιιθ]ατά1ς. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΛΕ Ι ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, κοκ ΟΙ 1μ4 να αμ αμ μμ) ΤΕΝΝΗΣΕΙΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ κ. Μ. Ε. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΟΝΕΙΣ ὍὉ κος καὶ κα.Χριστ.Εὐαγγέλου ἀπέκτησαν θυγατέρα-- ΕΥΑΝΘΙΑ. ὍὉ κος καὶ κα. Μάμα Γιάγκου ἀπέκτησαν υἱὸν-- ΗΡΑΚΛΗΣ. ὍὉ κος καὶ κα. Κλεάρχου Μ. Χαραλαμπίδη ἀπέκτησαν υἱὸν--- ΑΝΔΡΕΑΣ. ὍὉ κος καὶ κα.Παναγιώτη Χαρὴ ἀπέκτησαν θυγατέρα--- ΙΦΑΝΝΑ. ὍὉ κος καὶ κα.᾿Ανδ. ΕἙξαδακτύλου ἀπέκτησαν θυγατέρα--ΜΑΙΡΗ. ὍὉ κος καὶ κα. Χρίστου ᾽᾿Ιωνᾶ ἀπέκτησαν θυγατέρα--ΜΑΡΙΑ. Ὁ κος καὶ κα. Ανδρέα Χ΄' Νικόλα ἀπέκτησαν υἱὸν---ΜΑΡΙΟΣ. “Ὁ κος καὶ κα.Σώτου Χρ.Λιασίδη ἀπέκτησαν υἱὸν--- ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ. Ὁ κος καὶ κα. ᾿Αναστάση.Σάββα ἀπέκτησαν υἱὸν--ΣΑΒΒΑΣ. Ὁ κος καὶ κα.Γεωργ.Σοφοκλέους ἀπέκτησαν θυγατέρα-- ΜΑΡΟΥΛΛΑ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ: Κάθε χρόνο παιδιὰ κάτω τῶν πέντε ἐτῶν, κυρίως βρέφη, πα- θαΐνουν ἐγκαύματα ἢ ζεματί- ζονται τόσο σοβαρὰ ὥστε ἄπο- θνήῄσκουν. ᾿Εκτὸς ἀπὸ τὸν θάνα- το προξενοῦνται ἔλαφρότερα δυστυχήµατα ποὺ καταλήγουν εἰς ζεματίσµατα καὶ ἐγκαύματα ἐλαφρότερης φύσης τὰ ὁποῖα χρειάζονται ὅμως Ἰατρικὴ ἢ νοσοκομειακἡ περίθαλψη. Μπο- ρεῖ νὰ ἀφήσουν ἄσχημα σημάδια ἢ ἀκόμα καὶ διαρκῇῆ βλάβῃ. Πολλά ἀπὸ τὰ δυστυχήµατα αὐτὰ δὲν θὰ συνέβαιναν ἐὰν οἱ μητέρες ἐνδιεφέροντο διὰ τὴν πρόληψη των. υὔῄ4«ὔἜὐϐῷςρκἃ------------ ΠΩΣ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ Πάντοτε νὰ τοποθετῆτε στὸ κέντρο τοῦ τραπεζιοῦ τὲς τσια- γέρες, τὰ φλυντζάνια, τὰ πιάτα καὶ τὰ δοχεῖα ποὺ περιέχουν ζεστὰ ὑγρὰ--μὴ τὰ τοποθετεῖτε στὴν ἄκρη ὅπου μὲ τὸ παραμἰ- κρὸ θὰ ἀναποδογυριστοῦν. Ὅπαν μετακινεῖτε ἕνα φλυν- τζάνι μὲ τσάϊ ἢ καφὲ ἢ ἕνα τη- γάνι μὲ ζεστὸ ἢ κοχλαστὸ νερό, περᾶστε το γύρω ἀπὸ τὸ µωρὸ καὶ ὄχι πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του. ᾿Εὰν μαγειρεύετε μὲ φωτιὰ σ᾿ ἀνοικτὸ χῶρο τοποθετεῖστε πρῶτα τὰ παιδιά σας ἐκεῖ ποὺ δὲν διατρέχουν κανένα κίνδυνο. Όταν ἀφήνετε ἕνα τηγάνι μὲ νερὸ στὴ σόπα, βάλτε τὸ χέρι του στὸ πλευρὸ ἢ στὸ πίσω µέρος ἔτσι ποὺ τὸ παιδί σας νὰ μὴ τὸ τραβήξη καὶ τὸ χύση στὸ κεφάλι του. Νὰ θυμᾶστε ἐπίσης ὅτι τὰ χέρια τῶν τηγα- νιῶν αὐτῶν δὲν εἶναι κατάλληλα µέρη διὰ νὰ κρεµάζετε τὰ ροῦχα ἢ τὲς κάλτσες διὰ νὰ στεγνώ- νουν. Ένα ἔλαφρὸ τράβηγµα καὶ τὸ παιδί σας ζεματίζεται ἄσχημα. Νὰ φυλάγετε τὰ σπίρτα καὶ τοὺς ἀναπτῆρες σὲ ἀσφαλῆ µέρη διὰ νὰ μὴν τὰ παίρνουν τὰ παιδιά. Μὴν ἀφήνετε τὸ βρέφος µέσα στὴν κούνια του ἢ στὴν ἅμα- ξοῦδα του κοντὰ σὲ μιὰ φωτιὰ ὅπου μπορεῖ νὰ πεταχθοῦν σπί- θες ποὺ πιθανὸ νὰ δώσουν φῶ- τιὰ στὰ σκεπάσµατα τοῦ βρέ- φους, ἘΕνθυμεῖστε ὅτι τὰ βρέφη προσελκύονται ἀπὸ τὴ θέρμη καὶ τὴν ἀναλαμπὴ τῆς φωτιᾶς. Βάζετε λοιπὸν ἕνα προφύλα- κτήρα γύρω της ἔτσι ποὺ νὰ μὴ µπορῇ τὸ βρέφος ν᾿ ἆρκου- δήση καὶ νὰ τὴν πλησιάση. «------------ ΤΙ ΘΑ ΚΑΜΩΜΕ ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΑΘΗ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ ᾿Ακόμη καὶ στὴν περίπτωση ἑνὸς ἐπιπόλαιου ἐγκαύματος ἢ ζεματίσματος πρέπει νὰ καλεῖται ἰατρός. Ἐν τῷ μεταξὺ μπορεῖτε νὰ τὸ καλύψετε µόνο μὲ ἕνα στεχνὸ καθαρὸ ἀσπρόρουχο ὅ- πως εἶναι τὸ μαντῆλι, ᾿'Αν τὰ ροῦχα ἑνὸς παιδιού πῆραν φῶ- τιά, τυλίξετε το σφικτὰ μὲ ἕνα χοντρὸ ἀντικείμενο ὅπως εἶναι τὸ σακκάκι, τὸ χαλὶ ἢ ὁτιδήποτε βρίσκετε πρόχειρο. ᾽Αφοῦ σβύσετε τὴ φωτιὰ πυλίξετε τὸ παιδὶ ζεστὰ καὶ πᾶρτε το κατ’ εὐθεῖαν στὸ νοσο- Κομεῖο. Μὴν ἀποπειραθεῖτε νὰ τοῦ βγάλετε τὰ ἐνδύματα ἐκτὸς ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΥΑΠΝΙΖ ΕΒΕΥΕΥΙΝΙΕΕ Ιον κὔοῦκ οοσυυᾶυνυσζ ΡΑΒΑ Ἱνί ΒἱΒ ΒΑΚΙΜΑ τΆνπς τεᾶϊωμίρίΒρ Ἠει «επο Όες γαβιπάαα α9.