CMC WELFARE NEWS, 1954-12-10

-ο.Μ.ο. ΝΕΙ. Π ΕΑΒΕ ΝΕΝ5. ΑΝ. ΥΑΦΠΙ ΕΙΙΥΟΒ, Ἐτίκπιας γαΚιπάα Οἱς ἀεία ἆαμα Ρε]εοξκ νε Πετγετάε «ςοοικ]ατ Ἁγ. Ὑαδίηπιπ Ζἰγατειπί ἁδτί βὔζ]ε Ὀεκ]γεσεκ]ετ. Βϊτςοἷς πἹεπι- Ἰεκει]ετάςε Αγ. ὙαςΙϊ Ῥήταγα ϱε]εῃ Άγ. Ψαφιμπίῃ αγπ]άἰσ γαπῖ αδας]ι αἷς 5αα[ᾳ, ιγπιιζι οακειί παζί]ς Εἱς Πμήγατάις, Ἠοι πεάσεῃςο ΌαδΚα ππεπη]εζει]ετάε Εατκ Ιδίπι]ετ]ε Ὀὐπίσ: Εαἷκαϊ πε ἰδίπι νε ταὈίαϊία οἱή1δα. οἶδαΠ, Ο. ἁαίπια Κςἰἷς ςοςιΚΙΤΙ 8ενεπ νο οπἰατιῃ Ιγὶ οἰπια]ατίπι Ιδίογεη “Ἠοάϊγε νετίοί” Ειτίιά]τ. Τιαϊγαάα Αγ. γαδί Κτίπιας ατι[εδἰπᾶᾳ Ὀἱτ οΏρίτρε ἀεδηεβί Ἠζετίπάε Παναᾶα γῆῖσεη φενἰπη!, 1πίίψατ Οἱ Ὀάρθγῆ Καάιπάιτ. Επ ςοκὈεδεπαϊβί πεάϊγε εβεΚ{τ, 12α- πἰππατκαᾶα «οοιιΚ]ατ, Καπάἰ]ετίπε Ἠεάϊψε]ετ σείῖτεπ [αΚεΙΙ, Κκατδαπί εΙδίδεΗ Ὀοάυτ Ῥογ]ή ασαἰρ Τα]ες- ὨΙδβεη ἰςίπ ςαἲι ἄἴαδιπα Ὀϊτ [85 γεπιεκ Κογατίατ, Ἐϊπ]ᾶπάίγα νε («εΚκορδ]θναϊκγαάα Αγ. Ψαδιμπίη, ϱὔΚίοῃ αἷπ Ὀἱτ {ρ Ἀχετίπάοε Ίπεῃπ νε οπΙΠ Ἱςίπ Πεάίγε ἁαδιίαῃ οι, ΜΙκι]ᾶς αἀιπάα Ὀἱς ποφε Ρεεὶδί νατάις. ἘθΚί ρε]επεκίετο σὔτο Ἠο]]απ- ἀαάα Αγ. Ὑαδθί 2ἱψατει]ετίπί Ὀἱτ αἲ Πζετίπάε γερατ. ραδι Κατα Ῥεϊοι ἆςᾳ Ὀετασοτίπάς ρεἰῖτ. Ἠολαπαα]ι «ςοοι]κίατ ΚτίσπιαδΙη ατοδίπάε αἴππ ὈαδαπιαΚκίατιπι ἁπγ- πια ἱείη Κι]αΙς Καὐατιιτ]ατ, ΄Ταμια Ῥουπ]ετίπὶ, οἱ, Νκο]άθίπ Ποάϊγε ἀοἰάωτππα»ι ἱςίΠ, οσακμδια ἠδιήῃ- ᾱε, Ῥαζ8π οἱ. ΙΝΙκο]ᾶδιωη αἴι γαδίη ἀϊγε «αγΙ νε πανις ἀο]άιταταίς, Ὀιτακιτ]ατ. Αἰπιαπγαάα Άγ. Ὑαδ, Όεγαζ οὐ δρε], απ΄ ἴας]ι, αἰάτπ Καπαϊ]ι, Ἐτίςς Κτἰπρὶο αι Εἰτιδιάϊτ. Ἰ]α- Ῥοπ]ατιπ. Αγ. ὙαβμἹετί αγΚκαδιπάα Ὀἱς Ῥοβςαδι οἶαπ Ηοϊείδπο αάπάα Ὀἱ Ππάγατάιτ, Φοσυκίατ, ΒαδίΠΙΠ ατκα [ατα [ιηάα ἆα ϱὔζ]ετί οἱάαβιπα Ππαπάικ]ατιπάαῃ. γαἰκιπ]ατάα ο]άτι- ὅσπι ὈΠάΙκΙετίπάε ιδία, ἵψί ϱο- ουίατ οἰπιαδα ςαἱιφιτίατ. δραπγα, Ῥοίοηγα νε Μεκαἰκαάα Πεαϊγε]ετὶ σείῖτεπ ς αἰκ]] αἁαπι- απ. θπίγεάςε ἴδε αι αἁαπαίατιη βεγγαµαί ειτκ]ετὶ ἀενε]ετίπ οἩη βεποία1γ, Αγ. Ὑαφπίῃπ ὨὈἰτςοκς ΕατΚκίι 18ίπα]ετί ορ «οεδίΙ φεκΙι]ετάε αδτήπῦτ: Ὀδγίε οἰπιαία Όεταῦδετ ἀὐπγαάα «οσους οἰάαδα πιἠάςείςε Άγ. Ὑαδῆϊ σερ οπίαγτα Ποεάίγε- Ἱετ ρεϊιίτεοεκ νο Ὀόγ]εοε οπίατι «πποςαῖ εἀεσεκττ. Κ..Μ.Φ. ΠΒΑΦΤΑΗΑΝΕΡΙΝ- ΡΕ ΕΚΙΗ ΑΥΙΝΡΑ ΡΟᾷΑΝΙΙΛΒ, ΧΑΤΕΒΌΙΑΒΑ Ὁυσυν ΥΕ ΜΌΥΑΕΕΑΕΙΥΕΤΙΕΒΙΕ Ῥοιῦ ΟΜύΒΙΕΕ ΡΠ ΕΒΕ, ΕΒΕΥΕΥΝ- τβΕβί τεβηῖκ ΕΡΕΕΙΖ ῬΏαν νο Όαγαῃ Ἴππιαί] Ἠπδαπ΄α 3. Ἐκίπιάς Ὀϊ οὕι].--ΟΔΑΝΕΕ ἀΐγο Ιδπα]επαἰγηπαϊφίατ, Ώαγ νο ὕαγαπ Ελκτί ἨΗὔδογίηε 7 Εκἰπιᾶάς Εἱτ οδυ].---ΓυΚΗΑΝ ἀϊγε ἰβίπι]επατ)πηφίάτ. Βαν νο ὕΌαγαιπ Εἶπιασ ἨΝαδιγ΄α 1ο Εκπιάς δἱτ οὕπ].--τα συν ἀἱγε Ιδίπι]επάιτηπαΙφή. Βαν νο Ὀαγαπ Ἠαβδαπ Μεμππεία 19 Ἐκιπιάε Ὀἱ ΚΙ7.--ΑΥΙΤΑ ἀϊγα ἰδίπι]επάϊτηπαἰφατ, Βαν νο Όαγαιπ δα Μεμπιείιε 22 Εκϊπιάε Ὀϊτ οδυ].--ΤΑΝΕΕ ἀῑγε Ιδιπ]επαἰτηπαϊφείγ. Βαν νο Όαγαα Ἰρταμίπι ΑΙ γε 29 Ἐκἰπιάα Βἱτ ΚΙΖ.--ΖΕΗΒΕΒΑ ἄἶγο Ιδίπι]επαϊτη]παιφής, ϱοσύκ κὐβεβῖ ΣΤΗΛΗ ΔΙΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΑΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ᾿Ακόμα μιὰ φορὰ πλησιάζουν τὰ Χριστούγεννα καὶ παντοῦ τὰ παιδιὰ περιμένουν ἀνυπό- µονα τὸν ἐρχομὸ τοῦ “Αη Βασίλη. Σὲ πολλὲς χῶρες ὁ “Αης Βα- σίλης εἶναι ὁ ἴδιος σὰν τὸν δικό µας Αη Βασίλη, δηλαδὴ ἕνας καλοκάγαθος γέρος μὲ κόκκινο μανδύα, ἄσπρα μαλιὰ καὶ γέ- γεια. Σὲ πολλὲς χῶρες ὅμως εἶναι γνωστὸς μὲ διαφορετικὀ ὄνομα. Μὰ ὅποιο καὶ νάναι τὸ ὄνομά του ἢ οἱ συνήθειές του, εἶναι πάντα ὁ «κομιστὴς δώρων» ποὺ ἀγαπᾶ τὰ μικρὰ παιδιά καὶ τὰ θέλει νάναι πάντα φρό- νιμα. : Στὴν ᾿Ιταλία ὁ ''Αης Βασίλης εἶναι μιὰ καλωώσννάτη Υρπὰά μάγισσα ποὺ ταξιδεύει µέσα στὸν ἀέρα τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων πάνω σ᾿ ἕνα σκουπόὀξυλο. Τὸ προσφιλές της δῶρο εἶναι οἱ κοὔκλε, Στὴν Δανία τὰ παιδιὰ βάζουν στὴν βεράντα τοῦ σπιτιοῦ τους ἕνα πιάτο μὲ φαγητὸ γιὰ τὸν Ζιοὺλς-νίσσεν, τὸν παράξενο µικρὸ νᾶνο μὲ τὰ γκρίζα ροὔῦχα καὶ τὸν νυκτερινὸ σκοὔφο, ποὺ τοὺς φέρνει δρα Στὴν Φινλανδία ὁ Αης Βα- σίλης ἔχει στὴν ὑπηρεσία του πνεύματα γιὰ τὴν παράδοσι τῶν δώρων, καὶ στὴν Τσεχο- σλοβακία ὁ “Αης Βασίλης εἶναι ἕνας ἄγγελος, ὁ Άγιος Μί- κουλας, ὁ ὁποῖος κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μὲ ἕνα χρυσὸ σχοιν/. Σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαία πα- ῥάδοσι, στὴν Ολλανδία ὁ Αης Βασίλης κάμνει τὶς