Γιορτάσαμε και πάλι τοῦτες τις µέρες το µονα- δικὀ και ανεπανάληπτο γεγονὸς της Σάρκωσης του Ὑποῦ και Λόγου του Θεοῦ. Ἓνα γεγονὸς που, όταν το πλησιάσουμµε και το ζήσουμε πραγµατκά στις σωστὲς του διαστά- σεις και µετο σωστό τρὀ- πο, µας συγκινεί και µας συγκλονίζει. Ο Θεός γίνεται ἀν- θρωπος -- Θεάνθρωπος --για να κάνει τον av- θρωπο κατά χάρη Θεό! «Ο Θεός ενηνθρώπησεν ἱναημείςθεοποιηθώμεν», σημειώνει χαρακτηρι- στικἁ ο Μεγας Αθανάσι- ος. Και πράγματι το µυ- στἠριο τοῦτο της θξωσης συντελεἶται καθημερινά µεσα στο χώρο της Εκ- κλησίας, που εἶναι το Θε- ανθρώπινο Σώμα του Χριστού. Γι’ αυτό και η σχέση του πιστού µετο Θεό εἶναι ταυτόχρονα σχέση πι- στοὺ µετην Εκκλησία. OPEOAOSHC MIC THG KAI ZWHC Ο αληθινός Χριστια- νόςπρὲπει να διακρίνεται ὀχι τόσο γιατη θρησκευ- τικὀτητάτου, όσο γιατην εκκλησιαστικὀτητά Tov, δηλ. το εκκλησιαστικὀ του φρόνημα. Ετσι η ὁδραστηριότη- τα και ο αγώνας του δεν μπορεῖ εξαντλεΐται µα οὔὐ- τε και περιορίζεται στην ΜεΕκκλησιαστικὀ φρόνημα ακρόαση του λόγου του Θεού ἡ σε κάποιες συναι- σθηματικὲς συγκινήσεις, αλλά συνεχίζεται και ολοκληρώνεται µᾶσα στο χώρο της Εκκλησίας, μὲ- σα στη Λατρευτική της ζωή. Και τοῦτο, γιατί ποτε η σχεση του µετο Χριστό δε σταματά στη σχεση δασκάλου -- μαθητή A αρχηγού και οπαδού. Η σχξεση του πιστού µε το Χριστό εἶναι σχἔεση ταύ- τισης. «Ο τρὠγων pov την σάρκα και πίνων µου To aipa ev epoi pevei, Ka- yw εν avtw» (Iwav. ot’, 56). Και η σχέση αυτή πραγματοποιεῖται μόνο µέσα στην Εκκλησία, όὀπου οπιστός ενώνεται µε το Χριστό, ενσωματώνε- ται σ᾽ Αυτόν και γίνεται μέλοςτου Σὠματός Του. Αυτός εἶναι πάλι ο λό- γος για τον οποίο ο πι- στός δεν επιδιώκει Εξω απὀ την Εκκλησία, να εν- ταχθεί σ᾿ Ένα οποιοδἠπο- τε ανθρώπινο σχήμα, για να βρει την αλήθεια και τη λύτρωση. H oxéon όμως αυτή του πιστού µε το Χριστό, μας βοηθά να συνειδητο- ποιήσουµε καλύτερα και τις μεταξύ των μελών της Εκκλησίας σχἔσεις. Όσοι ζουν πραγµα- τικἀ µέσαστην Εκκλησία, γνωρίζουν πολὺ καλά πως οἱ σχὲσεις αυτὲς δεν εἶναι Φιλικὲς, αλλά προ- παντὸς αδελφικὲς. Και τοῦτο, γιατὶ γνωρίζουν, επίσης πολὺ καλά, πως η Εκκλησία δεν εἶναι σώμα των Xpr- στιανώὠν, δηλ. σωματείο κ.ο.κ, που ἔχει «αντιπά- λουο ἡ οµοϊδεάτες, αλλά Σώματου Χριστοῦ µε μἒ- λη του Σώματος ὅλους τους Χριστιανοὺς, που εἷ- ναι ενωμῖνοι μεταξύ τους και µε το Χριστό µυστη- ριακἀ σε κοινωνἰα ζωής. Είναι ενωμένοι μεταξὺ τους σωματικά, πρα- Συνέχεια στη σελ. 2 ΟΡΘΟΔΟΣΗ ΠΟΤΗΚΑΙ! 6Η Συνεχεια απὀ τη σελ. 1 γµατικά και ὄχι σωµα- τειακά, εξωτερικά, ηθι- κά. Στη συνειδητοποίη- ση ὅμως και αυτἠς της πραγματικότητας δε µας βοηθά η απλἠ θρησκευ- τικὀτητά µας, αλλά η ὑπαρξη εκκλησιαστικού Φρονήματος, του οποίου η συνεχής καλλιξργεια µας βοηθά στην npaypa- τωση του σκοποῦ µας, που δεν εἶναι ἄλλος απὀ τη µεταφόρφωσή µας και τη µετοχή µας στη Βασι- λείατου Θεοῦ. Και τούτο , ὅπως εἰ- ναι δεδομένο, επιτυγχά- νεται µόνο µέσα στην Ex- κλησία, ὀπου µε τη µετο- χἠ µας ςστη λατρευτικήτης ζωή, δεχόμαστε τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, µε την οποία και µόνο πραγματοποιείται η µε- ταμµόρφωσή pac. Enixev- τροτης µετοχἠς µας αυτής ειδικότερα εἶναι Θεία Λειτουργία, δια της οποί- ας, όπως διακηρύττει και ο λειτουργός µε την εκ- Φώνηση «Ευλογημῖνη η Βασιλεία..», εισερχόµα- OTE στο χώρο και το κλἰ- µατης Βασιλείας του Θε- οὗ. et a wore odnot Kax omeat ZOMEND Midi MEMO D ECSIOMENEZ tM ENS Ἔτσι ο αληθινά Χρι- στιανὀὸς µε το εκκλησια- στικό του φρόνημα όχι μό- νο δεν αντικαθιστά την Εκκλησία µε κανένα αν- θρώπινο σχήμα, αλλάκαι δεν επιτρέπει, πολὺ πε- ρισσότερο δεν επιδιώκει, να υποκατασταθεὶῖ η Εκ- κλησία, η ζωντανή αυτή Θεανθρώπινη Κοινωνία, απὀ τίποτε και µε τίποτε.