Ρι οοικίας να Παδιδίγ]ε γαντα]ας οκπάατ αὅιι φεΚί]άο Υαπατίατ νεγα Παφἰαπιτίατ Κά Ο ασίστ. Βΐτςοκ Κα- Ζαΐ8τ ἀαμα α7 παλμίπι οἶαα ΓαΚαί Ὀόγίε οἰπιακία Όεταβος ΠαδίαΏαπε- ἁς Εἱε ἀοῑκίος ππαγεπε νε ἴεάανίςί ἰδίεγοῃ γαπικίατα νε Παφ]αηπια]ατα ερουίγει νετ. Βωπ]ας οἰτ]κίῃ γαπις γετ]ετί γενα Ὀὔλπ Παγαί Ῥογιπσα Καΐαπ Ζατατίας ππεγάκηα σετεδίἡτ. Βὰ ΚαΖαΙΓΙΠ Εἱσ ςοὕα» αππείος νυκαπα ὄπίοπιεγε ςαἰ18- φαἱατ, οἰπιαγασακΏς. θν-τ-ι-- ἨΗΑΡΙΑΝΜΑ ΥΕ ΥΑΝΙΕΙΑΕ ΚΑΕΙ, ὄΝιβνΜεΕ Φαγάαπις, Κάνε οεΖνεδί νε σισαἷ ΦΙνΙγΙ πανί {αδακ νεγα Καρίατι ἁαίπαα, Κἰςδις Ὀἱ ἀοκαππια 1ε ἀοντι]εδί]εοσκ]ετί Ὀἱτ Κεπατα ἀοδί]άᾳ πιᾶδαΏια. ΟΓίαδΙΠΕ ΚΟΥΙΙ- πιΖ. Βὶτ Εποαπ. ςΑΥΙ νεγα Καμνεγί νογα. Οἱ Καρ ἀοῑα ΚαΥΠΑΥΔΗ εισαίς γα Ὀἱτ γετάεπ δρΏτ γετε αὐτήτίτκεῃ «οσαβυΠ Όα8ι Πζετίη- ἀοπ ἀοδῖ ἆε γα Ἱαταμπάαη ἀοἱαφΗσιηιΖ.Αςιίς δἱσ αἴες χετίπας Ρἱβἰτίνογδαπ1Ζ, ςοσυΚΙαΤΙΠΙΖ1 1ριὶάα αἴερίεη Ζακ Ὀἱτ γετε ψετ]εφητιπἰζ. Ίειίπι Ἀζετίπάο Ὀϊτ Καρ 5υ ὈτακασακδαπίΖ, 88ΡρΙΠΙ, ςοσιὔαῃ απαρ. ὕχοιίπε ἀὔκπποπιοοί 1ςῖῃ. γα. ἴατα[α νΕΥΕ αἴΚαΥα ρογ]τίηί2. Ἄγπί Ζζαπιαπάα. ΠαΗτ]αγιηιά Κ Όὰ αἴοί ΚαρίατιΏ δαρ]ατι ο]δίδε «οταρ νι, α5Ιρ Καταϊππαϊς {ία Πὶς ας Ἰγὶ Ὀἱ. 38εΥ ἀεβίάίς. Πα Ὀἱτ ἀεδπιοξίε «οοαδπζ ἔεπα μαϊάς Παφἰαπα Ισ. Κῑδτίί νο σαἰκπιαΚΙατιπΙΖ! ἀαΐπια ροουκίατια γεφεπηἰγεοςδὶ δα]πα Ὀἱς γετε ΚονμπιΙ7. Ῥερίκίο νεα αδιι ναϊακίακκὶ Εἱτ γαντα «οεαδα αςς Οἱ αἴες γαπιπάα Ὀτακπιανιηιή. οὔὕπκὰ Ἀἴοφίει «καἩ ΚΙνΙοΙΠΙΑΓ γαϊαἰκς εἰρίςε]ετῖπί αἴθδο ΥετεοίΗτ. Ἠαιιτ]αγιπιζά αἰοδίη τεπβί νε οισαΚ]ιῶι γαντα «οσα οα21ρΙΙτ. Οπή ἱςίΠ «οοαδΗΏ ΥγαΠαΦΠΙΑΠΙΕΡΙ Ις]π αἴεβίῃ. εἴταβιπα Ὀἷσ πιαΠαίαζα Κογαπ7. ύ-ὔὐυὐὔὐᾖ“Ἔθ-“-ᾱκ------ ΒίΒ, οοσύςκ ΥΑΝΡΙΕΙΝΡΑ ΝΕ ΥΑΡΜΑΙΙΡ Έπ Κςδς γαππια να Παβ]άππηα Παπάς Ὀἱ]ε Ὀἱτ ἀοζίοτ οαὔιππαϊι- 8ΙΠΙ7. Β οιταᾶα οἱζίπ γαραῦϊ]εσε- δ1πίζ γερᾶπε κατρι, ΌεγαΖ πιεπά] αἰοί Κατα νο Τοπ Ὀἷς Κείεπ Ῥαΐςαδι οἰπα]ιά1ς, Αἱεν]ετί «ὑπάλτάϊκίεα 8δοηΤᾶ ϱοσαδα. δισαίς Οἱ φεΚ]άε 5ΓΙΩΙ7. να ἀοδταάαπ ἀοκίοτα σοι ἠτιπᾖ, Ώοκίοτ νογα ΠαδίαΠαΠεΥο βἰτπιείς Ιπικάπςιζ οἰπιαάικδοητα «οσα ο] οἱδε]οτίπΙ ςΙκατΠΙΑΥΙΩΙΖ. 0 284 4ᾳ οἶ]άς γαριδας οἰαὈίίεπ εἰδίδε ΡαΓςαΙαΓΙΠΙ «ΕΚΠΙΕΠΙΕΥΕ ἀῑκκκαι οάἱπίζ. Οοσιιδτ δισαἰς τα απαζ---δυ ροἷς ὄπεπιμαΐτ---νε Κεπάἰδίπε δισακ να τδίί Καηνε νετίπίχ. Γαἶπια Οἱτ ἀοζίοτ ςαὔιτπιαγι Υενα «οουβᾶ ΠαδίαΠαπεγε ϱὔ{ήσπιεγε ππμίπιαν- 117. ἐὰν εἶναι «τελείως ἀδύνατο νὰ τὸ πᾶτε στὸ νοσοκομεῖο ἢ νὰ φέρετε Ιατρὸν ἀμέσως, καὶ σὲ τέτοιαν περίπτωση ἀκόμα μὴ µετακινήσετε ἔνδυμα τὸ ὁποῖο εἶναι κολλημένο στὸ δέρµα. Κρατεῖστε τὸ παιδὶ ζεστὸ--- αὐτὸ εἶναι πολὺ σπουδαῖο-- καὶ δόστε του νὰ πιῆ λίγο ζεστὸ γλυκὸ τσάῖ. ᾿Ενθυμεῖστε πάντο- τε νὰ καλεῖτε ἰατρὸν ἢ νὰ παίρ- νετε τὸ παιδὶ στὸ νοσοκομεῖο ὅσο πιὸ γρήγορα µπορεῖτε. ᾿ ς. Μ.α. ΜΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕΜ5. πΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΧΕ6ΡΒΟ ΥΕΒΒΙΙ ΒΑΤΑΝΙΙΑΒ ΠΟΝΡΒΑ ὈνΙνΕβΒΙΤΕΡΙΝΕ ἨτΑΡΒΙΗ ΥΕ ΒΕΝ (6) ΒΡΟΒΤΒ ΑΝΔΡΕΣ ΦΟΡΟΥΝ κυησμῦ Τι ΏΑΝΘΙΝΙ ΡΕΥΑΜ ΕΡΕΝ ΒΑΔΜΚ ο πι. Ὀ. ο... ΟΙΤΒΒ πΕητΙρ Επ ΚΙΦΜΙ ΜΕΜΌΒΌ (Ἐππγοί ΜΜ άἄτῆ, ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ) : : ο να ΣῶΑ ΙΑΣ Έζφετο Υοηί Βαγαπ]ατ Κατυπιι-] 1ο Ματί 1052 ἀεηπῦοτί φαδ]ῖς Απαπιατιπιία: εἩ Ιγὶί ατκαάαφ μὰ ο. ΑΣΦΑΛΕ πμ, Κφογοάσί ΚιΣ ἱζο]]οτία γατάι- Χιθ Ἠογ οἱ ἰδἰπαὶγεοίπιη Οἱτ οἰππδήψιΖ, Μαϊδικί ἀεδί]1Ζ. Ἡαρία- ΕὉΤΡΒΟΙ, ΗΑΚΕΜΙ πΕρτίκ ΙΡΤΕΒ, ο.