ἐπισκέψεις του πάνω σ᾿ ἕνα ἄλογο. Τὸν συνοδεύει ὁ Μαῦρος Πέτρος, ὁ ὑπηρέτης του. Τὰ μικρὰ παιδιὰ ἀκροάζονται τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων γιὰ νὰ ἀκού- σουν τὸ ποδοβολητὸ τοῦ ἁλό- γου. ᾿Αφήνουν τὰ ξύλενα σάντα- λα τους στὸ τζάκκι γιὰ νὰ τὰ γεµίση ὁ Αης Νικόλας, στὰ ὁποῖα κάποτε βάζουν ἄχυρο καὶ καρόττα γιὰ τὸ ἄλογο. Στὴ Γερμανία τὸν “Απ Βα- σίλη ὀνομάζουν Κρὶς Κρίνγκλ. Φορᾶ ὁλόασπρα ροῦχα, χρυσὸ στέµµα καὶ χρυσὲς φτεροῦγες. Τὸ ὄνομα τοῦ ΑΠ Βασίλη στὴν Ιαπωνία εἶναι Χοτέῖσιο κι εἶναι ἕνας γέρος μὲ ἕνα βαρετὸ δέµα στὴ ράχι. Τὰ παιδιὰ πιστεύουν ὅτι ἔχει µάτια πίσω στὸ κεφάλι καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι φρόνιµα ὅταν εἶναι Κοντά τους, Τρεῖς μάγοι φέρνουν τὰ δῶρα στὴν Ἱσπανία, τὴν Πολωνία καὶ τὸ Μεξικό, καὶ στὴν Συρία μεταφέρει τὰ δῶρα ἡ μικρότερη ἀπὸ τὶς τρεῖς καμῆλες μὲ τὶς ὁποῖες ταξίδεψαν οἱ μάγοι. Ὁ Αης Βασίλης εἶναι γνω- στὸς μὲ διαφορετικὰἁ ὀνόματα Καὶ παρουσιάζεται μὲ διάφορες μορφές, μὰ ἐνόσω ὑπάρχουν μικρὰ παιδιὰ στὸν κόσµο, τὸ πνεῦμα τοῦ Αη Βασίλη θὰ τοὺς φέρνη δῶρα, μὲ τὰ ὁποῖα νὰ τὰ κάµνη εὐτυχισμένα. Βὶτ πιμαϊπι Ιπιά{ ϱο- οι]ατ'' ἀθάί “ΟΚαάατ 9ε5»ί8 οἰππαπίζι Ιδίστίπι Κί γετε Ὀἱτ Ίγπε ἀλφιλδηπα ἀιγαθιπιχ””. Βὶτ ἀακίκα Παρί »εδθίζ ἁμτάμ. Ῥοηπτα Ὀἱ οσους Πανκιτάι: Βινακ ἀλβο μμ. ΠΠ σσυν ΗΙΖΜΕΠΙ ΜΟΌΡΤΑΗΡΕΝ Βαν ῥύ]εγπιαπ Ὑπδαί, 1923 16, 32 γαδιπάι Ίκεπ, πἹανπα ἹΚαρίαΠι οἰαταίς Καπιραπγαάα ἵς αἰάι. ΕΒὶτ γη. 6οπτᾶ, αγ]]κοι οἰατακ 194ο α Καάατ «σαἶισπαις οἰάαδα, ροπιϊᾶε υγίασα 5 νοΖἰξεκίπε τοτΏί ετϊτη!. Ἠατο αδηαδιπάα. τὔπιογκότ]ει Ὦε- Πί7Ζ Κιννεῖ]οτί (αταβπάαη απιησα, ΠΠΙΗΙΕΗΓ να2]{ε]ετᾶς αππε]ε οἰατα]ς σα]1δᾳ. τος ἵο Ὀυρπκή ναζίεβὶ οἶαῃ τόπιοτκὸτ Καρίαπ]ιδιπα. ἵοσβί εις], ΒΗ]εγπιαη 1891 ἄε ΓΤήτκϊγεάε ἀοδπιας οἶαρ γεάϊ γαδιπάα ἴκεῃ, πποΗ Τοταμίπα ΕΠΙ, Μιαδίαΐα αάᾗ ὨὈἶτίδί αταμπάαῃ Κιοτιδα δειἰγ]]α1. Ο Ζαπιαπάαπ Ῥετί Κ1Οτις- θἵα γαδαπηαΚίαάιτ, Τοί4 ἴε εν]επῖρ ἰπηάὶ, Ὀἱγί, Οἱ οἩ 5δεπε Καάατ εννεὶ ὅ]ει. Εκ ΚιΖίπΙΠ, ΚΙ. ετκε βἷπ Ἰζ ςοσικἰατιαιῃ πιαῦταξ οὔγεκ Ὀαδαίατιάιτ. ΒΗΙΕΥΠΙάΗ, Κατι νε Οκεήζ ἴοταπα Φεδεπίε Ὀϊτ]ίτς, Ἐδοετοᾶα Κεπαϊ ενἰπάο Ικαππεῖ εἴπιεκταεα1ς, Τεκαϊάε ενκο]απαάικίαπ 5οητα ΚατΙδΙ νο ἵοτπα ε Οτο Τήτκίγεγε ρσἰάιρ, Κιτ κεπε]κ Ὀἱτ {αδιαάαη 8οητα δοπβπ]ετάε παβετίπἰ αἶπιις οἰάμδα, Κιζκατὰς- φἰγιε Ὀἰτ]κίο γαδαπιαδι ἰαδατίῆ- πιαΚκίαάις, να ΜΑΒΙΝΕ ΡΕΡΤ. Ρῃοίο ὃν: Α. Βαπαγίάος. Μι, ΡΟΌΙΕΙΜΑΝ ΥΟΤΡΡΟΟΡΕ ΥΠΑΛΔΗΛΟΣ ΜΕ ΜΑΚΡΑΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΝ ὍὉ κ. Σουλεϊμὰν Γιουσούφ ἄρχισε δουλειὰ στὴν Εταιρεία τὸ 1923 ὣς καπετάνιος τούπας, Μετὰ ἕνα χρόνο προάχθηκε σὲ λοστρόμο κι ἔγινε μηνιαῖος ὅ- πάλληλος. Κράτησε αὐτὴ τὴ θέσι ἕως τὸ 1940, Στὴ διάρκεια τοῦ πολέμου ποὺ τὸ Νανυαρχεῖο χρησιμοποιοῦσε τὰ ρυμουλκὰ τῆς Εταιρείας, ὁ Σουλεϊμὰν δούλενε ὡς ἐργάτης σὲ διάφορες δουλειέ. Τὸ 1945 προάχθηκε σὲ Καπετάνιο ρυμουλκοῦ καὶ κατέχει αὐτὴ τὴ θέσι ἕως σήµερα. 3 ὍὉ Σουλεϊμὰν γεννήθηκε στὴν Τουρκία τὸ 1891. Τὸν ἔφερε στὴν Κύπρο, σὲ ἡλικία ἑπτὰ χρονῶν, κάποιος ἀπὸ τὴν Κερήνεια, ὁ ΙΙπραχὴμ Χατζῆ Μουσταφᾶ. Παντρεύτηκε τὸ 1914 κι εἶναι τώρα ὁ ὑπερήφανος παπποὺς δυὸ ἀγοριῶν κι ἕξη κοριτσιῶν ἀπὸ τὶς δυό του κὀρες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ μιὰ πέθανε πρὶν κάπου δέκα χρόνια. ὍὉ Σουλεϊμὰν κατοικεῖ στὸν Ξερό, στὸ δικό του σπίτι, μὲ | τὴν γυναϊκά του καὶ τὴν ὀρφα- νἠ του ἐγγονή, τὴν Σεµέν. Σκοπεύει ὅταν ἀποχωρήση ἀπὸ τὴν δουλειά, νὰ πάη στὴν Τουρκία μὲ τὴν γυναῖκα καὶ τὴν ἐγγονή του, νὰ μένουν στὴν ἀδελφή του ἀπὸ τὴν ὁ- ποίαν πῆρε γράμμα τελευταῖα, ὕστερα ἀπὸ 40 χρόνια, Ὡττττττστττπτοττττττττππττττ- ϱοσύκτιΑΒ1Ν ΤΕΜΙΖ ΗΑΥΑΥΑ ΙΗΤΙΥΑΟΙΑΒΙ ΥΑΗΡΙΕ, Ῥϊτκας γι] εννε]ίπε ΚαάατεῦὈενε- Υπ]ετ, Ὀγυππαίατίπα γατάιπι εάες νε τεπΚιετπί σαφείς” γαπ]18 ἴπαποι Ιε ςοοικίατΙΠ]Ώ γἠΖ]ετίπϊ, αππαππγοι]ε Κπζι ὄτιβ]ετίε ὅτ- (ετ]οτα!1, Βετεκείι νειςίπ]κ ὄτιῆ]ετ οοοµΚίατίπ. τεπΚκ]ετ]πίω ρε]ίσππε- ἶπε γατάιπι είππεζ]ετ νε ἀοἰαγι- 81Ψ1ε ἆε ποτπιαὶ Ὀὐγμπιε]ετίπί τεπ!π εἄεπ τεπίΖζ Ἠανβγι ΚΑΕΙ πηκιατάα αἰπγε]ατιπα παπά οἴπιαΣ. Ναςίπ {οπαῖζ Παναγα ΙΠΠΙΥαΟΙΠΠΙΖ νατάι 2 ὙαφαγαὈιπιεπηίζ ΙςΙπ Πί- οἶπ τεποί[[ής ειπιεκΗδιπιίζ 1άχιτῃ- αιτὸ ΟἰοπιοβίΙΠ, Πατεκεῖ εἀελβῖ]- πιεςί ἰςίΠ, Ρεϊίτο]α ΙΠγαςι νετάι. ῬαΚοῖ ρείτο]. απο 1απάΙᾷΙ Ζ4ΓΠΕΠ οἵοπιοβη1 Πατεκοῖ οεἰμτοεσε]κ Καν γε νετερίµτ γαππιαάαπ Ὀἱτ ἶ5 ΕβὄΌτεππε7. Τπδαπ]ατα 1ῶζυπη]α εποτ]! γεάἰκ- οτί γὶγεσεκ|ετίη. γαηπιαδιγ]ε εἰάς επ, ὙϊγεσσΚκ]ετίῃΠ γαηΠΒδΙ ἶδε, ιοπε[[ήκίο οἰδετ]ετίπιίζε σἰάεη νε οταάαη ἆα ΚαπΙΠΗΖα Κατιδαπ οἷδὶ- Ίεπ δαγεσίπάε οἰατ. Ἀαθ1] Κἱ (οπαίζ Ρε!το] ΙΤ Ρεϊτοἰάαπ ἆαῑῑα ΤεδίΓ- µαἱτ, αγπῖ ςοῖ]άο ΤοπαίζΖ Πανα ἆα ΚΙΤΗ Παναάαπ ἁἆαία [βγάα]ιάις, ἨΠετ «οσους νο οἰσαπ ΙΠδαΠΙΠ Ἰδηταπαῖα ἰΠπίίγαςι οἰάιδα Καάας τοπηϊζ Ώαναγα ἅα ΙΠ11γαςι νατά]τ. ΦοοικΙατιῃ Ὀατηπίατιπι ὄτμ]ετ]α ὈγιπεγἰΠίζ πε ἂς δΙσβ]ς Ὀυπε]ίιοι βδεν]ετιπάς ῬατοίαπΙΖ, οὐπΚί ὃα ΠαΙάε «οαυ]ε]ατ βοΐἱραπ νε αθαὺί οἰωτίατ. Έδεις πι ἠπηκήπςοα Κάςίις οοσυαγιπΙζι ΒὈἡγ]ς Ἱπδαπίατιη Ῥυἱαπάαδι Καρα] ρεπςςστεΗ οὕα- Ἰητάα Ῥυ]απάήτπιαγίπΙΖ, Κιαπι]- Π11. Πεζίε νε ὀκετῆκ πικτορ- Ίατιπια. Βυἱαππιαςι πι ΏΤεπ]ε] Ρὶς παναγα ἀεβι] ἴεπιί2 Παναγα ΙΠίΐγας- Ίατι νατάιτ,. θοδυίς {οπαίζ ΠαναΠΙη ςοσβα Ζατατ] οἰάαδα γαηΗςµδιπα ἀἡρπιεγίπϊΖ, ΕΒΚὶς, ἵψί οἰγαϊτι]- παῖς οἰάμδα ταΚτάε, 5οὕι]ς ανα ςοουῖς Ιςῖπ «οκ Ιψίάϊτ. ου ΕΠΙΣΚΕΨΙ ΤΟΥ ΠΡΟ- ΣΟΩΠΙΚΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΗΜΕ- ΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΑΙΝΟΥ ᾿Αρκετὰ µέλη τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Τµήµατος Εὐημερίας ἐπι- σκέφτηκαν τελευταῖα τὸ Κυ- βερνητικὸ Κέντρο Εὐημερίας στὴν ᾿Αθηαίνου, ποὺ διευθύνει ἡ κυρία Φραζὴ Παπαζόγλου, ἡ ὁποία ἐπιθεωρεῖ ἐπίσης τρία µικρότερα Κέντρα στὸ Δάλι, Λουρουτζίνα καὶ Τύμµπου. Τὸ Κέντρο ᾿Αθηαίνους, ποὺ ἱδρύ- θηκε πρὶν ἐνιὰ χρόνια, λειτουρ- γεῖ γιὰ παιδιὰ τριῶν ἕως ἕξη χρονῶν, τὸ ἴδιο ὅπως καὶ τὰ ἄλλα Κέντρα στὰ γειτονικά χωριά Τὰ παιδιὰ µανθάνουν τραγούδια, ποιήµατα, παιγνἰ- δια καὶ πῶς νὰ κάµνουν χαλιὰ καὶ ἁπλᾶ παιδικὰἁ παιγνίδια. Στὸ Κέντρο ᾿Αθηαίνους εἶναι ἐγγεγραμμένα δ0 παιδιά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ πιὸ πολλά ἔρχον- ται στὸ Κέντρο κάθε μέρα. ' Έγινε ἐπιλογὴ ὥστε τὰ παιδιὰ νὰ προέρχωνται ἀπὸ τὶς πιὸ φτωχές, καὶ σὲ πολλὲς περιπτώ- σεις, τὶς πιὸ πολυμελεῖς οἰκογέ- νειες τῆς περιοχῆς. Οἱ γονεῖς παρέχουν τὸ πρόγευμα ποὺ παίρνουν τὰ παιδιά τους στὸ Κέντρο. Τὸ καθάρισµα τῶν δοντιῶν μετὰ ἀπὸ τὸ πρόγευμα, εἶναι τόσο κανονικὸ ὅπως ἡ προσευχἡὴ γιὰ τὸ κάθε παιδί, καὶ τὸ καθένα πρέπει νὰ ἔχη ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΝΟ Ὑπό: ΣΙΣΤΕΡ ΤΕΦΚΙΝ ΥΑΙΝΙΖ ΕΒΕΝΕΥΙΝΙΕΕ, τον ΥναἩ: ΗΕΜΘΙΕΕ ΥΕΥΚΙΝ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΧΡΕΙΑΖΟΝ- ΤΑΙ ΚΑΘΑΡΟΝ ΑΕΡΑ Πρὶν μερικὰ χρόνια οἱ γονεῖς εἶχαν τὴν συνήθεια νὰ σκεπά- ζουν τὰ πρόσωπα τῶν μωρῶν τους μὲ μαντῆλι, ἰδίώς κόκκινο, μὲ τὴν λανθασμένη Ιδέα ὅτι ἔτσι βοηθοῦσαν τὰ μωρὰ νὰ κάµουν πιὸ καλὸ χρῶμα καὶ νὰ κοιμοῦνται πιὸ ήσυχα. 'Ἡ ἄσχη- µη αὐτὴ συνήθεια εὐτυχῶς πάει νὰ ἐκλείψη. Τὸ μαντῆλι στὸ πρόσωπο δὲν βοηθᾶ τὸ μωρὸ στὸ χρῶμα, μὰ τὸ ἐμιοδης ἀπὸ τοῦ νὰ πάρη ὅσον καθαρὸ ἀέρα χρειάζεται γιὰ τὴν κανο- νική του ἀνάπτνυξι. : Γιατὶ χρειαζόμαστε καθαρὸ ἀέρα Γιατὶ πρέπει νὰ ἀνα- πνέομεν διὰ νὰ ζοῦμε Γιὰ νὰ κινηθῆ. ἕνα αὐτοκίνητο χρειά- ζεται πεζίνα. Πρὶν ἀπὸ τὴν ἀνάφλεξι ἡ πεζίνα δὲν κάμνει καμιὰν ἐνέργεια, γιατὶ εἶναι μὲ τὴν καῦσι ποὺ δίνει ἡ πεζίνα τὴν κινητήρια δύναμι στὴν μηχανή. Στοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ καῦσις τῆς τροφῆς ποὺ δίνει τὴν ἐνέργεια. 'Ἡ καῦσις τῆς τροφῆς γίνεται μὲ τὸ ὀξυγόνο τοῦ ἀέρος ποὺ εἰσέρχεται στοὺς πνεύμονες μὲ τὴν καθεμιὰ ἀνα- πνοὴ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ μπαίνει στὸ αἷμα. Τὸ ἔργο αὐτὸ γίνεται καλύτερα μὲ τὸν καθαρὸ ἀέρα, ὅπως κι ἡ καθαρὴ πεζίνα εἶναι περισσότερον ἀποδοτικὴ ἀπὸ τὴν ἀκάθαρτη στὴ λειτουργία ἑνὸς αὐτοκινήτου. : Τὸ μωρό, ὅπως κι ὁ μεγάλος ἐπίσης, χρειάζεται τόσον κα- θαρὸ ἀέρα ὅσο µπορεῖ νὰ πάρῃη ἄνετα. Μἡ φράσσετε τὴν μύτη τοῦ μωροῦ μὲ σκέπασµα στὸ πρόσωπο, ἢ νὰ τὸ ἔχετε στὴ κουζίνα ποὺ εἶναι ζεστὴ καὶ μὲ ἀνεπαρκῇῆ ἀερισμό, γιατὶ ἐκεῖ τὸ μωρὸ θὰ Χλωμιάση καὶ θὰ ἐκνευρίζεται. μωρὸ σὲ δωμάτιο μὲ κλειστὰ παράθυρα ὅπου ὑπάρχουν ἄλλα πολλὰ πρόσωπα. Τὸ μωρὸ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ καθαρὸ ἀέρα ὄχι μολυσμένο, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ὑπάρχει