Μ.Ο. πιπϊαΚαθιπάα αἀεῖ γε Καῑις Ὀαιπιπάαπ ἁἆλία Τ47ἱ8 βιτοοὶ τεπαϊπἰ Παδαδυπάα ΚατΦι- Ια51ΦΙΠΗΙΖ ΕΠ οὐψ κ σὐς)κ ΠαΚεπι αζ]ιδιάιτ. Βα, ἀαίια Γ7]α σοςπηϊςίε ναρι]αη Παϊα]αιαἩ πειϊοςδἰα1σ. ἄεςπιϊφίε πε ΕαἴΡοἱ Κατςιαςπια]α- π. Ἱςίπ πἰζαπιΠαπηε]ες νε πε 4ε Ο:Μ.Ο. 8ροτ Κωάρ]ετί Κσιπ]α οἵί ἰεφεική]]ετ γητάι. Αγπί 78- πιαπάα πο ἄε Ο.Μ.Ο. δρος Κα- Ἱάρ]ετί Καταππά ΠαΚεπι να 1άατε Ἠπογει]οτί αἰοῖ ΚατατΙασΏΙ ται ος οἀδοσίς πιακαπαίατ πιουουίτα, ἨΗει- Κοοῖπ ἄᾳ Ε1ἱ4ἱδί σἰδί Ὀΐτςοκ ογαΠ- Ίαν «Ὀνπιεῖετ να ογαπευίας Υεγα φογἰτοῖ]ετ αταδιπάα οἴκαπ Κανρα- Ιατία πειςε]επίταϊ. Βΐς σοκ ἀεία]ατ Μαάϊςα ΚωώτραπΙ ΠαΚεπι οἰητάι. πια πεβοςδὶ Πετ|κεδί σἠοεπαϊτ- πιεπιείς {επ Παεπαίετ Ὀἱ Ὁἷτ Παἰεπιἡκίοη ναΖρες]ετ. Ο:Μ.Ο. 8ροι Καῑδριετί Κυτάπα (0.Μ.Ο.5.0.Α.) φαγοδίπάε Γα15οἱ Ραρίπ {ψί τρ Ιθαπάιτήπη φας. Ἠϊτκας «ροτοι Ὀμπάαα οεδατεῖ αἰατα]ς τεἶκτατ Πακεπα]κ Ύαρπιγα Ῥαφίαά1. Ἑακαι ἱςπαζαε ουαπαη νο Πακεπα]]ς γαραπ ΕὈίτκας Κδὶ ΕΔΙΔ ἆα (αἰπιίπ εζ{ παῖς ἀεθι]ετα!τ, Ώαίμα Εαζία. ρεπςἰδτίπ Παἰκεπι]]κ ΥΑΡΠΙΗΦΙΠΙ ΙδίεισεΚ ΠαΠΠαΖιτάαἷί ΠαΚκεπαίετα Ππίπιαϊ νε Πιτπιεῖ αἴπ]ε- Ἠγίζ, Ογυπουἰατπαζια οδα Τψί φροτίπιεπ οἶΙρ δααάα Κανρα οἰκατπιαάαη ἹΚαςιπιτίατ, Τακιπωίατι γεπί]χφε ΚΟγ]ετὶ Φετείεη «ἴφει ἀϊγα ἀφίπεα Ὀΐτςοκ βογ]γοϊ]ετίῃ Κααϊικίατιπα. ϱ]ετίετ. Μαπιαβῇ ΠΑΙ8 ἁαῑια ΠαΚκεπιῖη ΚαΤαΓΙΠΙ ΡΙΟ- ιαρίο εάεπ Ὀίτκας αδαὈί οΥγώπου νατάτ. Βογίτοἰετίαπ ἄε Ἠακεπιε οὔνπιε]οτί αγπὶ ἀοτεοσάε Γεπαάι.. Ῥα Τεπα αἀεῖ]ετ ἁατπιαμάιτ. Βι- Ώυπ. πες γε ογαπομίατα 1γί νο παζῖκ Πατεκοι αὔφιετεσε]ς οἶθῃ «Ρο Κυρ]ετίπαὶζίῃ 1άατε Πεγεί]ε- τίπάε οἰαῦΙ]τ. Ἠαιτίαπιαίιψιζ Κἱ Οἱ Πακετα Κοπαάϊφίπία ἆς 5ενάϊδί Οἱ ογαπΙΠ ἆαμα ἔαζία ταδθδει Ὀαίπιαςι Ισίη Ἱκεπάϊ νακιπἰ Παδτεάες, Καεπάϊςί Ἰοίπ επ Ῥἡψῆις σαμγατις Ροτε]ς ονΙποι νο Ρετεκε βεγἰτοι]ετίῃ Ἰψὶ Ὀϊς:φεΚί]άς Πατεκεί εαἰρ Κεπάϊ Κοπαάἰ]ονίπί εδἰεπάϊταικ]ετίπί σῦτ- πιοϊείτ, (επς]ετ Ὀαφία, ἆαμα ΕἱΓ- σοἷς Ἠαϊκαππ]ετε {ΠϊγασιπιΙΖ νατάι.. Βωπίατι επί εἰπιεκ Ιδίειθεκ Κοπαἰ]ετίπο Κατι βεχεκ Παΐκιπ 6ετείκο φογἰτοϊ]ετίη. παζἰκ οἶπια- Ίατιπα ςαἱιβπιαΗγι7. Κάθε ὑπάλληλος φορεῖ ἕνα εἶδος ψηλοῦ ἢ χαμηλού ὕπο- δήµατος διὰ νὰ προστατεύη τὰ πόδια του ὅταν περπατᾶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐργασίας του. Οἱ μεταλλωρύχοι φοροῦν' ὑποδήματα μὲ ἀτσάλι στο μπροστινὸ µέρος διὰ νὰ προ- στατεύουν τὰ δἀκτνυλά τους ἀπὸ τοὺς βράχους καὶ τὰ ἄλλα ἀντικείμενα ποὺ μπορεῖ νὰ πέ- σουν.Οἱ περισσότερο! ἄνθρωποι ποὺ ἐργάζονται στὴν ἐπιφάνεια, στὰ ἐργαστήρίια καὶ στὴ φόρ- τωση δὲν φοροῦν ὑποδήματα ποὺ νὰ προστατεύουν τὰ δά- κτυλα τους. Σχεδὸν κάθε δυστύχηµα τῶν δακτύλων τῶν ποδιῶν θὰ µπο- ροῦσε ν᾿ ἀποφευχθῆ ἂν οἱ ἄν- θρωποι φοροῦσαν ὑποδήματα ἀσφαλείας.]ὰ ὑποδήματα ἆσφα- λείας εἶναι ὅπως τὰ ἄλλα εἴδη τῶν ὑποδημάτων μόνον ποὺ ἔχουν ἕνα κοµάτι ἀτσάλι κάτω ἀπὸ τὸ δέρµα στὸ μπροστινὸ µέρος διὰ νὰ προστατεύη τὰ δάκτυλα. Ἠδη πέραν τῶν 110 ἐργατῶν τῆς Κ.Μ.Ε. χρησιµο- ποιοῦν ὑποδήματα ἀσφαλείας τὰ ὁποῖα παρηγγέλθησαν εἰδι- κἁἀ δι αὐτοὺς ἀπὸ τὸ Λονδῖνο ὑπὸ τοῦ Τµήµατος ᾿Ασφαλείας, Δευτέρα παραγγελία ἐκτελεῖται τώρα ὑπὸ τοῦ ἐργοστασίου ὑποδημάτων καὶ τρίτη παραγ- γελία ἔγινε ὑπὸ τῆς ἀποθήκης κατὰ τὸν Σεπτέμβριο. Περισσό- τεροι τῶν 250 ἐργατῶν τῆς Κ.Μ.