καὶ ὁ κίνδυνος νὰ τοῦ μεταδοθοῦν ἡ γρίππη καὶ τὰ κρυολογήµατα τῶν μεγάλων. Εἶναι λάθος νὰ νομίζετε ὅτι ὁ κρύος φρέσκος ἀέρας κάμνει κακὸ στὸ μωρό. ᾿Απ’ ἐναντίας εἶναι πολὺ ὠφέλιμος, φτάνει τὸ μωρὸ νὰ εἶναι ντυµένο μὲ ζεστά ροῦχα. τὴν δικἠ του ὀδοντόβουρτσα καὶ καθρεφτάκι. ᾿Επίσης τὰ παιδιὰ µανθάνουν κι ἄλλες συ- νήθειες ὑγιεινῆς. Τὰ Κέντρα αὐτὰ ἀποτελοῦν ἕνα ὡραῖο παράδειγµα, τοῦ τὶ μπορεῖ νὰ δηµιουργήση ἡ συν- εργασία καὶ ἡ συντονισμένη προσπάθεια ὅλων, ποὺ ἔνδια- φέρονται γιὰ τὴν εὐημερία καὶ τὴν ὑγεία τῶν μικρῶν παιδιῶν. Ἡ Κυβέρνησι πληρώνει τοὺς μισθοὺς τοῦ προσωπικοῦ καὶ φροντίζει γιὰ τὴν κανονικἡ ἐξέτασι τῶν παιδιῶν ἀπὸ ἱατρό, ὀφθαλμίατρο κι ὀδοντίατρο. “Ἡ εὐδοκίμησι ὅμως τῶν Κέντρων. ἐξαρτᾶται σὲ µεγάλο βαθμὸ ἀπὸ τὴν εἰλικρινῆ ὑποστήριξι τοῦ Δημαρχείου, τὸ ὁποῖον παραχωρεῖ τὸ ἐνοίκιο τοῦ οἰκή- µατος, καὶ τῶν ὀργανώσεων καὶ τῶν κατοίκων ποὺ χρηµατο- δοτοῦν καὶ συντηροῦν τὸ καθη- μερινὸ πρόγραμμα τῆς δράσης τῶν Κέντρων. Μὴ ἀφήνετε τὸ ΄ -. σΜ.. ΝΕΙΕΑΒΕ ΝΕΝ5 . ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ Βν 8. ΚΟΚΚΙΝΙΡΕΒ Ὁ µέσος Κύπριος φαντάζεται τὴν ᾿Αγγλία σὰν µιὰ χώρα μὲ μεγάλες καὶ πυκνοκατοικηµένες πόλεις, οἱ ὁποῖε βρίθουν μὲ ἐργοστάσια καὶ δρόµους Ὑεμά- τους ἀπὸ κόσµο. Αὐτη εἶναι ἡ ἐντύπωσι ποὺ σχηµατίζοµ: στὰ σχολεῖά µας, κι ἀπὸ ὅσα ἀκούομε ἀπὸ τὶς Χιλιάδες τῶν συμπατριωτῶν µας, ποὺ ἔρχοι- ται στὶς µεγάλες πολιτεῖες τῆς Αγγλίας γιὰ νὰ δουλέψουν. Κανένας λόγος δὲν γίνεται γιὰ τὴν ἐπαρχία, καὶ τίποτε δὲν ἀκούομε γιὰ τὸ ᾿Αγγλικὸ χώ- «ριό. Τελευταῖα ἔκαμα μερικὲς μέρες στὶς ἀγροτικὲς περιοχὲς τοῦ Σάσσεξ, μιᾶς κομιτείας τῆς Νότιας ᾿Αγγλίας, κι ἐπισκέφτη- κα μερικά χωριὰ καὶ συνωμἰ- λησα μὲ πολλοὺς κατοίκους. ᾿Εκεῖνο ποὺ θὰ πρωτοκάµη ἐντύπωσι στὸν ἐπισκέπτη ἀπὸ τὴν Κύπρο εἶναι τὸ πράσινο ποὺ κυριαρχεῖ παντοῦ στὴν ὕπαιθρο. Σκεφθῆτε τὴν Κύπρο τὴν ἄνοιξι, ὅταν εἶναι ὁλοπρά- σινη, καὶ ἔχετε περίπου τὴν εἰκόνα πῶς εἶναι ἐδῶ σ᾿ ὅλες τὶς ἐποχές. ᾿ Ἐμεινα στὸ Λιούς, μιά γραφικἡὴ πόλι, ποὺ ἔχει ἕνα ὡραῖο γήπεδο ἱπποδρομιῶν. ᾿Εκεῖνος ποὺ ξυπνᾶ ἐνωρὶς βλέ- πει ἐδῶ ἀπὸ τὶς 6 τὸ πρωϊῖ καὶ πέρα μικροὺς καὶ μεγάλους Ἱππιοκόμους νὰ γυµνάζουν τὰ ᾽ἄλογά τους. Σ’ αὐτὴ τὴν πόλι εὑρίσκεται ἡ ἔδρα τοῦ ᾿Αγροτι- κοῦ Κοινοτικοῦ Συµβουλίου τοῦ Σάσσεξ, μιᾶς ἐθελοντικῆς ὀργά- νώσης, ἡ ὁποία καθοδηγεῖ καὶ παρέχει τὴν βοήθειά της στὰ χωριά σ' ὅλα τὰ ἔργα πού ἐκτελοῦν γιὰ τὴν εὐημερία τῶν κατοίκων των. Τὴν πρώτη ἡμέρα ἡ Γραμματεὺς τοῦ Συµ- βουλίου μὲ πῆρε μὲ τὸ αὐτοκί- νητό της γιὰ νὰ ἐπισκεφ: οὔμε δυὸ γειτονικἁ χώριά. Ηταν μιά θαυμασία ἡμέρα καὶ στὸ δρόµο εἴδαμε πλήθη ἀπὸ νεαρὰ πρόσωπα ποὺ πήγαιναν περ- πατητὰ ἢ μὲ ποδήλατα. Τὶς ὡραῖες µέρε στὴν Αγγλία ὅλος ὁ κόσμος ποὺ Ἠµμπορεῖ βγαίνει ἔξω, ἔτσι ὁ δρόµος ἦταν πλημμυρισμένος μὲ ὀχήματα ὅ- λων τῶν εἰδῶν, μικρὰ καὶ µεγά- λα, γεμάτα μὲ Χαρούμενους ἐπιβάτες. Στὸ ’Ίλφορντ, ἕνα μικρὸ χώ- ριὸ μὲ 250 κατοίκους, ὁ Βικά- ριος μᾶς ὁδήγησε νὰ δοῦμε τὸ Δημοτικὸ Μέγαρο τοῦ χωὼ- ριοῦ, στὸ ὁποῖο συναθροίζονται οἱ περισσότεροι κάτοικοι πολλὲς φορὲς τὴν ἑβδομάδα. '“Ἡ ἐξω- τερικὴἡ ὄψι τοῦ κτιρίου δὲν ἦταν καθόλου ἐπιβλητική, μὰ τὸ ἐσω- τερικὸ ἦταν τόσο εὐάρεστα, ποὺ αἰσθάνθηκα ἀμέσως τὴν στοργή, μὲ τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιβάλλουν οἱ κάτοικοι τὸν δηµόσιο αὐτὸ χῶρο γιὰ νὰ τὸν κάµουν τόσο φιλόξενο. Τὸ ἄλλο χωριὸ ποὺ εἴδαμε ἦταν τὸ Τέλσκομπ, μὲ 600 κατοίκους πληθυσμό, λίγα µί- Ἆια μακρύτερα. Ὁ δρόμος ἦταν ἄσχημος καὶ χωρὶς ἄσφαλτο, μὰ ἡ θέα τοῦ χωριοῦ μὲ τὰ σπί- τια στὴν πλαγιά, τὸ καθένα μὲ τὸν µικρὀ του κῆπο, μοῦ ἔκαμε βαθειὰ ἐντύπωσι. Εἶδα τὸ πανδοχεῖο μὲ ἕνα δράκοντα κτυπητὰ ζωγραφισμένο στὴν εἴσοδο. Σὲ λίγο εἴμαστε στὴν πλατεία τοῦ χωριοῦ, καθαρὴ καὶ περιποιηµένη, μὲ ἕνα ὤὥ- µορφο μικρὸ κτίριο στὸ µέσο. Αὐτὸ εἶναι τὸ Κέντρο τοῦ χω- ριοῦ ποὺ ἡ δρᾶσι του κι οἱ σκο- ποί του εἶναι παραπλήσιο!΄ μὲ ἐκείνους τῶν κοινοτικῶν Κέν- τρων τῆς περιοχῆς τῆς Κ.Μ.Ε. Εἶδα καὶ τὴν ἐκκλησία, παληἁ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟ ΞΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΝΥΕΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΧΕΒΟΒΡ ΕΜΡΙΟΣΕΡ 6ΟΜΙΝα ΟΕΕ ΝΙΩΗΤ ΒΗΙΕΤ ΚΡΕΒΟ ΙβδαιΕβῖ 6ΕΟΕ ΥΑΕΗΣΑΒΙΝΡΑΝ ΡυώΝΕΒΙΕΕΒΕΕΝ Ρ]οῖ» Β,: Ὁ. Α, Έτθεπ αὔβτεβίσοβ. Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΕΟΣΝ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΟΡΤΚΟΣΗΣ βΕΙΆΝετ πὐρυπῦ Είη τύυκιετίοα αβυΒβύυνΑ νυκυ ΒΌΤΑΝ ΚΑΖΑΙΙΑΒΙΝ ΗΛΕΤΑΒΙΝΙ ΑΑΕΕΠΥ ΡΙΒΕΟΤΟΗΒ ΔΗΟΥΝΒ6 ΑΟΟΙΡΕΝΤ 6ΠΑΗΕΤΕ το Α αΒΟῦὈΡ ΟΡ ΤΟΑΡΕΒΡΒ Ρμοίο ϐΥ: Ὀ. Α. «ταοθῃ μὰ καλά διατηρηµένη, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Βικάριος αἰσθάνεται ἰδιαίτερῃ ὑπερηφάνεια. ᾿Εκεῖνο ὅμως ποὺ θὰ µείνη ἀνεξίτηλα χαραγμένο στὴ µνή- µη µου εἶναι οἱ ὡραῖοι κῆποι γύρω στὴν ἐκκλησία, καὶ τὰ δέντρα ποὺ στολίζουν τὶς δόµες ποὺ φαίνονται σὰν σκαλοπάτια στὴν πλαγιὰ τοῦ λόφου. ᾿Απ’ ὅλα ὅμως τὸ πιὸ γοητευτικὸ θέαµα ἦταν τὰ πολλὰ πουλιά, οἱ πάπιες κι οἱ πελαργοί, ποὺ στέκονταν ἀνάμεσα στὰ ἄνθη. Μόνο ὅταν τὰ εἶδα ἀπὸ πολὺ κοντὰ ἀντελήφθηκα ὅτι ἦταν ὅλα πλαστά, καμωμένα ἀπὸ μέταλλο, μιὰ διακόσµησι παρά- ξενη, σχεδὸν ἀνατολίτικη, ἑνὸς καθαρὰ ᾿Αγγλικοῦ τοπίου. Τό- σο μὲ γοήτεψε ἡ ὤὠμορφιά του, ποὺ ἀνεφώνησα ὅτι µόνο τὰ πορτοκάλια καὶ τὰ λεμόνια ἔλειπαν. Ὁ Βικάριος μὲ παίρνει ἀπὸ τὸ χέρι καὶ διασχίζοµε τὸν κῆπο. Χωρὶς νὰ πῆ λέδι ἀνοίγει μιὰ πόρτα ἑνὸς, κλεί- στοῦ χώρου κι ἡ εἰκόνα ποὺ βλέπω τώρα εἶναι πλήρης. Τὸ σπίτι ἦταν γεμᾶτο ἀπὸ πρά- σινα λεμόνια! ᾿Αναμένω τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ μπορέσω νὰ δεκτῶ τὴν πρόσκλησι τοῦ Βι- καρίου νὰ πάω νὰ μείνω µαζί του λίγες ἡμέρες καὶ νὰ ἐργασθῶ σ᾿ αὐτὸν τὸν ἀξιοθαύμαστο κῆπο. ΛΙΓΟΣΤΕΦΑΝ ΤΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΦΟΡΤΩΣΕΓΟΣ «Οἱ ἐργάται τοῦ Τµήµατος Φορτώσεως εἶναι τώρα τέσσερις φορὲς πιὸ ἀσφαλεῖς ἀπὸ δυστν- χήµατα, ἀπὸ ὅ,τι ἦταν τὸ 1952 στὶς ἴδιες δουλειές. Σ’ αὐτὸ τὸ τμῆμα φέτος τὰ δυστυχήματα ἦταν περίπου τὰ μισὰ τοῦ προηγούμενου χρόνου», δήλω- σε ὁ Διευθυντῆς ᾿Ασφαλείας στὴν συνεδρίασι ἀσφαλείας ποὺ ἔγινε τελευταῖα εἰδικὰ γιὰ τὸ Τμῆμα Φορτώσεως, Χρωματιστὰ σχεδιαγράµµα- τα, ποὺ παρουσιάστηκαν, δεί- χνουν ὅτι στὰ τρία ἀπὸ κάθε τέσσερα δυστυχήματα τοῦ 1954 στὴν φόρτωσι, πληγώθηκαν τὰ χέρια ἢ τὰ πόδια. Ένα ἄλλο χρωματιστὸ σχεδιάγραµµα ἕ- δείχνε ὅτι βλάβες χαμηλὰ στὰ πόδια ἦταν ὑπεύθυνες διὰ τὰ μισὰ ἀπὸ τὰ ἡμερομίσθια ποὺ χάθηκαν ἐξ αἰτίας τῶν δυστν- χηµάτων, ἐνῶ τὸ ἕνα τρίτον τῶν ἡμερομισθίων ποὺ ἔχασαν οἱ κτυπηµένοι προερχόταν ἀπὸ βλάβες πιὸ ψηλὰ στὰ πόδια. Τονίστηκε πάλι στοὺς ἐργάτες τῆς φορτώσεως ὅτι ἡ ἀσφάλεια ἀρχίζει ἀπὸ τὸ μναλὸ τοῦ καθενός, Πρέπει νὰ τὸ θέλη ἕνας γιὰ νὰ ἐργάζεται μὲ ἀσφάλεια. Πρέπει πάντα νὰ προσπαθῆ νὰ δουλεύη μὲ ἀσφάλεια ἁδιάφορο ποιὰ δουλειἁ κάµνει ἢ πόσο ταραγμένη εἶναι ἡ θάλασσα. «Ἡ ἀσφάλεια δὲν στοιχίζει ἔξοδα γιὰ τοὺς ἐργάτες», εἶπε ὁ Διευθυντὴς ᾿Ασφαλείας. «Εἶναι γιὰ τὸ δικό σας τὸ καλὸ καὶ τῶν οἰκογενειῶν σας. 'Ὁ καθένας μπορεῖ, ἂν θέλη, νὰ ἀποφύγη τὰ. δυστυχήματα, ἂν προσέχη πραγματικά. “Ο ἄνθρωπος ποὺ μιλᾶ γιὰ τὴν ἀσφάλεια μὰ παθαίνει δυστυχήµατα, δὲν φροντίζει πραγµατικἀ νὰ εἶναι ἀσφαλής. Μιλᾶ ἁπλῶς καὶ ξαί- ρει ὁ καθένας ὅτι δὲν ἐννοεῖ ὅ,τι λέγει. Γιὰ νὰ εἶστε πιὸ ἀσφαλεῖς ἀπὸ δυστυχήµατα, πρέπει νὰ µάθετε κάτι περισσότερο. 'Ίσως µερικοὶ ἀπὸ σᾶς πρέπει νὰ µά- θουν νὰ φοροῦν ποδῖνες άσφα- λείας στὴ δουλειά. ’΄Ισως κά- ποιοι ἀπὸ σᾶς πρέπει νὰ µά- θουν νὰ εἶναι λίγο πιὸ προ- σεκτικοί. ᾿'Ίσως κάποιοι ἀπὸ σᾶς πρέπει νὰ µάθουν νὰ ἔφαρ- µόζουν τοὺς κανονισμοὺς ἀσφα- λείας λίγο πιὸ πολύ. Όλοι σας μπορεῖτε νὰ τὰ κάµετε αὐτά. Ὅλοι μπορεῖτε νὰ εἶστε πιὸ ἀσφαλεῖς. Μαζί, ἐσεῖς, οἱ ἐπι- στάτες σας κι ἐγώ, μποροῦμε νὰ κάµουµε τοὺς ἐργάτες τῆς φόρτωσης πιὸ ἀσφαλεῖ. ἀσφάλεια δὲν στοιχίζει ἔξοδα σὲ σᾶς, Εἴναι γιὰ τὸ καλό σας. Ποιὸς ὁ λόγος νὰ μὴ εἶστε προ- σεκτικοί Παίρνετε προφυλάξεις, μὴ ριψοκινδυνεύετε». ἘΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ Χ{οΡΙΣ ΔΥΣΤΥΧΗ- ΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ Ἑν Ἠ. Ὀ. ΒΌΒΟΗ, βαϊοίψ ὮὨῬἱτεοίος. Στὶς 27 ᾿Οκτωβρίου συµπλη- ρώθηκαν 365 ἡμέρες--ἕνας δηλα- δὴ ὁλόκληρος Χρόνος, χωρὶς κανένας ἀπὸ τοὺς ἐργαζομένους ὑπογείως νὰ χάση σ᾿ αὐτὸ τὸ διάστηµα ἡμερομίσθια ἐξ αἰτί- ας δυστυχήµατος στὰ μάτια. Ἡ ἐπίδοσις αὐτὴ εἶναι ἀπό τὶς πιὸ σημαντικὲς στὴν ἀσφάλεια, ποὺ σημειώθηκαν στὰ διάφορα τµή- µατα τῆς Κ.