Ε. θὰ φοροῦν δερμάτινα ψηλά ἢ χαμηλὰ ὑποδήματα ἀσφαλείας πρὸ τῶν Χριστον- γέννων. Τὰ ὑποδήματα ἀσφαλείας εἷ- ναι ἀνθεκτικά, ἄνετα, καμωμένα σὲ διάφορα στύλ, ἀσφαλῆ καὶ ὄχι πολὺ δαπανηρά. Χρειάζον- ται τρεῖς μῆνες διὰ νὰ φθάσουν τὰ ὑποδήματα ἀσφαλείας ἐκ τοῦ Λονδίνου. Εφ’ ὅσον οἱ ἄνθρωποι φοροῦν ὑποδήματα δὲν ὑπάρχει κανεὶς λόγος γιατὶ νὰ μὴν φοροῦν ἕὅ- ποδήµατα ἀσφαλείας καὶ νὰ προστατεύουν τὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν τους. Δὲν ὑπάρχει δι- Καιολογία δι’ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ πληγώνεται στὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν του, ἐνόσω μπορεῖ ν᾿ ᾱ- γοράσῃ Ψηλά, ἢ χαμηλὰ πα- πούτσια ἀσφαλείας. ᾿Εκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν νὰ παραγ- γείλδυν ὑποδήματα ἀσφαλείας πρέπει νὰ ἐπικοινωνήσουν μετὰ τοῦ κ. Μπούδι. ΚΑΜΡΤΑ ΤΙΜΡΘΑΗ 6ΑΡΙΒΙΝΙΝ ΜΕΝΒΌΡΙΑΒΙ.. .α. ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΟΥ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΧΥ σα στ ανα Μάο Βασ]: Ιμε[ί ιο γἰρἠ Μο]αθ], Γγοµί: 1ιε[ί {ο γρ] ο : παἰθ]επια]ς, 3 Ἠλννα Ἐπιίτ, Ρµοίο Ὁγ: Ὀ. Α, «ὤπθθῃ κου Νιασί (Τιθαᾶστ), Ε]οπί Μο]ιαεί, Νατου]]α ΒἰΗκα Ἐπνοι. Βολίνο Ιυταλίπι, Βθδίμα ΑΙ πγ]ε 12 ἨγΙΙ1 ρεοεςί Έδετο αςικς πανα δἰπαπιακιπάα ἵετήρ εἰκ]ετι ἄαπδα κ γὔσάεη [α2ία Πακ αεἰπιίςεῖτ. θετνί6 νε πιϊζς ραγεῖ ἴψὶ οἶαρ Πετκες Κεπάϊπί εὔ]επά!τ- πετ. Γακτίρεη γεάἰ Πτα Παδι]αϊ οἶαρ Όα, Κδετο {αίς ςοσικίατι Ἡε Βαξ Ζε]σε]ε Τεἱᾶκειζαάε]ετίπε εφῖῖ πϊκίατάα νετήεσεκῆτ. Θίπεπια φαί Μτ, Βαἰκκαατίδίπ ἀ8ΠδΙΠ πιιναΠαΚκ{γει οἰπιαδιπάα ερενὶ πιζπιεά ρεςπιῖς οἶάρ βὔκιεταϊρὶ γατα ἨῬαγαπ]ατ Κωτήπα {8Τβ- Γπάαπ {α2]αδιγ]ε τακάῑτ εἀ]παὶςατ. ΙΕΙΕΑΒΕ ΡΕΡΑΒΤΜΕΝΤ Ρμοίο ὃν: Ὀ. Α. Ότθεῃ Μτ. ΒΑΥΝΝΑΡ ΚΟΚΚΕΙΝΙΡΕΡ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΦΟΙΤΑ ΕΙΣ το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΔΟΝΔΙΝΟΥ Ὁ κύριος Σάββας Κοκκινίδης ποὺ ἀπὸ τῆς 10ης Μαρτίου τοῦ 1952 ἀποτελεῖ µέλος τοῦ προ- σωπικοῦ τοῦ Τµήµατος Εύὐημε- ρίας, ἔφυγε ἀπὸ τὴν Κύπρον, τὴν 2Την Σεπτεµβρίου διὰ νὰ σπουδάση Κοινωνικὲς ᾿Επιστῆ- µες στὸ Πανεπιστήµιο τοῦ Λον- δίνου. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκπαιδεύσεώς του, ἡ ὁποία θὰ διαρκέσῃη ἐπὶ δύο ἔτη, θὰ ἀπο- κτήση ἐπίσης πρακτικὴν πεῖραν εἰς διάφορα κοινωνικἀ Ἱδρύματα τοῦ Ἡνώμένου Βασιλείου. ''Ο- ταν ἐπιστρέψη εἰς τὴν Κύπρον θὰ εἶναι ὁ πρῶτος ἄρρην Κύ- πριος λειτουργὸς εὐημερίας στὴ νῆσο μὲ πανεπιστηµιακὴν µόρ- φωση. Ὁ Σάββας γεννήθηκε στὴν Πεντάγυια τὴν 25ην Μαρτίου τοῦ 1926 καὶ εἶναι υἱὸς τοῦ ᾿Αγαθόπουλλου Κοκκινίδη ποὺ ἐργάζεται ὡς στιβαδόρος στὴ φόρτωση. Απεφοίτησε τῆς Σχο- λῆς Μιτσῆ στὴ Λεμύθου καὶ τοῦ Διδασκαλικοῦ Κολλεγίου Μόρ- φου. Δίδαξε στὰ Δημοτικὰ σχο- λεῖα ἐπὶ πέντε περίπου ἔτη προ- τοῦ µεταπηδήση στὸ τμῆμα Εὐημερίας. Ὁ τελευταῖος τόπος τῆς ὑπηρεσίας του ὣς διδασκά- λου ἦτο ὁ Ζερός. Εἶναι παντρε- µένος καὶ ἔχει ἕνα κοριτσάκι. Ἡ γυναίκα του εἶναι διδασκάλισσα στὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τοῦ Ξε- ροῦ. Ὁ Σάββας ἔλαβε µέρος εἰς τὴν εἰσαγωγὴν μερικῶν ἐκ τῶν δρα- στηριοτήτων εὐημερίας τῆς Ἑ- ταιρείας, συγκεκριµένως τῶν Κοινωτικῶν Κέντρων, τῆς Κατα- σκηνώσεως καὶ τοῦ Προσκοπι- σμοῦ. 