Μ.Ε. φέτος. Τὸ 1952, στὸ τμῆμα ὑπογείων ἐργασιῶν, συνέρηκαν ᾖΤτ δυστυχήματα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα χάθηκαν 408 ἡμερομίσθια. Τὸ 1953, τὰ δυστν- χήµατα στὰ μάτια ἦταν 12, κι οἱ κτυπηµένοι ἔχασαν 3τ ἡμέρες ἐργασίας. ᾿'Αν οἱ µεταλ- λωρύχοι συνεχίσουν νὰ προ- σέχουν τὰ µάτια τους, τὸ 1954. θὰ εἶναι ἕνας τέλειος Χρόνος γιὰ τὴν ἀσφάλεια ἀπὸ δυστν- χήµατα στὰ μάτια. Οἱ λόγοι γιὰ τὴν µεγάλη αὐτὴ βελτίωσι καὶ τὴν ἐπίδοσι ἀσφαλείας εἶναι οἱ ἀκόλουθοι τρεῖς: (1) “Ἡ 'Ἑταιρεα παρα- χώρησε ἕνα ζευγάρι µατογυάλια ἀσφαλείας στὸν κάθε ἐργάτη. 2) Οἱ ἐργάτε φοροῦσαν τὰ µατογυάλια τους, 3) 'Ἡ κατα- νόησι καὶ ἡ περίθαλψι ποὺ ἔτυχε ἀπὸ τὸ ᾿Ιατρικὸ Τμῆμα κάθε περίπτωσι δυστυχήματος στὰ µάτια, ποὺ χρειάστηκε νὰ παρα- πεμφθῆ στὸ Νοσοκομεῖο. Ὅσοι παίρνουν προφυλάξεις παρὰ κινδύνους, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ πάθουν τὰ πιὸ λίγα δυστυχήματα. Τὰ µατογυάλια ἀσφαλείας προστατεύουν τὰ µάτια ἀπὸ δυστυχήματα στὴ δουλειά. Ὁ συνετὸς κι ἔξυπνος ἄνθρωπος, κι ὁ καλὸς ἐργάτης, ὁ ἄνθρωπος ποὺ σκέφτεται τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν οἶκο- γένειά του, φροντίζει πάντοτε γιὰ τὴν ἀσφάλειά του, Κάμνει χρῆσι ὅλων τῶν µέσων ἆσφα- λείας ποὺ βρίσκοντα στὴν διάθεσί του καὶ συμμορφώνεται μὲὅλους τοὺς κανόνες ἀσφαλείας. Οἵ στατιστικὲ κι ἡ πεῖρα τῶν ἰδίων τῶν ἐργατῶν ἀπο- τελοῦν ἀπόδειξι ὅτι τὰ µατο- γυάλια ἀσφαλείας προστατεύ- ουν τὰ μάτια. “Ὁ Σιεφὴκ Μεχμὲτ 'Εμὶν αἰσθάνθηκε ἰδιαίτερη εὖὐ- χαρίστησι τὸν περασμένο μῆνα ὅταν τὸ σύρμα μιᾶς φούκτας ποὺ τραβᾶ μετάλλευμα, πέταξε ἕνα κομμάτι μετάλλευμα, τὸ ὁποῖο κτύπησε τὰ µατογυά- λια του κι ὄχι τὸ µάτι του. Πρὶν λίγες μέρες, ὁ Παναγῆς Γεωργίου κτυπήθηκε ἀπὸ τὸ μυτερὸ ἄκρο τοῦ καμακιοῦ τῆς βάρκας. Τὸ κτύπημα ἔσπρωξε τὰ µατο- γυάλια πίσω πρὸς τὰ μάτια του, τὸ δυνατὸ ὅμως γυαλὶ μὲ τὴν ἀντίστασί του προστά- τευσε τὸ µάτι του. Χάρις στὰ µατογυάλια ποὺ φοροῦσε ὁ Σιακὴρ Σαλίχ, τὸ µάτι του γλύ- τωσε ἀπὸ σίγουρη βλάβη ὅταν ἔσπασε ὁ ἀεροφόρος σωλῆνας τῆς μηχανῆς ποὺ δούλευε. Πολ- λοὶ ἄλλοι ἐργάται θὰ σᾶς ποῦν ὅτι τὰ µατογυάλια µπόδισαν σπινθῆρες ἢ κομμάτια µεταλ- λεύματος ἀπὸ τοῦ νὰ κτυπή- σουν τὰ µάτια τοὺς. Όμως ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ δὲν φο- ροῦν πάντοτε τὰ γυαλιά τους, Προσπαθοῦν νὰ ξεγελάσουν τοὺς ἐπιστάτες. Τὸν µόνο ποὺ ξεγελοῦν εἶναι τὸν ἑαυτό τους, γιατὶ εἶναι τὰ µάτια τους ποὺ διατρέχουν κίνδυνο. Τὰ µατο- γνάλια προστατεύουν τὰ µάτια µόνον ἐκείνου ποὺ φορᾶ µατο- γνυάλια. Τὰ µατογνάλια ἀσφα- λείας εἶναι ὁ καλύτερος φίλος τῶν ματιῶν σας. Προστατεύετε τὰ μάτια σας μὲ µατογυάλια. Παίρνετε προφυλάξεις, μὴ ριψο- κινδυνεύετε. ποὺ ἔφαγε Ψοήµπε ὃ.---Νο. 1 ΚΑΛΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ “Ὅλοι µας ἔχομε ἀκούσει γιὰ τὴν οἰκοκυρὰ ποὺ ὅταν σκού- πιζε ἔσπρωχνε τὴν ἀκαθαρσία κάτω ἀπὸ τὸ χαλί. Όλα φαί- νόνταν καλά, ἕως ὅτου ἡ ἆκα- θαρσία ἄρχισε νὰ βρωμᾶ κι ἐμφανίστηκαν οἱ κοριοί. Ἡ ἆκα- θαρσία, ἔστω κρυμμένη, ἁπο- πελεῖ κίνδυνο γιὰ τὴν ὑγεία. Ἕνα ἄλλο κλασσικὸ παρά- δειγµα εἶναι τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ τὸ εὗρίσκε κοπιαστικὸ νὰ ρίξῃ τὸ φύλλο τῆς πανάνας στὸν τενεκὲ τῶν σκουπιδιῶν. Ὁ σύντροφός του στὴ δουλειὰἁ τὸ πάτησε και γλίστρησε, καὶ κτύπησε σοβα- ρὰ στὴ ράἀχι. ᾿΄Έχομε ὅλοι δῆ ἀκαταστασία στὴ δουλειὰ---ᾱ- ταξία στοὺς πάγκους τῶν ἔργα- λείων, κλειστοὶ διάδρομοι, σω- βροὶ ἀπὸ σκουπίδια, ὑλικὰ ἄτα- κτα στοιβασµένα, γιὰ νὰ ἆνα- φέροµε µόνο λίγα παραδεί- γματα. Ἡ πλατεῖα τῆς ἀποθήκης στὸ Ζερὸ δὲν ἔχει τίποτε τὸ κοινὸ μὲ τὴν κατάστασι ποὺ περιγράφεται πιὸ πάνω. ᾿Απο τελεῖ ἕνα παράδειγµα ΚΑΛΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ, εἶναι δηλαδὴ σὰν τὸ νοικοκυρεµένο σπίτι, καθαρὴ καὶ τακτοποιηµένη. Οἱ ἀνοικτὲς περιοχὲς τοῦ Τµήµατος τῆς ᾿Αποθήκης στὸ Ξερὀ, βρέ- θηκαν οἱ πιὸ νοικοκυρεµένες σ' ὅλο τὸ τμῆμα, στὴν ἐπιθεώ- ρῆσι ποὺ ἔχινε γιὰ τὴν ἀνακή- ρυξι τοῦ καλύτερου διαµερί- σµατος στὸ κάθε τμῆμα χωρι- στά, Ἡ πλατεῖα τῆς ᾿Αποθήκης στὸ Ξερὸ ἀπέκτησε τώρα τὸ δικαίωµα νὰ γραφτῆ τὸ ὄνομά τῆς σὲ μιὰ πλάκα κάτω ἀπὸ τὴν µεγαλύτερη προύντζινη