'Ἡ ἐπιθυμία του εἶναι νὰ φανῆ ὅσο τὸ δυνατὸ πιὸ χρή- σιµος στὴν κοινότητα καὶ πολὺ ὀρθὰ ἀποβλέπει πρὸς τὴν ἀρτι- οτέρα κατάρτηση εἰς ζητήματα Εὐημερίας ὡς τὸ µέσο διὰ τοῦ ὁποίου θὰ µπορέση νὰ συµβάλη περισσότερο. Οἱ πολλοί φίλοι στὴν Ἑταιρεία θὰ τοῦ εὔ- χωνται κάθε ἐπιτυχία στὴν ἐρ- γασία του στὸ Πανεπιστήμιο. του]. ἄγερὶ οἶχη Βαν Φανας Κοκκἰπ]άες Τοπάτα Ἰπινετθιεδίπάς 8ο5γαἰ Ἰθίετ ἴαἨδίῃ γαρπιακ ἰοπ 27 Εγ]ή]άε Κιστιδίαπ ἹατεΚεί εἰπιίβ- ἄτ. Τί 9οπς Ώτεοείς οἶαα ὃν Κιτδία Ἱηρίτετεάς Ὀἱτ «οἷς 5οδύαἱ πιήεβκεδε]ετάᾳ Ὀϊτ Κας αγ] Τεο- τῆοε βῦτεσεκήτ. ΚΙῦτιδα ἁθπάῦδᾶ 78πι8π αἀαάα ἠπίνειείτε πιεζυπα Π]ς οτκεἰς δα ]ιίς πιεπηυσια οἰαοαζ5. Φανας 25 Ματί 1926 4ᾳ Ῥεπάαγαάα ἀοδπωις οἶὰρ ναρας γὐκ]εῖπε ἸβΙετίηάς ςαἱιξαπ Αδαϊορυίος Κοἷ- Επίάῑδίπ ολαάατ. επ αάαὶ ΜιιΦί οκυ]απάα νο Όπποτίο ὄδτειπιεα Κοἰεπάε {ας ϱῦσ- πιφιῦτ. 8οηµτα, δαδλίς ΚΙδηπα αἰτπιεχάεπ ὅπος Όερ 8επο Όδτεί- πιοη]ίς γαρπιι γε 5ος οἰαταίς τα Κφετοᾶα σαἰιβπιιφατ. Εν οἶαρ Οἱ ας Κισι νατάις, Κατιδι Ἐφετο Πκ οἰκι]απάα ὄδτοιπιεπάίτ, 5ανας Πιιδιδίγ]ε ΚΟΥ πιετκεΖ]ετῖ, Καπιρ Κήτπα νε ἰζοκ εἰοί ΚωππιραπγαπΙπ. Ὀἱτ «ο δαδμίς ΡΤΟ- ]εἰατίπία τατοἰΚίπάε Πιζπιεῖ οἴπιῖς οἶὰρ ϱαγεδὶ οαπαγεῖς παὔπακῆῃ οἰάάδια Καάατ Γαγάαιι οτπακ οἱ1ρ, τΔΠβΙ1 βαγαδίπάε ἁἆαμα Ὀὐγίκ γατάΙΠΊΙΠΙΩ δεςεσεδίπὶ Ἡπιάαβιη- ἆαπ Πα οἰατακ αμ ἰαμδίή πιοταζ]α Ὀεκίεπιοκίεαάίτ. Καπιρα- ηγαςαΚὶ Ὀἱς «οκ ατκαἀαφίατι Καπά]- οἶπο ἡἠπίνειοίε ἰαμδίμπάε Πες ατα πιαναβαἰγει]ετ ἀετ, Ἠαπς Ἰκαγιατιπάαη ἆά βτεσεβί- πιῖζ αἱοί κής δις απαίατιπα Όαπα σατρατ. : Ῥ]άδίαϊσ αἰδί “Απαιασιπα” Ὀἷτ. ςοἷς ἰδίετ οτᾶτ νε ΄Όυπα βὔτο Ρἱ: ροἷς ἰδίπι]ετ αἱιτ. Ῥαζαπ ΄Απαμίᾶ- τιπ α ἆαπα βϱὔσᾶπε ντ, γσηπιά Καφετ, ππαέδα] γετ]είπαί Ζᾳάοίετ νεγα αγαδιπ ἨἈγετίπε ἀϊφοι, Ο7απιαη οπα Όαθκα Ιδίπι νοτ]τίπη. ΑπαηιατιπιιΏ θἰπιάίγε Ἱκαάατ αἱεί Κωταδηπάααπ δΙςΤΑΥΙΡ γνὔζῆπιε νυτάυιδα. ρταιπιεπαίφης, ΟάαπιΠ δἱΓ ταταβπάαπ Καΐκιρ πιαίδαἱ ψετ]ετίπαί Ζεάε]εάϊβὶ νεγα αγαἰκ]α- τη ἠζοτίπς ἀῆφιάδα 4ε Ὀηπηί- ΥΟΓ, ςταάα Κεροάσπίπι ἀπσατ. ΤΚ αἰάιδιπι σὔΏπ Καάατ ρὔζει οδ21κ- 167. 98ΡΙ εὔτιπιί νε αὔζι ψιρταππηφτ. «εςεα εὔπ ιτ ψάαγι αςππαδα µζταδιΓκεῃ φιγτι]άι νε Ὀυτπυππα «σατρίι. Βή{ψοτουπιαΖ. βαμδα απαλίατ]α- τί Ὀαπκοπιπ ἡζετίπε Κογαρ πιµαγεπε εἀοοσβίπι. Όοκ Ίψὶ αὐζήκππεζ]ετ. ΟεςπαϊφίεΚἰ ΚαζαΙαΤΙ ἀλφβπᾶτκοα Πατίατη Κὶ ΠάςΟΙΓ ἵκαζα απαΠίατιπαπ γἠζἠπάεῃ οἰπ]ᾶ- πηφίι. Έπ ἰψί ατκαάαφιπα απαΏίατι- πια Ζατατ Ῥεηῖπα νζιπιάεα οἱ- πυφίασ. Ο ἅα Καζαγα 5εῦεῦ οἷάα να. Βόγ]ε[κίε Καζαία Ὀεπίπι γσζππάεα πεγάαπα βε]άῖ. ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΑΣ Ι6ΙΕΜΕΡΙΔΙΝΙΖ ΖΑΜΑΝ ΡΑΗΙ 5ΑΜΝ ομυνυᾷ Τὸ κάπνισμα ξαπλωμένος στὸ κρεββάτι εἶναι διασκεδαστικό, ἂν σοῦ ἀρέση. Όλες οἱ φασαρίες σου, φαίνονται πολὺ μακριὰ ὅταν τὲς βλέπης διαμέσου τῆς ὀμίχλης τοῦ γαλάζιου καπνοῦ Καθὼς εἶσαι ξαπλωμένος ἀνα- παυτικά. ΣΑλλὰ κάθε τσιγάρο ἢ ποῦρο ἢ πίππα ποὺ καπνίζεις ξαπλω- µένος στὸ κρεβάτι μεταφέρει καὶ τὴ. πιθανότητα τοῦ θανάτου. Πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα χαλαρώνεσαι καὶ εἶσαι ἔτοιμος νὰ δεχθῆς μιὰ Ύβο- θιἁ στὸ σαγόνι ἀπὸ τὸ Γέρο Ύπνο. Καὶ γιὰ νὰ συμπληρώσωμε τὴν. εἰκόνα κα- πνίζεις καὶ προ- τοῦ τὸ ἀντιλη- φθῆς σβύνεις σὰν τὸ φῶς. ᾽Αλλά, τὸ τσι- γάρο σου! ᾿Α ὄχι! Τὸ χέρι σου γλυστρᾶ ἀπὸ τὸ πλευρὸ τῆς κλί- νης ὅπου ὑπάρ- χει ρεῦὔμα ἀέρος καὶ πολλὴ καύ- σιµος ὕλη γιὰ μιὰ φωτιὰ πρώ- της τάξης---μὲ τὸν ἑαυτό σου στὸ µέσο.-- Μπορεῖ νὰ προφθάσης νὰ φωνάξης γιὰ βοήθεια ἀλλὰ μπορεῖ καὶ νὰ μὴν προφθάσης. Πολλοὶ ἀποθνήσκουν μ αὐτὸν τὸν τρόπον. Ἡ κλίνη καὶ τὸ κρεββάτι δὲν εἶναι οἱ µόνες καύσιµες ὕλες στὸ σπίτι σου. Κοιμούμενος στὴν ἀναπαυτική σου καρέκλα ὕστε- ρα ἀπὸ τὴν κουραστικἡ ἡμερή- σια ἐργασία σου, μπορεῖ νὰ δώσης φωτιὰ στὶς ἐφημερίδες ποὺ εἶναι στὸ πάτωμα, στὰ ἔπιπλα, ἢ καὶ στὰ τελείως ᾱ- χρηστα πράγματα. ᾽Απαρατήρητη καὶ χωρὶς ἔ- λεγχο, ἡ φωτιὰ ΜΠΟΡΕΙ νὰ κάψη τὸ σπίτι σου, νὰ προξε- νήση τὸ θάνατο ἢ νὰ πληγώση Υααζία. αἶδατα ἱςπιοἰίεη. Ἠο8- ΊπιδαπιΖ Ζεν] Βϊν φεγα!τ. Άτκα ἄκιά γααρ πανί Ὀἱ ἁππιαπ αταδιηάαπ Καγ]ε]ετίπίζε ὈαΚκίιδιπιΖ ο ϕ 74Τπ8π οπ]ας ςοΚ αζακία οὐτηπᾶτ- -ᾱ 1ετ. Έακαί γαίακία. ἰςήδιηίᾳ Ίετ οἶσατα νογα Ῥυτο Υεύα Ρἱρο ος θἱῆπιε οεΏοΏίγει νετεοΙτ. Ἠει- θεγάεπ Όπου οἰάαδαπιαΖ γετάε ταἸαίσΙπ17 νε ρε]εοείς οἶα ἱεμ]Κεγί θεΖππεγεὈΙμγδιΠίἤ. Έπ Ὀαρίς πιῖ- αἱ δα τ 9ἱΡ8- μη Ἶ , ΦΙ8Τ5ΙΠΙΖ νε ἴατ- Κιπάα οἰπιαζκι- ΖιΠ ἴιρκί ΥαΠαΠ Ὀἱς ἵρατα βἰοί ἱΖ ἆε αγκιγα ἁαἱαο1γοῖπΙΖ. - Ἐα]καῖ αἱραταΠ12 ανν) ἀγκιγα ἁαπια7. ο. Ἐμπίσ γαναρςα γαϊαδιη Κεπασιῃ- ἆαπ Κανατ νε θἱΖίΠ ἄς οΓίαδΙΠ- ἆα Ὀαιαπάιδι- παΣ Οἱ γαΠΡΙΏ Ιςῖπ. Ί8ζιπι οἶαῃ Ροἱ. Εἱτ γαι οτίαριπα ἀδετ, Βΐτ αἰβτιπῃ 98- τοΏῖ νετππε]ς Ιςῖπ ναΚἰτἡος ἀγαπα- ΕἱΗταίηίΖ. Ἐακαϊ ςοΚίατι αγαπαπιβ7. ΥαιαΚίατ να γαϊακ ςατβαβατι ονϊπίζάς Κοἰαγ]κία γαπαδ]εσείς γορᾶπε εργαίατ ἀεβή]. Ὑοσας Είτ 1 γαρακίαῃ. 8οητα Εἱτ Κοϊτακία αγικαγα. ἀαἰπιαξία. γετάςκί Εἱ ραζείεγὶ, Κοϊαδυα ἀδφεπιεσίπί νεγα Πετμαπςί Οἱσ 1ήΖαπιδιιή ΕΦΥΕΥ1 γακα οι ταίπ]7. , (ὔσομ]πιοΖ νεγα Κοπίτοὶ αἰπα απππιαζδα. Υαηριπ ενἰπἰζὶ Ἠαταρ ΕΡΕΒΊΙ ΤΚ. Δίρατα ΙςΙγοΓδαΏΙΖ΄ Ἠσπι Κἰστίμπία να επ ἆε εἰραταίατιπιζα ἀῑκκαι οὐἰπίζ νε γαϊαἷς ἱςετίδίπάε δἱρατα ἰςπιογἰπίή. µέλη τῆς οἰκογενείας σου, καὶ νὰ σκοτώση καὶ σένα. . ᾿Εὰν εἶσαι καπνιστής, πρόσεχε τὸν καπνὸ καὶ τὰ σπίρτα, καὶ. μὴ καπνίζεις στὸ κρεβάτι, Ί τα Ιςππίγε Ὀα- Ἀ ὲ πιο Ἰηδνς Γοίμπιε Ἰ.---Νο. 11 - 10 Οοσ({οδεν, 1968 ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΙΝ Κατὰ τὸν Αὔγουστο ἐνενήντα κορίτσια μεταξὺ ἡλικίας δέκα καὶ δεκαπέντε χρόνων συµπερι- λαμβανομένων, πέρασαν δύο ἑβδομάδες ἡ κάθε μιὰ στὴν Θε- ρινὴν Κατασκήνωση τῆς Κ.Μ.Ε. κοντὰ στὰ Πλατάνια. Όπως καὶ πέρσυ, ποὺ ἑβδομήντα ἕνα κο- ρίτσια πῆγαν στὴν Κατασκήνω- ση, σὲ Κάθε κορίτσι ποὺ ἆπο- τάθηκε καὶ ποὺ εἶχε τὴν κανο- νικὴ ἡλικία, δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ πάη. Εἴκοσι τέσσερες κατα- σκηνώτριες ἦσαν ᾿Οθωμανίδες, ἑξήντα πέντε Ἑλληνίδες καὶ µία ᾽Αρμενίδα. Τὰ κορίτσια χωρίστηκαν σὲ ἑπτὰ ὁμάδες ἀποτελούμενες ἀπὸ ἕξη ἢ ἑπτὰ κατασκηνώτριες καὶ κάθε ὁμάδα παρέμενε σὲ ξεχω- ριστὴ σκηνή. Κάθε σκηνὴ ἠτο ὑπὸ τὴν εὐθύνη μιᾶς µεγαλυτέ- ρῃης κοπέλας ποὺ ὠνομάζετο ὁμαδαρχίνα. Ὁ ᾿Αρχηγὸς τῆς Κατασκηνώσεως δι΄ ὅλην τὴν περίοδο ἦτο ὁ κ.Σάββας Κοκ- κινίδης μαζὶ. μὲ τὸν ὁποῖον διέ- μενε ἐπὶ ἕνα µῆνα ἡ γυναίκα του καὶ ἡ κόρη του Στἁλα. Τὸ πρόγραμμα ποὺ ἀκολου- θεῖτο ἦτο παρόμοιον ἐκείνου τῆς Κατασκηνώσεως τῶν ᾿Αγοριῶν ἂν καὶ ἤτο λιγώτερο ἐντατικὸ καὶ μὲ µακρότερες ἐλεύθερες περι- όδους. Οἱ κατασκηνώτριες ση- Κωνόταν ἐνωρὶς τὸ πρωϊ καὶ πλάγιαζαν ἐνωρὶς τὸ βράδυ. Τὸ κουδοῦνι διὰ τὸ ξύπνημα κτυποῦσε στὲς 6.30 π.μ. καὶ διά τὸν ὕπνο στὲς Θ.ἱ5 μ.μ. κατόπιν διασκεδάσεως γύρω στὴ φωτιά. Όλα τὰ κορίτσια ἐκτὸς ἀπὸ τέσσερα κέρδισαν βάρος. Ὅπως καὶ μὲ τ᾽ ἀγόρια τὸ κολύμπι ᾖἦπο πολὺ ἀγαπητὸ ὄχι ὅμως τὲς πρῶτες µία δύο µέρε, Κατὰ τὴν πρώτη τους ἐπίσκεψη στὴ λίμνη τὰ κορίτσια συνωστίζοντο στὴν ὄχθη, ἕ- βαζαν τά πόδια τους µέσα καὶ ἔλεγαν ὅτι δὲν τοὺς ἄρεσε τὸ κολύμπι. Τὴν δεύτερη ὅμως ἑβδομάδα ὅλες οἱ κατασκηνώ- τριες περίμεναν ἀνυπόμονα τὸ σύνθημα διὰ νὰ τρέξουν στὴ λίμνη καὶ πολλὲς ἔμαθαν νὰ ἐπιπλέουν καὶ νὰ κολυμβοῦν κατὰ τὲς περιόδους τῆς διδασκα- λίας κολυμβήµατος. Τὸ νερὸ συγκρινόµενο μ᾿ ἐκεῖνο τῆς θά- λασσας ἦτο κρῦο ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἐφαίνετο νὰ ἐνδιαφέρῃ κα- θόλου τὰ κορίτσια ποὺ πηδοῦ- σαν µέσα στὴ λίμνη χωρὶς κα- νένα δισταγμό. Τὸ πρόγραµµα περιελάμβανε