πλάκα τοῦ Τµήµατος ᾿Αποθή- Κης. Ὁ διαγώνισμὸς σ’ αὐτὸ τὸ τμῆμα ἦταν πολὺ ὀξὺς µετα- ξὺ τῶν διαφόρων διαµερισµά- των κι ὁ ᾿Επιθεωρητὴς τῆς ᾿Αποθήκης θεωρεῖ πιθανὸ ὅτι κάποιο ἄλλο διαμέρισμα τοῦ τμήματός του θὰ κερδίση στὴν ἑπόμενη ἐπιθεώρησι. ''Αν συμβῆ αὐτό, τὸ ὄνομα τοῦ νέου δια- μερίσματος θὰ γραφτῇ σὲ πλά- κα, ποὺ θὰ τοποθετηθῇ κάτω ἀπὸ τὴν πλάκα μὲ τὸ ὄνομα τοῦ διαμερίσματος ποὺ κέρδισε τὴν πρώτη φορά. Αλλα τµήµατα ἀνεκήρυξαν τὰ καλύτερά των διαμερίσματα καὶ συγχαίροµεν τοὺς ἄνδρες καὶ γυναῖκε ποὺ ἐργάζονται σ' αυτά: Μεταλλεῖον--Κομπρέσσορ ' Μύλος--Τμῆμα ᾿Αλεστήρων Τμῆμα Εὐημερίας---Κέντρον Εύη- µερίας Ξεροῦ, Τμῆμα Μηχανικῶν καὶ Ἔπισκευ- ὤν---᾿Ηλεκτρομηχανή. Νοσοκομεῖον καὶ Κλινικαὶ-- Δια- μέρισμα ᾿Ανδρῶν. Ἡ κριτικὴ ἐπιτροπὴ σὲ πολ- λὰ τμήματα βρέθηκε πρὸ δυσκο- λίας νὰ ξεχωρίση τὸ καλύτερο διαμέρισμα. Κάµετε γιὰ τὴν κριτικὴ ἐπιτροπὴ τὴν ἐκλογὴ πιὸ δύσκολη τὴν ἑπόμενην φορά, κάµνοντες κάθε διαμέρισμα τοῦ τμήματός σας πρότυπο ΚΑΛΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ. Αὐτὸ θὰ ἀπομακρύνη τοὺς κινδύνους γιὰ τὰ δυστυχήματα, τὴν ὑγεία καὶ τὶς πυρκαϊὲς καὶ στὸ κάθε πμῆμα θὰ μπορῇῆ νὰ γίνεται ἡ δουλειὰ χωρἰς περιττὸν κόπο καὶ κούρασι. ’Έχετε τὸ κάθε µέρος τῆς δουλειᾶς τακτοποιη- µένο καὶ καθαρό. ᾿'Ας ἔχουμε στὴν δουλειά, ὅπως καὶ στὸ σπίτι ΚΑΛΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ. ΠΕ 4000 ἨΟΌΒΕΚΕΕΡΙΝΑ ΑΣ ΤΗΕ ΧΕΕΟΡ βποπή Ὁ ή ΚΑΛΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΞΕΡΟΥ ΚΑΕΒΟ ΑΜΒΛΕΙΙΛΕΙΝΡΑ 1ΥΙ ΤΕΗΤΙΡ 6, Θ, ο, Β ἱ ΑΤΟΒΕΦ ΡΕΡΑΕΤΜΕΝΊ ΕΜΡΙΟΥΕΕΒ ἘΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΠΟΘΗΚΗΣ ΑΜΒΑΒΙΙΑΕ 50ΒΕΡΙ Ιβ0Ι,ΕΒΙ Ρ]µοίο ΒΥγ: Ὀ. Α. «τεθη, ἴγί ΕΥ τΕΒΤΙΒΙ Ζ1ρΗ1ετί Κλπι]ετίη αἱηπα «ρίτει ενΠαπιπιίατι οἰάιόαπα Περίπίζ Ιφιπαϊφειπίζάϊτ.. Βὰ δν 3δίμετ Κοκπιαδα Ὀαρ]άγιρ Ζατατ] Ὀδσε- ΚΙετ τορίαπιποανα Καάατ π- Κεπιπιε] γἠτηγερι]ϊτ. Ρις, 5αΚΙ οἰπιαδιπα ταὔπιεη ιλΠαί Τετ]{ς]- οἰάῑτ, Ὀΐδει δΒἱ ΚΙΔδῆς πηδα]άς, γεάΙβί ππαδαπ Καοικίατιηι Ζ1011 ἱοπεΚοφίπε αἴπιαδα ἄβεπεσεκ Καάαγ τεπιθε] οἶααπ οτκεκ]ετάίτ. 1Ιδοί αἰκαάαφι ἆα ὃν ΚαὈικΙατιη ἤσοιίπε Ῥα81ρ. διγτήπιαδιγίε, ἀἡςίρ ΡἱΓ ατα [πι σαΚαϊίατ. Ὑαζί[εὰε ἱετρ- «12Η ΚΙοτὶ Περίπιίζ εὔτπιιςήζάΠτ. Κατπιοκατιφής οἶτ]ετ ΙΚαηπαΙς ρε- οἴτ]ετ, 2101 γιβιηίατ νε ραντὶ πιιπίαΖαπα ἀ1ζ]]πιίς εδγα]ατ ὈαΠ5ο- Ίαπαπ. ἱεγρκίζμκ]ετίῃ Οἰτκαςιά1. Ῥιπίατια Ζιά41 οἰατακία Ἐδετο- παπ Απιζατίας αν]αδαπα {γί ἱετηρ ὄτηεδί οἰαταίς ρὂριετεὈτίζ.Γετρ ον]εηπίζάοαπίῃ αγπἰάἰτ. ἵ5 5αἩα- Ώιζι ἴεπιίΖ νο Ἱεταρ]ί τάτάπαΖ. κφοτοπιπ Απιρασίας αν]αδα Απι- Ῥατ]ατ αταδ ἵεγερ ΠΕ] πιϊδαὈαΚαδι- πι Ὀἰτίποί ἁθία, Καζαπάι. ΑπιζατΙας φἠεκίπίπ ΌτοηΖ ρἰακιπια αἶσπα Ὀΐς Ίσνμαγα Ἰαπι]ετίπί γαζπια εα] λμίν οιϊπί Καζαπάι]ατ. Βὰ ἀσεάε πιήςαβακα Ὀ γῆς πιετας αγοπά:Γ- | ἀδιπάδη 5 ἀἶβει «ἀεί[αγα ΌαδΚα Ὀἱτ Ὀδ]ήπαϊμ ΚαζαΠΠΙΑδΙΠΙΠ ΓΠι]- πια] ἁαπμπάε οἰάιδαπα Απιζαι- Ιατ Απιιι φὔγ]εππίφιίτ. Έδει ὅγ]α ο]ά1δ8. Ἰκίποί ἀε[ιάα ΚαζαΠαΠ- Ίατιη πι] οτί κ Καζαπαπ]ατΙ- Κπίπ αἰάπα Καγάο]απασσΚης, ὨὈΐδει οὔδείετ ἆς ΠΚ ραΠρ]ετίπϊ φος]ες, Καζπαπ Ὀδἱήπα]ετάς ςᾱ- ἩβππαΚκία οἶαιπ Ὁ9γ νε Ῥαγαπ]ατι τεστ εετίζ. Μαάεπο]]κ----Βαδιπς Οάαρι, ὨεβίτπιοποϊΠκ----Οὁδΐπιε τεΖρβΗι, Εεί[αἡ---Κδετο Ἐε[α Μετκεζὶ. Μεκαηπῖς νο Ὑατάιπι Ὀοἱάπι]ετίῃ- ἁεπ---Κωννεί ΤεΖρθῃΠι. ἩΗαρίαΏαπεα ΚΙπίκ---Ετκοὶς Νδδεις]εγ. Βίτςοκ Ὀδίήπι]ετάε ΚαζαΠΕΠΙ φέσπἹο «οκ ρῖς οἰπιφίατ, ὨὈίδες ἀείαγα πετ Σἀδεπίπ πετ Ρὔ]Ηπιδπᾶ υίτετ τετρ] Ότπερί Ἠα]ίπε ρείἰγπιοκ]ε Πακεπαϊβί ϱς]εδτ]- πἱζ. Βδγίε γαρπιβκία κε]ᾶπιεί, να διλΠατἰπΙζὶ Επιπίγεί αἰππα αἱιρ γαπριπ [ε]κε]ετίηί Ὀετίαταξ οἰπιῖς οἰαγδυπΙΖ.. Αντισα ἰδιπισὶ Ιἠσαπιαπάαπ {2ία Κιννεῖ δαΓ- {οιπιεκεἰζίπ γαραθπιεηί2ί κσαζ- Ἱγασαἰ.. ἵς αἱπαπΙ ππιπίαζαπα Ὀἱτ Παίε Κογιρ ἴεπιίζ νο ἱεγαρ]ϊ πααπαΖ, Ενιπίσάε οἰάιδυπαΖ αἰοί γαζϊ{επὶζάε ἆς 1γί ἱετΗρ]ί οἰαπάζ. Υς Ρ]οίο ϐΥ: Ὀ, Α. Οτθεπ. ΥΟΚΙΕΥΙΟΠΙΕΒ Βυαῦν ΏΑΗΑ ΑΒΑΙΙΜΡΙΕΙΕΒ, Θοε]βπιεί ΜΜάὑτι ρεςεπ]ετάς γαρήαπ Ὑἡκ]είπιε Φ]σεςί 5ε]βπιεί τορ]αηίιιπάε Όὰᾳ γή, ρεςεα γι οἶαῃ ἹΚαζαίατιη γατΙ5ι Καάατ ἹΚαζα οἰάμδιπα νε Ὀμρίπ Ὑπκιείπια ΦἠὈοεδίπάς «αἱιδπιαξκία οἶατ αάαπι- Ίατιπ 1052 ἃεὲε αγηῖ Ιδίο «8ἱ158Π αἀαιπ]ατάαη 4 ἀεία ἆα[α 5αἱίπα οἰάυ]κίατιπι. εὄγ]εα]. 1054 τε ὙΥὐκ]είπιε Φήρεδίπάε νυ]κια-Όυ]αΠ Καζαίατπ ἁδτιίς ἧςί]- ππ Κοἱ, Ὀαος]ς νεγα αγαΚκ Καζα]ατι οἰάι]κίατι ἱφιαΙςηκΙεγάεπ Ὀῥτεπί]- πηϊρατ. ὨὈΐδετ Όασι ΙδιαΙδικ]ετ 4ε 7αυγ οἶαπ νακιίπ γ8ΤΙ5Ι αγακ γατα]αηπια]ατιπάαα νε ὥςιο Επί 4ε Ρασα]ς γατααππιαἰατιπάαῃ οἶάιι- ὅαπα ϱὔφιοπιίσήτ, Ὑπκ]οιίοί]ετα, φο]ἀππειίπ, Οἱ αάαπππ Ὀεγπίπάο Ῥαφ]αάιδι Παυτ]αιἠπαδίατ. θα πι ςαΠπιαῦι ἰδίεπιο]. ᾧα]ΐπι φα]ίς- πιαδι ἀλδήπιρ εὄγ]επιε]. Ἠαπρί 15ίο ἰδίειςο 11511511, ἀεπίζ πεκαάατ ἀαἱρα]ι οἰαχδα οἶδαῃ, Πες Ζ4ΠΙ8Π φε]θππείίε ςαἱ15πιαδα ραντεί οἰπιε]]. Βε]άπιει Μάνα κε]βπιείίπ Ὀεάανα οἰάαδαπια, αγπΙ Ζαπιαπᾶα επι ΚεπάἰπίΖ Ἠεπι ἄε αἰ]εηῖζ Ιοίῃ Ἱψί οἰάιδαπα 5ὀγ]εάί. Ἠετ αάαπι εὔει Πακἰκαϊεη Ιδίετ να ραντοῖ εάθιδο φα]ΐπα οἰαὈίΗτ, ὃδ6- ΙΑπιείίεπ Ὀα[δαιϊδί Ἠα]άς Καζαγα αὕταγαἨ Ὀἱτ αἆαπι Πακἰκαίίο δα]ϊπα οἶπιαβα ραντεί εἰἴπιε. δε]ἀπιείιεπ εὐζο]α Ὀαμδειβιπί νε 5ὔγ]εαϊκ]ς-- τίπάς φαπϊπαϊ οἰππαάιδίπι Ποίκες Εμ, Ώαπα σαμπι οἰπιακς ἰςίῃ Ῥαζ]ατιηίσιπ Είτα ἆαπα {[αζἱα Ὀδτοηππιε]ετί Ιζιπιάιτ. ΒαζατΙΠΙ- Ζ1Π 15 οβηαδιπάα 5ο] ᾶπιεί αγακαΒ- Ίατιπι ρἰγπιε]ετί Ιῶζαπι επἰβίπἰ Ὁδτοππιο]ετί Ἱάσμῃ. Βαζι]ατιπι» ἆαπα ιγαπής οἰπιαῦι Οδτεηπιεί!, Βαζι]ατιπ]ζ]π 5ε]ᾶπιεί ΚαπΙΠΙΕΓΙΠΙ Ὀἶτασ ἆα]α 1γί τακίρ εἴπιεςίὶ 1471Πῃ. Ἐακαι Ὀυπίατι Περίπιζ γαραὈΙΙτ- φἰπίσ. Ηερίπί ἅπία κα]ϊπα οἷα- ΕἱΗτείηϊΖ. δ5ἱ2, απαϊτ]εβ μι νο Όση Περ Ὀϊτάσῃ, ε]εῖοε νετετεκ γἱκ]οι]- οἴ]ετὶ ἁαία οαπι γναραθητῖΖ. φε]βπιοί κφετροδίΠτ. δἱΖίΠ ἹςῖῃΠ ἡγίάϊτ, ΝΙςίπ σαἩπι ὨὈἱ ἴβοί οἰππιγαίιπα 2 Παΐπια (κά Οἱσ{ οἰαπαΖ ---(ρβΠδίατα σὔπιαῃ εἰπιεγίηϊἁ... σῦς τα 1αυὲ Ἴλλυς ΕΙ) ώμος ἡρδ.. ΙΒΕΚΕ ΦΑΝΑΙ οκύτό ο “ΡΑΚΑΤΕΛΗΙΙΑΒ, ΟΡ ΨΗπΙΕΡΙΗΙΕ Μην, ΤΟΜΑΕ ΚΙΝΩΡΤΟΌΝ, η Μακε]ε ϱ. Τ,εἴκε τς δαμαί ΟΚυία ας]- πιαΖάαπ οννεΙ, ςαπΠδιζµ]ς νεγα ραταδιζ]ήκ “γἠζιπάςη, επ. ἀλςδακ αὐπάςΠκίετ]ε ἰδοί οἰατακ ςαἱιδπιαΚ πιεςδιτϊγειϊπάςε οἶαα Βἰτοοκ «ο- ουκατ νατάι, 19 Ὀυαπιαγιρία αζαπ Ζαπιαπ 1βδίζ Καϊπιαίατι ἆα πιιΏίοπιε]ά1, Βαρίπδε, ὃιι οκαΐαπ ας]πιαδίγ]ε, ἁπταπα ΙαΠΙΑΠΙΕΠ ἀοδίρπιίφείτ, Πς ΟΚιΙα ταπιάπι]ᾶ- ΠΠΙ5 οἶαῃ ποτππαὶ ετ «οοοιΚ δαπαι ΟΚκυαία ἵαταξηάανπ Και] οἰάπαγοῦ. Βιιταάα ἀθιδίετ ο 5ατεί]ε αγαΓ- ΙἸαππαιδίτ ΚΙ πιεκτοὈί Ὀἱίτεα Οἱ ςοσµὔαπ. πακἰπἰδτµ]ς πιεδ]εβίπάς πιαἨίσεπιε] οἶαῃΠ επ γήκδεκ 5ενίγογο ετἰφπιοβίπο γατιγασακ Ρρτα]ς νο τοοτίκ Ὀἡρί]ετ νετηπιεἰκτεά(σ. Εδα- 6ο Ἰηρί]ζοε οἶαπ αἰθ]γε νε τεοτί]κ ππαλπὶςι]κ Πδαπιπι ΚαντιγαὈί]πιο- Ἱετί ἰοίπ Πιαδαδί δαππα]ά Γπρηΐσος οἱ Κοιν ἴακίο-οιαππιακίαάΓ- Γοάσίραϊ ΓπσισοεάΙτ-Βἰτιποί 5επε ροσικίατ΄ αἰθ]γεάς, εδας αἰει]ετίςε, Ίπος ὅ]ςὰ αἰει]εγίπίῃ ΚαπΙφίαγιαι Ὁβτεπίτ]ετ. 18]ετίὶ ο.902’΄ ἀοδτα οἶπιαςί Ι8σιπι ορ καπαικᾶτ]ς συτάτάπα ἆζατ α7ατ, ἰπαάἰτίπιεκ Ιςίπ Οὐτάπ ραντοί]εγ δατί οἰαΠ- πιακίαάιτ. Ταιδικαία Πβνείεῃ πιαϊοπιατῖκ, ΓεΠ Βἱ]ρίςί, «ἰζίπι νε 5απαῖ Ὀλ]ρί]οτί 4ε ΌῥτειΗτ, Θα ἀστβίετ ρταιῖ]κς ἀετς]ετίο «αίιδασακ εκι]άςο Παζιτ- Ἰαππηιδτ, Ζεπρίπ Ἱαυοταίπατάα τοοτί, οοσυΚίατιΠ ϱὔζ]ετί ὅπιπάς οαπἱαπιρ ἰαιοίκατία αἱθκαςι ρσις- τηπιεἰκτεά1τ. ΜεκιεὈίΠ, Πα]β]αζιτάα ἃς Κοτθιι νατάιτ: Οιοπιοδί! πιακἰπἰφιἡβὶ, οἴοπιοδί] οεἰεκιτίκς]]βί νε ρεπεὶ αἰεκιτίκςΠ κ. Βὰ οἱ μπα]ετε ΠκΙποὶ φοπέπίπ Ὀςϊποῦ Γεγιπηήπάς αγΓΙΗΡ ἠς πο 5εποΠίπ δοΠΙΠα Καάατ ἄεναιῃ εἀετ, Κοις Ὀῦγίεσο Ὀἰτι]κ- τοπ. 8οπτα πιεζαπ]ατα ἶς Ὀμ]πιακ Ιςῖπ Ὀὐτίάπ ατε]ετε Ῥαφ νατα]ας. ΜοκιεὈϊπαΖ κ πιεζιΠ]ατΙι 6εςοπ γι νετάἰ, Βιπίατιῃ γεβῖδί Κ.Μ.5. πάς, Ὀἰτί Ε.Α.Ε, αἰθἰγε- Ἰοτιπάς. ὥς 1 ε[κοβδαάα ΟιοπιοὈ!] οἰεκιτήκςίδί αἰθ]γο]ετίπάο νε Ὀτί 4ςε Τ,είκο Ὀε]εάίγοςί εἰεἰιτικοί]ς εδοδίπάο ςαἡρπιακιαάιτ]ατ. 9 Όιι- ΙαπιαάιθιπαΙ ἀῑδει απ «οσβαάα ἃς αγ]ής ὅσεί Οἱ Κοτς τετρ]επηῖς ὈυαπαγοτΙΖ νε ὑπ οστίζκί Απταμίς αγιπάα Κ Ε.Μ.Ε. αἰθϊγε- Ιετίπάς ἵρ Ὀμ]αὈίεςςκ]οτά(τ. Ραιτοπατάαπ ό αγ]ής ταροτ]αΓι ἸφιοΏίρ πιεΖιπΙα Παζ Κοπίτοί ορ γατάιπῃ εἀεὈΙ [πιο {ςίπ Οἱ ας Μοζιπ]ατ Βἰτ]ρί Κατα]πιαϊς ἤσζετο- ἁἷτ-. Εν]ετιπάεη αζακία ἶς σὔτπιοκ- ιο οἶαῃ «οσουΚίατα Ὀακπιακ νε γοἱ ρριοτπιοκ Τοπ Ἠὐκάπιει Εεία Ὠαίτο αἰγίο Ὀἱτ απ]αδπια γαρι- πἩφΩΣ, Τεὐκυαἱάεπ πο παει 2 ΄ΓαἨπιίΠ οάσι πιά Ὀὔάπ ραϊτοπίας Ἰπρι- ἥζες ὈἱΗ1ρ ἶταζ ἀαά τεοσίκ Ὀἡ ρε ΄ οἰασακατ, Βαρᾶαπ Κιοτιρία ὃδὰ αἰὈὶ φαπαικᾶτ εκδἰκΗδί πιενουίτας νο ρε]φπιοκίο οἶαπ επαἡφίτίιγ]α δα. οκςἰκΗ]ς ἆαμα ἅα «οὔα]α ΟΙ, ἴπιτ εἀστίζ Κὶ ςοσοιΚκΙατιτηΙΣ Όὰ εκκκ]ρι ἁο]άιτασακ]ατά], (Ώεναπι νατ).