ἐπίσης ἐκδρομές, Ψυχαγωγίαν, χειροτεχνίαν, διά- βασμα, τοξευτικήν, παιχνίδια, ἐργασίαν, διήγησιν ἱστοριῶν, τραγούδια καὶ πέταλα. Τὸ βρά- δυ ἕνα πρόγραµµα ψυχαγωγίας στὴ µεγάλη σκηνἡ ἢἡ γύρω στὴ φωτιὰ συμπλήρωνε τὴ δραστη- ριότητα τῆς ἡμέρας. Κάθε σκηνἡ παρουσίαζε ἕνα ἢ δύο παιχνί- δια, ἀστεῖα, τραγούδια ἢ δρα- ματάκια τὰ ὁποῖα ἑτοιμαζόταν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἡμέρας. Τὲς Κυριακὲς πού ἐπιτρεπόταν οἱ ἐπισκέψεις ἐρχόταν στὴν κα- τασκήνώση πολὺ περισσότεροι γονεῖς καὶ συγγενεῖς ἀπ ὅτι ἐρχόταν κατὰ τὴν κατασκήνω- ση τῶν ἀγοριῶν. Κάθε Κυριακὴἡ παρευρίσκοντο περὶ τοὺς τρι- νά ως άντα ἕως πενήντα ἐπισκέπτες ΜΑΡΕΝΕΌΤΒΟΙ: Ἡ ΤΕΛΙΚ ΙΕΚΑΙΙΑΝ ΡΙΑΤΕΑ ΤΑΚΙΜΙ ΤΑΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ Ρ/οίο Ὦγ' Ὀ. Α. Φὤιθοπ. Βαελ: Πιε[ί το γή: ΝΙοοΙα5 Ἑοβαίάος, Ἐγοὶ Πιιάανοτᾶν, Ταπαί Ὠήρπια], ἄθοτσρ Υίαπροιι, ΝαπιαΠ ΥΤαςα8, Ἰοΐπος Απίοπι, Ἐπτίοσον Ἐγτίασοα, Απάτοας ΤΠθοᾷοοι, ἄθοτρο Ὦ. ἄθοισ]]αᾶςς. Τομ: Ιιε[ι το γρ ΒΙί ΜεΙπιθί, ἄθοιρθ Οµηδίοᾷοι]οιι,ἹΑροδίο]ος Επίροεί, Οορίας Ολατα]απι οι». ο ΣΟΩἘΕΚΡΑΤΗΣ ΛΟΥΚΑ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ το ΝΕΟ τοΥ ΚΑΠΕΛΛΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ἨΛΕΕΤΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΑΜΠΑ ΣΤΟΝ ΑΧΜΕΤ Μ. ΠΕΙ: ΖΑΤΕ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΡΕΙ ΤΟ ἨΠΑΛΗΟ ΤΟΥ ἘΚΑΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΩ- ΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΗ ΤΗΝ ΔΑΜΠΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΕΡΙ. ΤΆΑΜΒΑΒΙΝΙ, ΡΙοίο Βγ: ΛΝ. Ὀ, Βυωςοί. ΔΒΟΚΕΑΤΙ5 ῦκΑ Υενί ΕΜΝΙΥΕΤ ΒΑΡΚΑΡΙ ΠΕ ΕΙΕΚΤΗΙΚ ἨΒΕΐΙ ΒΑΡΚΑ ἍΑἴτΕν ΥΕ ΙΛΆΜΒΑΒΙΝΙ ΤΑ ΒΙΙΝΡΕΙΤΑΡΙΜΙΥΑ ΜΕΟΒὉΗ, ΟΙΑΝ ΑΗΜΕΤ Μ. ΒΕΥΖΑΡΕΥΕ αΌρβτεβΙσοΒ. ΠΙΖΝΕΠ σσυνισᾶυσ ΒΑΚΙΜΙΝΡΑΝ ΒΙβίνοϊ αΕΙ{Β, Φίπιαί θκιτίοιἰδδαάα οἵαγπιαἷκία οἶαη Ὑοτρος Ατρίτία ὐτάπ γοντηί- γεςιετάεπ επ Γαζ]α Παζπιεῖ 5επο]ςε- τἰπε δαΏΜρ1τ, Βὰ Ῥακιπιάαη γαπΊπα γαἶπιζ Μαιγαιάαὶ Βαν Μεμπιεί ΝΙγαζὶ οικαὐ]Η1τ. Ἠει Ικί πιδιαϊι- ἄεπι ἆε Ἐγ]ΙΙ δοπαπα Καάατ ΚΙΠΙΡΔΕΠΥΕ ΙςΙηπ 34 δεπε νε 9 ἃγ ςαΠβππιρ]ατά1ς. 16 γαθιπάα Ὑοτροπυπ Πκ ἰδί ῬΚυτίοῖιίδδα πιαάεπίπάςε ἀεπιὶγοί ΚΟτᾶβϊ «εκππεεΙ. Ο. ρπ]ετάς πιαεποί]ογ 1/3 1ο 1/6 απα5ι νο ἀιφατάα ςαἱιραπ]ατάα 1]- μπας αΙγοτ]ατάι. ΤΚ ἁε[α ὑάεπαϊσίπας 6 Κητς αἰάϊίδι Ζ8Ππ4Π πε Καάατ φενἰπαἰβίπί αἰπιάϊί Παϊιτ]αγ. Βὰ ο Ζ8ππαΠ εἰτα[άαί πηπίαΚκαάα «α]ι- δαπ ετκεκ απιε]ο Ἱἱςίῃπ ὅΌάεποῃ γενπιίγε 1. Βα Ιβίπ οἰάπ]κσα Κοῖαν οἰάαδμπα οὔγίετ, Όαηα 8ΟΠΤΑ 18 γαβδιπα ρε]άίδθί ΖαΠιαΠ π]θάεπο Ὀἱγ απιοῖα οἰατακ πακ]ο- Ίαππχας νε ἃς 5εης ΡἱΓ οἱ απαβα»ιγ- Ιε γε γήζίπο πιαάσεη οἰκαγπιαάα ραἱ1φα. Ἠαίεηπ, 25 καεπεγἰ πιήιοοβνἰΖζ Ζ4ππαηάαη Ὀετί νο «εἰπιά! ςς γαδιπᾷᾳ οἰάιιδα Πα]άε 5Κιιτίοίίςςα- ἆα Κὔπκ]ετε Ὀαίαπι ἰδίηάς ζα115ι- γοΓ. καὶ οἱ περισσότεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς | ἔφερναν καὶ τὸ µεσηµεριάτικό τους τὸ ὁποῖον ἔτρωγαν στὴν κατασκήνωση. Ἡ κατασκήνωση εἶναι μιὰ πολύτιμη πεῖρα στὴ ζωὴ καὶ ἀπολαμβάνεται ἐξ ἴσου ἀπὸ τὰ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια. Δὲν φαίνεται νὰ ὑπῆρξε οὔτε ἕνα κορίτσι ποὺ νὰ ἔχασε τὸν καιρό του στὴν κατασκήνωση μὲ τὸ νὰ μὴ µπορέση νὰ περάση καλὰ μὲ τ) ἄλλα κορίτσια τῆς κατα- σκηνώσεως, κυρίως δὲ μὲ τὰ κορίτσια τῆς σκηνῆς του. Θὰ ἐνδιαφέρωνται ἴσως νὰ μάθουν οἳ κατασκηνωτὲς καὶ οἱ γονεῖς ὅτι τὸν ἑπόμενο χρόνο θά χρησι- μοποιηθῆ τὸ ἴδιο τοπεῖο τὸ ὁποῖο ἔχει ἤδη βελτιωθῆ ση- µαντικά. Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΩΝ ΞΕΡΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΤΟΥ ΧΟΡΟΝ Πέραν τῶν διακοσίων προσώ- πων παρευρέθησαν στὸν χορὸ ποὺ ὠργανώθηκε ἀπὸ τὸν Σύλ- λογο Κυριῶν τοῦ Ξεροῦ μὲ τὴν βοήθεια τῶν Προσκοπίνων στὸν ᾿Εξοχικὸν Κινηματογράφον τοῦ Ζεροῦ τὴν Ί2ην Σεπτεµβρίου. Ἡ ὑπηρεσία καὶ ἡ μουσικὴ ἦσαν πολὺ καλά καὶ φαίνεται πὼς ὅλοι διεσκέδασαν. Ἐπραγματο- ποιήθη κέρδος 7 περίπου λιρῶν, καὶ θὰ διαμοιρασθῆ ἐξ ἴσου στὸ ταμεῖον σεισμοπαθῶν Πάφου καὶ ὡς βοήθεια στὰ φτωχὰ παιδιὰ τοῦ Ξεροῦ. “Ὁ Ιδιοκτήτης τοῦ Κινηματογράφου, κ. Πακκαλού- ρης, συνέτεινε πολὺ στὴν ἔπι- τυχίαν τοῦ χοροῦ καὶ ἡ βοήθειά του ἐκτιμᾶται πολὺ ἀπὸ τὲς Κυρίες τοῦ Συλλόγου, ΥΠΠΙΙΑΟΒ ὃ ἘΟΑΌ ΜΑΙΝΤΕΝΑΝΟΕ ΡἩοίο ϐγ: Ὀ. Α,. ὤιφθη, ἄΕΟΒΑΕ ΑΔΒάαΥΒΟὉ ΚΙΖ ϱΟΟΌΕΙΑΕΒ ΚΑΜΡΤΑ ΥΑΡΑΜΑΚΤΑΝ ΖΕΝΕ ΑΙ1ΙΒΙΙΑΒ Αβιςίος αγι Ζατβηάα οἩη ἵ]ς οἨ Ὀεβγαφ]ατι αταδιπάα «ἀοίκσαῃ Κι Ο.Μ.Οπῖπ Ῥ]αίαπῖα γαζιπιπάα]ί γα7 Καππριπᾶα Ικίδετ Ἠαΐτα ροςίτ- ἀῑετ. Οεςςή 8επο Καπιρα ρἰάσῃ γειπαῖρ Οἱ Κιζιπ γαρικ]ατι ϱἱὈί ὃα 5εΠο ἆᾳ πετ πιὔτασβαϊ εάσῃη νο ὃν ναφ Παάσάα Ἱςπάς Ῥυππαῃ ισα Εἴίπιε Ιπικᾶπι νετπαἰφῆ. Καπιρα βἰάεπ]ετάεπ γἰτπιί ἁθτάά Τήτῆς, ἰίΠ11Φ Ὀαδί Ἐωπι νε Βί ἆς Ἐτπιοπί ΙΙ, Κισίατ πετ Οἰτὶ αἴΠ νεγα γαα1 ΚἰΦίάεπ ἰρατεί ρταρίατα ΒΥΤΙΙΠΊΙς νε Πετ Εἱτ ρταρ Ὀἱ αι ἱφραί εἀϊψοτάα, Ἠος «αάιτ Πάει οἶαῃ. γαδ]ισα Εἱτ ΚΙΖΙπ Ιάατερβίιπάς 11. Βήτάπ Ζαπιαπ ἰςίηῃ Καπιρ πιά Πγίϊ Βανγ ανα Κοκἰπ]άϊς Ι4ἱ, Κατιςι γε ΚαΖΙ οἴα]α ὁςᾳ Κεπάἰδί Ί]ε Καππρια Οἱ ἃγ ρεςἰτάϊ]οτ, ΤαΚίρ εα]εῃ Ρτορταπι ετκο]]ο- τἱηΚἰπίη ἴακτίσοῃ αγπί 141, Έηκαι ἆαμα ΠαξΙΓ ορ ἆαῆα αΖήῃ ςοτΏοςί δαα[]ατ νατάι, Ἠεικες ετεΏ γαρ ετΚεπ ΚαἰΙζππαγα πιεορυτάι. [ γαπ- πΊα ς8ΠΙ 5ααϊ 6.39.4ᾳ ςΒΙΙΠΙΥΟΓ να Ἰφκίατ ἆπ Καπιρ αἴορίὶ Ῥτορταπηι Φοπα «εταἰΚίεῃ δοτα 9,1 ἆς εὔὐπεψοτάα, Ὀδτίι ἴαποδί πιδίοςπα πετ Ἰαζιη αδιτ]ιῶι ατίπιιφ, Ἐτκεκ «οοιΚκἰατάα οἰάιδι οἱθί ης Ὀἱτ ΠΚ ρῆη πιήφίεσπα, οπάαῃ, δ0ητα γῆζππε εΠ [47] Φεν]]εη 5εΥ 141. Ἠανυζα Π]ς ριἀ{φ]ετίπάς Κι7]α- τΙΠ ο6ιι εἰταία ἵορ]απίρ αγαΚἰατιπι 8ήγα. ἀαἰάιτιποα γἠσζπιε]ς ἰδίοπιο- ἀλκ]οτίπί «ὄγ]εαί]ετ, Ἰκίποί Παβία Πεπιεῃ Ἠεπιεῃ Ίος ΚΙζ γήζπια 81η θἰτάίτεῃ ἰδατεῖῖ ΡεκΙγοτάμ. ΦοΚίατι γήζπιε ἀθιδίογί 65ΠΕΡΙΠΟΔ. γΙΖπιεγί νεγα 5 γἠΖῆπάς ἁωτπ]α-- γι ὄδτεπά[]ετ. Ὠεπίζ ἵ]ε πιήΚαγεςς εα]άἰβί Ζαπιαπ δα φοδυ]ς Ἰάῑ, Εακαί Ἰισίατιη Πῖς υπιαταπάα ΟΙΠΙΑΥΙΡ. οΙηπηεΚαίΖίη Περοῖ ἆς 5αγα ἀα]γοτάα.Υἠτήγες]ετ, εὔ]οῃ- σα, εἰδιει, οΚπια, ογιπ]ατ {0 Ρτο]ε]ετί, Πϊκᾶγα θατίκι, παἰζαὴ νε εφεκ ἱτπακ]ατι ἅαπ ρτορταπιάα ἁαΠ]άἱ ΑΚκφαπι]ατι Ὀὐ γῆς ςαἀιγᾶα ΕἱΓ ρτορταπ]ε οσὐπῖπ {[αα]γαι δοπα ετἰγοτάµ. Ἠστ «πάιτ ογαπ πιἰζαἩ 58ΤΙΚ νογα Κὐςδ]ς ρἱγερ]οτ- ἄεη Οἱτ νεγα ΠΚ ταπεβίπ{ῃ πῃες η]ἡ 14ἱ. Βμπίατ ρὐἠπάἡζ]οτί Παζιτίαπι- γοτάα. Ζίνατει εὐπή οἶαπ ραζατίατι Καπιρα οΓκο]]ετ Ζαπιαπιπάα οἶάτι- διπάαῃ [42] εὈενεγίπ νο «οσιι]ς Παδιπ]]ατΙ ρε]γοτάα. Ἠετ ραζατ οτα7 Ἶ]ε Κιτ αταςι Ζἱγατεῖςί πιενοι! οἶαρ Ὀμπίατια «οὔα Ὀεταετ]οτίῃ- 4ε ὅδιε γεπιεκ]αετί ἆε ρειτὶρ Καπιρία γἰγοτ]αται. Καπιρία γαρατηα ρετε]κ ΚιζΙατ νο 6ετεζ»ε εΓκοΚ]ετ ἱεταβηάαη θεγΗ{ρ παγαϊτα Κιγπιοῦί Ὀἱτ τεστήρεαϊτ, Καπιριαξκί ἀῑδετ ατκαάαφ]ατιγ]ο να Πιδιδ]γ]ο Κεπάϊ ςαάιτιπάακὶ- Ίετ]ε σεςϊηπιεκ Ῥακιπιπάαῃ. ρῆς- ή «εΚεπ [ες Ὀἱτ Κι Ὀϊ]α γοίτι. Καπιρία γαφαγαπ]αγ νο αἰ]ε]ετί αγηί γετίη ρε]εῃ 5επο ας Κιῑίαπι- ]βςαβιπι νε Φφἰπιάϊάεπ Βἱτ «οκ γεπ{κ]ετίπ γαρι]άιδιπι ἁαγπια]α ΠἹεπΙπΙΠ οἸασακίατάιτ, ----“ΟὉ--- 0.Μ.606. ἨΑΡΤΑΗΑΝΕΡΙ ΑΑῦβΤτοΖ ΑΥΙ ΡΟΕὉΜΙΙΑΒΙ Ὑεπί εὈονεγιπ[αετί (θὈτίκ οἀθτίᾳ: Βαγ νε Βαγαπ Ἰκπιαί!] Ἠακβηιῃ δἱτ ΕΙ, ἱπ-- ΑΥΦΕ.,